W przeludnienie oznacza nadmiar osób przetrzymywanych w więzieniach w stosunku do jego teoretycznej pojemności. W konsekwencji przeludnienie może dotyczyć grupy zakładów lub nawet całej administracji więzienia.
Zjawisko przeludnienia, dotykające wiele krajów na całym świecie, ma wiele przyczyn, głównie z różnic w polityce karnej lub więziennej. W wielu krajach zachodnich, przeludnienie wzrosła w drugiej połowie 20 th wieku, co odzwierciedla głębokie zmiany w polityce karnych.
W przypadku zatrzymanych osób przeludnienie zakładu karnego powoduje pogorszenie jakości warunków przetrzymywania . W ten sposób zmniejsza się przestrzeń życiowa, komfort w celi jest minimalny, a czynności (dostęp do opieki i szkolenia, wypoczynek) ograniczone. Aby zapobiec tym konsekwencjom i ukarać przejście od pewnych warunków przetrzymywania do praktyk równoznacznych z torturami , kilka krajów i organów międzynarodowych utworzyło niezależne komisje wizytacyjne.
Krajowe reakcje na przeludnienie więzień są zróżnicowane. Na ogół składają się one z programu konstrukcji penitencjarnych, zmian w polityce karnej, a nawet doraźnych ułaskawień.
Zakład penitencjarny znajduje się w sytuacji przeludnienia, gdy liczba osadzonych w nim osadzonych przekracza planowane możliwości przyjmowania.
W najprostszej definicji przeludnienie jest więc zjawiskiem lokalnym, które dotyczy tylko jednego zakładu. Jednak ograniczenia związane z planowaniem zakładów karnych powodują konieczność uogólnienia wskaźnika. W związku z tym, aby móc wprowadzić odpowiednią politykę publiczną na danym terytorium, władze muszą określić, czy określona grupa zakładów jest wystarczająca, aby zapewnić niezbędne miejsca zatrzymania dla danej puli ludności.
Jednak przegrupowanie kilku zakładów może spowodować poważne problemy metodologiczne przy definiowaniu przeludnienia. W rzeczywistości obecna polityka publiczna skłania do tworzenia wyspecjalizowanych placówek, umożliwiających zindywidualizowaną opiekę nad więźniami. Na przykład różne szwajcarskie władze kantonalne budują obecnie placówki dla nieletnich, młodych dorosłych (18-25 lat), więźniów cierpiących na poważne zaburzenia psychiczne lub otwarte placówki promujące pracę i szkolenie osób itp. Jednak te konkretne zakłady są często przeznaczone tylko dla jednego rodzaju więźniów. W takim przypadku globalny wskaźnik może maskować przeludnienie w niektórych placówkach, podczas gdy inne są używane w przypadku niewystarczających zdolności produkcyjnych.
Przepełnienie więzień wynika z rozbieżności między wielkością osadzonej populacji a liczbą miejsc zatrzymań udostępnionych przez władze. Zatem wszystkie czynniki wpływające na jedną lub drugą z tych dwóch zmiennych
Stowarzyszenia i funkcjonariusze więzienni w różnych krajach nalegają na brak istotnej korelacji między zatrzymaną populacją a wskaźnikami przestępczości.
Przyczyna tego odłączenia jest prosta: w schemacie przestępstwo - detencja pomija się okres średni, czyli wymiar sprawiedliwości. Aby zostać uwięzionym w krajach zachodnich, musisz być skazany przez władze lub zostać objęty postępowaniem karnym, które samo w sobie określa krajowe kodeksy postępowania karnego. Więc,
Wielkość zasobów penitencjarnych jest pierwszym czynnikiem wyjaśniającym zjawisko przeludnienia.
Wielu specjalistów zwraca jednak uwagę na wady podejścia związanego wyłącznie z budową infrastruktury mającej na celu rozwiązanie problemu przeludnienia. Rzeczywiście, fakt budowy nowych miejsc generalnie powoduje wezwanie do powietrza według generalnego kontrolera miejsc pozbawienia wolności ( Francja ) Adeline Hazan . W związku z tym po nowej budowie nastąpiłby wzrost kar pozbawienia wolności, co uniemożliwiłoby jakiekolwiek zmniejszenie przeludnienia.
Zmiany w polityce karnej dotyczą także długości kary pozbawienia wolności przewidzianej w związku z popełnionymi przestępstwami i przestępstwami. Wydłużenie czasu trwania zatrzymań w następstwie realizacji bardziej represyjnej polityki karnej lub wręcz przeciwnie, ich skrócenie silnie wpływa na zjawisko przeludnienia. Na przykład francuska polityka karna zaostrzyła się od początku XXI wieku, prowadząc do dłuższych kar więzienia, zarówno za krótkie wyroki, jak i za długie wyroki. Statystycznie średnia długość pozbawienia wolności we Francji spadła z 7,9 miesiąca w 2002 roku do 9,8 miesiąca w 2018 roku.
Kilka krajów uregulowało warunki przetrzymywania, które muszą obowiązywać na ich terytorium. Więc,
W celu zapewnienia skuteczniejszego monitorowania miejsc zatrzymań i napotykanych przez nie problemów, jako że głównym czynnikiem jest przeludnienie, kilka krajów powołało niezależne komisje wizytacyjne. Niezależnie od tego, czy chodzi o usługi kontrolera generalnego miejsc pozbawienia wolności we Francji czy Krajowej Komisji ds. Zapobiegania Torturom w Szwajcarii. Ogólnie rzecz biorąc, te oficjalne organy nie mają władzy przymusu w stosunku do administracji więzienia. Przede wszystkim pełnią funkcję obserwacyjną i informacyjną dla ogółu społeczeństwa i władz politycznych.
Pojawiły się również porozumienia międzynarodowe określające standardy wspólne dla kilku, np. Regulacje obowiązujące w krajach Unii Europejskiej. Jednak niektóre z tych umów prowadzą do ustalenia obowiązujących standardów przed właściwymi sądami. Na przykład Europejski Trybunał Praw Człowieka może w ten sposób wydać orzeczenie przeciwko krajowi europejskiemu, które nie przestrzega norm mających zastosowanie do zatrzymania. Ponieważ przeludnienie więzień powoduje znaczne pogorszenie warunków przetrzymywania, kraje są potępiane przez tę jurysdykcję. Włochy The Węgry czy Francja
We Francji funkcjonuje 188 jednostek penitencjarnych, a przepełnienie więzień dotyczy obecnie 88 placówek, które przekraczają ich zdolność przyjmowania o 20–155%. Wlistopad 2018na 60 000 miejsc osadzonych jest 71 000 osób, co daje średni wskaźnik obłożenia jednostek penitencjarnych na poziomie 118%. Pod względem przeludnienia Francja jest daleko w rankingu, tuż za Belgią (127%) i Węgrami (129,4%) wśród 27 państw członkowskich Unii Europejskiej.
Przepełnienie więzień było przedmiotem raportu w 2013 r . Posłów Sébastiena Huyghe i Dominique Raimbourg .
Statystyki dotyczące zatrzymań nie wskazują na istnienie problemu przeludnienia na poziomie globalnym. W rzeczywistości średni wskaźnik obłożenia jednostek penitencjarnych w 2019 roku wyniósł 94%. Liczba ta maskuje jednak znaczne różnice geograficzne i typologiczne. Tak więc więzienia Champ-Dollon ( Genewa ), Bois-Mermet ( Vaud ) lub La Croisée (Vaud) miały pod koniec 2012 r. Obłożenie na poziomie odpowiednio 185%, 170% i 140%.
Jak wynika z szeregu badań i sondaży dziennikarskich, francuskojęzyczne kantony bardziej niż ich niemieckojęzyczne odpowiedniki uciekają się do zatrzymań prewencyjnych .
Problem przeludnienia więzień istnieje od wielu lat w największych kantonach (Genewa, Berno czy Zurych ). Historycznie rzecz biorąc, niektóre badania wykazały związek między napływem imigracji a wzrostem liczby zatrzymanych w Szwajcarii. Jednak to wyjaśnienie nie jest jedynym, które pozwala zrozumieć to zjawisko. Zamknięcie zrujnowanych zakładów na początku XXI wieku ograniczyło w ten sposób ekspansję szwajcarskiego więzienia.
W 2007 roku w kraju wprowadzono nowy kodeks karny . Przeglądając dotychczasową politykę karną, specjaliści uważają, że nowy Kodeks powinien zmniejszyć liczbę odbywanych kary pozbawienia wolności. Jednak po 5 latach statystyki zaprzeczają prognozom. Jeśli nowy kodeks karny był w stanie ograniczyć przeludnienie więzień, to nie zmniejszył go.
W 2018 roku Senat przyjął ustawę łagodzącą kary pozbawienia wolności. Taki rozwój sankcji karnych powinien pozwolić na zmniejszenie przepełnienia więzień w kraju.