Imię urodzenia | Jean-Marie Queffélec |
---|---|
Narodziny |
4 września 1949 Paryż ( 15 th arrondissement ) |
Podstawowa działalność | Powieściopisarz , felietonista telewizyjny, przeglądarka |
Nagrody |
Prix Goncourt (1985), Prix des Hussards (2016) dla Człowieka mojego życia |
Język pisania | Francuski |
---|---|
Gatunki | Powieść, biografia |
Podstawowe prace
Yann Queffélec , którego prawdziwe imię brzmi Jean-Marie Queffélec , urodził się w Paryżu dnia4 września 1949Jest francuskim pisarzem i żeglarzem .
Jest synem pisarza Henri Queffélec , bratem pianistki Anne Queffélec i matematyka Hervé Queffélec. Był żonaty z pianistką Brigitte Engerer, z którą miał córkę Léonore (1985).
Mieszkając w Paryżu, utrzymywał silne więzi z Bretanią, zwłaszcza z Aber-Ildut .
Miłośnik morza i swojej Bretanii, był stażystą w 1962 roku, następnie instruktorem w słynnej szkole żeglarskiej Jeunesse et Marine i może żeglować z Ericiem Tabarly .
„École de la mer, Jeunesse et Marine to także szkoła kontrolowanej wolności, a więc szkoła samego siebie. Czego się uczymy, nawet o tym nie myśląc? Widzieć siebie mniejszym, chcieć mniej się popisywać. Aby odeprzeć naturalną tendencję do niewłaściwego osądzania innych, a także do błędnego oceniania siebie. „ To te słowa poprzedzają książkę Youth and Navy Sea School, School of Life . Wspomina również o tej szkole żeglarskiej - szkole morskiej, do której jest bardzo przywiązany - w biografii, którą poświęcił Éricowi Tabarly'emu.
Swoją karierę pisarską naprawdę rozpoczął dopiero publikując w wieku 32 lat biografię Béli Bartóka . Cztery lata później otrzymał Nagrodę Goncourta za powieść Les Noces barbares . Autor wielu powieści i zbioru wierszy, opisuje namiętne postacie, które potrzebują miłości.
Pisze także teksty piosenek, w tym Born to Live i The City So Be It oraz wszystkie piosenki z albumu o tej samej nazwie dla Pierre'a Bacheleta .
W 1998 roku był gospodarzem stworzenia interaktywnej powieści Trzydzieści dni do zabicia w Internecie , we współpracy z France Loisirs i Atos .
Był felietonistą w programie France 2 : Dlaczego pingwiny nie mają zimnych stóp? .
Zrobił krótki występ w Patrick Poivre d'Arvor za adaptację dla telewizji z Pierre Loti za powieść mój brat Yves .