Jabuka абука | |||
![]() Heraldyka |
|||
![]() Ratusz w Jabuce | |||
Administracja | |||
---|---|---|---|
Kraj | Serbia | ||
Województwo | Wojwodina | ||
Region | Banat | ||
Dzielnica | Banat Południowy | ||
Miasto | Panczewoń | ||
Kod pocztowy | 26 201 | ||
Demografia | |||
Populacja | 6211 mieszk . (2011) | ||
Gęstość | 126 mieszkańców/km 2 | ||
Geografia | |||
Szczegóły kontaktu | 44 ° 56 ′ 58 ″ północ, 20 ° 35 ′ 59 ″ wschód | ||
Wysokość | 79 m² |
||
Obszar | 4940 ha = 49,4 km 2 | ||
Lokalizacja | |||
Geolokalizacja na mapie: Serbia
| |||
Jabuka ( cyrylica serbski : Јабука ; rumuński : Iabuca ) to miejscowość w Serbii położona w Autonomicznej Prowincji Wojwodina i na terytorium miasta Pančevo w południowym dystrykcie Banat . W spisie z 2011 roku liczyło 6211 mieszkańców.
Jabuka jest oficjalnie zaliczana do wsi Serbii.
W języku serbskim Jabuka oznacza „jabłko”. Węgierska i niemiecka nazwa miasta mają to samo znaczenie. W języku węgierskim miasto było znane jako Torontal Almas ( Almas oznacza "jabłko"), a po niemiecku jako Apfeldorf ("wioska jabłka").
Pod koniec XVI -tego wieku , Southwestern Banat niedaleko Dunaju została pokryta bagien i lasów. Poza Pančevo i Kovinem nie było innych miejscowości.
Wieś Jabuka został założony przez serbskich rybaków na przełomie XVII -tego wieku . W pierwszej połowie XVIII -tego wieku , wieś składała się z zaledwie kilkunastu domów. Po zawarciu traktatu pokojowego z Turkami w 1726 r . granicami wojskowymi zarządzał hrabia Claude Florimond de Mercy , arystokrata pochodzenia lotaryńskiego . Nakazał mieszkańcom Jabuki wstąpić do batalionu (Grenzbezirkshauptmannschaft) Opovo - Pančevo . W 1733 r. spis ludności liczył we wsi 19 Słowian .
Aby lepiej kontrolować Pogranicze, hrabia Engelshofer wezwał posiłki z Niemiec, aby zaludnić miasta Jabuka, Glogonj , Sefkerin i Opovo . Ludność germańska zaczęła osiedlać się w regionie od 1764 roku , a Węgrzy od 1766 roku . W tym samym roku Słowianie opuścili Jabukę, aby osiedlić się w Crepaja i Dolovo . Stara wieś Jabuka została zniszczona około 1770 roku .
W latach 1772 - 1774 powstała nowa miejscowość 11 km na północ od Pančevo , na prawym brzegu rzeki Tamiš , w pobliżu starej wsi. W 1774 r. liczyło 88 rodzin i zaczęli osiedlać się w nim Rumuni . W 1789 r. wielu Serbów opuściło Jabukę, by osiedlić się w Sefkerin .
W 1921 r. Jabuka liczyła 3265 mieszkańców, w tym 2918 Niemców , 348 Rumunów , 73 Węgrów , 20 Serbów i Chorwatów , 2 Słoweńców , 2 Rosjan i 1 Anglik .
W czasie II wojny światowej miasto zajęły wojska Osi . Mieszkańców, którzy nie byli pochodzenia germańskiego, kierowano na roboty przymusowe. Po klęsce państw Osi w 1944 r. część ludności pochodzenia niemieckiego opuściła miasto. Ci, którzy tam pozostali, w liczbie 2109, zostali wysłani do obozu koncentracyjnego Knićanin , gdzie większość z nich zginęła.
1948 | 1953 | 1961 | 1971 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1991 | 2002 | 2011 |
---|---|---|---|---|---|---|---|
4 392 | 4623 | 5 245 | 5 453 | 6 453 | 6 598 | 6 312 | 6,211 |
![]() |
Mężczyźni | Klasa wiekowa | Kobiety |
---|---|---|
101 | 146 | |
86 | 126 | |
96 | 145 | |
150 | 138 | |
182 | 167 | |
313 | 253 | |
304 | 307 | |
247 | 204 | |
193 | 206 | |
249 | 219 | |
266 | 209 | |
258 | 249 | |
246 | 220 | |
202 | 182 | |
176 | 164 | |
145 | 143 |