Jean Danglars
| Jean Danglars | ||||||||
| Biografia | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Narodziny |
24 lipca 1739 Simeyrols |
|||||||
| Śmierć |
15 września 1814 Cahors |
|||||||
| Biskup Kościoła katolickiego | ||||||||
| Konsekracja biskupia | 29 kwietnia 1791 | |||||||
| Konstytucyjny biskup Lota | ||||||||
| 27 lutego 1791 - 1801 | ||||||||
| ||||||||
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||||||||
Jean Danglars (urodzony w Simeyrols dnia24 lipca 1739, zmarł w Cahors dnia15 września 1814) Jest duchowny, który był biskupem konstytucyjną z Lot od 1791 do 1801 roku .
Biografia
Jean d'Anglars lub Danglars, jak sam siebie nazywał, choć szlachcicem, jest arcykapłanem , proboszczem Cajarc i jest bardzo popularny ze względu na swoje budujące życie. Biskup Cahors Louis-Marie de Nicolay , zastępca duchowieństwa do Stanów Generalnych z 1789 roku jest przeciwny konstytucja cywilna kleru . Potencjalny kandydat na konstytucyjnego episkopatu Jean-Louis Gouttes jest wybierany przez diecezję Saône-et-Loire, a Jean Danglars jest wybierany domyślnie dnia22 lutego 1791biskup konstytucyjny z diecezji Lot i sacrum w Paryżu 29 kwietnia .
Śmierć zaprzysiężonego biskupa w lipcu następnego roku przed zakończeniem cesji parlamentarnej postawiła go wobec Charlesa-Nicolasa de Becave († 1813), który przewodził opornemu duchowieństwu z tytułem wikariusza apostolskiego i który został uwięziony w Cahors w latach 1793-1794. Słabość kleru przysięgającego zmusza go do rekrutowania kapłanów niskiej wartości, z których wielu odwołało się w czasie Terroru. Jean Danglars na próżno próbuje w 1795 r. Odtworzyć duchowieństwo.
Biskup konstytucyjny był nadal obecny w Paryżu podczas soboru w 1797 r., Ale powstrzymał się od pojawienia się na soborze z 1801 r. Po konkordacie z 1801 r. Został przyjacielem nowego biskupa konkordatu Cahors Guillaume-Balthazar Cousin de Grainville, który mianował go tytularnym kanon Cahors . Zmarł w 1814 roku w pełnej komunii z Kościołem katolickim .
Uwagi i odniesienia
- Zostanie wikariuszem generalnym biskupa konkordatu
- Paul Pisani , Dyrektorium biograficzne Episkopatu Konstytucyjnego (1791-1802) , A. Picard i Fils, Paryż, 1907 s. 393-396