Lozère (wydział)

Lozere
Herb Lozère
Administracja
Kraj Francja
Region Oksytania
Utworzenie działu 4 marca 1790 r
Główne miasto
( prefektura ) 		Mende
Podprefektury Florac-Trois-Rivieres
Przewodniczący
rady wydziałowej 		Zofia Pantel ( PS )
Prefekt Valerie Hatsch
Kod INSEE 48
Kod ISO 3166-2 FR-48
Kod Eurostatu NUTS-3 FR814
Demografia
Miły Lozériens
Populacja 76 520 mieszk  . (2018)
Gęstość 15  mieszkańców/km 2
Geografia
Powierzchnia 5167  km 2
Podziały
Dzielnice 2
Okręgi ustawodawcze 1
Kantony 13
Międzywspólnoty 10
Gminy 152
Znajomości
Stronie internetowej lozere.fr

La Lozère ( / l o . Z ɛ ʁ ( ə ) / ) to francuski departament położony w północno-wschodniej części Occitanie regionu . INSEE i Poczta kod przypisują 48.

Departament wiejski, w pobliżu Cantal i Haute-Loire , na wschód od Aveyron , na zachód od Ardèche i na południe od Gard , jest to również najmniej zaludniony departament Francji i najniższa gęstość zaludnienia we Francji kontynentalnej . Jej stolicą jest Mende .

Nazwa i zastosowanie and

Chociaż wyrażenie „  mont Lozère  ” jest globalnym określeniem męskim w języku francuskim, dominowało użycie – nawet w oficjalnych określeniach, takich jak „prefektura Lozère”, „rada departamentu Lozère” – aby uznać nazwę departamentu za kobiecą płeć. Powodów jest kilka:

W oksytańskiej nazwą wydział Losera , wydane [ l U oo e . r o ] .

Jego mieszkańcami są Lozériens i Lozériennes (po francusku) lub loseròts i loseròtas (po prowansalsku).

Historia

La Lozère jest jednym z 83 francuskich departamentów utworzonych podczas Rewolucji Francuskiej ,4 marca 1790 r w zastosowaniu prawa 22 grudnia 1789. Odpowiada to prawie dokładnie (kantonie Saugues mniej, Villefort i Meyrueis dodatkowo) do dawnego biskupstwa Gévaudan , który był częścią dawnej prowincji z Langwedocji .

W 1 st styczeń 2016region Langwedocja-Roussillon , do którego należał departament, połączył się z regionem Midi-Pyrénées, stając się nowym regionem administracyjnym Occitanie .

Emblematy

Propozycja herbu

Herb Blazon  : "Partia, do pierwszej starej Francji (lazur obsiewany złotym fleur-de-lis) i do drugiej Or z czterema kumplami Gules. " Komentarze: coat of arms Lozère jest to, że z Gévaudan , który jest połączeniem ramionach Francji i Aragonii. (Może być zatem również ozdobiony: partią antycznej Francji i Aragonii ).

Herb Gévaudan zaproponowany przez Roberta Louisa jako herb departamentu.

Polityka

Geografia

Skrajne punkty departamentu Lozère:

Powierzchnia

Administracja

Lozère dział znajduje się w północno-wschodniej części Occitanie regionu .

Znajduje się w południowo-zachodniej części regionu Auvergne-Rhône-Alpes .

Graniczy z departamentami Cantal , Haute-Loire , Ardèche , Gard i Aveyron . Zależy od akademii Montpellier i południowej strefy obronnej ( Korsyka , Langwedocja-Roussillon , Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże ) z siedzibą w Marsylii .

Posiada 2 okręgi , 13 kantonów i 152 gminy .

Jest to dział reprezentujący południową część Masywu Centralnego . Znajduje się na skrzyżowaniu połączeń Lyon / Tuluza (RN88) i Clermont-Ferrand / Béziers (A75). Tak więc miasto Mende , prefektura Lozère, położone jest w przybliżeniu na:

Podział geograficzny

Podział geograficzny Lozère jest zgodny z podziałem geologicznym. Istnieją zatem cztery naturalne regiony:

La Margeride
La Margeride.

La Margeride (powierzchnia: 1601  km 2 ) zajmuje północną część departamentu. Ten gęsto zalesiony region granitowy rozciąga się na wschodni Cantal i zachodnią Górną Loarę. Rozciągają się tam ogromne pastwiska przeplatane lasami, łąkami, wrzosowiskami i potokami. Płaskowyże najeżone są ogromnymi granitowymi skałami. Jej najwyższym punktem jest sztuczka Fortunio (1552  m ).

Aubrac

L ' Aubrac (powierzchnia: 911  km 2 ) w północno-zachodniej, bazaltowy płaskowyż pokryty rzekami i jeziorami rozciągający się również na północ od Aveyron i południe od Cantal. Jej najwyższym punktem jest sygnał Mailhebiau (1469  m n.p.m. ).

Aubrac.
Sewenny
Sewenny.

Les Cévennes (powierzchnia 1497  km 2 ) na południowy wschód. Część Lozère tego łańcucha, składającego się głównie z granitu i łupków, jest wciśnięta między górę Aigoual i górę Lozère . Rozciąga się na departamenty Ardèche, Gard i Hérault. Jest to region bardzo pofałdowany przez liczne dopływy Rodanu , Gard i Hérault . Jej najwyższym punktem jest szczyt Finiels (1699  m n.p.m. ).

Przyczyny

W Grands Causses (powierzchnia 1.158  km na południowy 2 ) w południowo-zachodniej części, rozległe suche płaskowyże, trochę niższa niż Aubrac, w tym wiele zapadlisk i jaskiń . Region jest przecięty przez Gorges du Tarn i rozciąga się na południe i południowo-środkowe Aveyron. Populacja gromadzi się wokół rzadkich punktów wodnych. Najwyższy punkt znajduje się na wschód od Causse Méjean na Mont Gargo (1247  m n.p.m. ).

Przyczyny.

Niektórzy autorzy przedstawiają Lozère jako francuski departament o największej średniej wysokości we Francji (około 1000  m ), wyprzedzając Alpy Wysokie . Inne prace przeczą temu twierdzeniu, ale średnia wysokość Lozère jest jednak zbliżona do wysokości departamentów alpejskich, ze względu na wysokie płaskowyże, które rzadko schodzą poniżej 1000  m .

Hydrografia

Terytorium Lozère zaopatruje trzy z sześciu głównych francuskich basenów hydrograficznych.

Te trzy zlewnie to:

Lozère jest nazywany „departamentem źródeł”: jest to jedyny francuski departament metropolitalny, w którym wszystkie płynące rzeki również mają swoje źródło. W Lozère biorą swój początek trzy ważne rzeki :

Dział wodny między Lot (Ocean Atlantycki) a Altier (Morze Śródziemne) znajduje się w Col de Tribes.

Są też mniejsze rzeki:

Zagospodarowanie terenu

Lozère ma powierzchnię 5167  km 2 , jest departamentem bardzo wiejskim i bardzo mało sztucznym (0,54% terytorium). Tak więc lasy na świecie stanowią 43,81% terytorium, grunty orne 12,74%, łąki 11,36%, wrzosowiska, trawniki i tereny otwarte 31,19%. Jeśli chodzi o powierzchnię wody, jest ona raczej niska: 0,36%. Wspomniane wyżej regiony geograficzne są łatwe do zidentyfikowania na mapie użytkowania terenu:

Zalesienie

W Lozère las zajmuje 232 300  ha (ok. 45% powierzchni wydziału) i jest rozłożony według:

70% drzew iglastych  :

30% twardego drewna  :

Co roku ten obszar leśny, składający się w 80% z lasów prywatnych, powiększa się o dodatkowe 500  ha .

Pogoda

Niektóre rekordy zarejestrowane w Mende od 1985 roku:

Lozère podlega dwóm dominującym przepływom:

Mikroklimat

Średnie opady: 129  cm /rok w Nasbinals i prawdopodobnie 180  cm w kierunku Signal de Mailhebiau. Temperatury w Nasbinale (1200  m ): -1  °C w styczniu, 13  °C w lipcu. Pokrywa śnieżna podlega silnym wahaniom oceanicznym (obfite opady przeplatają się z ciepłem). Płaszcz, który w lesie może osiągnąć 1,5 metra grubości, jest utrzymywany przez około 3 miesiące w roku na wysokości około 1200  m . Jest intensywnie modelowany przez wiatr na nagich płaskowyżach (zaspy śnieżne). Letnie pastwiska odzyskują intensywną zieleń w maju, nieco zniszczone w ostatnich latach przez serię susz (2003-2006).

Temperatury w Mende (800  m ) wahają się od 1  °C w styczniu do 16  °C w lipcu. Z wyjątkiem dolin i najniżej położonych stanowisk pokrywa śnieżna jest częsta, ale niezbyt uporczywa (ok. 1 miesiąc śniegu na ziemi ok. 1000  m ). Ilość słońca gwałtownie rośnie w porównaniu z północą departamentu. Lasy sosnowe i pastwiska z krótką trawą (owce) tworzą większość krajobrazu o śródziemnomorskim charakterze.

Biorąc pod uwagę gwałtowne spadki, temperatury są bardzo zmienne:

Pokrywa śnieżna w stosunku do reżimu opadów jest bardzo nieregularna. To właśnie w Sewenach odnotowano rekordowe akumulacje z ostatnich dziesięcioleci dla francuskiej średniej góry (3 do 4 metrów średniej grubości, zima 1980-81). Ogólnie rzecz biorąc, pokrywa śnieżna utrzymuje się na ziemi przez około jeden miesiąc w roku na wysokości około 900  m , trzy miesiące na wysokości około 1300  mi pięć miesięcy w pobliżu szczytów. Roślinność jest warstwowa: typowo śródziemnomorskie zarośla i zarośla w dolinach, sosny i buki w górach. Krajobrazy, zarówno bujne, jak i ubogie, bardzo dzikie, są doskonałą ilustracją klimatu, który czasem jest jasny, czasem burzowy...

Gospodarka

Gospodarka Lozère opiera się zasadniczo na sektorze podstawowym (rolnictwo), leśnictwie i turystyce ( zielona turystyka ). Departament ma jedną z najniższych stóp bezrobocia we Francji (między 5 a 6%) ze względu na emigrację młodych ludzi do miast ( Lyon , Marsylia , Montpellier ) od dziesięcioleci.

Opodatkowanie

Opodatkowanie gospodarstw domowych i firm w Lozère w 2008 r.
Podatek Zastosowana stawka (udział departamentu)
Podatek mieszkaniowy (TH) 4,99%
Podatek od nieruchomości wybudowanych (TFPB) 12,08%
Podatek od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych (TFPNB) 119,29%
Podatek od działalności gospodarczej (TP) 9,51%

Jeżeli stawka podatku od nieruchomości od nieruchomości niezabudowanych może wydawać się wysoka, należy to rozpatrywać w odniesieniu do bardzo niskiej wartości czynszowej gruntów niezabudowanych w Lozère, które stanowią jego podstawę.

Ta tabela śledzi stawkę departamentalnego udziału podatków lokalnych, który jest dodawany do udziału miejskiego, międzygminnego i regionalnego.

Demografia

Mieszkańcy Lozère to Lozériens.

W 2018 r. departament liczył 76 520 mieszkańców, co oznacza spadek o 0,11% w porównaniu z 2013 r. ( Francja z wyłączeniem Majotty  : + 2,36%).

Ewolucja populacji   [  edytuj  ]
1761 1766 1791 1801 1806 1821 1826 1831 1836
144.705 140 819 - 126,503 143 247 133 934 138 778 140 347 141 733
Ewolucja populacji   [  modyfikuj  ] , następujące (1)
1841 1846 1861 1866 1872 1876 1881 1886 1891
140 788 143,331 137 367 137,263 135 190 138 319 143,565 141,264 135 517
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (2)
1896 1901 1906 1911 1921 1926 1931 1936 1946
132,151 128,866 128 016 122 738 108 822 104 733 101 849 98,480 90 523
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (3)
1954 1962 1968 1975 1982 1990 1999 2006 2011
82 391 81,868 77 258 74,825 74 294 72 825 73 509 76 800 77 156
Ewolucja populacji   [  edytuj  ] , ciąg dalszy (4)
2016 2018 - - - - - - -
76,422 76 520 - - - - - - -
(Źródła: SPLAF - całkowita populacja departamentu od jego utworzenia do 1962 - następnie baza danych INSEE - populacja bez podwójnego liczenia od 1968 do 2006, następnie ludność gminna od 2006.) Histogram rozwoju demograficznego

Lozère ma współczynnik dzietności poniżej średniej francuskiej z 1,72 dziecka na kobietę.

La Lozère to najmniej zaludniony departament we Francji. Jeśli od końca XIX e  wieku dział odnotował spadek liczby ludności ze względu na ujemny bilans migracyjny , ostatnie piętnaście lat mimo pokazać nową tendencję, która rośnie. Jako przyczyny tego trendu podaje się jakość środowiska życia, poprawę sieci transportowej i komunikacyjnej oraz w mniejszym stopniu heliotropizm . Jest to jednak populacja w podeszłym wieku o dużej sile nabywczej.

Niska gęstość populacji (14,8  inhab./km 2 ) 2018 jest częściowo ze słabych glebach i bardzo znacznego opuszczanie wsi pomiędzy 1850 i 1910 roku . Ludność skupia się w trzech głównych ośrodkach miejskich: Mende , Saint-Chély-d'Apcher i Marvejols, które razem stanowią jedną trzecią populacji departamentu. Kilka innych małych ośrodków ( Langogne , Florac , Aumont-Aubrac , La Canourgue itp.) wydaje się być małymi obszarami życia, ale nie przyciągają młodych ludzi, w tym exodus do sąsiednich metropolii ( Clermont-Ferrand na północy, Montpellier i Nîmes na południu) ma coraz większe znaczenie.

Zwróć uwagę na pierwszą rangę wydziału Lozère w 2008 r. za Narodowy Dyplom Patentowy .

Zaszeregowanie

Najbardziej zaludnioną gminą w departamencie Lozère w 2018 r. jest Mende z 12 227 mieszkańcami, a najmniej zaludnioną jest Sainte-Eulalie z 36 mieszkańcami. Najgęstszą gminą jest Marvejols z 374,9  mieszk./km 2 , a najmniej gęstą jest Bassurels z 1,4  mieszk./km 2 .

Najludniejsze gminy Lista piętnastu najbardziej zaludnionych gmin departamentu
Nazwisko Kod
INSEE 		Międzywspólnotowość Powierzchnia
(km 2 ) 		Populacja
(ostatni legalny pop. ) 		Gęstość
(mieszk./km 2 ) 		Edytować
Mende 48095 CC Serce Lozère 36,56 12 227 (2018) 334  
Marvejols 48092 CC du Gévaudan 12.45 4667 (2018) 375  
Saint-Chély-d'Apcher 48140 CC Terres d'Apcher-Margeride-Aubrac 28,26 4183 (2018) 148  
Langogne 48080 CC du Haut Allier 31,37 2886 (2018) 92  
Peyre i Aubrac 48009 Aubrac Highlands CC 153,30 2287 (2018) 15  
La Canourgue 48034 CC Aubrac Lot Causses Tarn 104,29 2 146 (2018) 21  
Bourgs sur Colagne 48099 CC du Gévaudan 53.10 2115 (2018) 40  
Florac Trzy Rzeki 48061 CC Gorges Causses Sewenny 48,40 2072 (2018) 43  
Chanac 48039 CC Aubrac Lot Causses Tarn 71,14 1459 (2018) 21  
Saint-Alban-sur-Limagnole 48132 CC Terres d'Apcher-Margeride-Aubrac 51,23 1364 (2018) 27  
Monts-de-Randon 48127 CC Randon - Margeride 147,38 1293 (2018) 8,8  
Montrodat 48103 CC du Gévaudan 20,65 1210 (2018) 59  
Banassac-Canilhac 48017 CC Aubrac Lot Causses Tarn 24,70 1056 (2018) 43  
Mont Lozère i Goulet 48027 CC Mont Lozère 166,21 1039 (2018) 6,3  
Massegros Causses Gorges 48094 CC Aubrac Lot Causses Tarn 159,36 975 (2018) 6,1  
Największe gminy Lista 15 najobszerniejszych gmin departamentu
Nazwisko Kod
INSEE 		Międzywspólnotowość Powierzchnia
(km 2 ) 		Populacja
(ostatni legalny pop. ) 		Gęstość
(mieszk./km 2 ) 		Edytować
Most Montvert - Południowy Mont Lozère 48116 CC od Sewennów do Mont Lozère 167,30 573 (2018) 3.4  
Mont Lozère i Goulet 48027 CC Mont Lozère 166,21 1039 (2018) 6,3  
Massegros Causses Gorges 48094 CC Aubrac Lot Causses Tarn 159,36 975 (2018) 6,1  
Peyre i Aubrac 48009 Aubrac Highlands CC 153,30 2287 (2018) 15  
Monts-de-Randon 48127 CC Randon - Margeride 147,38 1293 (2018) 8,8  
Gorges du Tarn Causses 48146 CC Gorges Causses Sewenny 144.22 931 (2018) 6,5  
Meyrueis 48096 CC Gorges Causses Sewenny 104,68 821 (2018) 7,8  
La Canourgue 48034 CC Aubrac Lot Causses Tarn 104,29 2 146 (2018) 21  
Hures-la-Parade 48074 CC Gorges Causses Sewenny 88,59 234 (2018) 2,6  
Chanac 48039 CC Aubrac Lot Causses Tarn 71,14 1459 (2018) 21  
Vebron 48193 CC Gorges Causses Sewenny 69,66 209 (2018) 3.0  
Arzenc-de-Randon 48008 CC Randon - Margeride 69,20 194 (2018) 2,8  
Grandrieu 48070 CC Randon - Margeride 65,37 752 (2018) 12  
Nasbinale 48104 Aubrac Highlands CC 63,34 542 (2018) 8,6  
Prevencheres 48119 CC Mont Lozère 62,75 252 (2018) 4.0  

Kultura

Muzyka, teatr uliczny, odkrycia, kino, Lozère wykorzystuje swoją niewielką populację, aby stać się rodzajem wiejskiego, ale zdeterminowanego laboratorium kulturowego. W ten sposób przez kolejne dziesięciolecia powstało kilka festiwali, dla niektórych o znaczeniu regionalnym, nawet większym. Lokalnym stowarzyszeniom i gminom udaje się również oferować kalendarz koncertów i przedstawień na szczeblu krajowym.

Cyrki i menażerie

Wiele z największych francuskich cyrków z XIX th  wieku i XX th  wieku mają swoje korzenie w dziale. Tak więc Jean-Baptiste Pezon (1827 - 1897), pochodzący z Rimeize, w wieku 17 lat wyjedzie z regionu do Paryża ze swoim jedynym wilkiem . Ten pogromca znajdzie „wielką menażerię Lozerii” w Montreuil-sous-Bois . Jego lew zainspiruje Frédérica Auguste Bartholdiego do jego Lwa z Belfort . Jego dzieci, zwłaszcza Adrien , przejmą stery.

W Mende zainstalowano również menażerię Lozère, którą zarządzała rodzina Bonnefoux. Od 1887 roku Marie Bonnefoux i jej brat byli liderami, kiedy Ahmed Ben Amar el Gaid przybył, by kupić mu wilka. Wyszła za niego za mąż i to z nim zostanie założony cyrk Amar , dzięki któremu ich sześcioro dzieci zasłynie.

Gastronomia

jedzenie Produkcja rolnicza

Głoska bezdźwięczna

Na poziomie telewizyjnym Lozère jest uwzględniona w regionalnej rezygnacji z France 3 Sud oraz w edycji France 3 Langwedocja-Roussillon w celu uzyskania informacji lokalnych. Poza tym w departamencie nie jest dostępna sieć kablowa, ale TNT pojawiło się w 2006 roku dla dorzecza Mendois, a następnie w 2009 roku dla Marvejols (dwa przekaźniki), Banassac , Balsièges , Barjac , Le Malzieu-Ville , Le Collet-de-Dèze, ale także Truc de Fortunio, która jest najważniejszą stacją telewizyjną w Lozère i jednocześnie najwyższą: 1551 m n.p.m.

Obecnych jest pięć wyłącznie lokalnych stacji radiowych: RCF Lozère (członek sieci Francophone Christian Radios ), Radio Zéma, Radio Margeride , Radio Bartas i 48FM. Dostępne są cztery inne regionalne stacje radiowe: France Bleu Gard-Lozère, Radio InterVal, Radio Totem i Radio Lenga d'Oc. W zależności od położenia geograficznego w departamencie obecna jest duża część ogólnopolskich stacji radiowych.

Radio MIL (Musique Information Loisirs), które nadało w paśmie FM z Saint-Germain-du-Teil na 101,7 FM, Mende Radio, Radio Chardon i Musick FM Fun Radio Program, które nadawały z Mende, teraz zniknęło.

Prasa drukowana jest z kolei zdominowana przez Lozère Nouvelle , tygodnik, który przejął Croix de Lozère , oraz regionalny dziennik Midi Libre . Z nieco ponad 22.800 gazety dystrybuowane za nieco ponad 76.000 mieszkańców, nowy Lozère ma jeden z najwyższych wskaźników penetracji w Europie dla PHR . Tygodnik La Gazette de Lozère , który ukazał się w połowie lat 90. , zniknął kilka miesięcy później z braku możliwości narzucenia się. Le Réveil Lozère to tygodnik rolniczy.

Sport

Turystyka

Od rzadkich rezerwatów zwierząt w Europie, które przechodzą przez ochronę gatunków, po bogactwa lądowe (menhiry, dolmeny…) lub podziemne (jaskinie…), Lozère oferuje wiele ciekawostek.

Domy drugorzędne

Według ogólnego spisu ludności z 1 st styczeń 2008, 33,2% mieszkań dostępnych na wydziale stanowiły drugie domy.

Poniższa tabela przedstawia główne gminy Lozère, których drugie i okazjonalne rezydencje przekraczają 10% całkowitej liczby mieszkań.

Gminy posiadające ponad 10% drugich domów
Wspólny Populacja SDC liczba obudów Res. wtórny % Rozdz. wtórny
Łukasz 225 362 263 72,67
Polowanie 160 288 208 72,22
Cubières 177 320 227 70,80
Vialas 427 740 516 69,81
Pied-de-Borne 216 305 201 65,94
Pont-de-Montvert 289 462 301 65.15
Bagnols-les-Bains 231 359 222 61,93
Bleymard 353 409 248 60,48
Auroux 436 396 231 58,16
Quezac 323 370 214 57,90
Sainte-Enimie 523 644 357 55,42
Saint-Germain-de-Calberte 452 535 287 53,77
Villefort 626 615 298 48,43
Saint-Étienne-Vallée-Française 529 576 273 47,46
Meyrueis 882 763 340 44,60
ispagnac 846 737 305 41,37
Grandrieu 761 631 254 40,25
Collet-de-Deze 688 569 220 38,63
Malzieu-Ville 867 735 261 35,51
La Canourgue 2 104 1456 459 31,50
Florac 1900 1424 434 30,46
Chanac 1,355 834 245 29.40
Langogne 3129 2 132 414 19.42
Marvejols 5011 3058 306 10.01

Źródła Patrz .

 

Lozère w kinie

Słynny Lozériens

Uwagi i referencje

Uwagi

  1. Wymowa w języku francuskim z Francji fonemicznie transkrybowana zgodnie ze standardem API . Wymowa z przestarzałym / l o z ɛ . ʁ ə / jest typową dla południa Francji wymową sans / l o . z ɛ ʁ / typowy dla północy.
  2. prawny Miejska ludność w życie z dniem 1 st  stycznia 2021, rocznik 2018, zdefiniowane granice terytorialne w życie z dniem 1 st  stycznia 2020 r statystyczny data referencyjna: 1 st  stycznia 2018.

Bibliografia

  1. "  Lozère: nowa prefekt Valérie Hatsch oficjalnie objęła urząd  " , na stronie Midi Libre ,3 lutego 2020 r.(dostęp 3 lutego 2020 r. )
  2. Takie użycie żeńskiego jest już obserwowane w 1882 roku, w tomie III La France illustrée , przez geografa Victora Adolphe Malte-Brun , który używa wyrażeń „departament Lozère” i „Lozère” na swoich trzydziestu stronach poświęconych temu departament.
  3. Biuletyn Francuskiego Towarzystwa Prehistorycznego , t.  62, Persée, kol.  „Studia i Prace”,1965.
  4. Agnès Guellec , Odpowiedzi departamentów na wspólną politykę rolną , University Press of Rennes 2,1990, 299  s. ( czytaj online ) , s.  20
  5. René Courtin i Pierre Maillet , Gospodarka geograficzna , Dalloz,1962, 617  s. ( czytaj online ) , s.  195.
  6. Francja pogoda wykres .
  7. Taxe.com
  8. Witryna dotycząca ludności i granic administracyjnych Francji – historyczny zapis departamentu
  9. Ludność według płci i pięcioletniego wieku od 1968 do 2013 r. – Zharmonizowane spisy ludności – Serie wydziałowe i miejskie
  10. Insee — Legalne populacje departamentu za lata 2006 , 2007 , 2008 , 2009 , 2010 , 2011 , 2012 , 2013 , 2014 , 2015 , 2016 , 2017 and 2018
  11. Gérard-François Dumont i Tuerxun Yiliminuer, „ Bardzo zróżnicowana rekompozycja  terytoriów. „Piętnastka” Francja  ”, „ Populacja i Avenir” , tom.  4, n O  7242015, s.  4-7 ( DOI  10.3917 / popav.724.0004 , przeczytany online Wymagamy rejestracji , dostęp 10 września 2015 )
  12. (fr) [PDF] broszura z muzeum Bartholdi w Colmar , s.  4
  13. "  Langwedocja : te kobiety stąd z wyjątkowym przeznaczeniem  " , w La Gazette de Montpellier ,6 marca 2011(dostęp 22 maja 2015 )
  14. Insee spis , dane z1 st styczeń 2008.
  15. "  Kim był Émile Peytavin?"  » , O Lycée Émile Peytavin (konsultacja 2 listopada 2018 )

Zobacz również

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne