Jean Tiberi | |
Jean Tiberi w 2007 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Burmistrz z 5 XX dzielnicy Paryża | |
2 kwietnia 2001 - 13 kwietnia 2014 ( 13 lat i 11 dni ) |
|
Poprzednik | Jean-Charles Bardon |
Następca | Florence Berthout |
29 marca 1983 - 21 maja 1995 ( 12 lat, 1 miesiąc i 22 dni ) |
|
Poprzednik | Utworzono funkcję |
Następca | Jean-Charles Bardon |
Burmistrz Paryża | |
22 maja 1995 - 24 marca 2001 ( 5 lat, 10 miesięcy i 2 dni ) |
|
Wybór | 22 maja 1995 |
Ponowna elekcja | 25 czerwca 1995 |
Poprzednik | Jacques Chirac |
Następca | Bertrand delanoe |
Pierwszy zastępca do burmistrza Paryża | |
18 marca 1983 - 28 czerwca 1995 ( 12 lat, 3 miesiące i 10 dni ) |
|
Burmistrz | Jacques Chirac |
Poprzednik | Christian de La Malène |
Następca | Jacques Dominati |
Sekretarz stanu ds. Przemysłu spożywczego | |
12 stycznia - 25 sierpnia 1976 ( 7 miesięcy i 13 dni ) |
|
Prezydent | Valéry Giscard d'Estaing |
Premier | Jacques Chirac |
Rząd | Chirac I |
Zastępca | |
2 kwietnia 1986 - 19 czerwca 2012 ( 26 lat, 2 miesiące i 17 dni ) |
|
Wybór | 16 marca 1986 |
Ponowna elekcja |
12 czerwca 1988 28 marca 1993 1 st czerwiec 1997 18 czerwca 2002 17 czerwca 2007 |
Okręg wyborczy | 2 nd w Paryżu |
Legislatura | VIII e , IX E , X th , XI e , XII th i XIII th ( V Republika ) |
Poprzednik | Utworzono okręg wyborczy |
Następca | Francois Fillon |
15 listopada 1976 - 1 st April 1986 ( 9 lat, 4 miesiące i 17 dni ) |
|
Ponowna elekcja |
19 marca 1978 21 czerwca 1981 |
Okręg wyborczy | 3 rd w Paryżu |
Legislatura | VI E i VII E ( Piąta Republika ) |
Poprzednik | Monique Tisne |
13 sierpnia 1968 - 12 lutego 1976 ( 7 lat, 5 miesięcy i 30 dni ) |
|
Wybór | 30 czerwca 1968 |
Ponowna elekcja | 11 marca 1973 |
Legislatura | IV e i V e ( Piąta Republika ) |
Poprzednik | René Capitant |
Następca | Monique Tisne |
Biografia | |
Data urodzenia | 30 stycznia 1935 |
Miejsce urodzenia | Paryż ( 5 th , Seine ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna |
UNR - UDT (1965-1967) UDR (1967-1976) RPR (1976-2002) UMP (2002-2015) LR (od 2015) |
Małżonka | Xaviere Casanova |
Zawód | Sędzia |
Burmistrzowie Paryża | |
Jean Tiberi , urodzony dnia30 stycznia 1935w Paryżu ( 5 th dzielnica ), to sędzia i polityk francuski , mer Paryża od 1995 do 2001 roku .
Członek Unia Demokratów na rzecz Republiki (UDR), z Rassemblement pour la République (RPR), a następnie z Unia na rzecz Ruchu Ludowego (UMP), był zastępcą do Paryża od 1968 do 2012 roku z przerwami krótkich, jak również burmistrz z 5 th dzielnicy Paryża od 1983 do 1995 i od 2001 do 2014 roku .
Pochodzący z Korsyki , ale urodzony w Paryżu (jego ojciec był pracownikiem ubezpieczeniowym, a jego matka stenografistką), Jean Tiberi studiował w Sainte-Barbe College i liceum Louis-le-Grand (kiedy w wieku piętnastu lat dołączył do RPF ) w 5 XX dzielnicy Paryża, a następnie kontynuował studia na Wydziale prawa i został urzędnikiem . Zastępca w Metz i Meaux , został mianowany sędzią w Beauvais, a następnie oddelegowany do kancelarii.
Jest żonaty z Xaviere Tiberi , z domu Casanova, z którym miał syna Dominique, radnego Paryża, i córkę Hélène.
Jean Tiberi rozpoczął karierę polityczną, dołączając do Gaullist Union of René Capitant , formacji znanej jako lewicowi gaullists , i został wybrany w 1965 roku do rady miejskiej Paryża, a także zastępcą René Capitanta. Gdy ten wszedł do rządu na30 czerwca 1968Jean Tiberi objął swoje miejsce jako zastępca gaullisty w Paryżu, a następnie został wybrany pod własnym nazwiskiem w wyborach parlamentarnych w 1973 roku .
Jean Tiberi dołączył do RPR, kiedy została założona w 1976 roku i zbliżył się do Jacquesa Chiraca, w którego rządzie pełnił funkcję sekretarza stanu przy ministrze rolnictwa i ministrze przemysłu i badań, odpowiedzialnym za przemysł spożywczy12 stycznia 1976 w 25 sierpnia 1976.
Po wyborze Jacques'a Chiraca jako mera Paryża w 1977 roku , stał się jego zastępca w 5 th arrondissement i jego pierwszy zastępca. Jest wreszcie wybrany burmistrz 5 th dzielnicy ciągły w wyborach lokalnych w 1983 , 1989 , 1995 , 2001 , 2008 . W międzyczasie został wybrany zastępcą 2 XX dzielnicy Paryża (o nazwie 3 th aż do 1986 ) do wszystkich wyborach w 1973 roku do czerwca 2007 roku włącznie.
W grudniu 1974 r. Jean Tiberi uchwalił ustawę dekryminalizującą aborcję, znaną jako „ Prawo zasłon ”, które zostało ogłoszone17 stycznia 1975.
Jean Tiberi był burmistrzem Paryża od maja 1995 do marca 2001 na czele koalicji RPR - UDF - Liberalna Demokracja . Kandydat do własnej sukcesji, został pokonany wMarzec 2001listy PS - Verts - PCF prowadzonej przez Bertranda Delanoë . Kiedy był mer Paryża, jego funkcje burmistrz 5 th powiatowe były wykonywane przez Jean-Charles Bardon.
W wyborach parlamentarnych w czerwcu 2012 r. Jean Tiberi nie kandyduje na nową kadencję. Francois Fillon uda mu jako członkowi 2 th dzielnicy w Paryżu .
Jean Tiberi został zaproponowany przez Jacques'a Chiraca jako kandydata na burmistrza RPR Paryża, najlepiej Jacques Toubon , ówczesnego burmistrza 13 th dzielnicy Paryża . Po krótkiej kampanii (maj-Czerwiec 1995) listy RPR-UDF zdobyły czternaście z dwudziestu okręgów paryskich i tym samym wybrały Jeana Tiberi na burmistrza Paryża i przewodniczącego Rady Generalnej departamentu paryskiego.
W 1998 roku Jacques Toubon próbował wyrwać ratusz Jeanowi Tiberiemu, tworząc dysydencką grupę większości miejskiej, ostatecznie bezskutecznie.
Kadencja Jeana Tiberiego w Radzie Paryża charakteryzuje się konsolidacją fiskalną Miasta od 1997 r. Początek kadencji upłynął pod znakiem spadku podatków transferowych w związku z kryzysem na rynku nieruchomości i korzystaniem z pożyczek. Wskaźnik wykonania budżetu z 1996 r. Nie przekroczył zatem 60% przegłosowanych środków, podczas gdy budżet socjalny, szczególnie wysoki w Paryżu, zwiększał się każdego roku o 3% ze szkodą dla inwestycji. Jednak, w szczególności dzięki ożywieniu na rynku nieruchomości, wskaźnik zadłużenia na mieszkańca osiągnął najniższy poziom mierzony w 2000 r. Ponadto przekształcone w nową, bardziej towarzyską urbanistykę, wiele miejsc konfliktów zapoczątkowanych w poprzedniej kadencji zostało przekształconych , uspokojony po modyfikacji przez Tiberi wielu projektów, takich jak ZAC Maillot, ZAC Moskwa, renowacja Faubourg Saint-Antoine czy ZAC Pajol .
Wśród jego głównych wkładów możemy zauważyć:
Na rok przed wygaśnięciem mandatu RPR, pod przewodnictwem Michèle Alliot-Marie , postanawia zorganizować procedurę umożliwiającą ewentualne wyznaczenie kandydatów innych niż Jean Tiberi. Philippe Séguin , zastępca burmistrza Épinal, zostaje oficjalnym kandydatem RPR sprzymierzonego z Liberalną Demokracją i UDF . Jean Tiberi podtrzymuje jednak swoją kandydaturę, protestując przeciwko temu, że w jego partii nie było prawyborów i przedstawia listy we wszystkich okręgach.
Wieczorem pierwszej rundy Marzec 2001, Listy RPR-UDF-DL Philippe'a Séguina wyprzedzają listy Jean Tiberi w 18 z 20 okręgów. Philippe Séguin odmawia jakiejkolwiek fuzji z zespołami, których obecność uważa za siarkową. Wieczorem drugiej tury, z prawie 51% głosów (w tym 35% na listach Philippe'a Séguina), prawica wyprzedza ostatecznie pod względem liczby mandatów listę liczby mnogiej lewicy kierowanej przez Bertranda Delanoë (12 okręgów przeciwko 8).
Jean Tiberi zdobyła 12 miejsc w Radzie Paryżu i ratuszem z 5 -tego okręgu, a jego zastępcą Finanse, Jean-François Legaret , wygrywa 1 st dzielnicę. Pod koniec 2002 roku Philippe Séguin wycofał się z polityki, ostatecznie zezwalając na zgrupowanie paryskiej grupy doradców RPR-DL wraz z Tyberystami w ramach nowego UMP.
Ostatni mandat zastępcy Jeana Tiberi uzyskuje się w r czerwiec 2007dzięki reelekcji w drugiej turze przeciwko kandydatce PS Lyne Cohen-Solal , z 52,66% oddanych głosów.
Jego ostatnia kadencja jako burmistrza 5 th dzielnicy uzyskujeMarzec 2008w wyborach samorządowych poprzez zebranie w drugiej turze 45% głosów oddanych przeciwko 44,1% Lyne Cohen-Solal (PS) i 10,9% Philippe Meyerowi ( MoDem ).
Polityczna trwałość Jeana Tiberiego została również wykluczona w kwietniu 2009 r. Przez paryski ratusz z lokali, które zajmował z powodu niepłacenia czynszu.
Na wniosek Christine Lagarde i wbrew radom Komisji Oceny, jego syn Dominique, który jest również jego 5 th zastępca burmistrza 5 th arrondissement nazwie20 stycznia 2011Generalny Kontroler Ekonomiczno-Finansowy w Ministerstwie Gospodarki . piątek23 grudnia 2011Rada Stanu anuluje tę wizytę.
Jean Tiberi jest także członkiem Komitetu Honorowego Ruchu Inicjatywy i Wolności (MIL), organizacji inspirowanej gaullistami, utworzonej w 1981 roku.
Plik 7 października 2012zapowiada, że wspiera François Fillon podczas kongresu przewodniczącego UMP .
Nie prowadzony przez Burmistrza 5 -tego okręgu w wyborach lokalnych w 2014 roku w Paryżu , chcąc przekazać pałeczkę synowi Dominic. Ten ostatni ostatecznie przedstawia się jako dysydent, a kandydatem wyznaczonym przez UMP jest Florence Berthout , która zostaje wybrana i tym samym zastępuje Jeana Tiberiego.
Przyjaciel Jean-Edern Hallier , jest członkiem Cercle InterHallier od 2019 roku.
Pierwsza procedura prawna dotyczyła od 1999 r. Jego roli jako prezesa publicznego urzędu planowania i budowy (OPAC) HLM w Paryżu w obchodzeniu prawnych procedur przetargowych i rynków paryskich HLM oraz w ukrytym finansowaniu. RPR.
Sprawa zakończyła się w 2005 roku zwolnieniem .
Jako burmistrz 5 XX dzielnicy Paryża, Jean Tiberi podejrzewa się w 1997 za zorganizowanie od 1989 roku programu oszustw wyborczych.
Oświadczenie w tak zwanej sprawie fałszywych wyborców 5 th dzielnica zaczęła po reklamacji ze swojego PS przeciwnika w dzielnicy, Lyne Cohen-Solal , który potępił setki fikcyjne rejestracje fałszywych wyborców różne adresy gminy lub wątpliwości skreśleń z wyborczy listy gminy podczas wyborów samorządowych wCzerwiec 1995 oraz wybory parlamentarne w majuCzerwiec 1997. Ta skarga jest następstwem dochodzenia w sprawie Chained Duck, które odkrywa 800 fałszywych rejestrujących. W zamian za te fałszywe miejsca zamieszkania, ludziom przydzielono by miejsca w żłobkach, mieszkania socjalne lub pracę.
Plik 14 lutego 2008Sędziowie odpowiedzialni za fałszywe wyborców badaniu 5 th dzielnicy Paryża postanowił wysłać Jean Tiberi, jego żona Xaviere i dziewięciu innych oskarżonych przed sądem karnym Paryża. O to skierowanie poprawcze zażądano bez czekania na rekwizycje prokuratury, na które czekano od wielu miesięcy (jak w sprawie Jacques Dominati ). Jean-Claude Marin , prokurator paryski, oskarżył wówczas dwóch sędziów śledczych o „ingerowanie” w kampanię wyborczą, do której odbyły się miesiąc później. Ta rzadka potyczka została skomentowana przez Syndicat de la magistrature w liście otwartym do tych, którzy udają, że wierzą w niezależność prokuratury . Ta afera fałszywych wyborców nie pomogła przywrócić obrazu hierarchów prokuratury, ustawowo związanych z władzą wykonawczą i będących przedmiotem wiecznej podejrzliwości. Prokurator żąda następnie wobec Jean Tiberi kary pięciu lat zakazu startów , jednego roku pozbawienia wolności w zawieszeniu, a także grzywny w wysokości 10 000 euro . Rada Konstytucyjna , do której powołano się w 1998 r. W celu zweryfikowania legalności wyboru Jeana Tiberiego w 1997 r., Również uznała, w swoim orzeczeniu z20 lutego 1998, istnienie oszukańczych manewrów, zważywszy jednak, że nie były one w stanie zmienić wyniku wyborów, Tyberi wygrał z 2725 głosami przewagi. W 2000 roku raport śledczy powierzony paryskiej sędzi śledczej Chantal Perdrix wskazuje na istnienie ponad 3000 wyborców duchów podczas wyborów parlamentarnych w 1997 roku.
Na procesie w 2009 roku, ekolog Yves Contassot , który również skargę do przypadku fałszywych wyborców 3 th okręgowych , wyjaśnia: „W 1989 roku Jacques Chirac spotkał się z jego zastępców i burmistrzów gmin, aby wyjaśnić, że chciał zrobić Grand Slam w wybory samorządowe. Aby wygrać wszędzie, zdecydowano się na wyborców przelewy z dzielnic, które miały duże rezerwy prawo do tych, którzy byli prawdopodobnie spadnie do lewej strony: 5 th , ale także 20 th The 19 th The 18 th The 11 e i 3 rd . Operacja o nazwie „Transfuzja krwi” .
Plik 27 maja 200916 th Izba Paryżu Correctional Sąd wydał wyrok i skazał Jean Tiberi, do 10 miesięcy więzienia, 10 000 euro grzywny i 3 lata zakazu startów. Prokuratura zażądała 12 miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu, 10 000 euro i 5 lat dyskwalifikacji, przy czym maksymalna kara za „zamach na szczerość karty wyborczej przez oszukańcze manewry” to rok więzienia i 15 000 euro grzywny ”. Jean Tiberi odwołał się od tego wyroku.
Plik 12 marca 2013 rSąd Apelacyjny w Paryżu potwierdza poprzedni wyrok i skazuje Jeana Tiberi na dziesięć miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu, 10 000 euro grzywny i trzy lata zakazu startów.
W tym samym tygodniu złożył kasację . To zawiesza jego wyrok i tym samym uprawnia go do startu w wyborach samorządowych w 2014 roku.
Plik 3 marca 2015 rSąd Kasacyjny odrzuca apelację Jeana Tiberiego i jego żony, którzy w związku z tym zostali ostatecznie potępieni. Natychmiast ogłosili, że przygotowują się do odwołania do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka .
W okresie między dwoma turami wyborów samorządowych w 1995 r. Prasa ujawniła, że dzieci pary mieszkały w mieszkaniach socjalnych, podczas gdy otrzymywały czynsz od posiadanych mieszkań.
W filmie Trois zéros (2002) krótko grał rolę burmistrza Paryża.