RMS Titanic | ||
Titanic w Southampton na 10 kwietnia 1912 r. | ||
Rodzaj | Liniowiec transatlantycki | |
---|---|---|
Klasa | olimpijski | |
Fabuła | ||
Stocznia | Harland and Wolff , Belfast , Wielka Brytania | |
Kil ułożony | 31 marca 1909 | |
Uruchomić | 31 maja 1911 | |
Uruchomienie | 10 kwietnia 1912 r | |
Status | Wrak statku w nocy14 do 15 kwietnia 1912 rna Oceanie Atlantyckim | |
Załoga | ||
Załoga | 885 | |
Charakterystyka techniczna | ||
Długość | 269 m² | |
Gospodarz | 28 mln | |
Wersja robocza | 10,54 m² | |
Przeciąg powietrza | 45 m² | |
Zmiana | 52 310 ton | |
Deadweight | - | |
Tonaż | 46328 GRT | |
Napęd | Mieszane: 2 posuwisto-zwrotne maszyny z potrójnym rozprężaniem obsługujące dwa boczne trzyłopatowe śmigła 1 niskociśnieniowa turbina napędzająca centralne czterołopatkowe śmigło | |
Potężny | 46 000 KM ( maksymalnie 51 000 KM ) | |
Prędkość | 21 do 22 węzłów (prędkość przelotowa), maksymalnie 23 do 24 węzłów | |
Funkcje komercyjne | ||
Most | 10 9 pokładów pasażerskich (od A do G) |
|
Pasażerowie | 2471 | |
Kariera zawodowa | ||
Właściciel | John Pierpont Morgan | |
Armator | linia Białej Gwiazdy | |
Flaga | Wielka Brytania | |
Port macierzysty | Liverpool | |
Koszt | 1,5 miliona funtów szterlingów lub 7,5 miliona USD (równowartość 150 milionów dolarów z 2000 roku ) | |
Lokalizacja | ||
Szczegóły kontaktu | 41°43′59″ północ, 49°57′36″ zachód | |
Geolokalizacja na mapie: Ocean Atlantycki
| ||
RMS Titanic to brytyjski transatlantyk , który zatonął w Oceanie Północnoatlantyckiego w 1912 roku w wyniku kolizji z góry lodowej , na jego dziewiczego rejsu z Southampton do Nowego Jorku . Zginęło od 1490 do 1520 osób, co czyni to wydarzenie jedną z największych katastrof morskich w czasie pokoju i największą w swoim czasie.
Statek linii Star Line White zbudowany z inicjatywy J. Bruce'a Ismay'a w 1907 roku został zaprojektowany przez architektów Alexandra Montgomery Carlisle i Thomasa Andrewsa ze stoczni Harland & Wolff . Jego budowa rozpoczęła się w 1909 roku w Belfaście, a zakończyła w 1912 roku. Należy do klasy olimpijskiej z dwoma siostrzanymi statkami , Olympic i Britannic , najbardziej luksusowymi i największymi liniowcami, jakie kiedykolwiek zbudowano.
Titanic jest dowodzony przez kapitana Edwarda Smitha , który zatonął ze statkiem . Liniowiec przewoził jednych z najbogatszych ludzi tamtych czasów, a także setki emigrantów z Wielkiej Brytanii i Irlandii oraz innych krajów Europy, którzy szukali nowego życia w Stanach Zjednoczonych. Kadłub Titanica został wyposażony w szesnaście wodoszczelnych przedziałów służących do ochrony statku w przypadku poważnych uszkodzeń dróg wodnych lub poważnych uszkodzeń, co dało mu reputację „niezatapialnego” liniowca i skłoniło współczesne media do przedstawienia go jako jednego z najbezpieczniejszych statków.
ten 14 kwietnia 1912 rCztery dni po rozpoczęciu jego dziewiczego rejsu, uderzył w górę lodową na 23 godziny 40 (czasu lokalnego) i przepływów15 kwietnia 1912 ro 2 h 20 od Nowej Fundlandii . Dramat podkreśla nieadekwatność ówczesnych przepisów bezpieczeństwa, w szczególności niewystarczającą liczbę łodzi ratunkowych i braki w procedurach ewakuacji awaryjnej. Pokładowy, potężny nadajnik TSF umożliwił wezwanie pomocy, ale w kontrowersyjnych warunkach, które zwiększają kontrowersje finansowe . Zostaną wówczas zorganizowane konferencje międzynarodowe, w wyniku których zmiany regulacyjne będą nadal obowiązywać sto lat po katastrofie.
Wraku Titanica znajdował się na1 st wrzesień 1985przez profesora Roberta Ballarda . Leży na głębokości 3843 metrów, 650 km na południowy wschód od Nowej Fundlandii. Historia liniowca pozostawiła wspomnienia i skłoniła do publikacji wielu dzieł (historycznych lub fikcyjnych) oraz produkcji filmów fabularnych, w tym filmu o tym samym tytule Titanic autorstwa Jamesa Camerona , wydanego w 1997 roku, co doprowadziło do poważnego odrodzenia zainteresowanie liniowcem i jego historią. Te nośniki są ponownie interesują się statku na okazji setnej rocznicy jego zatonięcia , wkwiecień 2012.
W roku 1907 do rywalizacji z Lusitanią i Mauretanią wystartowały dwa szybkie liniowce linii Cunard , Lord William James Pirrie , partner stoczni Harland & Wolff w Belfaście oraz Joseph Bruce Ismay , dyrektor generalny morskiej firmy White Star Line postanowił zbudować serię trzech liniowców, które pod względem komfortu, bezpieczeństwa i elegancji przewyższają konkurencyjne firmy żeglugowe, zarówno brytyjskie, jak i niemieckie. Ich nazwy, Olympic , Titanic i Gigantic (nazwa wspomniana przed przemianowaniem na Britannic ) są wybierane później. Spotkanie odbyło się przy kolacji w londyńskim domu Lorda Pirrie (Downshire House, w ekskluzywnej dzielnicy Belgravia ).
Plany Olympic i Titanic (budowa gigantycznej rozpocząć później) są sporządzone w biurach projektowych Harland & Wolff stoczni na Queen Island w Belfast , Irlandia Północna . Na czele operacji stoją Alexander Montgomery Carlisle, dyrektor generalny stoczni odpowiedzialny za wyposażenie, dekoracje i urządzenia ratownicze liniowców oraz Thomas Andrews , szef działu projektowego i architekt marynarki . Kiedy Alexander Montgomery Carlisle przeszedł na emeryturę w 1910 roku, jego miejsce zajął Thomas Andrews, który został dyrektorem generalnym budowy i projektowania.
Odejście tego architekta jest spowodowane spotkaniem Lorda Pirrie, Ismay i Carlisle'a na temat liczby łodzi ratunkowych: Carlisle chciał 66 łodzi ratunkowych; pomimo cech i wad konstrukcyjnych systemu grodzi wodoszczelnej, architekt był świadomy, że produkcja wykonana przez człowieka nie może być niezatapialna. Po powiadomieniu o odmowie trzaska drzwiami placów budowy.
ten 31 lipca 1908, Joseph Bruce Ismay zatwierdza projekt podczas podróży do Belfastu i podpisuje umowę ze stoczniami. Nie zostaje podpisana żadna oficjalna umowa, a powiązania między obiema firmami są bardzo silne od kilkudziesięciu lat. Świadoma wagi tego wydarzenia, Pirrie zatrudnia fotografa Roberta Welcha, który jest odpowiedzialny za uwiecznienie najważniejszych punktów budowy w miarę postępu prac. Jakość nie jest pomijana, a najlepsze materiały są zamawiane.
Za budowę liniowca odpowiadają stocznie Harland & Wolff w Belfaście. Został zadokowany obok swojego siostrzanego statku RMS Olympic , który został uruchomiony cztery miesiące wcześniej.
Konstrukcja kadłubaJesienią 1908 roku plany zostały ukończone i zamówiono specjalne dostawy i sprzęt niewykonalny dla stoczni Harland & Wolff . Pan Pirrie powiększony stoczni, w szczególności w budowie wielkiej ganek, która była największa rusztowania w świecie w czasie (256 m długości 28,50 m szerokości i 52,60 m wysoka jak kranów 69,50 m ). ten16 grudnia 1908Kil składa się z wielu części Olympic kładzie się na pochylni n O 2. nosi numer jard 400, 400 p polecenia odebranego przez Harland i Wolff.
ten 22 marca 1909Stępka z Titanica identyczny z Olympic zostanie zawieszone n o 3, liczba miejsce jest 401. Prace postępują bardzo szybko, a dwa lata później, wiosną 1911 roku kadłub o Titanicu jest kompletna. Składa się z 2000 arkuszy o grubości od 2,5 do 3,8 cm , długości 3,00 m i wysokości 2,00 m, przytrzymywanych 3 milionami nitów
UruchomićOlympic jest uruchomiona20 października 1910a Titanic31 maja 1911, dzień urodzin Lorda Pirrie, który uczestniczy w wodowaniu liniowca w obecności 100 000 osób: obecni są pracownicy stoczni i ich rodziny, goście, niektóre osobistości i prasa . Aby pomóc Titanica do „przeciągania” w wodzie, 20 ton z łoju, oleju spustowego, wielorybów i tłuszczu mydła są rozmieszczone na 2 cm grubości wzdłuż klinów. Statek nie jest chrzczony tradycyjną butelką szampana: to zwyczaj w stoczni, Pirrie biorąc pod uwagę, że problem w ceremonii może prowadzić do przesądów wśród pasażerów i załogi.
Titanic , po pomyślnie uruchomiony , jest spowolniony i zatrzymywany przez sześć kotwic , tymczasem sami zatrzymany przez dwudziestu trzech stalowych liniowe po 80 ton każda, to jest holowany i kopiowany przez pięć holowników. Po premierze goście, przedstawiciele prasy i osobistości zapraszamy na lunch podawany w Hotelu Grand Central w Belfaście . W menu serwowanych jest nie mniej niż sześć dań i pięć deserów lub przystawek kuchni francuskiej . Jeśli chodzi o Josepha Bruce'a Ismaya i Johna Pierponta Morgana , opuszczają posiłek, aby udać się na Olimpiadę, która musi przejść próby morskie.
UzbrojenieMiędzy Czerwiec 1911 oraz Marzec 1912Ponad 3000 specjalistów (mechanicy, elektrycy , hydraulicy , Producent mebli , malarzy , dekoratorów , itd ) Praca i wyposażyć Titanica z najnowszymi technikami marynarki i dostarczyć go z elementów dekoracyjnych i wystawne meble. ten18 września 1911ogłoszona zostaje data dziewiczego rejsu liniowca, 20 marca 1912 r.
Ale 20 września, W wyniku kolizji między krążownikiem Royal Navy , Hawke i Olympic podczas piątego rejsu transatlantyckiego, Titanic został przeniesiony i umieszczony w suchym doku. Część z 14 000 pracowników pracujących przy jego budowie jest przydzielona do prac remontowych na kadłubie Olympic , co znacznie opóźnia budowę liniowca. White Star Line jest odroczenie dziewiczym rejsie aż 10 kwietnia . ten30 listopada, Po przeprowadzeniu naprawy kadłuba Olympic są zakończone, to wznawia usługę i Titanic powraca swoją przystań, w której jego uzbrojenie trwa. wStyczeń 1912montujemy 4 kominy i 3 lutego, Analog 3 nakładające śruby brązu, przymocowana do piasty stalowej są umieszczone na statku (2 trzema ostrzami lewej i prawej burcie Śmigła 38 ton i 7,20 m średnicy, jeden centralny cztery łopatkami śmigła 22 ton i 5,20 m w średnica). ten24 marca 1912 r, Titanic jest zarejestrowany w Liverpoolu , jego macierzystym porcie, chociaż nigdy nie pływa po jego wodach. ten25 marcaKapitan Herbert Haddock jest pierwszym, który objął dowództwo Titanica . ten31 marcaW Belfaście, został zwolniony przez Edward Smith , którego zastąpił w poleceniu w Olympic .
Testowanieten 2 kwietnia 1912 rNa pokładzie znajduje się 78 kierowców i trymerów oraz 41 oficerów i członków załogi . W 6 późnej porze The Titanic opuścił jego stację dokującą, ciągniętych przez czterech holowników należących do lejka Linii Czerwonej pod dowództwem Edwarda Smitha . Przez cały dzień Titanic przeprowadza testy prędkości i zwrotności (przystanki awaryjne na jego wędrówkach , mierzy właściwości manewrowe przy różnych prędkościach). Podczas tych testów statek pokazuje, że może zatrzymać się na dystansie zaledwie trzykrotnym od swojej długości.
W południe inżynierowie, urzędnicy stoczni i urzędnicy brytyjskiego Departamentu Handlu otwierają go, jedząc lunch w jadalni pierwszej klasy . Po dalszych testach Titanic wraca do Belfastu do godziny 18 . Nowy statek spełnia wszystkie wymogi brytyjskiego rządu Francis Carruthers, inspektor Board of Trade , znaki świadectwo zdatności do lotu n o 131428, obowiązujący w okresie jednego roku. Około 8 p.m. , wkładka odwrócił się i wyruszył do Southampton , gdzie spodziewano się w nocy z 3 na4 kwietnia.
W SouthamptonPo przebyciu 570 mil, które go dzielą , Titanic przybywa krótko przed północą do portu w Southampton, gdzie czeka na niego sześć holowników linii Red Funnel Line. Statek cumuje dok n o 44. Aby dostosować się do nowych statków, portowego miasta musiał przejść wiele pracy. Podczas postoju odmalowuje się kominy i lewą burtę kadłuba. Po zakończeniu Titanic kosztować 1,5 miliona funtów lub 7,5 milionów dolarów w czasie (150 mln na początku 2000 roku ).
ten 10 kwietnia 1912 rNa 12 h 15 The Titanic wypłynął z Southampton w Anglii z na pokład 953 pasażerów, w tym 31 przekroju kanału i 889 członków załogi . Na pokładzie statku jest nie mniej niż czterdzieści narodowości. Kiedy odeszła, prawie zderzyła się z liniowcem City of New York zacumowanym przy Pier 38. Wiry wywołane przez śmigła Titanica przerwały cumowanie City of New York , a ten szybko zbliżył się do Titanica, aż w odległości dwa metry. Komandor Edward Smith wydaje następnie rozkaz odstawienia maszyn „na tył” , co skutkuje odepchnięciem Nowego Jorku . Titanic ostatecznie opuszcza Southampton godzinę późno. Na 18 h 35 The Titanic przybył w Cherbourg w Normandii , 24 pasażerów eurotunel wysiadają i 274 Wyrusz, przeważnie 1 st klasy. Jednak Titanic pozostał w porcie, ponieważ jego zanurzenie nie pozwalało mu podpłynąć. Podobnie jak w przypadku innych liniowców, dwa promy z White Star Line , Nomadic i Traffic , są odpowiedzialne za przeładunek 274 pasażerów na pokładzie Titanica . Na 20 h 10 , statek wypłynął z Cherbourg do Queenstown (obecnie Cobh ) w Irlandii .
ten 11 kwietnia 1912 rNa 11 h 30 The Titanic przybywa w Queenstown gdzie ziemia siedmiu pasażerów na pokład podczas 120, głównie pasażera 3 th klasy wyemigrował do Stanów Zjednoczonych . Na 13 h 30 , RMS Titanic opuszcza Queenstown do Nowego Jorku ze znajdujących się na pokładzie 1324 pasażerów i 889 członków załogi. Czasami mówi się, że Edward Smith planował przejść na emeryturę po tej przeprawie i dlatego miał objąć dowództwo Titanica tylko raz. Jednak czasami uważa się, że Smith jeszcze nic nie zdecydował: źródła rzeczywiście sugerują, że Biała Gwiazda chciała, aby objął również dowództwo nad Gigantic , który miał wejść do służby w 1914 roku.
Podróżten 12 kwietnia 1912 rNa 19 h 45 The Titanic otrzymuje wiadomość od Touraine wskazując na gęstą mgłę, grubą warstwę lodu, lodowych i opuszczony statek w kilku punktach na północnym Atlantyku. Ta wiadomość jest natychmiast przekazywana komandorowi Edwardowi Smithowi .
W dzień 13 kwietnia 1912 r, Titanic otrzymuje kilka wiadomości powiadamiających o górach lodowych, growlerach (małe góry lodowe jeden metr na pięć) i niektórych polach lodowych. Po południu pożar jest ugaszony w kotłowni n O 5. trwały przez kilka dni (od może2 kwietnia) i zostały wykryte w dniu wyjazdu. Nie było to niezwykłe zjawisko na statkach w tamtych czasach, ale miało rzadką intensywność (z powodu zapory ogniowej na niskiej jakości węglu dostarczonym w wyniku strajku górników) i potrzeba było kilkunastu ludzi, aby to kontrolować, ale ten pożar węglowy osłabł ścianki działowe tego pokoju. Na 22 h 30 , statek otrzymuje powiadomienie od Rappahannock wskazując na grubości lodu dziedzinie i kilka lodowych; odbiór tej wiadomości jest potwierdzany przez funkcjonariusza .
ten 14 kwietnia 1912 rPrzez 9:00 P.M. The Titanic już pokryte 1,451 mil (2.687 kilometrów). W tym dniu Titanic otrzymuje kilkanaście wiadomości z kilku statków, w tym z bałtyckiego i kalifornijskiego , powiadamiających go o ostrzeżeniach lodowych. Na 22 h 55 , Cyril Evans, operator radiowy Kalifornijska , potem utknął w lodzie na 20 mil (około 36 km na południowy ) na północ od Titanica , wysyła wiadomość do wszystkich okolicznych statków, w tym Titanica : pokładzie ostatnim, Jack Phillips , radiotelegrafista, odbiera wiadomość. Przerywa jej, prosząc o milczenie. „ Zamknij się, zamknij się, jestem zajęty. Pracuję w Cape Race ” . Użycie słowa „ zamknij się ” było powszechnym zwrotem wśród radiooperatorów, którzy uprzejmie prosili innych o „utrzymanie linii wolnej” . Evans usłyszeć Titanica po raz ostatni w 23 h 25 , które przekazywane z Cape Race. Dlatego nie wyłącza radia po wysłaniu wiadomości, ale Phillips 23 h 35 , ponad pół godziny później. Będąc jedynym operatorem telegraficznym na pokładzie, nie miał obowiązku pozostawania w gotowości przez cały czas.
Na 23 h 40 , o 41 ° 46 ' N i 50 ° 14 ' W, podczas gdy Titanic przed 22.5 węzłów ( 41,7 km / h ), że widokowe Frederick Fleet i Reginald Lee ustalonym -py w gnieździe, z przodu masztu odnotowano góra lodowa prosto we mgle i zasygnalizowała ją mostowi . 1 st oficer William Murdoch , a następnie oglądać oficera , próbując obrócić statek do portu i nie zatrzymać maszyny i wymaga wstecz. Około 37 sekund później statek zawrócił, ale uderzył w górę lodową po prawej burcie, a uderzenie spowodowało rozerwanie arkuszy i podskoczenie nitów, otwierając drogę wodną w kadłubie poniżej linii wodnej . Wodoszczelne drzwi są następnie natychmiast zamykane przez Murdocha, aby uniknąć większego wycieku wody. Ale woda zaczyna wdzierać się do pierwszych pięciu przedziałów łodzi. Jednak Titanic może unosić się na wodzie tylko wtedy, gdy maksymalnie cztery jego przedziały są wypełnione wodą.
Ewakuacja pasażerówPrzy 0 h 5 , dowódca nie zdejmować pokryw łodzie i przypomnieć załodze . W 0 h 15 , pierwsze połączenie niewydolności wysłano do sygnalizowania CQD TSF o długości fali od 600 metrów . W 0 h 25 , kolejność jest podana podnieść najpierw kobiety i dzieci do łodzi ratunkowych . W 0 h 45 , pierwszy statek z 28 osób rozciągnięty na 65 możliwych, a sygnał CQD przekształcony SOS . Funkcjonariusze dbają przede wszystkim o to , aby do kajaków wsiadały kobiety i dzieci , a pierwsza i druga klasa, będąc bliżej kajaków, ma do nich łatwiejszy dostęp. Ale pojemność kajaków to tylko 1178 osób, a do uratowania jest około 2200 osób.
Kajaki opuszczają Titanica w regularnych odstępach czasu i są w większości w połowie puste. Na lewej burcie podoficer Charles Lightoller i kapitan Edward Smith przywożą tylko kobiety i dzieci, podczas gdy na prawej burcie pierwszy oficer William Murdoch często wypełniał puste miejsca mężczyznami. Tylko dwa z dwudziestu czółen odpłyną w pełni załadowane. O 2 h 5 , składany ponton D był ostatnim pomyślnie zwodowanym, mając na pokładzie 24 osoby wobec możliwych 47. W regularnych odstępach czasu, do 1 godziny 40 , wysyłane są flary alarmowe. To jest taka sama dla SOS wysyłane do 2 h 17 , w którym to czasie woda dociera do kabiny radiowej. Dwie pozostałe łodzie po 2 h 5 , składane łodzie A i B, znajdujące się na dachu dzielnicy, opadły na pokład łodzi, ale oficerowie nie mając wystarczająco dużo czasu, odpływają, gdy woda wdziera się od przodu most i pływacy osiedlają się tam. Około czterdziestu osób na tych ostatnich łodziach zostanie odebranych przez inne łodzie.
W 2 h 17 The orkiestra przestaje grać tuż przed upadkiem komina według większości kont. Inni, jak Archibald Gracie , powiedzieli jednak, że muzycy przestali grać wcześniej wieczorem. Niedługo potem rozbił się duży szklany dach, niszcząc Wielkie Schody i dając dostęp do wody do wszystkich pomieszczeń od frontu. O 2 h 18 światła Titanica mrugają po raz ostatni, a następnie gasną. Chwilę później liniowiec pękł na pół. Podczas gdy przód opada, tył ucieka na kilka chwil i napełniaj wodą, aż do zmroku o 2 h 20 . Temperatura wody wynosi wtedy -2 °C . Około 3 pm The łódź n o 14 kontrolowana przez piąty oficer Harold Lowe przybywa w miejscu wrak po dumping swoich pasażerów do innych łodzi. Przybywszy za późno, nabrał wody tylko dla czterech mężczyzn, z których jeden zginął w łodzi. Później, o 3 h 30 , łodzie pasażerskie dostrzegają światła Karpat . W 5 godz 30 The Californian oskarżony przez Frankfurt przybywa na miejsce katastrofy. Ostatnia łódź zostaje odzyskana 8 h 30 , drugi oficer Charles Lightoller wszedł na pokład jako ostatni. Kapitan Arthur Rostron z Carpathia następnie wyrusza do Nowego Jorku na 10 h 50 .
Przybycie ocalałychW godzinach porannych 15 kwietnia, nadeszły informacje o zatonięciu, ale bez możliwości zweryfikowania szczegółów, tak że amerykańskie gazety pozostały w rezerwie. Ostrożnie, Herald pisze w nagłówkach: „Titanic uderza w górę lodową i woła o pomoc. Statki w drodze” . Tylko „ Times” w swoich pierwszych wydaniach ogłasza, że liniowiec z całą pewnością zatonął, ponieważ po pierwszych wiadomościach nic nie zostało odebrane.
O 8 rano tłum reporterów przybył do biura White Star w Nowym Jorku przy 9 Broadway Street. Wiceprezes Philippe AS Franklin uspokaja prasę: „Mamy absolutne zaufanie do Titanica. Jesteśmy przekonani, że to statek, który nie może zatonąć” , co nie przeszkadza mu w przesłaniu alarmującego telegramu do kapitana Smitha: „Z niecierpliwością czekam na statek informacyjny i szczegóły dotyczące losu pasażerów” . Gdy zaczynają przybywać krewni rozbitków, firma robi wszystko, aby ich uspokoić.
Na 18 godziny 15 , gdy wyłożenie Wiadomość Olympic powiedzie, uderzeniem młotka. Titanic zatonął na 2 godziny 20 rano. Carpathia , który wziąłby w 675 rozbitków, zmierza do Nowego Jorku. Dlatego wątpliwości nie są już dozwolone. Naciskany pytaniami dziennikarzy, wiceprzewodniczący Białej Gwiazdy początkowo z zadowoleniem potwierdza zatonięcie, nie podając więcej szczegółów. Na 9 pm , he pęknięć: „To katastrofa ... Moglibyśmy wymienić statek, ale nie ludzkie życie . ”
Minęły trzy dni i nadeszły małe wiadomości. Z braku informacji niektóre gazety atakują Karpaty . The Evening Mail potępia „ogłuszające milczenie Capartii” , podczas gdy Świat atakuje załogę, która „nie chce wysłać listy zaginionych” .
W czwartkowy wieczór, kiedy Carpathia wreszcie dociera do Nowego Jorku, trzydzieści tysięcy ludzi gromadzi się na nabrzeżach, aby zobaczyć, jak przybywa. Ocaleni mogą więc być przesłuchiwani przez dziennikarzy, co nie przeszkadza w pojawieniu się w prasie niesamowitych zeznań. Dowiadujemy się, że pasażer drugiej klasy siedziałby na kawałku lodu przez cztery godziny. Pasażer widziałby górę lodową na godzinę przed zderzeniem.
BilansZatonięcie Titanica zginęło około 1500 osób, liczbę wahającą się między 1,491 a 1,513. Ocalało zatem około 700 osób. Członkowie załogi są najbardziej dotknięci, ponieważ 76% z nich zmarło. Zginęło również 75% klas trzecich. Ogólnie rzecz biorąc, główna różnica dotyczy mężczyzn i kobiet. Tylko 25% kobiet zginęło w zatonięciu w porównaniu do 82% pasażerów płci męskiej. Dzieci są proporcjonalnie bardziej ofiarami niż kobiety, 53 ze 109 dzieci na pokładzie zginęło, czyli 48,6% z nich. 70% kobiet i dzieci przeżyła jednak tonie w porównaniu do nieco ponad 20% mężczyzn, że „ kobiety i dzieci najpierw ” zasada rozpowszechnionym, w przeciwieństwie do większości katastrof morskich.
PowodujeZatonięcie Titanica miało wiele przyczyn, zarówno naturalnych, jak i ludzkich. Jego rekord, który jest jednym z najcięższych w historii morskiej , można również wytłumaczyć kilkoma czynnikami. Okoliczności katastrofy są rzeczywiście szczególne. To prawda, że w kwietniu w tym rejonie Atlantyku rzadko można znaleźć góry lodowe , ale obecność licznych lodu w tym roku tłumaczy się szczególnie łagodną zimą. To wyjaśnia, dlaczego Titanic , który jednak płynie dalej na południe niż zalecana trasa, skierował się prosto na pole lodowe. Ponadto noc jest ciemna, bezksiężycowa i bezwietrzna, co utrudnia dostrzeżenie gór lodowych. Sytuację pogarsza brak lornetki w bocianim gnieździe , będący wynikiem zaniedbania ze strony oficerów: według Fredericka Fleeta , stróża, który widział i wskazywał górę lodową, lornetka mogła pomóc w dostrzeżeniu jej na czas.
Ponadto przedziały wodoszczelne nie wznoszą się na tyle wysoko, aby zapobiec postępowi wody (te poprzeczne grodzie są przerywane przez architektów na wysokości 15 metrów, aby pasażerowie mogli zająć górny pokład promenady), kadłub nie jest podwójny niż na dnie statku (chroni tylko przed płyciznami), a stal tworząca pewne części kadłuba jest bardzo krucha w temperaturze ujemnej (woda w nocy tragedii miała od -1 do -2 °C ), chociaż był to najlepszy czas wyprodukowany w piecach Martina , takich jak nity łączące płyty kadłuba ( stocznie Harland i Wolff zamówiły 9 milionów nitów dla Titanica , Britannic i Olympic , ale brak części stalowych skłonił ich do użycia nity z kutego żelaza). Prędkość statku w momencie uderzenia była również zbyt duża jak na okoliczności (choć zgodna z ówczesnymi przepisami nawigacyjnymi). Pomimo próby amerykańskiej komisji, która badała zatonięcie, nie można było udowodnić, że Ismay nakłaniał dowódcę do szybszego działania. Wreszcie, wysoką liczbę zabitych tłumaczy się małą liczbą łodzi ratunkowych na statku, które mogły pomieścić tylko 1178 osób, ale także brakiem organizacji ich załadunku i informacji pasażerskiej. Ta słaba organizacja sprawiłaby, że dodatkowe czółna byłyby być może niepotrzebne, ponieważ oficerowie nie mieli czasu zająć się dwoma ostatnimi kajakami. Niektóre łodzie, takie jak n ° 1, pozostawiając prawie pusty i nie chcą wrócić na miejsce zatonięcia. To wyjaśnia, dlaczego kajaki są na końcu wypełnione w mniej niż dwóch trzecich.
KonsekwencjeKatastrofa jest szokiem dla międzynarodowej opinii publicznej, ponieważ udowadnia wszystkim, że w czasach, gdy postęp naukowy wydawał się nie do powstrzymania, człowiek i jego technologiczne osiągnięcia mogą zostać wyprzedzone przez siły natury. Rzuca to również światło na niedociągnięcia techniczne tamtych czasów: współczesne badania pokazują, że stal kadłuba, a jeszcze bardziej nity inne niż w centralnej części kadłuba, zawierają za dużo siarki, a za mało manganu , co czyni je zbyt kruchymi . Brytyjska komisja lorda Merseya przedstawiła wiele propozycji dotyczących bezpieczeństwa na morzu, podobnie jak amerykańska komisja senatora Smitha . Według dwóch komisji ds. zatonięcia, postawa uznana za przypadkową i beztroską tych, którzy decydują o trasie i prędkości liniowców, znacznie przyczyniła się do utraty statku.
Aby zapobiec ponownemu zdarzeniu takiej katastrofy, społeczność międzynarodowa podejmuje szereg środków. Pierwszym z nich jest utworzenie Międzynarodowego Patrolu Lodowego na20 stycznia 1914. Od tego czasu nie należy ubolewać nad śmiercią po katastrofie statku spowodowanej górą lodową . Ponadto zmieniono procedurę postępowania w przypadku zderzenia z górą lodową. Od teraz uważa się, że uszkodzenia będą mniejsze w przypadku zderzenia czołowego. Zostało to udowodnione w 1914 roku, kiedy Royal Edward zderzył się z górą lodową, co nie spowodowało strat wśród 800 pasażerów.
W odniesieniu do środków komunikacji, jest ogłoszone, że zegarek radiowy musi być zapewniona przez 24 godziny na dobę na długości fali od 600 metrów (500 kHz ) (co miało miejsce na Titanicu , ale ani na Kalifornijska ani na Carpathia ) i musi mieć zapasowe baterie do zasilania zapasowej stacji radiowej . Niewłaściwe wykorzystanie ostatnich postępów TSF wyzwala w miesiącach, które następują po kontrowersji wokół firmy Marconi , której moc nadajników była początkowo chwalona. Jednak najważniejsza konsekwencja zatonięcia dotyczy szalup ratunkowych. Od teraz każdy statek musi być wyposażony w odpowiednią liczbę kajaków. Do tego czasu prawo wymagało wyposażenia w zależności od tonażu i nie nadążało za szybkim wzrostem rozmiarów statków. Jak na komisję amerykańską Ismay oświadcza, że wszystkie statki IMM Co będą wyposażone w wystarczającą liczbę pontonów. Międzynarodowe konferencje na temat bezpieczeństwa na morzu odbyły się w latach 1914, 1929, 1948 i 1960 i w szczególności wprowadziły obowiązek ewakuacji wszystkich statków w ciągu pół godziny.
Titanic ma 269 metrów długości, 28 metrów szerokości i 53 metrów wysokości, od kilu do kominów. Jej tonaż brutto wynosi około 46 000 BRT , o 1000 więcej niż olimpijski . Wymaga około 885 członków załogi i może przewozić 2471 pasażerów podzielonych na trzy klasy. Liniowiec przewozi również pocztę . Z tego powodu nosi akronim RMS . W sumie statek kosztował 7,5 miliona dolarów (150 milionów na początku 2000 roku).
Dziesięć pokładów Titanica pozwala podnieść go do rangi największego liniowca, jaki kiedykolwiek zbudowano w swoim czasie . Siedem jego pokładów (pokłady mieszczące kabiny przeznaczone dla pasażerów) są oznaczone literami od A do G (A jest na górze, a G na dole). Nad pokładem A znajduje się pokład łodzi (lub górny pokład). Podstawą statku jest pokład balastowy, a także kotłownie i maszynownie, które rozciągają się na pokłady Orlop i G. Na tych dwóch pokładach znajdują się również ładownie statku oraz zapasy wody i żywności.
Titanic , podobnie jak jej siostrzane statki z klasy olimpijskiej , zasilany jest przez połączenie dwóch typów maszyn. W głębi wykładziny znajduje się 29 kotłów zgrupowanych w sześciu pomieszczeniach, które dostarczają parę do maszyn tłokowych potrójnego rozprężania znajdujących się w maszynowni (za kotłowniami), a następnie turbiny w sąsiednim pomieszczeniu. Pierwsze uruchamiają dwa śmigła boczne trzy łopatki wkładki, podczas gdy turbina obraca centralne czterołopatowe śmigło. Przy prędkości 21 węzłów jej zużycie szacuje się na 638-737 ton węgla na dobę. Przy 22 węzłach szacuje się, że wynosi od 720 do 808 ton dziennie, w zależności od uwzględnionych statystyk. Energię elektryczną niezbędną do pracy różnych urządzeń statku dostarczają cztery prądnice o mocy 400 kW . Opary i para ze spalania węgla są następnie odprowadzane przez trzy przednie kominy. Czwarty, atrapa, służy do poprawy estetyki wykładziny, wentylacji maszynowni i odprowadzania pary z kuchni.
Na Titanica nawigacji most znajduje się na górnym pokładzie, około 60 metrów od dziobu. Obejmuje całą szerokość statku i obejmuje dwie sterówki (jedna zamknięta i jedna tylko zakryta), dwie płetwy manewrowe, pomieszczenie nawigacyjne i pomieszczenie na mapy. Za mostem znajdują się kwatery oficerskie, które korzystają z zakwaterowania proporcjonalnego do swojej rangi: Komandor Edward Smith ma ze swojej strony apartament z pokojem dziennym i łazienką. Za pierwszym kominem znajduje się radiotelegraficzna sala radiotelegraficzna , nad którą czuwa dwóch radiooperatorów ( Jack Phillips i Harold Bride podczas jedynej przeprawy liniowca), których kwatery sąsiadują ze sobą. Kabiny kierowców znajdują się na dziobie statku, a do ich miejsca pracy prowadzą spiralne schody i tunel.
Wachtę zapewnia bocianie gniazdo znajdujące się na przednim maszcie, a na pokładzie rufowym znajduje się również trap dokujący. Linia telefoniczna umożliwia komunikację między bocianim gniazdem, sterówką, pokładem rufowym, maszynownią i przedziałem rufowym, poprawiając szybkość manewrów statku. Inna linia pozwala niektórym pasażerom pierwszej klasy komunikować się z różnymi usługami, w tym z biurami.
Kadłub Titanica podzielony jest na szesnaście wodoszczelnych przedziałów. Dwanaście drzwi wodoszczelnych, znajdujących się w miejscach, w których przejście jest niezbędne dla płynnej pracy statku, można zamknąć za pomocą przełącznika umieszczonego na trapie. Można to również zrobić automatycznie w przypadku wycieku wody. Jeżeli jednak przedziały dziobowy i rufowy wznoszą się na pokłady od D do B, przedziały środkowe nie wychodzą poza pokład E. Zatem uważa się, że jeśli dwa sąsiednie przedziały zostaną zalane, statek może pozostać na powierzchni. Ten limit sięga do czterech przedziałów, jeśli są to przedziały przednie statku.
Statek jest również wyposażony w podwójne dno . Ponadto na pokładzie znajduje się osiem pomp zdolnych do odprowadzania 400 ton wody na godzinę. Wszystko to prowadzi do plotek o rzekomym „niezatapialnym” statku, któremu firma nie zaprzecza. Jednak takie plotki nie dotyczą tylko Titanica : firma już dziewięć lat wcześniej określiła Cedrica jako „praktycznie niezatapialnego” . Krążyły też pogłoski, że w momencie jego uruchomienia pracownik powiedział: „Sam Bóg nie mógł zatopić tego liniowca” .
Titanic jest również wyposażony w 20 łodzi ratunkowych: 14 kajaków o pojemności 65 osób, 2 „ratownicze” łodzie dla 40 osób i 4 składane tratwy typu Engelhardt również o pojemności 47 osób. 20 kajaków może zatem pomieścić łącznie 1178 osób, czyli jedną trzecią pojemności statku. Ta niewielka liczba jest jednak wyższa niż to, czego wymagają obowiązujące wówczas prawa, które przewidują, że te czółna mają czas na wykonanie kilku wahadłowców między dużym liniowcem, który zatonął, a statkami ratowniczymi. Pomysł wstawienia dodatkowych kajaków rozważał jeden z projektantów statku Alexander Carlisle, ale Ismay odrzucił ten pomysł, aby nie zaśmiecać górnego pokładu i nie osłabiać wizerunku solidności firmy ... Jednak, aby uniknąć dodatkowych kosztów podczas ewentualnej zmiany przepisów, Carlisle przekonał Ismay do zainstalowania żurawików typu Welin, które są w stanie skręcić kilka kajaków. Podczas opadania ,15 kwietnia 1912 r, łodzie ratunkowe przewożą tylko 711 z 2200 osób na pokładzie. Następnie przepisy zostały zmienione, aby zobowiązać wszystkie firmy żeglugowe do posiadania wystarczającej liczby szalup ratunkowych.W ten sposób , dwa lata po tragedii, narodziła się międzynarodowa konwencja SOLAS ( Safety of Life at Sea ).
Titanic prezentuje niezrównany luksus i komfort na czas. Udogodnienia pierwszej klasy rozciągają się od pokładu łodzi do pokładu E i obejmują siłownię, palarnię, restaurację a la carte, kawiarnię werandę, basen, łaźnię parową i salon do czytania i korespondencji, a także zadaszony spacer. Niektóre kabiny są wyposażone w łazienki, a dwie z nich mają nawet prywatną promenadę. Wszystkie te kabiny i obiekty połączone są dwiema okazałymi klatkami schodowymi , z których ta od frontu jest powiązana z trzema windami obsługującymi pokłady od A do E. Przestronna jadalnia pierwszej klasy znajduje się na pokładzie D.
Te drugie pasażerowie klasy nie są opuszczone i cieszyć kabiny często równoznaczne z pierwszej klasy do innych statków w tylnej części mostów D do G. schody i windy obsługującej całą wysokość statku, ich dające dostęp do pokładu łodzi , palarnię (pokład B), bibliotekę (pokład C) i jadalnię (pokład D). Mają też zadaszony deptak.
Trzecia klasa oferuje również standard dobre w porównaniu do innych statków, z kabin oferujących 4 do 8 koi, i małe pokoje wieloosobowe dla pojedynczych ludzi z góry. Samotne kobiety podróżują na tyły, a rodziny grupują się w centrum. Jadalnia trzeciej klasy znajduje się na pokładzie F i posiada własny kambuz (pozostałe dwie klasy dzielą swoje), a pasażerowie mają do dyspozycji dwie części wspólne i palarnię oraz pokład rufowy.
Spośród 1316 pasażerów 325 znajduje się w pierwszej klasie, 285 w drugiej, a ostatnia mieści 706 osób. 922 pasażerów wsiada do Southampton ( Anglia ), 274 w Cherbourg ( Francja ) i 120 w Queenstown ( Irlandia ).
Pierwsza klasa może pomieścić bardziej szczęśliwych pasażerów statku. Są to między innymi biznesmeni, artyści, wyżsi oficerowie wojskowi i politycy. Często towarzyszy im dużo bagażu i jeden lub więcej służących. Wielu VIP-ów podróżuje pierwszą klasą na inauguracyjną przeprawę Titanica , począwszy od Josepha Bruce'a Ismay'a , prezesa International Mercantile Marine Company i White Star Line, oraz Thomasa Andrewsa , projektanta statku. Obaj podróżują w celu zaobserwowania wszelkich usterek, jakie może przedstawiać statek. Najbogatszym człowiekiem na pokładzie jest John Jacob Astor IV , pułkownik, pisarz, wynalazca i właściciel amerykańskich hoteli. Na pokładzie są też inne wielkie fortuny, jak Benjamin Guggenheim czy Margaret Brown , a także uczeni, jak Jacques Futrelle i Archibald Gracie , czy sportowcy, jak Richard Norris Williams . Archibald Butt , adiutant prezydenta USA Williama Howarda Tafta , również dokonał przeprawy na pokładzie Titanica, aby powrócić do Stanów Zjednoczonych, aby przygotować się do wyborów prezydenckich jesienią następnego roku . John Pierpont Morgan , amerykański miliarder, właściciel wielu trustów, a także statku, również miał dokonać przeprawy, ale ostatecznie woli świętować swoje urodziny w towarzystwie swojej kochanki w Aix-les-Bains .
Druga klasa, bardziej niejednorodna, obejmuje przedsiębiorców, nauczycieli, duchownych, a czasem zamożnych imigrantów lub powracających do swoich krajów pochodzenia. Wygoda, którą cieszą się często dorównuje pierwszej klasie współczesnych wykładzin. Wśród nich jest zwłaszcza Lawrence Beesley , brytyjski uczony, który szczegółowo opisuje wydarzenia po katastrofie statku w swojej książce The Loss of ss Titanic . Uwagę zwraca też jedna rodzina, rodzina Hoffmanów . Dla ich towarzyszy podróży dotyczy kochającego ojca i jego dwójki małych dzieci, ale po rozbiciu statku i śmierci ojca wydaje się, że chodziło o rodzinę Navratilów. Michel Navratil odebrał swoje dzieci żonie na początku kwietnia w nadziei na nowe życie w Ameryce. Historia tych „ sierot Titanica ” krąży po całym świecie.
Wreszcie trzecia klasa to klasa imigracyjna. Ludzie, którzy podróżują na pokładzie, to często rodziny, czasami w grupach około dziesięciu osób, jak rodzina Sage składająca się z jedenastu członków. Pochodzą z wielu stron świata, ze Skandynawii, Europy Wschodniej, Irlandii, a czasem nawet Azji. Przed wejściem na pokład i po przybyciu do Nowego Jorku podlegają surowym kontrolom zdrowia i są ściśle oddzieleni od innych pasażerów. Amerykańskie przepisy są rzeczywiście bardzo surowe, aby uniknąć wszelkich zanieczyszczeń.
Spośród 889 osób składających się na załogę Titanica 66 należy do załogi pokładowej ( oficerowie , marynarze , wachmani, kwatermistrzowie ), 325 to mechanicy (trymery zwani czarnymi gueule , kierowcy , olejarki, mechanicy zabraniający kontaktu z pasażerami), i 471 mężczyzn i 23 kobiety są częścią statku personel hotelu ( szeryfowie stewardzi, operatorów radiowych , itp ).
Titanic dowodził Edward Smith , który, ze względu na jego popularność, został przydzielony do inauguracyjnych skrzyżowaniach dużych okrętów White Star Line od 1904. Jej zastępcą, Henry Wilde , została przeniesiona na pokładzie na dzień przed wyjazdem, co skutkuje w zmianie w hierarchii załogi statku. Pozwala to na posiadanie doświadczonego personelu, trzech najwyższych rangą oficerów statku, którzy wcześniej służyli na olimpiadzie . Na czele załogi pokładowej stoją oficerowie, którzy są odpowiedzialni za kierowanie statkiem i utrzymanie jego płynnej pracy. Wspomagają ich kwatermistrzowie, odpowiedzialni za utrzymanie steru, wartownicy, rozmieszczeni w bocianim gnieździe oraz marynarze, którzy czuwają i dbają o konserwację urządzeń.
Mechanicy ze swojej strony pracują w trzewiach statku. Pod kierownictwem głównego inżyniera Josepha Bella pracuje około dwudziestu asystentów mechaników. Żaden z nich nie przeżył zatonięcia. 29 kotłów na statku jest zasilanych przez blisko 300 kierowców i bunkrów, które pracują w przerażających warunkach.
Wreszcie najbardziej zróżnicowana jest również obsługa hotelowa. Jest większość stewardów w towarzystwie kilku hostess. Są one przypisane do kabin lub obiektów na statku i służą pasażerom . W skład tego personelu wchodzi również duża liczba kucharzy. Zarządzanie personelem hotelu przypada stewardowi Hugh McElroyowi, który musi również odpowiadać na skargi pasażerów. Jack Phillips i Harold Bride , dwaj radiooperatorzy statku, również są związani z tą kategorią.
Titanic zatrudnia również orkiestrę składającą się z kwintetem i trio pod kierunkiem Wallace Hartley . Muzycy występowali w pierwszej i drugiej klasie , a ich bohaterskie zachowanie podczas zatonięcia przeszło do legendy. Nie są jednak częścią załogi i są zaliczani do pasażerów drugiej klasy.
Liczne ekspedycje mające na celu odnalezienie zatopionego statku od wielu lat kończyły się niepowodzeniem.
Wrak został ostatecznie zlokalizowany na 1 st wrzesień 1985do 1 godziny 5 przez francuską ekspedycję-American kierowany przez Jean-Louis Michel z Ifremer i D dr Robert D. Ballard z Woods Hole Oceanographic Institution . Pierwotnym celem tej ekspedycji było pokrycie badań dwóch amerykańskich okrętów podwodnych z atomem. Znajduje się na głębokości 3821 m , na 41° 43′55 ″N, 49° 56′45 ″W , 650 km na południowy wschód od Nowej Fundlandii . Statek podzielony jest na dwie części, które spoczywają na dnie w odległości około 800 metrów, oddzielone polem gruzu. Podczas zatapiania kadłub pękł tam, gdzie naprężenie (zginające) było największe, w maszynowni i na rufie Grand Staircase .
D Dr Ballard i jego zespół usunęliśmy żadnych przedmiotów na miejscu, biorąc pod uwagę, że ta wyniosła grabieży grobów. Jednak w przypadku międzynarodowego prawa morskiego odzyskiwanie obiektów jest niezbędne do ustanowienia praw ochronnych dla wraku. W latach po odkryciu Titanic był przedmiotem licznych orzeczeń prawnych dotyczących własności obiektów i samego miejsca wraku. Wiele obiektów zostało uratowanych i jest dostępnych publicznie. Naukowcy twierdzą, że liczne ekspedycje na wraku przyspieszyły jego degradację i szacują, że zniknie on do 2050 roku. Latem 2016 roku, wykorzystując technikę obrazowania za pomocą promieniowania neutronowego, zespół naukowców z Instytutu Laue-Langevin pokazuje, że cząsteczka zwana ektoiną jest używana przez bakterię Halomonas titanicae we wraku Titanica, aby przetrwać ciśnienie osmotyczne wywołane przez sól wody na jego błonach. Ta bakteria, która wyżera resztki liniowca, powinna stopniowo eliminować wrak do 2030 roku.
Odkrycie i naukowe badania wraku pozwalają lepiej zrozumieć dokładne okoliczności zatonięcia, przede wszystkim poprzez podanie powodów nielicznym świadkom, którzy twierdzili, że tuż przed ostatnim nurkowaniem widzieli, jak statek pękł na pół. Niedawno, w 1996 roku, sonar umożliwił zobaczenie szkód spowodowanych przez górę lodową w kadłubie z przodu statku. Wbrew temu, co dotąd uważano, nie jest to wyłom o długości 100 metrów, ale sześć małych nacięć niewiele grubszych od ludzkiej ręki, rozmieszczonych mniej więcej wzdłuż pierwszej trzeciej części statku, co spowodowało jego upadek. Bardziej Niedawne badanie przeprowadzone przez dwóch naukowców hutników USA The D r Tim Foecke (w) i D r Jennifer McCarty (w) , na podstawie analizy naukowej sztuk (płytki i nitów) wydobytych z wraku i zbadaniu archiwów Harland Stocznie & Wolff w Belfaście kwestionują jakość nitów używanych do mocowania stalowych płyt kadłuba do przodu statku. Rzeczywiście są to żelazo, a nie stal jak w centralnej części, ze względu na niezdolność dostawców do nadążania za rytmem i ilościami narzuconymi przez producenta. Autorzy badania spekulują, że mocniejsze stalowe nity mogły, jeśli nie uratowały statku, przynajmniej dały wystarczająco dużo czasu, aby pomoc dotarła na czas. Jednak nowe testy przeprowadzone w różnych warunkach przez laboratorium Woods Hole (Stany Zjednoczone) w 2010 r. wykazały coś przeciwnego. Badanie, dla którego odtworzono do testów w szczególności fragment złożony z dwóch nitowanych płyt stalowych, takich jak te, z których wykonano kadłub, poddało nity i płyty różnym ciśnieniom i wykazało, że struktura i skład tych ostatnich były nie odpowiedzialny.
W stulecie zatonięcia Titanica wrak zostaje objęty ochroną Konwencji UNESCO w sprawie ochrony podwodnego dziedzictwa kulturowego .
w sierpień 2019, nowa wyprawa, która wymagała trzech lat przygotowań, przywołuje zdjęcia wraku w wysokiej rozdzielczości, ukazujące zwłoki osłabione korozją i bakteriami, które trawią metalową konstrukcję statku. Według szacunków wrak powinien całkowicie zniknąć w nadchodzących dziesięcioleciach.
Istnieje wiele legend o Titanicu . Niektóre to chyba tylko wymysł lub „szaleństwo” , ale inne to kontrowersyjne zbiegi okoliczności.
W ten sposób niektórzy zauważyli istnienie kilku pism, które czasami uważane są za przepowiadające. Czternaście lat przed zatonięciem Morgan Robertson napisał Zatopienie „Tytana” . Po zatonięciu Titanica książka ta odzyskała swoją reputację, wyglądając na zaskakująco proroczą i została ponownie opublikowana w tym samym roku. Rzeczywiście istnieją wielkie podobieństwa między historią księgi a rzeczywistością: statek o nazwie Tytan jest najbardziej imponującym na świecie i przedstawiany jako niezatapialny. W rzeczywistości ma tylko minimalną liczbę łodzi ratunkowych wymaganą przez prawo. Uderzył w górę lodową, zatonął i większość pasażerów padła ofiarą wraku.
Podobnie dziennikarz William Thomas Stead sprzeciwia się brakowi środków ratunkowych na pokładach liniowców. W krótkiej opowieści opowiada o zderzeniu dwóch statków, których pasażerowie nie zostali uratowani z braku środków ratunkowych. Stead konkluduje: „Dokładnie tak się stanie, jeśli wkładki zostaną zwodowane ze zbyt małą liczbą kajaków” . Sześć lat później opublikował Od starego świata do nowego , nowy, w którym opowiada o fikcyjnej podróży statkiem (prawdziwym) Majestic z White Star Line pod dowództwem Edwarda Smitha . Podczas przeprawy statek zatrzymuje się, aby odzyskać rozbitków z liniowca, który uderzył w górę lodową . ten15 kwietnia 1912 rStead znajduje się na pokładzie Titanica dowodzonego przez Edwarda Smitha i ginie w zatonięciu.
Kilka incydentów przerywa przeprawę. Opuszczając Southampton , Titanic omal nie zderzył się z Nowym Jorkiem . To wydarzenie doprowadziło, jak opowiedział Lawrence Beesley (pasażer drugiej klasy, który następnie opowiedział swoją historię w książce), plotki i przesądy wśród pasażerów i niektórych członków załogi. Są one wzmacniane podczas postoju w Queenstown przez pojawienie się pokrytego sadzą koryta na szczycie czwartego komina. Sam jednak pisze, że są to tylko „niezdrowe przesądy” .
Inne legendy to czysta fabrykacja. Według jednej z nich, John Jacob Astor IV byłby sprowadzony ze swojego miesiąca miodowego w Egipcie na mumię , że byłby załadowany na pokład Titanica , tym samym wywołując gniew bogów . Wariant legendy głosi, że przeklęta mumia została sprzedana po pewnym czasie na strychu bogatemu Amerykaninowi, który zabrałby ją na Titanica , co spowodowało jej utratę. Jednak w manifeście statku nie wspomniano o mumii: historycy są zatem zgodni, że jest to tylko legenda bez najmniejszego uzasadnienia.
Chińska firma Seven-Star Energy Investment Group zainwestuje 170 milionów dolarów w budowę pełnowymiarowej repliki liniowca, który do 2020 roku będzie zacumowany w porcie na rzece Qi , a prace rozpoczną się w 2016 roku. cel edukacyjny dzięki muzeum i symulatorowi wraku. Australijski miliarder Clive Palmer zamierza również zbudować dokładną replikę liniowca Titanic II , który ma wejść do służby w 2022 roku.
W 2018 roku firma OceanGate organizuje dla turystów chcących zwiedzić wrak zjazdy łodzią podwodną (koszt 100 000 USD), z których jednocześnie korzysta naukowiec, który mapuje statek w trzech wymiarach, aby „zbadać jak szybko się kruszy.
Historia Titanica została zilustrowana w bardzo wielu filmach i filmach telewizyjnych. Pierwszym z nich jest Uratowany z Titanica , amerykański film Etienne'a Arnaud z udziałem Dorothy Gibson , która przeżyła wrak statku. Wypuszczony w 1912 roku , po pożarze w pracowniach, w których był przechowywany w 1914 roku , nie ma po nim śladu . W tym samym roku ukazał się niemiecki film niemy In Nacht und Eis .
W 1943 roku Joseph Goebbels zlecił kręcenie Titanica , hitu przeznaczonego dla nazistowskiej propagandy, wyreżyserowanego przez Wernera Klinglera i Herberta Selpina z Sybille Schmitz i Hansem Nielsenem . Sesja została naznaczona uwięzieniem i śmiercią pierwszego reżysera, Herberta Selpina. Film ostatecznie nie został wydany w Niemczech , Goebbels obawiał się zdemoralizowania ludności, która była poddawana licznym brytyjskim bombardowaniom.
1953 był świadkiem przybycia liniowca do Hollywood z wydaniem Titanica przez Jeana Negulesco z Barbarą Stanwyck i Cliftonem Webbem . W 1958 roku na ekrany kin wszedł film Atlantic, szerokość geograficzna 41° ( Noc do zapamiętania ), brytyjski film Roya Warda Bakera z Kennethem More'em i Ronaldem Allenem . Zaczerpnięty z książki The Night of the Titanic historyka Waltera Lorda , jest produkowany przy pomocy niektórych aktorów dramatu, co czyni go jednym z filmów najbardziej zbliżonych do rzeczywistości.
W 1979 roku na ekrany kin wszedł SOS Titanic , amerykańsko-brytyjski film telewizyjny Williama Hale'a . W następnym roku zaklęcie Wars otchłań ( Raise the Titanic ), Jerry Jameson amerykański film adaptowany z powieści Clive'a Cusslera , który okazał się komercyjną porażką i krytyką.
W 1989 r. pojawił się na krótko " Ghostly Titanic " w nowojorskim porcie w filmie " Pogromcy duchów 2" .
W 1996 roku miniserial Roberta Liebermana The Titanic z Peterem Gallagherem , Evą Marie Saint i Catherine Zeta-Jones odtwarza historię liniowca w dwóch częściach po godzinę i dwadzieścia minut każda. Podczas gdy historia podąża za fikcyjnymi postaciami, fabuła opowiada kilka prawdziwych anegdot, takich jak historia rodziny Allison .
Najwięcej znanych filmów o Titanicu jest film James Cameron , Titanic , wydany w 1997 roku . Film z udziałem Leonarda DiCaprio , Kate Winslet i Billy'ego Zane'a zdobył 11 Oscarów i 1845 034 188 $ w kasach na całym świecie. Tym samym staje się na razie filmem, który zebrał największe wpływy w historii. Ten film na nowo rozpala zainteresowanie Titanicem , prowadząc do publikacji (a czasem republikacji) licznych książek, a także wystaw i stworzenia licznych stron internetowych. Cameron wyprodukował także w 2003 roku film dokumentalny Ghosts of the Titanic dotyczący wraku statku.
W 1999 roku , odcinek 10 pierwszego sezonu serii Futurama , zatytułowany Titanic 2 ( Lot do zapamiętania w VO, nazwa inspirowana filmem Roya Warda Bakera , A Night to Remember ), został zainspirowany zatonięciem. W tym odcinku The Titanic 2 jest statek kosmiczny „zainspirowany starym filmie z XX th Century” pilotowanego przez kapitana Zapp Brannigan widzi ur identyczna do tej idylli bohaterów Rose i Jacka w filmie Jamesa Camerona , ale pomiędzy dwoma robotami : biedna Bender i bogata księżna. Ten statek zna ten sam los, co liniowiec, z którego został zainspirowany.
W 2007 roku specjalny świąteczny odcinek sezonu 3 angielskiego serialu Doctor Who przywołuje Titanica . W tym odcinku, zatytułowanym Rejs dookoła Ziemi , Titanic przybiera postać gigantycznego kosmicznego liniowca.
W 2010 roku odcinek 12 sezonu 6 (sezon 7 dla amerykańskiej numeracji) Futuramy , zatytułowany Les Mutants revoltants ( Mutanty są zbuntowani w VO), został ponownie zainspirowany zatonięciem Titanica , swobodnie powtarzając historię Johna Jacoba Astora na pokładzie „land-Titanic” , największa i tylko liner ziemi w historii, który zatonął w „New York” na10 kwietnia 2912 r, po kolizji ze skrzynką pocztową.
W 2012 roku , Seria Titanic: Krew i stalowe opowiada w 12 epizodach budynku do startu statku, opisując życie w Belfaście na początku XX th century, biorąc wiele historycznych swobód.
W 2014 roku , w odcinku 11 pierwszego sezonu serialu Rick and Morty , zatytułowanym Ricksy Business, atrakcja turystyczna o nazwie Titanic 2 odtwarzała sceny z filmu Jamesa Camerona
PowieściZatonięcie Titanica zainspirowało także wiele powieści, mniej lub bardziej inspirowanych jego historią.
Na ten temat napisano również dwa komiksy.
Titanic pojawia się również w Scrooge w Adventure , The Calisota Empire Builder , przez Don Rosa , aw Niezwykłe przygody Adeli Blanc-Sec przez Jacques'a Tardi .
W albumie Sophaletta tom 4, autorstwa Erika Arnoux i Dominique Hé Les Larmes de la Tzarine, wydanym przez Glénat w 2000 roku, kilka stron ma miejsce na pokładzie Titanica podczas zatapiania liniowca.
Inne mediaTitanic zdołała wykazać się na nośniku innym niż papier i ekrany. Tak więc, komedia muzyczna odbyła plakat między 1998 a 2000 r . W oparciu o ten temat i wokół niego powstały również gry wideo , takie jak Titanic: ponadczasowa przygoda, która oferuje wierne odwzorowanie statku.
Historia Titanica inspirowane również dzieło brytyjskiego kompozytora Gavin Bryars , zatonięcia Titanica (1969). Zawiera w szczególności hymn Jesień, który mógł być grany przez muzyków w czasie katastrofy statku. Spektakl przez Jean-Pierre Ronfard , Titanic , opowiada o istniejących znaków takich jak Adolf Hitler czy Charlie Chaplin, którzy nigdy nie byli na wyłożenia. Titanic to wreszcie tytuł wiersza Benjamina Fondane'a w zbiorze Le Mal des Fantômes i jako temat zainspirowany słynną piosenką w interpretacji Celine Dion My Heart Will Go On .
: dokument używany jako źródło tego artykułu.