André Kourbski

André Kourbski Obraz w Infobox. Funkcjonować
Gubernator Krewski ( d )
Tytuł szlachecki
Knèze
Biografia
Narodziny 1528
Moskiewski Tsarat
Śmierć Maja 1583
Milianovitchi ( d )
Zajęcia Pisarz , dowódca wojskowy, dziennikarz opinii
Rodzina Kourbski ( d )
Tata Michaił Kurbski ( d )
Rodzeństwo Ivan Kurbski ( d )
Małżonka Maria Yurivna Olchanska ( d )
Dziecko Dmitri Kourbski ( d )

Książę Andriej Michajłowicz Kurbski (po rosyjsku  : Андрей Михайлович Курбский , 1528 -Maja 1583) był bliskim przyjacielem i wielkim generałem cara Iwana Groźnego, zanim stał się jednym z jego najbardziej zaciekłych przeciwników. Jego korespondencja z carem, po jego emigracji w Polsce , jest unikalnym źródłem historii XVI -tego  wieku rosyjskim.

Biografia

Kourbski należy do rodziny Riourikides, a jego nazwa pochodzi od miejscowości Kourba koło Jarosławia . Bardzo wcześnie został doceniony za odwagę podczas corocznych wypraw Iwana IV przeciwko chanatowi kazańskiemu . W 1552 r. Dowodził prawym skrzydłem armii podczas oblężenia tego miasta, ale w bitwie został ranny. W 1555 roku stłumił bunt Udmurtów . Następnie stał się jednym z najpopularniejszych doradców władcy, który wprowadził go do kasty bojarów .

W 1560 roku Iwan IV, chcąc przenieść swoje granice z powrotem do Morza Bałtyckiego , wypowiedział wojnę Inflantom . André Kourbski dowodzi oddziałami, które zajmują Fellin , ale to już koniec ich przyjaźni. W 1564 r. Uciekł z Rosji i udał się na wygnanie na Litwę . W swojej przyszłej korespondencji z carem zarzucał mu niesprawiedliwe represjonowanie bojarów i prześladowanie polskich chłopów. Ze swojej strony Ivan oskarża go o zdradę i nielojalność. Według niego próbowałby uczynić z Jarosławia niezależne księstwo. Próbowałby także uwieść swoją żonę, Carycę Anastazję Romanovnę Zacharine, a następnie ją otruć.

W tym samym roku książę Kourbski poprowadził armię przeciwko Rosji. W nagrodę król polski przekazuje mu miasto Kowel na Wołyniu . Mieszkał tam do śmierci, broniąc prawosławia swoich polskich poddanych.

Pracuje

Między 1564 a 1579 rokiem André Kourbski i Iwan Groźny wymieniali coraz bardziej gwałtowne listy. Książę obwinia cara za jego bezsensowne zbrodnie i wzywa do bardziej umiarkowanej monarchii. Opowiada się za decentralizacją władzy po polsku, w której bojarowie mieliby coś do powiedzenia w polityce władcy.

Napisał też Historię Wielkiego Księcia Moskwy, w której bronił niektórych swoich podopiecznych, w szczególności Teodoreta de Kola, przed decyzjami cara.

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne