Paul Renard
Paul Renard
Paul Renard (1942-2014) był francuskim profesor klasyki literatury, specjalista w literaturze francuskiej w XX -tego wieku i eseista.
Biografia
Jako nauczyciel w Lycée de Tourcoing , pod koniec lat 60. odmówił objęcia stanowiska asystenta na Uniwersytecie. Mimo to prowadzi karierę naukową, począwszy od prac Georges Bernanos rozszerzenia następnie francuską powieść XX th wieku . Jego eseje krytyczne dotyczą w szczególności francuskich pisarzy i myślicieli prawicowych . Współpracuje z recenzją Roman 20/50 , dla której prowadzi dział „przegląd literacki” poświęcony zapomnianym autorom; i pozostaje redaktorem naczelnym magazynu Nord przez dwadzieścia pięć lat .
Zmarł nagle 10 listopada 2014 podczas operacji.
Publikacje
-
Oczekiwany test z francuskiego. 3 e temat, esej literacki (z Denisem Huismanem), Paryż, F.Nathan, 1982.
- (reż.), „Le sang noir” Louisa Guilloux , Lille, Société roman 20-50, 1991.
-
Itineraries of Bernanos en Artois , fotografie Daniel Liénard, Lille, Miroirs, 1992.
- (reż.) z Michèle Hecquet, Violette Leduc , konferencja zorganizowana na Uniwersytecie Charles-de-Gaulle-Lille 3, 15 i16 marca 1996 przez Centre du Roman 20-50, Lille, Université Charles-de-Gaulle-Lille 3, 1998.
- (red.) z Catherine Douzou, romantyczne Pismo prawo w XX th wieku. Kwestie estetyki i poetyki , Dijon, wydania uniwersyteckie Dijon, 2002.
-
L'Action française et la vie littéraire (1931-1944) , Villeneuve-d'Ascq, Presses universitaire du Septentrion, 2003.
- (red.) z Bruno Curatolo, Mémoires du roman , „La revie littéraire des novelistesotten. Domena francuska - XX wiek ”, Presses Universitaires de Franche-Comté, wyd. Annales Littéraires, 2010, s. 237 .
- (reż.) z Bruno Curatolo i François Ouellet , ekshumacje Rzymian. 1910-1960. Przyczynek do historii literatury XX th wieku , Dijon, Dijon University Publishing, 2014.
Odniesienie
Hołd dla Paula Renarda autorstwa Bernarda Alluina
Linki zewnętrzne