Phycodnaviridae
Phycodnaviridae
MpV-SP1.
| Królestwo | Varidnaviria |
|---|---|
| Królować | Bamfordvirae |
| Gałąź | Nucleocytoviricota |
| Klasa | Megaviricetes |
ICTV , 2019 Phycodnaviridae
ICTV , 1990
Gatunki niższej rangi
- Chlorowirus
- Coccolithovirus
- Phaeovirus
- Prasinovirus
- Prymnesiovirus
- Raphidovirus
Phycodnavirus (the Family of phycodnaviridae ) są wirusami DNA , które mają duże genomy (160 do 560 tys par zasad), oraz, że zwierzęta morskie Infect glonów słodkowodnych albo eukariotycznych. Jest to jedyna rodzina rzędu z Algavirales . Phycodnaviruses mieć ikozahedralnymi morfologię , to wewnętrzny lipidową membranę i rozmnażają się w całości lub w części, w cytoplazmie ich docelowych komórek . Należą do supergrupy dużych wirusów znanych jako „ wirusy nukleocytoplazmatyczne dużych DNA ”.
Badania ujawniły cechy genomów fikodnawirusów, takie jak mechanizmy replikacji i transkrypcji DNA , nowy typ białka kanału potasowego , geny zaangażowane w problemy z apoptozą , kompleks transdukcji sygnału i regulacja genów wirusowego układu białkowego.
Wszystkie fitowirusy kodują szereg białek biorących udział w replikacji DNA , w tym polimerazę DNA . Nie jest jasne, czy niektóre fitowirusy kodują w pełni funkcjonujące maszyny do replikacji, jednak mogą polegać na enzymach komórki gospodarza.
Bibliografia
- ICTV. Międzynarodowy Komitet Taksonomii Wirusów. Historia taksonomii. Opublikowano w Internecie https://talk.ictvonline.org/., Dostęp 30 stycznia 2021 r
- ICTV. Międzynarodowy Komitet Taksonomii Wirusów. Historia taksonomii. Opublikowano w Internecie https://talk.ictvonline.org/., Dostęp 30 stycznia 2021 r
Biologiczne odniesienia
- (en) Odniesienie do ICTV : Algavirales (konsultowany w dniu30 stycznia 2021 r)
- (en) Odniesienie do ICTV : Phycodnaviridae (skonsultowano30 stycznia 2021 r)
Bibliografia
- Van Etten JL. Niezwykły styl życia gigantycznych wirusów chlorelli. Annu Rev Genet. 2003; 37: 153-95. Przejrzeć.
- Van Etten JL, Meints RH. Gigantyczne wirusy infekujące glony. Annu Rev Microbiol. 1999; 53: 447-94. Przejrzeć.
- Iyer LM, Balaji S, Koonin EV, Aravind L.Ewolucyjna genomika nukleo-cytoplazmatycznych dużych wirusów DNA. Wirus badawczy. Kwiecień 2006; 117 (1): 156-84.
- Raoult D, Audic S, Robert C, Abergel C, Renesto P, Ogata H, La Scola B, Suzan M, Claverie JM. Sekwencja genomu o wielkości 1,2 megazasad Mimivirusa. Nauka. 19 listopada 2004; 306 (5700): 1344-50.