| IDEO (Francja) | 10177 |
|---|---|
| RZYM (Francja) | L1507 |
Redaktor naczelny , redaktor filmu lub po prostu edytor , montuje strzały i sekwencje z filmu, to znaczy edycji , aby dostarczyć wszystkie „istoty” opisany przez skrypt i pożądany podczas tego kręcenia przez reżysera . To złożone dzieło łączące ważną część artystyczną (struktura, narracja, rytm) z częścią techniczną (zarządzanie problemami postprodukcji, opanowanie narzędzi montażowych, relacja z laboratorium kinematograficznym, z montażem dźwięku itp. ); ponadto często znajduje się pod presją czasu pracy.
W kinie redaktorem naczelnym jest w zasadzie zatrudniony przez producenta pracownik CDDu ( umowa na czas określony ) .
We Francji redaktor tworzy zespół. Ściśle współpracuje z reżyserem . Niektórzy reżyserzy dają swobodę redaktorowi, pozwalając mu zarządzać konstrukcją na podstawie dostarczonych zdjęć. Inni ściśle współpracują w montażowni, często mając dokładny widok na ich montaż. W tym drugim przypadku jest to praca zbiorowej refleksji, w której dominującą rolę odgrywa artystyczna spójność między jednostkami.
Redaktor przeważnie przebiega w dwóch etapach: pierwszy etap wyboru sitowia (lub dobrych ujęć) z reżyserem, po którym następuje uporządkowanie sekwencji zgodnie z planem scenariusza i zgodnie z ujęciem ( określone sekwencje scenariusza można było usunąć w ostatniej chwili, więc nie kręcić - inne sekwencje mogły zostać dodane lub zaimprowizowane podczas filmowania ).
Zakończenie tego pierwszego etapu prowadzi do pierwszego end-to-end, nazywanego „niedźwiedziem” , co daje możliwość zorganizowania pierwszego seansu będącego kontynuacją filmu.
Producent i scenarzysta (s) może uczestniczyć w tym badań przesiewowych oraz udziału w spotkaniu, które obserwuje. Spotkanie robocze umożliwia analizę spójności filmu, ocenę równowagi i kolejności sekwencji, wykrycie powolności zwanej „miękkimi brzuchami” (zbyt długa chwila, w której widz będzie się nudził) .
Na tym etapie decyduje się rozwinięcie drugiego etapu:
Tradycyjnie w fotochemii na stole montażowym 35 mm, redaktor naczelny otacza się asystentami redaktorów odpowiedzialnych za wyładowanie go z manipulacji i czynności pomocniczych oraz stażystą (praktykantem). Ponieważ edycja stała się nieliniowa lub wirtualna, zespół montażowy ma tendencję do kurczenia się jak skóra z żalu i zostaje zredukowany do asystenta, który zajmuje się technicznym aspektem edycji (organizacja pojemników komputerowych itp. ).
Edytor na ogół pracuje w dedykowanych pomieszczeniach montażowych ze stołem montażowym (tradycyjnie) lub na ławkach Avid lub Final Cut .
Zastępca redaktora lub zastępca redaktora pomaga redaktorowi naczelnemu, zwalniając go z zadań technicznych:
Może również wykonywać inne zadania, takie jak:
Historycznie redaktor lub jego asystent (pod okiem naczelnego) redaguje teksty i dodatkowe elementy dźwiękowe (muzyka, efekty, nastroje).
Przed zakończeniem edycji obrazu rozpoczyna się edycja dźwięku. Edycja dźwięku może być całkowicie oddzielnym krokiem od edycji wideo, a następnie jest wykonywana przez inny zespół.
Edycja telewizyjnego filmu fabularnego trwa średnio 5-7 tygodni, a filmu fabularnego 8-18 tygodni lub dłużej.
W przeszłości we Francji było więcej redaktorów niż redaktorów, co zanikło wraz z pojawieniem się IT w edycji. W Ameryce jest odwrotnie. Tłumaczy to fakt, że we Francji cewki zostały dostarczone do laboratorium, podczas gdy w Ameryce zadanie to spadło na montera.
Pierwsi redaktorzy pracowali w laboratorium przy redagowaniu negatywu.
Przebieg montażystów filmowych pozostaje zmienny: