Biblioteka Mazarine , powszechnie znany jako na Mazarine , jest najstarszą biblioteką publiczną we Francji .
Położony Quai de Conti , w sąsiedztwie waluty w 6 th arrondissement of Paris , jest to „biblioteka duży zakład literackim i naukowym”, pod nadzorem Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i Badań Naukowych i administracyjnie związany z Institut de France . Ukończone z czasem fundusze pochodziły z osobistej biblioteki kardynała Mazarina (1602-1661).
Mazarin, już właściciel biblioteki kilku tysięcy dzieł w Rzymie, 1643, Gabriel Naudé będzie drugim w Paryżu. Nabycie wSierpień 1643, biblioteki Canon Descordes, stanowi niejako akt założycielski tej biblioteki. W następnych latach Naudé nadal wzbogacał bibliotekę poprzez zakupy, zarówno we Francji, jak iw krajach sąsiednich; w 1644 wyjechał więc do Flandrii, w 1645-1646 do Włoch, w 1646-1647 do Niemiec, w 1647 do Anglii i Holandii. W tym samym czasie biblioteka powiększa się o kilka wspaniałych zbiorów, takich jak zbiór Brienne (dwa tysiące oryginalnych dzieł dotyczących spraw zagranicznych), Rollana lub Jeana Tilemana Stelli oraz liczne dzieła ofiarowane lub dedykowane Mazarinowi. Biblioteka w ten sposób utworzona prawdopodobnie liczy się, ku1648, około 40 000 woluminów, co czyni go największym zbiorem do tej pory w Europie.
W Fronda znaki zatrzymał się w rozwoju biblioteki. Z1649, grozi mu decyzja parlamentu Paryża o konfiskacie mienia Mazarina; wreszcie, jeśli sprzedaż mebli i obrazów jest dozwolona, nie podejmuje się ostatecznej decyzji w odniesieniu do biblioteki, nad którą opiekę sprawuje Naudé. Pokój Saint-Germain (1 st kwiecień 1649), a powrót Mazarina do Paryża tymczasowo uratował bibliotekę, ale w Grudzień 1651Parlament wyznacza cenę za głowę Mazarina na 150 000 funtów i postanawia, aby uzyskać tę sumę, sprzedać wszystko, co znajduje się w pałacu Mazarin, począwszy od biblioteki. i ten jest rozproszony8 stycznia w 17 lutego 1652. Mimo wszystko Naudé udało się uratować na różne sposoby (odjęcie przed sprzedażą lub odwołanie się do nominowanych) niewielką część prac, z myślą o tym, by pewnego dnia móc odtworzyć bibliotekę.
Po jego triumfalnym powrocie do Paryża w r Luty 1653, Mazarin wspomina Naudé - który od tego czasu został bibliotekarzem królowej Szwecji Krystyny - ale umiera w drodze i to swemu byłemu współpracownikowi, François de la Poterie, Mazarin powierza zadanie odbudowy biblioteki. Ceramika spełnia to zadanie najlepiej, jak to możliwe, odzyskując dzieła uratowane przez Naudé, kupując jego osobistą bibliotekę i wznawiając jego metody. W 1661 roku ta druga biblioteka Mazarina praktycznie odzyskała znaczenie pierwszej.
Chcąc naśladować swego poprzednika Richelieu i zapobiec ponownemu rozproszeniu swojej biblioteki po jego śmierci, Mazarin postanowił przekazać ją w testamencie Kolegium Czterech Narodów , które założył testamentem w 1661 r., Mającym na celu kształcenie sześćdziesięciu młodych ludzi. cztery prowincje zjednoczone w królestwie pod jego rządami (Alzacja, Flandria, Roussillon i Pignerol). Letters Patent zawierający przepisy dotyczące Kolegium Czterech Narodów , podane przez Ludwika XIV w miesiącuMarzec 1688i zarejestrowano w Parlamencie w dniu 23 marca tego samego roku, potwierdź te przepisy, określając je.
Biblioteka ponownie otwarty w 1689 roku we wschodnim skrzydle budynku wybudowanym do domu gospodarzy uczelni w całym XVIII -tego wieku kolegium (w tym Louis-Sébastien Mercier , co sprawia, że jest on krytyczny opis w swoim Tableau de Paris ), jak i zagraniczni odwiedzający uczony publicznego, natomiast kontynuując wzbogacić swoje zbiory liczyć w końcu XVIII -go wieku, ponad 60 000 woluminów.
Podczas rewolucji francuskiej biblioteka Mazarine działała ze względu na jej publiczny charakter (Mazarin wskazał w testamencie, że biblioteka musi pozostać otwarta dla publiczności). Ale kolegium zostało zniesione. Nawet w dużej mierze korzysta z rewolucyjnych konfiskat, dzięki działaniu swojego bibliotekarza Gasparda Michela, znanego jako ks. Leblond , który czerpie w dużej mierze z depozytów literackich zgromadzonych w skonfiskowanych bibliotekach (Mazarine jest więc właścicielem m.in. rękopisy i dzieła księcia François-Xavier de Saxe ).
Z 1926 w 1945Biblioteka była częścią Spotkania Bibliotek Narodowych .
Biblioteka Mazarine, biblioteka zajmująca się badaniami i badaniami dziedzictwa, podlegająca Ministerstwu Szkolnictwa Wyższego i Badań, podlega administracji Institut de France, która od 1805 roku zajmuje dawne budynki Kolegium Czterech Narodów.
Od 1643 roku jest ogólnodostępny i otwarty dla wszystkich. Zbiór jest konsultowany tylko na miejscu, a zbiór dzieł rzadkich i cennych podlega warunkom.
Biblioteka liczy obecnie około 600 000 woluminów. Jeśli jego bogaty stary fundusz - prawie 200 000 woluminów - jest encyklopedyczna, nowoczesny pieniądz jest specjalizował się w historii, w tym historii religii, literatury i kultury średniowiecza ( XII th - XV th stulecia) i XVI th - XVII th stulecia historia książki oraz historia lokalna i regionalna Francji.
Jeśli kolekcja rękopisów Mazarina znajduje się dzisiaj - z powodu „wymiany” w 1668 r. Z Biblioteką Królewską - w Bibliotece Narodowej Francji, to jednak biblioteka posiada ponad 4600 rękopisów (z czego około 1500 średniowiecznych rękopisów, wśród których wiele iluminowanych rękopisów ), głównie z rewolucyjnych konfiskat; 2370 inkunabułów , w tym kopia biblii Gutenberga - znanej jako biblia Mazarine - i największy na świecie zbiór mazarinad .
Biblioteka otrzymała również XIX th - XX th stulecia kilka poważnych środków w tym archiwa Pierre-Antoine Lebrun , o Joseph Tastu lub Arsene Thiebaut z Berneaud ; biblioteka i archiwa naukowe Alberta Demangeona i jego zięcia Aimé Perpillou (geografia); bogata biblioteka D r Marcel Chatillon (historia Antyli) lub części tych Rycerza Paravey (podróży), z Jean-Jacques Ampere (Nordic cywilizacji), Prosper Faugère (Pascal i jansenizm), etc.
Biblioteka nadal kupuje książki, rękopisy i specjalizuje się w dyscyplinach historycznych.
Biblioteka organizuje bezpłatne wycieczki z przewodnikiem, przeznaczone wyłącznie dla osób indywidualnych. Organizowane na zakończenie dnia pod okiem kuratora, trwają około 1 godziny 30 minut i poświęcone są historii biblioteki i jej zbiorów, jej architekturze i wystroju, prezentacji jej zasobów i świadczonych przez nią usług.
Bibliotekarz Mazarin
Bibliotekarze Mazarin College
Administratorzy (wówczas dyrektorzy) Biblioteki Mazarine
Wśród kuratorów, bibliotekarzy itp. firmy Mazarine zauważamy: