Konwencja o ochronie środowiska morskiego i regionu przybrzeżnego Morza Śródziemnego , pierwotnie zwany Konwencja o ochronie Morza Śródziemnego przed zanieczyszczeniem , a często określane po prostu jako konwencji barcelońskiej , jest konwencja regionalna przyjęta w 1976 roku, aby zapobiec oraz zmniejszenie zanieczyszczenia mórz ze statków, samolotów i źródeł lądowych na Morzu Śródziemnym. Obejmuje to składowiska odpadów, wody burzowe i zrzuty płynnych ścieków. Sygnatariusze zgadzają się współpracować w celu zmniejszenia zanieczyszczenia oraz ochrony i poprawy środowiska morskiego Morza Śródziemnego poprzez monitorowanie i badania naukowe. Konwencja została przyjęta w dniu16 lutego 1976 i zmienione w dniu 10 czerwca 1995
Konwencja barcelońska i jej protokoły stanowią ramy prawne dla Śródziemnomorskiego Planu Działań (zatwierdzonego w 1975 r.), opracowanego w ramach Regionalnego Programu Morza Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska .
Głównym celem konwencji jest „zmniejszenie zanieczyszczenia Morza Śródziemnego oraz ochrona i poprawa środowiska morskiego tego obszaru, przyczyniając się w ten sposób do jego zrównoważonego rozwoju ”. W tym celu zdefiniowano szereg celów i zobowiązań:
Konwencja jest również źródłem Specjalnie Chronionych Obszarów Śródziemnomorskich , szczególnej etykiety dla Śródziemnomorskich Morskich Obszarów Chronionych .
Członkowie zgodzili się podjąć konkretne działania:
Pierwotnie konwencję przyjętą w 1976 r. podpisało czternaście państw i Wspólnoty Europejskie . Konwencja weszła w życie12 lutego 1978. Poprawki przyjęte w 1995 r. nie zostały jeszcze ratyfikowane przez Bośnię i Hercegowinę . Stronami są wszystkie kraje z wybrzeżem Morza Śródziemnego oraz Unia Europejska . Status obserwatora mają organizacje pozarządowe z deklarowanym zainteresowaniem oraz rządy państw trzecich.
Konwencja ma zastosowanie do wszystkich zanieczyszczeń wód w „obszarze Morza Śródziemnego”. Jest to zdefiniowane jako „wody morskie Morza Śródziemnego jako takie, ze wszystkimi ich zatokami i morzami dopływowymi, ograniczone od zachodu Cieśniną Gibraltarską, a od wschodu Cieśniną Dardanelską ”. Strony są upoważnione do rozszerzenia stosowania konwencji na obszary przybrzeżne znajdujące się na ich własnym terytorium.