GOPR są wszystkie środki stosowane w celu przynieść ulgę chorym i ofiarom wypadków lub dyskomfortu w górach .
Góra to trudne do przewidzenia i niebezpieczne środowisko:
To środowisko jest tym bardziej sprzyjające wypadkom, że jest często odwiedzane w weekendy i podczas wakacji przez osoby, które nie są do tego przyzwyczajone i dlatego mają niewielką wiedzę na temat zagrożeń.
Ratownictwo górskie wymaga od ratowników dużej wiedzy o górach, a także dużej autonomii ze względu na oddalenie struktur opiekuńczych i utrudniony dostęp do sprowadzenia personelu i sprzętu. Użycie śmigłowca jest bardzo powszechne i często jedyny sposób na ratunek.
We Francji usługi ratownictwa górskiego świadczone są głównie przez trzy organy publiczne:
Departamentowe plany awaryjne mogą organizować pracę-naukę.
Departament Haute-Savoie utrzymuje „Mountain Towarzystw ratunkowych” w swoim planie pomocy. Te SSMs (w liczbie dziewięciu obejmujących cały dział) składają się z przeszkolonych i przeszkolonych wolontariuszy. Dla większości profesjonalistów górskich wspierają PGHM, CRS lub strażaków w poszukiwaniu ludzi lub akcji ratownictwa lawinowego.
Kiedy ewakuacja odbywa się helikopterem, ofiara może zostać wysadzona bezpośrednio na lotnisku szpitalnym lub w miejscu zrzutu, pod opieką karetki pogotowia , zazwyczaj prywatnej.
I tak we francuskich Alpach siedem śmigłowców, cztery żandarmerii i trzy z ochrony cywilnej, w pogotowiu 24 godziny na dobę, na zmianę w rytmie ośmiu dni dyżuru i ośmiu dni odpoczynku. Wszystkie załogi korzystają ze śmigłowców EC145 i wyciągarek elektrycznych, które mogą podnosić nosze z prędkością 0,50 metra na sekundę.
Na terenach narciarskich ratownictwo jest w gestii burmistrzów i jest zapewniane przez patrole narciarskie , alpejskie lub nordyckie.
Już w XV -go wieku, pasterzy i myśliwych obszarów górskich, o pseudonimie „brązowy” z powodu długiego kija, które są oferowane i pomaga badać śnieg, odgrywać przewodnią rolę i stanowi pomoc dla zagubionych turystów.
Górskie towarzystwa dobroczynne powstały na przełomie XIX i XX wieku , najpierw do Annemasse w 1897 r. lub później Towarzystwo Ratownictwa Górskiego Dauphine w 1910 r. i Towarzystwo Ratownictwa Górskiego Chamonix (SCSM). W każdą niedzielę wolontariusze ci prowadzą obchód strażniczy w pobliskich górach.
W 1952 roku André Georges sfederował działania ratownictwa górskiego w Alpach, w szczególności w Briançonnais, i zastosowane środki. Doskonali również techniki opuszczania rannych np. w noszach gondoli.
Po silnym publicznym zamieszaniu wypadek Jeana Vincendona i François Henry'ego w 1956 roku doprowadził do powstania specjalistycznego peletonu wysokogórskiego wStyczeń 1958, który stanie się PGHM Chamonix, a także CRS Montagne . Okólnik z 1958 r. precyzuje, że ta profesjonalna pomoc, opłacana przez państwo, jest bezpłatna. Félix Germain , który był sekretarzem generalnym komisji FFM ds. ratownictwa górskiego, któremu zawdzięczamy stworzenie w 1949 r. odznaki lub medalu GOPR, jest mocno zaangażowany w rozwój nowej organizacji.
Tak więc PGHM/PGM i Mountain CRS (Alpy i Pireneje) pracują naprzemiennie w niektórych działach. Pozostałe departamenty podlegają wyłącznej jurysdykcji PGM lub PGHM. Ponadto strażacy (GMSP) uczestniczą w określonych działach (naprzemiennych lub mieszanych) w akcjach ratownictwa górskiego.
Alpine Rescue Dolina Aosty jest służba publiczna odpowiedzialna za ratownictwa górskiego i ochrony ludności w regionie autonomicznym Dolina Aosty , zgodnie z prawem regionalnym n o 517 kwietnia 2007.
Misje ratunkowe są aktywowane głównie helikopterem z lotniska Conrad Gex w Saint-Christophe .
Interwencje dotyczą wszystkich działań związanych ze środowiskiem alpejskim, nie tylko sportowych, ale także pracowników, mieszkańców i turystów.
W Szwajcarii , poza Valais, usługi ratownictwa górskiego prowadzone są przez Rega (akronim utworzony od niemieckich i francuskich słów Re ttungsflugwacht i anteny ga RDE ). Rega jest Szwajcarską Strażą Powietrzną Ratownictwa, prywatną fundacją non-profit: nie otrzymuje żadnych dotacji państwowych. Pomoc Regi uruchamia się dzwoniąc pod numer „1414” .
Rega została założona w 1952 roku pod nazwą Swiss Air Rescue Guard (GASS), przez członków Szwajcarskiego Towarzystwa Ratownictwa (SSS). Od 1965 roku jest „organizacją pomocową związaną ze Szwajcarskim Czerwonym Krzyżem ” (CRS), której jest członkiem korporacyjnym od 1981 roku .
Rega ma siedemnaście helikopterów rozmieszczonych w trzynastu bazach, które umożliwiają dostęp do dowolnego punktu terytorium w ciągu piętnastu minut: Bazylea , Berno , Erstfeld , Genewa , Lozanna , Locarno , Mollis , Samedan , Saint-Gall , Samedan , Untervaz , Wilderswil i Zurych . Posiada również trzy samoloty stacjonujące w Zurychu w celu repatriacji medycznej. Jedynym wyjątkiem jest kanton Valais, którego usługi ratownictwa górskiego świadczą Air Glaciers i Air Zermatt . Jest nim Kantonalna Organizacja Ratownictwa Valais (OCVS), która od 1997 roku na mocy prawa kantonalnego koordynuje pracę ratowników górskich. Pomoc OCVS uruchamia się dzwoniąc pod numer „144” .
Ratownicy mogą skorzystać z europejskiego kanału ratownictwa górskiego oznaczonego Canal E , który ma częstotliwość radiową 161,300 MHz .