Możesz dzielić się swoją wiedzą, doskonaląc ją ( jak? ). Baner {{draft}} można usunąć, a artykuł ocenić jako znajdujący się na etapie „Dobrego Startu”, gdy ma wystarczającą ilość encyklopedycznych informacji o gminie.
Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, warsztaty czytelnicze w ramach projektu Communes de France są do Twojej dyspozycji, aby Ci pomóc. Zajrzyj również na stronę pomocy, aby napisać artykuł o gminie Francja .
Trédrez-Locquémeau | |||||
Kościół Saint-Quémeau. | |||||
Administracja | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | Francja | ||||
Region | Bretania | ||||
dział | Côtes-d'Armor | ||||
Dzielnica | Lannión | ||||
Międzywspólnotowość | Społeczność Lannion-Trégor aglomeracji | ||||
Mandat burmistrza |
Joël Młodszy 2020 -2026 |
||||
Kod pocztowy | 22300 | ||||
Wspólny kod | 22349 | ||||
Demografia | |||||
Miły | Tredrézien | ||||
Ludność miejska |
1443 mieszk. (2018 ) | ||||
Gęstość | 135 mieszkańców/km 2 | ||||
Geografia | |||||
Szczegóły kontaktu | 48°41′55″ północ, 3°33′52″ zachód | ||||
Wysokość | 108 m min. 0 m Maks. 120 m² |
||||
Obszar | 10,65 km 2 | ||||
Jednostka miejska | gmina wiejska | ||||
Obszar atrakcji | Lannion (gmina korony) |
||||
Wybory | |||||
Oddziałowy | Kanton Plestin-les-Grèves | ||||
Ustawodawczy | Czwarty okręg wyborczy | ||||
Lokalizacja | |||||
Geolokalizacja na mapie: Bretania
| |||||
Znajomości | |||||
Stronie internetowej | http://www.tredrez-locquemeau.fr | ||||
Trédrez-Locquémeau [tʁedʁes lɔkemo] to francuska gmina w Côtes-d'Armor w Bretanii . Składa się z dwóch odrębnych części: Locquémeau (gdzie znajdują się plaże i port) oraz małego miasteczka Trédrez, w pobliżu słynnych klifów.
Jej mieszkańcami są Trédréziens i Trédréziennes. Są również nazwani w tonie humoru Lokémaltèques.
Miasto graniczy z kanałem La Manche ( Baie de Lannion ) od północy i zachodu. Na wschodzie znajduje się miasto Ploumilliau, a na południu dwór Coatrédrez, gospodarstwa Pors ar c'hoad, Tossen Al Lann, Kergenven,
Historyczna wioska Trédrez ma na zachodzie klify Trédrez, które są wpisane na listę zabytków.
Wioska Locquémeau biegnie wzdłuż wybrzeża z małą plażą Kiriou ( Kirio w Bretonie, ponieważ według legendy wylądowało na tej plaży dwóch świętych; błędnie nazywana przez niektórych „plażą kwadratową” ze względu na kształt tej plaży), punkt du Dourven (wydział i miejsce wystaw współczesnych i efemerycznych), duża plaża Notigou, strajk, czubek Sehar
Z północy na południe znajdujemy więc najpierw Locquémeau, potem Trédrez, a następnie miasto Saint-Michel-en-Grève . Na wschodzie leży miasto Ploumilliau .
Kanał | Kanał | |
Kanał | Ploumilliau | |
Kanał | Saint-Michel-en-Greve |
W punkcie Séhar (po bretońsku Beg Sec'h , „sucha iglica”) w Locquémeau, można zaobserwować podwójny tombolo z epoki Flandrii . Pomiędzy dwoma sznurami kamyków znajduje się Vorlenn („słona woda” w języku bretońskim, o czym świadczy rozwój oryginalnej flory, Ruppia maritima i rdestnica zwyczajna charakterystyczna dla wód słonawych), mały staw, który wypełnia się podczas przypływów. w pobliżu którego rybacy suszą sieci i dostarczają ładunek maerla . Ten podmokły teren chroni martwy klif Pen-ar-Roz.
Zwiedzanie pointe à pied pozwala na obserwowanie powstawania tufów Locquirec ( tuffy zmetamorfizowanego konglomeratu , stąd obecność fałd, uskoków). Skała ta, znana pod nazwą „płyty Séhar”, była dawniej eksploatowana „jako materiał dachowy i do pozyskiwania płyt, stosowanych w sztuce nagrobnej (płyty nasypowe), przy brukowaniu kościołów i rezydencji” . Ciekawa morfologia skał wynika z antropogenicznej transformacji tego bretońskiego wybrzeża. Na poziomie plaży Notigou te tufy są dotknięte termiczną aureolą granitu Varisque z Yaudet , na co wskazuje rogówka utworzona w kontakcie z małym masywem na zachodnim zboczu punktu Dourven.
Klimat, który charakteryzuje miasto, został zakwalifikowany w 2010 r. jako „szczelny klimat oceaniczny”, zgodnie z typologią klimatów we Francji, która wówczas miała osiem głównych typów klimatów we Francji metropolitalnej . W 2020 roku miasto wychodzi z typu „klimatu oceanicznego” w klasyfikacji ustanowionej przez Météo-France , która obecnie ma tylko pięć głównych typów klimatów we Francji kontynentalnej. Ten typ klimatu skutkuje łagodnymi temperaturami i stosunkowo obfitymi opadami (w połączeniu z zakłóceniami z Atlantyku), rozłożonymi przez cały rok z niewielkim maksimum od października do lutego.
Wśród parametrów klimatycznych, które pozwoliły na ustalenie typologii 2010 r., znalazło się sześć zmiennych dla temperatury i osiem dla opadów , których wartości odpowiadają danym miesięcznym dla normy z lat 1971-2000. W poniższej ramce przedstawiono siedem głównych zmiennych charakteryzujących gminę.
Gminne parametry klimatyczne w latach 1971-2000
|
Wraz ze zmianą klimatu zmienne te ewoluowały. Badanie przeprowadzone w 2014 r. przez Dyrekcję Generalną ds. Energii i Klimatu, uzupełnione badaniami regionalnymi, faktycznie przewiduje, że średnia temperatura powinna wzrosnąć, a średnie opady powinny spaść, jednak przy silnych zróżnicowaniach regionalnych. Zmiany te mogą być zapisywane na stacji meteorologicznej z Meteo France najbliższego „Lannion_aero” miasta Lannion , oddana do użytku w 1993 roku i znajduje się 9 km na południowy w linii prostej , gdzie średnia roczna temperatura wynosi 11,5 ° C , a ilość opadów 945 mm za lata 1981-2010. Na najbliższej historycznej stacji meteorologicznej "Landivisiau", w miejscowości Saint-Servais , w departamencie Finistère , oddanej do użytku w 1966 i na 48 km , średnia roczna temperatura zmienia się o 11 °C w okresie 1971 -2000 do 11,2 ° C w latach 1981-2010, następnie do 11,5 ° C w latach 1991-2020.
Trédrez-Locquémeau jest gminą wiejską, ponieważ wchodzi w skład gmin o małej lub bardzo małej gęstości w rozumieniu siatki gęstości gmin INSEE .
Ponadto gmina jest częścią obszaru atrakcji Lannion , którego jest gminą w koronie. Obszar ten, obejmujący 40 gmin, jest podzielony na obszary od 50 000 do mniej niż 200 000 mieszkańców.
Miasteczko, graniczące z kanałem La Manche , jest również miastem nadmorskim w rozumieniu prawa z3 stycznia 1986, znane jako prawo przybrzeżne . Odtąd szczególne przepisy urbanistyczne zastosować w celu zachowania naturalnych przestrzeni, miejsc, krajobrazów i równowagi ekologicznej na wybrzeżu , takich jak na przykład zasady inconstructibility, poza zurbanizowanych obszarów, na pasie. Brzegowej 100 metrów, lub więcej, jeśli przewiduje to miejscowy plan urbanistyczny .
Podział na strefy gminy, co znalazło odzwierciedlenie w bazie danych Europejskiego okupacyjnej biofizycznych gleby Corine Land Cover (CLC), jest naznaczona znaczenia gruntów rolnych (58% w 2018 roku), niemniej jednak w dół od 1990 roku (63,4%). Podział szczegółowy w 2018 r. przedstawia się następująco: niejednorodne tereny rolnicze (45%), tereny zurbanizowane (17,3%), lasy (15,6%), grunty orne (13%), środowiska z roślinnością krzewiastą i/lub zielną (7,7%), przybrzeżne tereny podmokłe (1,5%).
IGN także udostępnia narzędzie online do porównywania zmian w czasie użytkowania gruntów w miejscowości (lub obszarów w różnych skalach). Kilka epok są dostępne jako map lub zdjęć lotniczych: na mapie Cassini ( XVIII th wieku), na mapie Staff (1820-1866) oraz w bieżącym okresie (1950 do chwili obecnej).
Nazwa miejsca jest dowodem w formach Tresdretz , Treydretz i Tredrez 1330, Tredrez koniec XIV XX wieku Trefdrez i Tredraez w 1426, Tredrez w 1444 i 1461.
Tredraezh w Breton.
Trédrez pochodzi ze starego bretońskiego treb („wioska”) i traezh („strajk”), co oznacza „wieś strajku”.
W 1997 roku nazwa Locquémeau (dawny rozejm w Trédrez) została dodana do nazwy Trédrez.
Locquémeau pochodzi z bretońskiego lok („miejsca konsekrowanego”) oraz z Saint Kémo lub Quémeau.
Istnienie populacji w regionie świadczy od neolitu i epoki żelaza , jak sugeruje pozostałościach budowli grobowych na odpływu i wykopów kampanii w punkcie Séhar przeprowadzone w następstwie gwałtownych burz z 9 marca i 10, 2008 , na terenie Dossen Rouz („czerwony kopiec” w Bretonie, w odniesieniu do pozostałości wypalonej gliny) przed stawem Vorlenn.
Wschodnia strona tombolo została zaatakowana przez silne fale, które odsłoniły poziom gruntu z epoki żelaza, ujawniając istnienie pięciu struktur dołów lub zbiorników magazynowych ograniczonych obwodem gliny, z warsztatu kotła solnego z epoki żelaza.
Trédrez-Locquémeau (Trédrez i jego stary rozejm Locquémeau) to rozczłonkowanie starej pierwotnej parafii Ploumilliau.
Parafia Trédrez istniała od 1284 r., kiedy to św. Yves został mianowany rektorem (od 1284 do 1292 r.).
„Zdumiewające jest to, że nawet dzisiaj mieszkańcy [Trédrez], jakieś siedem wieków po śmierci świętego, wciąż opowiadają wiele legend o plueg , gwele , pave”, feunteun Sant Erwan („poduszka, oświetlona, ścieżka, fontanna św. Yvesa ")".
Locquemeau powstała w VI th century przez Kemo przyszedł do wyspy Wielkiej Brytanii z innymi przywódcami religijnymi i klanów, którzy zaludnionych i organizowanych Armoryka. Sama nazwa sięga Locquemeau o XI -tego wieku: to znaczy klasztornego Quémeau. W pobliżu kościoła Locquémeau znajduje się miejscowość Manac'hti (klasztor). Locquémeau należał kiedyś do opactwa cystersów Relecq w Plounéour-Ménez.
Na początku XX th century Locquemeau był pierwszym portem sardynka Bretania Północna (stąd duże zagęszczenie jego zabudowań), a następnie miał około pięćdziesięciu łodzi.
Wojen w XX th wiekuPomnik wojenny nosi nazwiska 69 żołnierzy, którzy zginęli za Ojczyznę:
29-letni Jean-Baptiste Carluer został zabity przez niemieckiego Feldgendarmerie dnia 3 lutego 1944 rokoło 22:00, kiedy był na służbie, aby monitorować niemiecki kabel telefoniczny między Trédrez i Saint-Michel-en-Grève . Célestin Legal, młody mężczyzna jadący na rowerze, został śmiertelnie ranny przez niemiecki patrol w nocy z 9 na10 sierpnia 1944 r w Tredrez.
Kościół Locquemeau został podniesiony do XVI -tego wieku w stylu gotyckim. Klasztor parafii jest ograniczony murem z ciętego granitu (sklasyfikowanego jako16 października 1922). Przy wejściu głównym, w pobliżu dawnej plebanii ( XVII th wieku) stoi Kalwarię dzisiaj okaleczone, reprezentujący północ, naprzeciwko kościoła Chrystusa, Matki i dziecka strony południowej, na pozostałych dwóch twarzach, dwóch świętych. Kościół został wpisany na listę20 marca 1922. Witraże zostały odrestaurowane w 1995 roku i są dziełem Gérarda Lardeura , mistrza szkła w Paryżu.
Kościół Notre-Dame de Trédrez (dawniej kościół św. Wawrzyńca - 1500 i 1699) został zbudowany około 1500 roku. Obecny kościół zbudowany jest na fundamentach innego, starszego, w którym pełnił obowiązki św. Yvesa. Flamboyant w stylu gotyckim, jest również jednym z zaledwie trzech budynków (obok Saint-Nicolas de Plufur i Notre-Dame-de-la-Merci w Trémel ), który nadal oferuje dwie główne cechy stylu Beaumanoir : dzwon mur wieży i absyda z wieloma dolinami. W 1699 r. odrestaurowano południowe ramię transeptu. Iglicę przewróconą w 1881 r. odbudowano identycznie. kościół został wpisany na listę zabytków historycznych19 stycznia 1911, ossuarium i mur cmentarny zostały wpisane na 6 marca 1925 a pobliski krzyż drogowy został wpisany na 22 grudnia 1927.
Wieś Trédrez-Locquémeau jest usiana małymi pomnikami charakteru. kilka krzyży zasługuje na uwagę: Kroas an Herry koło Coatrédrez, Kerbiriou, Kroas ar Bodeg we wsi Trédrez oraz krzyż Kerhan. Fontanny są nie do przebicia. Możemy przytoczyć te z Virgin, Saint Yves i Saint Laurent w wiosce Trédrez. Również św. Kirio, św. Kemo w pobliżu farmy Kerbabu, a także: Keravilin, Kerbrigent, Kervogan, Guerewen...
Megalityczne dziedzictwo miasta obejmuje trzy menhiry ( Toull an Lann , Lann Saliou i Lianver ) oraz dolmen pod kopią (sklasyfikowany jako7 lipca 1982 r.).
Niektóre budynki są: Manor Coatrédrez ( XV th - XVI th century); domu Kerbiriou ( XVII p wieku); lofty Kerhuic ( XVI e - XVIII e i przebudowane w XIX e ) Coatrédrez ( XV e - XVII e ) i Rest; osłona z Dourven ( XVII p wieku); cegielnia Rossen-Rouz (epoka żelaza).
Między niedzielą 9 marca i wtorek 11 marca 2008miasto Trédrez-Locquémeau doświadczyło silnej burzy, która spowodowała wiele szkód. poniedziałek10 marcawieczorem, w szczytowym momencie sztormu, część miasta pogrążyła się w ciemności, a droga dojazdowa do portu była zamknięta. Fale zatopiły port, przepływając przez sznury kamyków. Uszkodzonych zostało wiele budynków, a także łodzie. W żywej pamięci Locquémeau nigdy nie doświadczył takiej burzy.
Okres | Tożsamość | Etykieta | Jakość | |
---|---|---|---|---|
1939 | 1966 | Józef Le Calvez | SFIO | rybak |
1966 | Marzec 1971 | Louis Corson | PCF | restaurator |
Marzec 1971 | Marzec 1989 | Ludwik cado | PS | profesor |
Marzec 1989 | W trakcie | Joël Młodszy | PS > LREM | inżynier prezydent LTC (społeczność Lannion Trégor) |
Brakujące dane należy uzupełnić. |
Ewolucja liczby mieszkańców jest znana ze spisów ludności przeprowadzanych w gminie od 1793 r. Od 2006 r. legalne populacje gmin są publikowane corocznie przez Insee . Spis jest obecnie oparty na corocznym zbieraniu informacji, sukcesywnie dotyczących wszystkich terytoriów gminy przez okres pięciu lat. W przypadku gmin liczących mniej niż 10 000 mieszkańców co pięć lat przeprowadza się badanie spisowe obejmujące całą populację, przy czym legalne populacje w latach pośrednich szacuje się przez interpolację lub ekstrapolację. Dla gminy pierwszy wyczerpujący spis objęty nowym systemem został przeprowadzony w 2008 roku.
W 2018 r. miasto miało 1443 mieszkańców, co stanowi wzrost o 0,77% w porównaniu do 2013 r. ( Côtes-d'Armor : + 0,42%, Francja z wyłączeniem Majotty : + 2,36%).
1793 | 1800 | 1806 | 1821 | 1831 | 1836 | 1841 | 1846 | 1851 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
934 | 955 | 1,122 | 1157 | 953 | 988 | 1006 | 1050 | 1109 |
1856 | 1861 | 1866 | 1872 | 1876 | 1881 | 1886 | 1891 | 1896 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,058 | 1,124 | 1,142 | 1169 | 1192 | 1 167 | 1178 | 1148 | 1216 |
1901 | 1906 | 1911 | 1921 | 1926 | 1931 | 1936 | 1946 | 1954 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 217 | 1318 | 1365 | 1 311 | 1290 | 1175 | 1151 | 1,019 | 969 |
1962 | 1968 | 1975 | 1982 | 1990 | 1999 | 2006 | 2007 | 2008 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
954 | 916 | 932 | 1,069 | 1 155 | 1250 | 1,392 | 1413 | 1,433 |
2013 | 2018 | - | - | - | - | - | - | - |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1,432 | 1443 | - | - | - | - | - | - | - |
Placître parafia wybieg otoczony jest murem z granitu w dużej jednostce. Na cmentarz prowadzi jedno z trzech wejść oznaczonych krzyżem i zaopatrzonych w ramiak . W pobliżu głównego wejścia zapieczętowany jest kamień: „poduszka” św. Yvesa , rektora Trédrez od 1284 do 1292 roku .
Na cmentarzu stoi kostnica z XVI th wieku kolumnadą .
Kościół zbudowany w 1500 roku zawiera dwie innowacje architektoniczne, które wymyślił jego budowniczy Philippe Beaumanoir:
Dekoracja jest jednorodna w stylu gotyku flamboyant , chociaż kościół został powiększony w 1699 r. o południową poprzeczkę , aw 1865 r. o dwa pierwsze południowe przęsła .
Wyposażenie kościoła, wzbogacone przez wieki, ma szczególnie ołtarz polichromia wczesny XVI th century reprezentującą Madonnę z drzewem Jessego , a chrzcielnica również sięga XVI th wieku i uważany za najstarszy w Bretanii. Rama kościoła, sygnowana przez Johana Jouhaffa, ozdobiona jest herbami Lordów Coatrédrez.
To jest na półkach biblioteki Lesquiffiou zamku w Pleyber Chrystusa , który został znaleziony przez Louisa Le Guennec wcześnie -XX th Century, historię życia Jean Conan, nazywany „Guingamp”, ponieważ urodził się w tym mieście, który napisał swoją autobiografię w A rękopis zatytułowany Avanturio ar Citoien Jean Conan a Voengamb („Przygody obywatela Jeana Conana w Guingamp”) znaleziony przypadkowo, oprawiony w skórę bydlęcą. W szczególności opisuje swoje udręki jako żołnierza II roku. Jean Conan, nazywając siebie „biednym człowiekiem”, napisał ten tekst pod koniec życia, kiedy został zainstalowany jako tkacz w wiosce Tredrez. Był kolejno małym bębniarzem w królewskiej milicji za Ludwika XVI, rybakiem dorszowym u wybrzeży Nowej Fundlandii, doszczelniaczem w porcie Brześć, żołnierzem Republiki.