Susan B. Anthony

Susan B. Anthony Obraz w Infobox. Susan B. Anthony około 1890 roku. Biografia
Narodziny 15 lutego 1820
Stany Zjednoczone Adams ( Massachusetts )
Śmierć 13 marca 1906Stany Zjednoczone Rochester ( Nowy Jork )
Pogrzeb Cmentarz Mount Hope ( w )
Imię w języku ojczystym Susan Brownell Anthony
Imię urodzenia Susan Anthony
Narodowość amerykański
Zajęcia Sufrażystka, feministka , działaczka na rzecz praw człowieka , abolicjonistka
Tata Daniel Anthony ( d )
Matka Lucy Read ( d )
Rodzeństwo Daniel Read Anthony ( en )
Mary Stafford Anthony ( en )
Jacob Merritt Anthony ( d )
Inne informacje
Pole Prawo wyborcze kobiet
Partia polityczna partia Republikańska
Członkiem Córki rewolucji amerykańskiej
Różnica Narodowa Galeria Sław Kobiet (1973)
Archiwa prowadzone przez Smith College (MS 5)
podpis

Susan Brownell Anthony , urodzona dnia15 lutego 1820 i umarł dalej 13 marca 1906był wojowniczy Amerykanin z praw obywatelskich , który odegrał tak ważną rolę w walce o prawa wyborcze kobiet w Stanach Zjednoczonych w 1920 roku, która doprowadzi do przyjęcia XIX Poprawka do Konstytucji USA , dając prawo do głosowania dla kobiet.

Współzałożycielka, wraz z Elizabeth Cady Stanton , National Woman Suffrage Association , podróżuje po Stanach Zjednoczonych i Europie, organizując rocznie od 75 do 100 konferencji na temat praw kobiet , przez ponad 45 lat. W wyborach prezydenckich w 1872 r. , W których prezydent Ulysses S. Grant został ponownie wybrany na drugą kadencję, Susan Anthony została aresztowana i skazana za próbę głosowania.

Biografia

Dzieciństwo i studia

Pochodzenie

Susan B. Anthony urodziła się i wychowała w West Grove, niedaleko miasta Adams w stanie Massachusetts . Jest drugim pod względem wieku dzieckiem w ośmioosobowej rodzinie - Guelma Penn (1818–1873), Hannah Lapham (1821–1877), Daniel Read (1824–1904), Mary Stafford (1827–1907), Eliza Tefft ( 1832–1834) i Jacoba Merritta (1834–1900). Jej rodzicami są Daniel Anthony (1794–1862) i Lucy Read (1793–1880). Jeden z jej braci, Daniel Red Anthony, zostaje redaktorem zaangażowanym w ruch przeciwko niewolnictwu w stanie Kansas , a jedna z jego sióstr, Mary Stafford Anthony, zostaje nauczycielką i orędowniczką praw kobiet.

Jego ojciec był producentem bawełny i notorycznym abolicjonistą, urodzonym w religii kwakrów, ale jednocześnie bardzo otwartym. Nie toleruje jednak zabawek ani rozrywek w domu, twierdząc, że odciągną one dusze jego dzieci od „wewnętrznego światła”. Jego matka, Lucy, była uczennicą szkoły Daniela. Dwaj młodzi ludzie zakochali się i pobrali w 1817 roku , pomimo obaw Lucy o jej integrację z kwakrami. Wzięła udział w konwencji o prawach kobiet, która odbyła się w sierpniu 1848 r. W Rochester, dwa tygodnie po historycznej konwencji Seneca Falls i podpisała Deklarację sentymentów Konwencji z Rochester. Lucy i Daniel Anthony zachęcają swoje dzieci do wykazania się samodyscypliną i poczuciem własnej wartości.

Dzieciństwo

Susan jest przedwcześnie dojrzałym dzieckiem . W wieku trzech lat nauczyła się samodzielnie czytać i pisać. W 1826 roku , kiedy miała sześć lat, przeprowadziła się wraz z rodziną z Massachusetts do stanu Nowy Jork , w wiosce Battenville. Następnie uczęszcza do miejscowej szkoły, w której nauczyciel odmawia jej nauczania o podziałach , ponieważ jest dziewczynką. Słysząc to, jej ojciec umieszcza ją w grupowej szkole domowej, gdzie sam udziela lekcji. Jednocześnie zaczęła wzbudzać podziw dla Mary Perkins, kolejnej nauczycielki, co utwierdziło ją w przekonaniu, że również kobiety mogą aspirować do zawodów intelektualnych.

W 1837 roku została wysłana do żeńskiego seminarium Deborah Moulson , szkoły z internatem kwakrów w Filadelfii . Nie jest tam zbyt szczęśliwa, ale zostaje tam tylko przez krótki czas. Była wtedy mniej lub bardziej zmuszona do zakończenia studiów, ponieważ jej rodzina, podobnie jak wiele innych, została zrujnowana finansowo przez panikę 1837 roku . Ich straty finansowe były tak wielkie, że jego rodzice próbowali nawet rozstać się z całym swoim dobytkiem na aukcji, dopóki wujek Joshua Read nie przyszedł im z pomocą.

W 1839 roku rodzina przeniosła się do Hardscrabble (stan Nowy Jork), ponownie z powodu kryzysu finansowego. W tym samym roku Susan Anthony opuściła dom rodzinny, aby uczyć i pomóc ojcu spłacić długi. Najpierw pracowała w Seminarium Przyjaciół Eunice Kenyon , a następnie w Akademii Canajoharie w 1846 roku , gdzie została dyrektorką wydziału kobiecej szkoły. Jej pierwszą feministyczną walką była walka o równe pensje między nauczycielami obu płci, podczas gdy nauczyciele płci męskiej zarabiają średnio cztery razy więcej niż ich koleżanki.

W 1849 roku , w wieku 29 lat, porzuciła naukę i wróciła do rodzinnej farmy w Rochester. Zaczyna uczęszczać na konwencje i zebrania Ligi Temperance . Uczęszcza na msze lokalnego kościoła unitarnego i coraz bardziej oddala się od kwakrów, po części z powodu obłudnego zachowania niektórych, którzy nie wahają się głosić zakazu i potajemnie piją alkohol. Co więcej, z biegiem czasu oddala się coraz bardziej od praktyk religijnych.

Bardzo świadoma znaczenia swojego wyglądu i sztuki retoryki , Susan Anthony od dawna wahała się przed publicznym przemawianiem, obawiając się, że może brakować jej pewności siebie. Pomimo tych wątpliwości stopniowo staje się kobietą publiczną, która z przekonaniem angażuje się w obronę praw kobiet.

Aktywizm feministyczny

Era przed wojną domową potwierdza wiodącą rolę Susan Anthony w ruchach abolicjonistycznych i wstrzemięźliwych w Nowym Jorku . W 1836 roku , w wieku szesnastu lat, zorganizowała petycję przeciwko niewolnictwu, w odpowiedzi na prawo Izby Reprezentantów zakazujące tego rodzaju taktyki nacisku. W 1849 roku , w wieku dwudziestu dziewięciu lat, została sekretarzem Córek Umiarkowania , co dało jej możliwość skorzystania z forum, na którym demonstrowała przeciwko nadużywaniu alkoholu i przedstawiała się opinii publicznej.

Pod koniec 1850 roku przeczytała w New York Tribune szczegółowy opis Narodowej Konwencji Praw Kobiet, która odbyła się w Worcester (Massachusetts) . W artykule redaktor Horace Greeley w szczególnie zachwycający sposób opisuje końcowe uwagi feministki Lucy Stone . Ten artykuł przekonuje Susan Anthony, by poświęciła swoje życie obronie praw kobiet.

W 1851 roku w Seneca Falls została przedstawiona Elisabeth Cady Stanton przez znajomego, a także innych feministek, takich jak Amelia Bloomer . Wraz z pierwszą wstąpiła do pierwszej kobiecej organizacji zajmującej się wstrzemięźliwością w Stanach Zjednoczonych , podczas gdy na początku roku podobna prośba w innej organizacji została uznana za niedopuszczalną ze względu na jej płeć. Elisabeth Stanton przez całe życie pozostawała bliską przyjaciółką Susan Anthony, mimo że ta pierwsza zajęła znacznie bardziej radykalne stanowisko w jej feministycznej walce. Razem przemierzają Stany Zjednoczone, wygłaszając przemówienia i próbując przekonać rząd, że społeczeństwo powinno jednakowo traktować mężczyzn i kobiety. Została zaproszona na trzecią doroczną krajową konwencję praw kobiet w Syracuse w stanie Nowy Jork we wrześniu 1852 roku . Ona i Matilda Joslyn Gage wygłaszają swoje pierwsze ważne publiczne przemówienia. Zaczęła gromadzić opinie i udawać potężną obrońcę kobiecej emancypacji, a także nowy głos, który tchnął nowe życie w ruch. W rezultacie bierze udział w każdym dorocznym zgromadzeniu, pełniąc nawet funkcję prezydenta w 1858 roku .

W 1856 roku próbowała zjednoczyć afroamerykańskie i feministyczne ruchy obronne, kiedy zwerbowana przez abolicjonistkę Abby Kelley , została agentką amerykańskiego stowarzyszenia przeciw niewolnictwu (założonego przez Williama Lloyda Garrisona ) w Nowym Jorku. Przemawiając na Dziewiątej Krajowej Konwencji Praw Kobiet , w12 maja 1859, mówi: „Gdzie, w ramach naszej deklaracji niepodległości , saksończyk uzyskuje moc pozbawienia wszystkich kobiet i Czarnych ich niezbywalnych praw?”. ” .

Rewolucja

Plik 1 st styczeń 1868, Susan Anthony zakłada tygodnik, który nazywa The Revolution . Wydrukowane w Nowym Jorku motto brzmi: „Prawdziwa Republika ludzi, ich prawa i nic więcej; kobiety, ich prawa i nic mniej ” ( Prawdziwa republika - mężczyźni, ich prawa i nic więcej; kobiety, ich prawa i nic mniej ). Pracuje jako redaktor i kierownik sprzedaży, a Élisabeth Cady Stanton jest redaktorką naczelną. Główną ideą gazety jest promowanie prawa wyborczego kobiet i Afroamerykanów, ale omawia również równość wynagrodzeń, złagodzenie prawa rozwodowego i stanowisko Kościoła wobec kobiet. Gazeta jest finansowana przez niezależnego biznesmena George'a Francisa Traina , który dostarczył 600 dolarów potrzebnych na premierę.

Chociaż nigdy nie była mężatką, Susan Anthony regularnie pisała swoją opinię na temat seksualności w małżeństwie, teraz, gdy kobiecie powinno się pozwolić odmówić seksu z mężem (Amerykanka nie miała wówczas możliwości odwołania się w tym czasie np. Do gwałtu małżeńskiego) . Niewiele mówiła na temat aborcji . Jednak jedną rzeczą, która była bliska jego sercu, było przyznanie kobietom prawa do „posiadania” własnego ciała, a tym samym prawa do abstynencji, aby uniknąć niechcianej ciąży. Działaczki pro-life twierdzą, że w 1869 roku napisała artykuł zatytułowany „Małżeństwo i macierzyństwo: rewolucja”, w którym omawia aborcję, argumentując, że zamiast po prostu próbować uchwalić prawo, należy zająć się również przyczyną macierzyństwa. Jednak autentyczność artykułu została zakwestionowana przez kilka feministek, w tym historyk Ann Gordon i dziennikarkę Lynn Sherr.

Stowarzyszenia na rzecz równych praw

W 1869 roku Susan Anthony i Élisabeth Cady Stanton założyły National Woman Suffrage Association (NWSA), organizację zajmującą się prawem wyborczym kobiet. Susan Anthony była jego wiceprezesem do 1892 roku , kiedy to została prezydentem.

Wczesne lata NWSA były naznaczone pragnieniem Susan Anthony, aby przyciągnąć kobiety z ruchu robotniczego do ruchu sufrażystek, ale z niewielkim sukcesem. Ona i Elisabeth Stanton byli delegatami do Krajowego Związku Pracy w 1868 roku . Jednak Susan Anthony jest bardziej zaangażowana w obronę kobiet z klasy średniej niż kobiet z klasy robotniczej, ponieważ te pierwsze były w stanie lepiej osiągnąć względną niezależność ekonomiczną. W związku z tą kontrowersją została później wydalona z Krajowego Związku Zawodowego .

W 1890 roku Susan Anthony zaaranżowała połączenie NWSA z bardziej umiarkowanym American Woman Suffrage Association (AWSA), w wyniku czego powstało National American Woman Suffrage Association (NAWSA). Związek ten jest jednak krytykowany, w szczególności za zgodność punktów widzenia niektórych bojowników i sposobu, w jaki odbyło się głosowanie, dyrektorzy partii, a także Susan Anthony byli bardzo przychylni zgromadzeniu, podczas gdy wielu członków, którzy wówczas głosowali korespondencyjnie.

Dążenie do przedsięwzięcia Susan Anthony w jej strategii sojuszy z umiarkowanymi sufrażystkami tworzy napięcia między nią a bardziej radykalnymi sufrażystkami, takimi jak Elisabeth Stanton. Ta ostatnia otwarcie krytykuje stanowisko Susan Anthony, pisząc, że ona i liderka AWSA Lucy Stone „widzą tylko głosowanie”. Nie widzą religijnego i społecznego ucisku kobiet ” . Napastnik odpowiada wtedy: „Jest nas ponad dziesięć tysięcy kobiet i każda z nich ma swoje zdanie… i nie możemy zajmować się kaprysami i uprzedzeniami do innych tematów, zamiast pracować na rzecz uzyskania prawa do głosowania” . Utworzenie NAWSA marginalizuje najbardziej radykalne elementy ruchu, w tym Élisabeth Cady Stanton . Susan Anthony jest zachęcana do bycia pierwszą przewodniczącą ruchu, po części dzięki zmniejszonemu wpływowi Elisabeth Stanton przez mniej radykalne ruchy.

We współpracy z Elizabeth Stanton, Matildą Joslyn Gage i Idą Husted Harper , Anthony opublikował historię praw wyborczych dla kobiet ( The History of Woman Suffrage , w 4 tomach, wydana w Nowym Jorku , 1884-1887). Zaprzyjaźniła się także z Josephine Brawley Hughes , rzeczniczką praw kobiet w Arizonie, i Carrie Chapman Catt , którą Susan Anthony zatwierdziła jako prezes NAWSA, kiedy oficjalnie przeszła na emeryturę w 1900 roku . Ida Husted Harper opublikowała biografię o niej w 1898  : Życie i twórczość Susan B. Anthony. W tym publiczne przemówienia, jej własne listy i wiele z jej współczesnych w ciągu pięćdziesięciu lat .

Śmierć

Po przejściu na emeryturę w 1900 roku Susan Anthony pozostała w Rochester, gdzie zmarła na chorobę serca i zapalenie płuc w swoim domu przy 17 Madison Street,13 marca 1906.

Susan Anthony jest pochowana na cmentarzu Mount Hope (Rochester  ) .

Po jej śmierci Senat stanu Nowy Jork przyjmuje rezolucję upamiętniającą jej „niestrudzoną pracę, wielką bezinteresowną odwagę i filantropijne oddanie sprawie równych praw politycznych dla kobiet” .

Potomkowie

Susan Anthony, która zmarła czternaście lat przed przyjęciem dziewiętnastej poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, przyznającej kobietom w tym kraju prawo głosu, jest uczczona obecnością jej profilu na dolarach Susan B. Anthony , monecie jednego dolara amerykańskiego . Była wtedy pierwszą niealegoryczną postacią kobiecą przedstawioną na amerykańskiej monecie. A pieczęć pamiątkowe 3 centów (do 16 lat od przyjęcia XIX th  poprawka) został wydany w 1936 roku z jego portret, a drugi w 1958 roku.

Jego dom w Battenville został umieszczony w Państwowym Rejestrze Historycznym w 2006 roku , a w Krajowym Rejestrze w 2007 roku . Jego dom w Rochester znajduje się na prestiżowej liście National Historic Landmark od 1966 roku.

Podobnie jak Elisabeth Cady Stanton i Lucretia Mott , jest reprezentowana na pomniku The Woman Movement , pracy Adelaide Johnson wykonanej w 1921 roku i obecnie wystawianej na Kapitolu Stanów Zjednoczonych . W 1947 roku kompozytor Virgil Thomson i poeta Gertrude Stein premiera o operę , Matką nas wszystkich, który został luźno oparty na życiu i walce Susan Anthony. Jego imię jest używane dla postaci z trzeciego sezonu serialu Prison Break .

W 1936 roku w Kongresie Stanów Zjednoczonych wprowadzono ustawę o umieszczeniu jego wizerunku w Mount Rushmore , projekt odrzucony, ponieważ zatwierdzono finansowanie tylko dla rzeźb już rozpoczętych.

Od czasu głównych żądań feministycznych dotyczących aborcji toczy się debata między tymi, którzy bronią i odrzucają, że Susan Anthony była temu przeciwna. Miejsce jej urodzenia zostało kupione w sierpniu 2006 r. Przez Carol Crossed, założycielkę nowojorskiego oddziału ruchu pro-life Democrats for Life , argumentując, że jest „zagorzałym krytykiem aborcji” . Odwrotnie, aktywiści pro-choice powiedzieć porównanie jest „błędna i historycznie wątpliwe” , twierdząc, że pozycje dotyczące aborcji w XIX th  wieku i następnych stuleci nie zostały umieszczone na tej samej płaszczyźnie.

W 1973 roku została wprowadzona do National Women's Hall of Fame .

Susan B. Anthony jest jedną z 39 gości zasiadających w dziele sztuki współczesnej The Dinner Party (1974-1979) Judy Chicago .

Plik 18 sierpnia 2020, Aby zaznaczyć stulecie 19 th Zmiana Konstytucji Stanów Zjednoczonych, Anthony pośmiertnie został ułaskawiony przez prezydenta Donald Trump .

Uwagi i odniesienia

  1. (w) „  Susan B. Anthony | Biography, Suffrage, & Facts  ” , w Encyclopedia Britannica (dostęp 15 lutego 2020 r. )
  2. (en-US) „  Susan Brownell Anthony | Encyclopedia.com  ” , na www.encyclopedia.com (dostęp 15 lutego 2020 r. )
  3. (en-US) "  Susan B. Anthony  " on Biography (dostęp 15 lutego 2020 )
  4. (w) „  Susan B. Anthony  ” , w National Women's History Museum (dostęp 15 lutego 2020 r. )
  5. Encyclopædia Universalis , „  SUSAN B. ANTHONY  ” , on Encyclopædia Universalis (dostęp 15 lutego 2020 )
  6. (en-US) „  Susan B. Anthony  ” w Find a Grave
  7. Gordon T. Trotter, „Susan B. Anthony Issue”, arago.si.edu, 27 listopada 2007.
  8. „50-cent Anthony” , arago.si.edu, dostęp 18 stycznia 2019.
  9. (en-US) „  Wszystkiego najlepszego z okazji 75. urodzin Mount Rushmore!  » , On AFAR Media (dostęp 15 lutego 2020 r. )
  10. (en-US) „  Kobieta na górze Rushmore?  » , On National Parks Conservation Association (dostęp 15 lutego 2020 )
  11. (en-US) „  Anthony, Susan B.  ” , w National Women's Hall of Fame (dostęp 19 sierpnia 2020 )
  12. "  Brooklyn Museum Susan B. Anthony  " na www.brooklynmuseum.org (dostęp na 1 st listopada 2020 )
  13. (en-US) The Associated Press , „  Trump to ułaskawić Susan B. Anthony, orędowniczkę praw wyborczych dla kobiet  ” , na żywo ,18 sierpnia 2020(dostęp 18 sierpnia 2020 )
  14. (en-US) Associated Press , „  Trump to pardon Women's sufrage leader Susan Anthony  ”, na https://www.nbc15.com (dostęp 18 sierpnia 2020 )
  15. Le Figaro z AFP , „  Prawo kobiet do głosowania: Donald Trump wybacza amerykańską sufrażystkę  ” , na Le Figaro.fr ,18 sierpnia 2020(dostęp 18 sierpnia 2020 )


Linki zewnętrzne