Jean-Francois Mattei | |
![]() Jean-François Mattei w 2013 roku. | |
Funkcje | |
---|---|
Prezydent Francuskiego Czerwonego Krzyża | |
19 grudnia 2004 - 21 czerwca 2013 r. ( 8 lat, 6 miesięcy i 2 dni ) |
|
Poprzednik | Marc Gentilini |
Następca | Jean-Jacques Eledjam |
Minister Zdrowia, Rodziny i Osób Niepełnosprawnych | |
7 maja 2002 r. - 31 marca 2004 r. ( 1 rok, 10 miesięcy i 24 dni ) |
|
Prezydent | Jacques Chirac |
Rząd | Jean-Pierre Raffarin I , II |
Poprzednik | Bernarda Kouchnera |
Następca | Philippe Douste-Blazy |
Poseł francuski | |
4 grudnia 1989 - 19 lipca 2002 r. ( 12 lat, 7 miesięcy i 15 dni ) |
|
Okręg wyborczy | 2 th powiat Delta Rodanu |
Legislatura | IX E , X p i XI p ( V Republiki ) |
Poprzednik | Jean-Claude Gaudin |
Następca | Dominik Tian |
Radny Generalny z Delta Rodanu wybrany w kantonie Marseille-Le Camas | |
23 marca 1985 - 27 marca 1998 r. ( 13 lat i 4 dni ) |
|
Poprzednik | Irma Rapuzzi |
Następca | Antoine Rouzaud |
Biografia | |
Data urodzenia | 14 stycznia 1943 |
Miejsce urodzenia | Lyon ( Francja ) |
Narodowość | Francuski |
Partia polityczna | UDF UMP |
Małżonka | Marie Genevieve Mattei |
Dzieci | Florence Mattei, Vianney Mattei, Benjamin Mattei, Solenne Mattei |
Zawód | Lekarz |
Ministrowie zdrowia | |
Jean-François Mattei , ur.14 stycznia 1943w Lyonie jest lekarzem , francuskim politykiem . Były minister zdrowia w latach 2002-2004, członek Institut de France i prezes Francuskiego Czerwonego Krzyża w latach 2004-2013 (dwie kadencje).
Jean-François Mattei jest profesorem pediatrii i genetyki medycznej. Pełnił funkcje dyrektora oddziału genetyki w Szpitalu Uniwersyteckim w Marsylii i był członkiem Krajowej Konsultacyjnej Komisji Etycznej do 1997 roku .
Był pełnoprawnym członkiem National Academy of Medicine odCzerwiec 2000, i był Radcą Stanu w Nadzwyczajnej Służbie od 2004 do 2008 roku.
Podczas sesji 29 czerwca 2015, został wybrany na przewodniczącego VI Sekcji Moralności i Socjologii, opróżnionej po śmierci profesora Raymonda Boudona z Akademii Nauk Moralnych i Politycznych .
4 grudnia 1989, Został wybrany na zastępcę w 2 nd okręgu o Delta Rodanu w wybory uzupełniające, aby zastąpić Jean-Claude Gaudin , wybrany do Senatu . Został ponownie wybrany w 1993, 1997 i 2002 roku.
Jego działalność parlamentarna skupia się głównie na medycynie i medycznych innowacjach technologicznych. Tym samym oprócz zasiadania w Komisji Kultury, Spraw Społecznych i Rodziny (obecnie Komisji Spraw Społecznych) był członkiem specjalnej komisji rozpatrującej projekt ustawy o bioetyce, członkiem misji wspólnej informacji przygotowującej do projektu ustawy. rewizja „ praw bioetycznych ” i przewodnicząca grupy badawczej ds. zastosowań biotechnologii w genetyce i problemach etycznych w Zgromadzeniu Narodowym .
Pełnił również mandat radnego miejskiego Marsylii w latach 1983-2007, radnego regionalnego Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże w latach 1997-2000 oraz radnego generalnego Bouches-du-Rhône w latach 1985-1997.
Członek Unii na rzecz Demokracji Francuskiej (UDF), najpierw wstąpił do Partii Ludowej na rzecz Francuskiej Demokracji (UDF-PPDF) kierowanej przez ministra spraw zagranicznych Hervé de Charette'a , zanim dołączył do Alaina Madelina i Liberalnej Demokracji (DL ). Zasiadał w Radzie Europy w latach 1997-2002, gdzie brał udział w europejskiej debacie bioetycznej.
Został wybrany przewodniczącym grupy parlamentarnej Liberalna Demokracja i Niezależni (DLI) w październiku 2000 r., po rezygnacji José Rossiego . Grupa DLI powstała z podziału grupy UDF w 1998 roku.
Następnie wstąpił do Związku Pour un Mouvement populaire (UMP).
Został ponownie wybrany na posła w wyborach legislacyjnych wczerwiec 2002, ale musi zrezygnować po jego potwierdzeniu w drugim gabinecie Raffarina .
7 maja 2002 r., dwa dni po ponownym wyborze Jacquesa Chiraca na prezydenta , Jean-François Mattei został mianowany ministrem zdrowia, rodziny i osób niepełnosprawnych w pierwszym rządzie pod przewodnictwem Jean-Pierre Raffarina .
Podobnie jak ministrowie ze społeczeństwa obywatelskiego, nie odnawia się on 31 marca 2004 r., podczas formowania trzeciego rządu Raffarina po dotkliwej porażce w wyborach regionalnych.
Jego kontrowersyjne radzenie sobie z falą upałów latem 2003 roku , która spowodowała 15 000 zgonów we Francji , było jednym z najważniejszych punktów jego mandatu.
Krytykuje się go za to, że nie zmierzył się z tragedią na czas i że nie podjął niezbędnych środków nadzwyczajnych, publicznie atakując swojego dyrektora ds. zdrowia i po tym, jak opuścił swojego doradcę ds. zdrowia. kryzys. Ostro krytykowana przez media, jedyną krytyką, jaka pozostała po sejmowych komisjach śledczych, jest uspokajający wywiad udzielony w telewizji w swobodnym stroju. Nie będzie częścią następnego rządu. Następnie został radnym stanu w służbie nadzwyczajnej (funkcja niestała).
Fala upałów w 2003 roku, która pobiła dzwon śmierci dla jego kariery politycznej, przedstawia się, prawdopodobnie pod wpływem Jacques'a Chiraca, na prezydenta Francuskiego Czerwonego Krzyża .
19 grudnia 2004, jest wybierany na prezesa przez członków zarządu wybranych przez Walne Zgromadzenie. W 2009 r. został ponownie wybrany. W 2013 r., choć mógł legalnie ubiegać się o trzecią kadencję (możliwe są 3 mandaty, a granicę wieku określają statuty Francuskiego Czerwonego Krzyża na 72 lata), nie opowiada się za ponowną wybór. Zastępuje go profesor Jean-Jacques Eledjam . Następnie postanowił poświęcić się badaniom i refleksji etycznej w dziedzinie humanitarnej, przewodnicząc funduszowi darowizny Francuskiego Czerwonego Krzyża.
Jean-François Mattei jest przewodniczącym rady dyrektorów Narodowej Akademii Medycznej .