Szwedzki Pomorski

Ten artykuł jest szkicem dotyczącym historii , Szwecji i monarchii .

Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .

Szwedzki Pomorski
(sv) Svenska Pommern

1648 - 1815

Herb
Opis tego obrazu, również skomentowany poniżej Pomorze Szwedzkie (pomarańczowe) w ramach Cesarstwa Szwedzkiego w 1656 r. Ogólne informacje
Status Dominium Szwedzkie , członek Świętego Cesarstwa Rzymskiego
Stolica Szczecin i Stralsund
Historia i wydarzenia
1648 Traktaty westfalskie
1720 Traktaty sztokholmskie
1814 Traktat z Kilonii

Poprzednie podmioty:

Następujące podmioty:

Szwedzki Pomerania (w języku szwedzkim  : Svenska Pommern ) jest częścią Pomorza na brzegu Morza Bałtyckiego , co było posiadanie królestwa Szwecji od 1648 do 1815 roku z najważniejszych miast były Stralsund , Greifswald , a nawet „w 1720, Szczecin (obecny Szczecin). Wyspa Rugia była częścią tego terytorium, dziś podzielonego między Niemcy i Polskę .

Historia

Na początku XVII -tego  wieku, Księstwo Pomorskie jest terytorium Niemiec w ramach Świętego Cesarstwa Rzymskiego . W 1618 roku rozpoczął się długi konflikt wojny trzydziestoletniej , w którym Pomorze początkowo nie uczestniczyło.

Wojna trzydziestoletnia i jej konsekwencje

W Czerwiec 1628, książę pomorski Bogusław XIV podpisuje traktat z królem Szwecji Gustawem-Adolfem , przeciwnikiem cesarza. Traktat Szczecinie z dnia10 lipca 1630 rnawet ustanowił „wieczny pakt” między Szwecją a Pomorzem. Pod koniec roku wojska szwedzkie przeniosły się na Pomorze i to Gustave-Adolphe faktycznie nim rządził. W 1637 r. książę zmarł bezpotomnie, a Pomorze znalazło się pod zarządem szwedzkim.

Traktaty westfalski (1648), który zakończył wojnę, przydzielona zachodnią część księstwa do Szwecji, natomiast część wschodnia ( później Pomerania ) została nadana elektora brandenburskiego . Jednak obie strony twierdzą, że cała Księstwa i dopiero w 1653 roku, że nowy traktat Szczecinie ratyfikowanej partycję z 1648 roku Dwa Pomorzanie zostali oficjalnie zwany Księstwa Pomorskiego, ponieważ nadal terytoria. Z cesarskiego bezpośredniości z Święte Cesarstwo, z każdym rozbiorem rządzonym w unii personalnej przez dwie obce dynastie, brandenburską i szwedzką. Na sejmie cesarskim naczelnicy obu dynastii wybrali książąt pomorskich. Na mocy traktatu w Saint-Germain (29 czerwca 1679) , kończącego wojnę skanską , Pomorze Szwedzkie przekazało język pogranicza Pomorzu Brandenburskiemu .

Nowa umowa, traktat sztokholmski, została podpisana w dniu 21 stycznia 1720Po śmierci króla szwedzkiego Karola XII między królową Ulriką Eleonorą a elektorem brandenburskim został królem Prus Fryderyk Wilhelm I st . Szwecja ceduje na niego miasto Szczecin, wyspy Wollin ( Wolin ) i Uznam (Uznam), przednie Pomorze aż do Peene (znane jako Stare Przednie Pomorze [Altvorpommern]) oraz miasta (Alt-) Damm (dziś Dąbie, powiat szczeciński) i Gollnow ( Goleniów ) na wschód od Odry. Wraz z upadkiem Świętego Cesarstwa w 1806 roku sejm cesarski i prawo wyborcze na Pomorzu przestały istnieć.

Rozliczenie wojen napoleońskich

14 stycznia 1814 r.na mocy traktatu w Kilonii król Szwecji Karol XIII ceduje księstwo pomorskie i księstwo wyspy Rugii królowi Danii Fryderykowi VI .

Ale tego tekstu nie potwierdza traktat wiedeński , na mocy którego księstwo i księstwo sceduje na króla pruskiego.

W obrębie Prus, teren ten (znany jako były Nowym pomorskie [Neuvorpommern]) stanowi od 1818 roku dzielnica Stralsund z województwa pomorskiego ( Provinz Pommern ), sytuacji, która trwa do 1932 roku1 st październik +1.932powiat Stralsund zostaje włączony do powiatu Szczecina .

Konsekwencje II wojny światowej

W wyniku II wojny światowej terytorium dawnego Pomorza Szwedzkiego zostało podzielone między:

Populacja

W 1767 r. ludność Pomorza Szwedzkiego liczyła 82 827 niemieckojęzycznych poddanych luterańskich, w tym 58 682 chłopów. Czterdzieści procent z nich to nadal chłopi pańszczyźniani .

Liczba ludności wzrosła do 89 tys. w 1766 r., 113 tys. w 1802 r. (w tym jedna czwarta na wyspie Rugia ), 118 112 w 1805 r., w tym 79 087 chłopów (46190 chłopów pańszczyźnianych).

Lista Generalnych Gubernatorów Pomorza Szwedzkiego

Uwagi i referencje

  1. Traktat Sztokholmski, artykuł 3  : „Jego Królewska Mość Król Szwecji odstępuje na zawsze Jego Królewskiej Mości Królowi Prus, swojemu domowi i jego następcom, miastu Szczecin, okręgu między Odrą i Pehną, wraz z wyspami z Wollin i Uznam, ujścia Świni i Dievenow, Frisches Haff i Odry, do miejsca, gdzie wpada do Pehne i traci swoją nazwę; wspomniane Pehne służące jako granice i pozostające wspólne dla obu stron, ze wszystkimi prawami i majątkiem, jak również wspomniane miasto, dzielnice, wyspy, ujścia i wody, zostały scedowane na koronę Szwecji na mocy traktatu z Osnabrück z 13 (24) Październik 1648 i tak samo jak musieli cieszyć się królowie i korona szwedzka”.
  2. Traktat sztokholmski , artykuł 19  : „Królowa i królestwo szwedzkie nadal oddają na zawsze swojej pruskiej majestacie położone za Odrą miasta Damm i Gollnow wraz z ich prawami i jurysdykcją, w taki sam sposób jak Jego Wysokość i Korona Szwedzka posiadała i cieszyła się tymi miejscami na mocy art. 10 Traktatu Westfalskiego”.
  3. Traktat Kiloński, artykuł 8  : „HM król Szwecji zrzeka się dla niej i swoich następców, na rzecz HM króla Danii i jego następców, nieodwołalnie i na zawsze wszelkich praw i roszczeń do Księstwa Pomorskiego Szwecji i Księstwo Rugii. Prowincje te wraz ze wszystkimi ich mieszkańcami, miastami, portami, twierdzami, wsiami i wyspami, jak również ich zależnościami, prerogatywami, prawami i uposażeniami, będą odtąd należeć jako pełna własność do korony Danii i zostaną do niej włączone. Królestwo. W tym celu JKM król Szwecji obiecuje i zobowiązuje się w najbardziej formalny sposób, zarówno dla siebie, jak i dla swoich następców oraz dla całego Królestwa Szwecji, nigdy nie wysuwać żadnych bezpośrednich lub pośrednich roszczeń do prowincji, wysp i wyżej wymienionych terytoriów; także niniejszym i na mocy tego wyrzeczenia wszyscy ich mieszkańcy są zwolnieni z przysięgi wierności, którą złożyli królowi i koronie szwedzkiej ”.
  4. Traktat Wiedeń, Artykuł 1 st  : „HM król Szwecji i Norwegii daje żadnego życia dla siebie i swoich następców tronu Szwecji, zgodnie z kolejnością dziedziczenia z dnia 16 września 1810, HM King of Prussia i jego następcy tron, Księstwo Pomorskie i Księstwo Rugii wraz ze wszystkimi jego podległościami, wyspami, twierdzami, miastami i krajami ”.