Konferencja Konstantynopola

Konstantynopol Konferencja z wielkich mocarstw ( Wielkiej Brytanii , Francji , Rosji , Niemiec , Austro-Węgry i Włochy ) odbyła się między23 grudnia 1876 ​​r. i 20 stycznia 1877 r.. Po powstaniu w Bośni i Hercegowinie z 1875 r. i bułgarskim z kwietnia 1876 r. wielkie mocarstwa uzgodniły projekt reform politycznych w Bośni i na terytoriach osmańskich zamieszkanych głównie przez ludność bułgarską .

Kontekst

Kryzys ekonomiczny

Wiedeń crash wstrząsnął gospodarką europejskich regionach Imperium Osmańskiego, w szczególności regiony zamieszkane przez Bułgarów, a następnie dynamicznie rozwijającym się gospodarczo, natomiast chwyt krajów europejskich ponad Imperium Osmańskiego spowodowało ten ostatni staje się „pół-kolonia krajach uprzemysłowionych ” .

Powstanie 1876

W tym kontekście niezadowolenie nabiera chrześcijańska ludność Roumélie, zubożona przez presję fiskalną i osmańską politykę gospodarczą, co powoduje, że lokalna produkcja staje w bezpośredniej konkurencji z produkcją krajów rozwiniętych. Bułgarskie powstanieKwiecień 1876stanowi kulminację rewolucji narodowej. Wstrząsa Imperium Osmańskim i stawia problem przyszłości narodu bułgarskiego. Przyjęta linia, bezwarunkowa walka zbrojna, triumfuje.

Konstytucja osmańska

Uczestnicy

Przedstawiciele osmańscy

Przedstawiciele mocarstw

Lord Salisbury i Sir Henry Elliot;Hrabia Nikołaj Ignatiew (zwany też Nikołajem Ignatiewem );Hrabia Jean-Baptiste de Chaudordy i hrabia François de Bourgoing;baron Karl von Werther;baron Heinrich von Calice i hrabia Ferenc Zichy;Hrabia Luigi Corti .

Galeria

Dyskusje

Wynik

Utrata brytyjskiego wsparcia

Odrzucając decyzję mocarstw The Imperium Osmańskie było później zaprzeczył wszystkie polityczne i militarne wsparcie ze strony wielkich mocarstw w czasie wojny rosyjsko-tureckiej w 1877-1878 , w przeciwieństwie do tego, co działo się podczas wojny Krymu od 1853 - 1856 .

Generalne powstanie w Roumelii

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Gospodarka Roumélie charakteryzuje się silnym rozwojem rzemieślniczym i produkcyjnym.

Bibliografia

  1. Todorov 1980 , s.  46.
  2. Todorov 1980 , s.  47.
  3. Todorov 1980 , s.  45.

Zobacz również

Bibliografia

Nicolaj Todorov , „  Bułgaria i kryzys lat 1875-1878  ”, Revue d'histoire moderne et contemporain , t.  27, n o  1,1980, s.  44-51 ( czytaj online ). Książka użyta do napisania artykułu

Powiązane artykuły