Narodziny |
22 lutego 1886 r. Pirmasens |
---|---|
Śmierć |
14 września 1927 Sant'Abbondio (Gentilino) |
Podstawowa działalność |
Pisarz Poeta człowiek teatru |
Język pisania | Niemiecki |
---|---|
Ruch | dadaizm |
Gatunki |
powieść broszura poezji |
Podstawowe prace
Manifest Dada (1916)
Hugo Ball jest niemieckim pisarzem i poetą dadaistycznym , urodzonym dnia22 lutego 1886w Pirmasens w Niemczech i zmarł dnia14 września 1927w Sant'Abbondio (Gentilino) w Szwajcarii.
Hugo Ball wychował się w żarliwej i surowej katolickiej rodzinie zdominowanej przez surową wiarę matki. Po załamaniu nerwowym młody Hugo Ball mógł opuścić praktykę w fabryce skóry, aby zapisać się na Uniwersytet w Monachium. Tam studiował literaturę niemiecką, filozofię i historię. Pragnąc nadać swojemu życiu „filozoficzny sens”, zainteresował się rosyjskim anarchizmem, rodzącą się psychoanalizą i hinduskim mistycyzmem.
W 1910 wstąpił do szkoły teatralnej Maxa Reinhardta , następnie pracował jako reżyser i kierownik teatru. Pisze sztuki teatralne, wiersze i artykuły do czasopism ekspresjonistycznych . Spotyka ekspresjonistycznego pisarza Hansa Leybolda, z którym pisze wiersze sygnowane pseudonimem Ha Hu Baley . W 1913 poznał malarza Vassili Kandinsky'ego , lidera ekspresjonistycznej grupy Der Blaue Reiter i studenta medycyny Richarda Huelsenbecka .
W 1914 roku Hugo Ball został zreformowany ze służby wojskowej ze względów zdrowotnych. W ostatnich miesiącach tego samego roku udał się osobiście na front w Belgii. Po powrocie wyjechał z Monachium do Berlina i teatru dla filozofii politycznej. Odkrywa pisma anarchistów Petra Kropotkine'a i Michaiła Bakounine'a, na których zaczyna pisać książkę (której nie dokończy). Bywa w „ Cafe des Westens ” i spotyka młodych poetów, takich jak Johannes Becher , Georg Heym , Klabund . Tam odnajduje Richarda Huelsenbecka i wspólnie organizują demonstracje przeciwko wojnie i ku pamięci poetów poległych w walce, w tym jego przyjaciela Leybolda.
Podczas pobytu w Monachium poznał śpiewaczkę kabaretową Emmy Hennings .
Razem z nią wyjechał do Zurychu w 1915 roku. Przez kilka miesięcy mieszkali w Szwajcarii w wirtualnej biedzie. Aby uciec od służby wojskowej w Niemczech, Hugo Ball żył pod przybranym nazwiskiem, bezrobotny, potajemnie. Poszedł nawet do więzienia, szwajcarska policja odkryła, że kradnie jego tożsamość. Jesienią w końcu znalazł zespół teatralny, który pozwolił mu i jego towarzyszowi żyć lepiej: flamingi . Podczas wycieczek nadal pasjonował się kulturą niemiecką i zaczął pracować jako pisarz lub dziennikarz. Stał się przekonanym pacyfistą i rozpoczął korespondencję z futurystą Marinettim . Marzy o żywej, irracjonalnej, prymitywnej, złożonej sztuce. sztuka, która pozostawia dokumenty nie zbudowań, lecz paradoksów.
5 lutego 1916oznacza narodziny ruchu dadaizmu dzięki łasce poetów Hugo Balla, Richarda Huelsenbecka , Tristana Tzary , malarzy Jeana Arpa , Marcela Janco , Sophie Taeuber i losowo wybranej strony słownika. Inwestują karczmę na Spiegelstrasse, przekształcają ją w kawiarnię literacko-artystyczną i nadają jej nazwę „ Kabaret Voltaire ”. Aby zyskać zaufanie właściciela lokalu, Hugo Ball twierdzi, że chce utrwalić berlińską i paryską tradycję przedwojennych kabaretów, ale w rzeczywistości przejawia inne, bardziej radykalne ambicje: ducha negacji i szyderstwa, dobrowolnego zniszczenia. języka, tworzenia innego, nieskażonego konwencjami języka, wymyślania dźwięków i poezji onomatopei, zarówno przerywanych, jeśli to możliwe, przez instrumenty perkusyjne, jak i wykrzykiwanych w niepublikowanych strojach, takich jak ten sztywny, srebrzysty, tekturowy kostium, który wygląda jak fallus.
Wieczorny program17 lipca 1916 rzapowiada m.in. zbiorowy i jednoczesny udział Balla, Huelsenbecka, Janco i Tzary na jednoczesny wiersz „ La Fièvre puerpérale ” oraz „ Chants nègres ”, prezentację masek wyprodukowanych przez Janco towarzyszącą serii wierszy „ruchowych”, koncert „hałasowiczów” i samogłosek, a na koniec „ Der Drei Dada-Tänze ” do muzyki Hugo Balla.
„To, co nazywamy dadaizmem, jest grą szaleńca w próżni, w którą zaangażowane są wszystkie wielkie problemy […] jak gest gladiatora; gra z kiepskimi szczątkami […] egzekucja tak zwanej moralności”, list do Richarda Huelsenbecka z28 listopada 1916.
WMarzec 1917we współpracy z Tzarą i Huelsenbeck otwiera Galerie Dada, która oferuje konferencje, pokazy i wizyty na wystawach edukacyjnych. Nie przyłącza się do Tzary z ambicją rozwinięcia Dada w ogromny ruch międzynarodowy.
W maj 1917, wyjechał z Zurychu do Berna i definitywnie zerwał z dadaistami dla działalności dziennikarskiej (współpraca z „Die Freie Zeitung” (Le Journal libre)) i politycznej. Podejmując pracę rozpoczętą w 1915 r., opublikował „ Krytykę inteligencji niemieckiej ” przeciwko zapałowi nacjonalistycznemu i militaryzmowi pruskiemu .
W 1920 ożenił się z Emmy Hennings i przeniósł się na emeryturę do szwajcarskiej wioski Agnuzzo poniżej Montagnola w Ticino. W związku z tym, że nie jest już zainteresowany studiować chrześcijaństwo wczesnego życia i przygotowuje Saints V TH i VI TH wieków. Pisze też biografię mieszkającego w Montagnoli Hermanna Hessego, z którym się zaprzyjaźnia.
W 1927 opublikował swój prywatny dziennik z lat 1910-1921 pod tytułem „ Ucieczka poza czas ”.
Zbiory archiwum Hugo Balla znajdują się w Szwajcarskim Archiwum Literackim w Bernie .