Sanya Richards-Ross | |||||||||||||||||
Sanya Richards-Ross ostatnia sztafeta na 4 × 400 m na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie | |||||||||||||||||
Informacja | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dyscypliny | 200 m , 400 m i 4 x 400 m | ||||||||||||||||
Okres aktywności | 2002 - 2016 | ||||||||||||||||
Narodowość | amerykański | ||||||||||||||||
Narodziny | 26 lutego 1985 | ||||||||||||||||
Lokalizacja | Kingston (Jamajka) | ||||||||||||||||
Skaleczenie | 1,73 m | ||||||||||||||||
Waga | 62 kg | ||||||||||||||||
Trener | Clyde Hart | ||||||||||||||||
Nagrody | |||||||||||||||||
• Trofeum IAAF dla Sportowca Roku w 2006 i 2009 • Trofeum Jesse Owensa w 2006 i 2009 • Trofeum lekkoatletyczne dla Sportowca Roku w 2006 i 2009 |
|||||||||||||||||
Nagrody | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Sanya Richards (żonaty Ross , ur26 lutego 1985w Kingston , Jamajka ) jest Jamaican naturalizowany Amerykanin sportowiec specjalista w odległości 400 metrów , poczwórne mistrz olimpijski, w sztafecie 4 x 400 m (2004, 2008, 2012) oraz w indywidualnej na okrążeniu5 sierpnia 2012na londyńskim stadionie olimpijskim
W wieku dwunastu lat przeniosła się do Stanów Zjednoczonych . W 2000 roku została naturalizowaną Amerykanką. Jest trenerem Clyde Hart .
W 2002 roku startowała na Mistrzostwach Świata Juniorów w Kingston, gdzie zdobyła dwa medale, brązowy na 200 mi srebrny na 400 m .
W następnym roku wzięła udział w swoich pierwszych światach lekkoatletycznych w Paryżu . Nie udało jej się w półfinale na 400 m, po czym zdobyła swój pierwszy tytuł mistrza świata w sztafecie 4 × 400 .
To postępuje w następnym roku, uczestnicząc w Olympic końcowa 400 metrów od tych igrzysk olimpijskich w Atenach . Następnie zdobyła swój pierwszy tytuł olimpijski w sztafecie 4 × 400 .
W 2005 roku osiągnęła najlepszy światowy występ roku na Weltklasse Zürich z 48 s 92, będąc jedyną, która spadła poniżej 49 sekund. Tuż przed spotkaniem w Szwajcarii zajęła drugie miejsce w mistrzostwach świata w Helsinkach .
Osiągając bezbłędny występ na spotkaniach Złotej Ligi 2006 , była wtedy jednym z trzech sportowców, z Asafą Powellem i Jeremym Warinerem , którzy podzielili pół miliona dolarów zarezerwowanych dla zwycięzców wszystkich spotkań, pozostała część miliona podzielona w tym roku spośród wszystkich zwycięzców co najmniej 5 spotkań. We wrześniu, Sanya Richards skończyła sezon na Ateny World Cup , gdzie ustanowił nowy rekord Stanów Zjednoczonych w 400m z czasem 48.70s. Te występy włączony żeby być nazwany lekkoatletka Pucharu Świata. Roku 2006 przez IAAF .
W 2007 roku nie udało jej się zająć czwartego miejsca w swojej 400-metrowej dyscyplinie podczas Mistrzostw Stanów Zjednoczonych w lekkoatletyce, co pozbawiło ją mistrzostw świata w Osace. Jednak drugie miejsce na 200 m pozwala mu na wyjazd do Japonii. Podczas światów ukończyła 200m na piątym miejscu. Czwarte miejsce w Trials daje mu miejsce w sztafecie 4 × 400 , wyścigu wygranym przez sztafetę amerykańską. Jego porażka w mistrzostwach Ameryki nadaje większe znaczenie jego sezonowi Złotej Ligi . Wygrała wszystkie sześć wyścigów i odniosła drugie z rzędu zwycięstwo, dzieląc milion dolarów zarezerwowanych dla zwycięzców z rosyjską tyczką Yeleną Isinbajewą . Cieszyła się swoim sukcesem tym bardziej, że wygrała ostatnią imprezę na ISTAF w Berlinie , wyprzedzając trzy pierwsze światy w Osace.
W sezonie 2008, ona planuje podwoić 200m i 400m odległość . Jego prośba o zmianę kalendarza olimpijskiego została odrzucona przez IAAF . Dzięki zwycięstwu w mistrzostwach USA otrzymała paszport na Igrzyska Olimpijskie 2008 w Pekinie . W finale zdobyła brązowy medal na 400 m , wyprzedzając Christine Ohuruogu i Shericką Williams . Z sztafetą 4 × 400 m zdobyła swój drugi złoty medal olimpijski. Pod koniec sezonu wygrała światowy finał w Stuttgarcie , pokonując mistrza olimpijskiego.
Zdobyła 400 m na Mistrzostwach USA w 2009 roku w Eugene w 50 sekund 05 . Z 36 -tego wyścigu zakończył poniżej 50 sekund, pobiła Marita Koch za poprzedni rekord w Złotej Gali w Rzymie . Ma dwa główne cele na ten sezon: zdobyć swój pierwszy indywidualny tytuł mistrza świata na Mistrzostwach Świata 2009 w Berlinie. Chce też wygrać Złotą Ligę za trzecie miejsce.
Pierwszy ze swoich celów osiąga wygrywając finał światów w Berlinie w 49.00 , pokonując jamajską Shericką Williams i Rosjankę Antoninę Kriwoszapkę . Następnie wraz z rodakami Debbie Dunn , Allyson Felix i Lashindą Demus wygrała swój drugi tytuł mistrzowski w sztafecie 4 × 400 metrów w czasie 3:07:83 .
Po światach wygrała dwa spotkania Złotej Ligi. Od tamtej pory jest niepokonana w Złotej LidzeSierpień 2004a jego zwycięstwo pod pomnikiem Van Damme'a to 23 miejsce z rzędu. Dzieli się milionową nagrodą z Rosjanką Yeleną Isinbayevą i Etiopczykiem Kenenisą Bekele . Ustanowiła również w tym wyścigu najlepszy światowy występ sezonu w 48s83 . Następnie udała się na światowy finał lekkoatletyczny w Salonikach, gdzie wygrała 400 m i zajęła drugie miejsce na 200 m za Allyson Felix.
Została wyróżniona przez amerykańską federację, otrzymując nagrodę Jesse-Owens w 2009 roku, wraz z Tysonem Gay . To drugi raz w jej karierze, kiedy zdobyła tę nagrodę, odkąd w 2006 roku wygrała u boku Jeremy'ego Warinera . Zapowiada również swój udział w biegu na 400m w Diamentowej Lidze, której jest jednym z ambasadorów. Plik26 lutego 2010planuje poślubić Aarona Rossa , amerykańskiego piłkarza grającego w NFL, co jest powodem, dla którego pomija sezon halowy. Plik22 listopadaw Monako otrzymała trofeum sportowca roku od Międzynarodowej Fundacji Lekkoatletycznej, nagrodę, którą zdobyła już w 2006 roku.
Koniec czerwiec 2011Podczas mistrzostw USA w Eugene , ona nie w jego dążeniu, aby zakwalifikować się do Mistrzostw Świata w Daegu 200m: przybiera 7 th miejsce w finale na 53/100 z Shalonda Solomon zwycięskiej. Na początku sierpnia podczas Grand Prix Wielkiej Brytanii w Londynie wyznaczyła czas 49 s 66, drugi najlepszy prowizoryczny światowy występ w 2011 roku .
Zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 400 m na Mistrzostwach Świata w Daegu wraz z rodakami Allyson Felix , Jessicą Beard i Franceną McCorory . Drużyna USA, która ostatecznie prowadzi Jamajkę i Rosję, ustanawia najlepszy światowy występ w roku 3:18:09.
W Czerwiec 2012Sanya Richards-Ross poprawiła swój rekord życiowy o 8/100 na 200 m , pokonując dystans w 22 s 09 (-0,3 m / s) na spotkaniu Adidas Grand Prix w Nowym Jorku , podpisując tym samym najlepszy światowy występ roku . Pod koniec czerwca, w czasie wyborów amerykański olimpijskich w Eugene , ona uzyskała kwalifikacje do Igrzysk w Londynie , zajmując pierwsze miejsce w 400 m razie w 49 s 28, wyprzedzając DeeDee Trotter i Francena Mccorory , osiągając przy tej okazji najlepszy świat wydajności roku.
W Sierpień 2012Na igrzyskach olimpijskich w Londynie Amerykanin zdobył tytuł na 400 m w 49,55, wyprzedzając brytyjską obronę mistrza Christine Ohuruogu (49,70) i drugą Amerykankę DeeDee Trotter (49,72). Na koniec zawodów zdobyła złoty medal w sztafecie 4 × 400 m obok DeeDee Trotter, Francena McCorory i Allyson Felix . Stany Zjednoczone wygrały 3:06:87, wyprzedzając Rosję i Jamajkę.
W 2014 i 2015 roku zdobyła trzy złote medale na światowych zawodach Relais IAAF występujących na Bahamach : dwa na 4 x 400 mi sztafecie zmiennej. Na Mistrzostwach Świata w Pekinie zdobyła srebrny medal w sztafecie 4x400m. Nie startowała w biegu indywidualnym na 400 m , odpadając w półfinale mistrzostw USA. W wywiadzie przeprowadzonym 28 grudnia wyjaśnia swoje słabe wyniki przetrenowaniem.
Plik 25 kwietnia 2016 rRichards-Ross ogłasza na swojej stronie na Facebooku, że rok 2016 będzie jej ostatnim sezonem i zakończy karierę po igrzyskach olimpijskich w Rio . Zrezygnowała w połowie amerykańskiej selekcji olimpijskiej , czując, że nie ma już siły, by kontynuować. To porzucenie przyspiesza koniec jego kariery w wieku 31 lat.
Po karierze kontynuowała swoją obecność w świecie sportu jako komentator sportowy dla BBC na Igrzyskach Olimpijskich w Rio de Janeiro .
Plik 14 lutego 2017 r, ogłasza, że wraz z mężem Aaronem Rossem spodziewają się pierwszego dziecka, chłopca, na lato 2017 r. Urodziła Aarona Jermaine Ross II w dniu12 sierpnia.
Plik 6 czerwca 2017 ropublikowała swoją autobiografię „ Chasing Grace ”, w której śledzi jej karierę zawodowej sportowca, wymieszaną z jej marzeniami, a także pozasportowym życiem. Ujawnia, że była w ciąży w 2008 roku i dokonała aborcji dzień przed wyjazdem na igrzyska olimpijskie w Pekinie .
Przestarzały | Konkurencja | Lokalizacja | Wynik | Test | Czas |
---|---|---|---|---|---|
2002 | Mistrzostwa Świata Juniorów | Kingston | 3 rd | 200 m | 23s 09 |
2 nd | 400 m | 51 s 49 | |||
2003 | Mistrzostwa Świata | Paryż | 1 re | 4 × 400 m | 3:22:63 |
2004 | Igrzyska Olimpijskie | Ateny | 6 th | 400 m | Lata 50-te 19 |
1 re | 4 × 400 m | 3:19:01 | |||
2005 | Mistrzostwa Świata | Helsinki | 2 nd | 400 m | 49 s 74 |
Światowy finał | Monako | 1 re | 400 m | 49s 52 | |
2006 | Światowy finał | Stuttgart | 2 nd | 200 m | 22 s 17 |
1 re | 400 m | 49 s 25 | |||
Mistrzostwa Świata | Ateny | 1 re | 200 m | 22 s 23 | |
1 re | 400 m | 48s 70s | |||
2007 | Mistrzostwa Świata | Osaka | 5 th | 200 m | 22 s 70 |
1 re | 4 × 400 m | 3:18:55 | |||
Światowy finał | Stuttgart | 1 re | 400 m | 49 s 27 | |
2008 | Igrzyska Olimpijskie | Pekin | 3 rd | 400 m | 49 s 93 |
1 re | 4 × 400 m | 3:18:54 | |||
Światowy finał | Stuttgart | 1 re | 200 m | 22 s 50 | |
1 re | 400 m | 50 s 41 | |||
2009 | Mistrzostwa Świata | Berlin | 1 re | 400 m | 49s 00 |
1 re | 4 × 400 m | 3:17:83 | |||
Światowy finał | Saloniki | 2 nd | 200 m | 22 s 29 | |
1 re | 400 m | 49 s 95 | |||
2011 | Mistrzostwa Świata | Daegu | 6 th | 400 m | 51 s 32 |
1 re | 4 × 400 m | 3:18:09 | |||
2012 | Halowe mistrzostwa świata | Stambuł | 1 re | 400 m | 50 s 79 |
2 nd | 4 × 400 m | 3:28:79 | |||
2012 | Igrzyska Olimpijskie | Londyn | 5 th | 200 m | 22 s 39 |
1 re | 400 m | 49 s 55 | |||
1 re | 4 × 400 m | 3:16:87 | |||
2014 | Światowe przekaźniki IAAF | Nassau | 1 re | 4 × 400 m | 3:21:73 |
Diamentowa Liga | 2 nd | 400 m | Detale | ||
2015 | Światowe przekaźniki IAAF | Nassau | 1 re | 4 × 400 m | 3:19:39 |
1 re | r. składanka | 10:36:50 | |||
Mistrzostwa Świata | Pekin | 2 nd | 4 x 400 m | 3:19:44 |
Test | Występ | Lokalizacja | Przestarzały | |
---|---|---|---|---|
Na zewnątrz | 100 m | 10 lat 97 | Szanghaj | 28 września 2007 |
200 m | 22s 09 | Nowy Jork | 9 czerwca 2012 | |
400 m | 48s 70s | Ateny | 16 września 2006 | |
Wewnątrz | 60 m | 7s 21 | Lincoln | 28 lutego 2004 |
200 m | 22s 49 | Fayetteville | 12 marca 2004 | |
400 m | 50 s 71 | Albuquerque | 26 lutego 2012 |