Place du Général-de-Gaulle | |
Na pierwszym planie Kolumna Bogini . W tle Giełda Vieille (po prawej). | |
Sytuacja | |
---|---|
Informacje kontaktowe | 50°38′13″ północ, 3°03 348″ wschód |
Kraj | Francja |
Region | Hauts-de-France |
Miasto | Lille |
Okolice | Lille-Center |
Morfologia | |
Rodzaj | wspaniałe miejsce |
Formularz | prostokątny |
Długość | 155 m² |
Szerokość | 72 m² |
Historia | |
kreacja | Zakończyć XIII th century |
Stare nazwiska | Forum Place du Marché Place d'Armes Grand'Place |
Zabytki |
Kolumna Bogini Théâtre du Nord Vieille Bourse |
Place du General de Gaulle jest miejską przestrzeń publiczna miasta Lille w francuskim departamencie z Nord w regionie Hauts-de-France . Plac jest typu grand place, który charakteryzuje się całkowicie mineralnym aspektem, który można znaleźć w wielu miastach dawnej Holandii . Jest to historyczny i główny plac miasta.
Uważa się XXI -go wieku jako część forum wspomniano w 1066 roku w akcie założycielskim kolegiaty Saint-Pierre , miejsce będzie pochodzić z woli radnych miasta, aby rynek w XIV th century. Deûle jest skanalizowana, ziemia stopniowo podniesiony przez nasypy, następnie wybrukowane w celu stworzenia rynek. W XVII -tego wieku, budowy giełdowych dzieli placu Grand Place i placyku (obecnie Plac Teatralny ). Po wyzwoleniu Lille podczas II wojny światowej został przemianowany na cześć Charlesa de Gaulle'a . Plac jest lokalnie nazywany „Grand'Place” lub rzadziej „Place de la Déesse”.
Place du Général-de-Gaulle zachował swoją rolę głównego placu: nadal jest miejscem uroczystości i wymiany, w tym handlowych i wszelkiego rodzaju wydarzeń. Nadal jest sercem wyprzedaży w Lille . Handel książka z Furet du Nord księgarni i wielu księgarzy, jest również ważne tam.
Plac graniczy z różnymi budynkami; osiem jest sklasyfikowanych lub zarejestrowanych jako zabytki historyczne , w tym Théâtre du Nord (dawna Grande Garde) i Vieille Bourse (dawna giełda handlowa ). Na środku placu stoi Kolumna Bogini . Wzniesiony w 1845 r. reprezentuje bohaterstwo mieszkańców Lille podczas oblężenia Lille w 1792 r .
Place du Général-de-Gaulle znajduje się w samym sercu Lille , pomiędzy deptakiem a Starym Lille . Ma prawie prostokątny kształt, mierzy 155 metrów długości i 72 metry szerokości. Trzy boki tworzą ze sobą kąty proste , a ostatni jest wypukły z rue Esquermoise . Place du General de Gaulle jest utwardzona szachownica z granitu niebieski Lanhélin i różowy granit of Clarity .
Od 1 st sierpień 2016, w przypadku pojazdów silnikowych, Place du Général-de-Gaulle jest dostępny wyłącznie z rue des Manneliers . Przejście dla samochodów jest więc teraz jednokierunkowe. Pojazdy mogą zjechać rue Esquermoise na południowym wschodzie i rue Nationale na północnym zachodzie. Dla pieszych główny plac jest również dostępny tymi ulicami, ale także z ulicy Neuve i miejscowości Rihour na południu; przy rue des Sept-Agaches , rue du Petit-Paon i rue de la Bourse na wschodzie i rue des Débris-Saint-Étienne na północy. Od 2011 roku Place du Général-de-Gaulle znajduje się w strefie spotkań : pojazdy silnikowe muszą ustąpić pierwszeństwa pieszym, a ich prędkość jest ograniczona do 20 km/h .
Do placu można dojechać metrem , pierwszą linią , wysiadając na stacji Rihour . Można do niego również dojechać z dworca kolejowego Lille-Flandres , oddalonego o 400 metrów od ulicy rue Faidherbe . Podziemny parking pod rynkiem zawiera 342 miejsca. Według sondażu przeprowadzonego w 2007 roku na próbie 100 osób, 48% osób przybywających na Place du Général-de-Gaulle przyszło pieszo, 32% komunikacją miejską, 14% samochodem, a 6% rowerem. W 2007 roku w tym samym badaniu wzięło udział 9 000 pieszych i od 400 do 500 pojazdów dziennie na kierunek w godzinach szczytu, z czego 10 do 15% trafiało na parking podziemny. Przybycie metra doprowadziło do zniesienia autobusów; wcześniej plac służył jako punkt węzłowy, w którym zbiegało się kilka linii tramwajowych . Odczerwiec 2012, wahadłowiec Vieux-Lille, minibus obsługujący Stare Lille , przecina Place du Général-de-Gaulle.
W wrzesień 1944po wyzwoleniu Lille nazwa miejscowości jest hołdem dla Charlesa de Gaulle'a , rodowitego miasta w 1890 r.; staje się „Place du Général-de-Gaulle”.
Od połowy XIV th wieku, to miejsce nazywa się „Rynek” i „Grand Place” czy „Great Place” od erekcji wymiany towarowej w 1652 roku, nazw, które nadal są przypisane do kwadratu. Bez podania daty nazywano go dawniej Place d'Armes. Plac jest również powszechnie określany jako „Miejsce Bogini”.
Na podstawie aktu erekcyjnego kolegiaty Saint-Pierre historycy od dawna uważali, że plac sięga początków miasta . Utożsamiano go z forum , cytowanym w 1066 r. , ale wykopaliska archeologiczne wykazały, że tak nie było. Pojęcie forum przypominałoby raczej dzielnicę, w której mieszkają najbogatsze i mieszczańskie rodziny; rozciągające się na obecne ulice Grande-Chaussée , Chats-Bossus , de la Clef i Arts . Jest więc niemożliwe, aby określić główny plac w forum na XI -tego wieku.
Główny plac jest zarejestrowany jako „LR10” wśród wysepek przegrupowanych w celu uzyskania informacji statystycznych (IRIS) Lille , tak jak INSEE założył je w 1999 roku.
Aż do XIII -go wieku, miejsce zostało zajęte przez wodach Deûle i bagna. W pobliżu znajdowała się Sala Starostów, która po spaleniu w 1213 r. została odbudowana w 1233 r. W 1242 r. radni miejskich kanałów Lower Deûle między La Bassée i Lille w 1242 r., tworząc stały zbiornik wodny zalewa piwnice na skraju obecny kwadrat. W 1271 r. zakończono prace kanalizacyjne Haute-Deûle. Wody zwalniają przestrzeń odpowiadającą obecnemu rynkowi głównemu. Początkowo teren pokonywany jest od czasu do czasu z trudem, a dopiero latem przez wozy lub jeźdźców, których konie straciły wiele podków , co świadczy o trudności w poruszaniu się naprzód w terenie, który pozostaje błotnisty.
Bardzo szybko wyczyszczona przestrzeń została wykorzystana na działalność handlową rynku Lille. Pochodzący z końca XIII th wieku, pierwsze obiekty składają się z spłaszczenie ziemi, która jest pokryta mułu żółty i zaprawy. Handel zbożem prowadzono pod glinianym budynkiem typu halowego , który został spalony i nie odbudowany. Były też zagrody dla bydła. Wczesnym XIV th century, rozciąga kreda i regularnie grube wały w celu zwiększenia pola, które jest nadal zalany w największych powodzi. Kupcy, którzy przybyli sprzedawać swoje towary, płacili przy wjeździe do miasta podatek , od którego otrzymywali ulgi podatkowe , świadczące o ich porządku. Gdy warstwa wapienia regularnie utrzymywane rozprzestrzenianiu się w połowie XIV -tego wieku, celem witryny jest ostatecznie ustalona: zamiast staje się rynek (trwa to nazwisko około 1350). Mieści się w nim liczne stragany kupców osłoniętych płóciennymi markizami, które instalują według własnego uznania, bez możliwości egzekwowania przez sędziego określonych lokalizacji.
Od połowy XIV th wieku, gmina wynajmuje pracowników do czyszczenia na rynek. Dostęp zapewniają trzy nieliniowe ulice. Trapezoidalny kształt rozciąga się oprócz obecnego Place du Général-de-Gaulle na obecnym Place du Théâtre i lokalizacji dzielących je budynków na obszarze co najmniej ośmiu hektarów . W północnym narożniku placu stoi kościół Saint-Etienne wraz z cmentarzem. Od wschodu skwer otaczają prywatne domy, zwane popularnie wówczas Targiem Garncarskim, od południa starostwo , domy i sklep mięsny , a od zachodu domy wsparte na kanale. liczne kanały Lille objęło XIX th wieku, który biegł w przybliżeniu w miejscu obecnych rue Saint-Nicolas. W jego centrum, z północy na południe, znajdował się Hôtel du Beauregard , Chapelle des Ardents i fontanna w Change .
Plac jest także miejscem symbolicznym dla władz: jest tu urządzona rewitalizacja , pierwszy magistrat miasta oraz prepozyt miejski, agent króla. To na placu odsłania się pręgierz , torturuje się skazanych na śmierć i tam eksponuje się ich ciała. Place du Marché to także miejsce uroczystości. Przed ratuszem odbywa się festiwal Épinette, który jest przerywany grą jeździecką w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu . Grają też w kości , mimo zakazów.
Wczesnym XV -go wieku, miejsce jest pokryta nierównym bruku na warstwie piasku i zielony w środku wieku, wzrost populacji Lille i potrzeba, aby upiększyć miejsce rosnąć Izby Biegłych Rewidentów i radnym aresztować mieszkańców gruntów publicznych przylegających do cmentarza. Tam budują swoje sklepy. Operacja pozwala miastu przywrócić finanse. Duża część handlu artykułami spożywczymi i rzemieślniczymi odbywa się na rynku lub w jego okolicy: zawsze jest targ pszeniczny, ale także ten na kurczaki, ryby, sól, polana (cała żywność przeznaczona do towarzyszenia chlebowi); z tzw. sayette , ze słomy; konie; garncarstwo; na czółenkach . W pobliżu Place du Marché są niezbędne dla infrastruktury publicznej na rynku: kantorów i waga publicznych, jak również inne wyspecjalizowane rynki: the ruelle aux Fromages, Rue des Manneliers ( ekspresy do kosza ). W pobliżu zebrali się szewcy i szewcy .
W 1550 r. w miejscu dawnej masarni wybudowano kordegardę . Nowych Rzeźników, które znajdowały się na parterze budynku, zwieńczył lew z Holandii. W tym samym czasie na placu odbywa się targ zbożowy. Czterdzieści cztery lata później powiększono i upiększono salę starosty .
W połowie XVII E wieku, miasto jest zobowiązany do utrzymywania dużego garnizonu wojsk hiszpańskich w czasie wojny decentralizacji . W zadłużeniu na pokrycie tych wydatków gmina sprzedaje domy w centrum placu. Nowy właściciel kazał je rozebrać, aby zbudować nowe, pomimo niechęci mieszkańców Lille. W 1651 Magistrate postanowił zbudować giełdę na Place du Marché w miejscu Fontaine au Change ; na 30 lipca , miał również kaplica Notre-Dame-des-Ardents zniszczone . Prace nad planami Juliena Destrée rozpoczęły się w 1652 roku i zakończyły w następnym roku. Wewnątrz wielu kupców decyduje się na stałe targi, takie jak Passage du Caire w Paryżu . Od tego czasu domy budowane w tym samym czasie oddzielają Place du Marché w Grand-Place i Petite-Place, nazwa z czasów Place du Théâtre. To jest metryka urodzenia Grand'Place. Jest rozłożony na 420 stóp długości i 220 stóp szerokości. W 1664 r. Magistrate opuścił swoją starostwo na Wielkim Placu, by osiedlić się w pałacu Rihour . Budynki otaczające główny plac mają równoważną wysokość.
W 1668 r. na mocy traktatu z Aix-la-Chapelle miasto Lille zostało przekazane Francji; od 1685 r. inżynierowie Ludwika XIV planowali ozdobić plac posągiem króla na koniu i dwiema fontannami w celu nałożenia królewskiego odcisku. Projekt nie ujrzał światła dziennego z powodu wojny. W 1683 i 1684 r. w celu ułatwienia ruchu zakazano parkowania wozów z węglem i browarników; następnie w 1700 r. teren głównego placu podwyższono o dwie stopy . W 1717 roku na miejscu kordegardy wybudowano Grande Garde, przebudowując fasadę.
Gdy wybucha rewolucja francuska , rusza pierwsza koalicja . W 1792 roku, po rozgromieniu Marquaina , Theobald de Dillon , już w agonii, zginął w ognisku na Wielkim Placu ze znakami sąsiednich domów, a jeden z jego katów został zgilotynowany mniej więcej w tym samym miejscu 13 lipca. tego samego roku. Również w 1792 roku 1 st maja , o drzewo wolności ponad stu stóp wysokiego rozbił. Następnie, podczas oblężenia Lille , bombardowania podpaliły kościół Saint-Etienne i podkopały wieżę giełdy . Mimo to niektórzy mieszkańcy bawią się kulami armatnimi rzucanymi przez Austriaków. Pod koniec wojny gmina postawiła na skwerze platformę. Ma piramidę skomponowaną u podstawy z atrybutów wojennych i francuskich flag , a na górze wyobrażenie Sławy . Na plac idzie procesja złożona z rady miejskiej i komisarzy obywatelskich Zjazdu Narodowego . Po przeczytaniu prawa śpiewa się tam Marsyliankę . Wieczorem peron musi być oświetlony, ale deszcz uniemożliwił zapalenie lampionów .
W 1803 roku, podczas przejścia Napoleon I er w Lille, głównymi gospodarzami kwadratowych w środku ogromna esplanade że towarzyszy świątyni greckiej architektury zbudowany w okręgu; zapalił się o zmroku. Wielu mieszkańców Lille i wielu obcokrajowców wybiera się w podróż, aby ją zobaczyć. Za czasów Pierwszego Cesarstwa i Restauracji budowy publiczne ograniczały się do jednorazowych operacji, następnie pod koniec Stu Dni mieszkańcy tego miejsca urządzili wielkie przyjęcie z okazji Henryka IV i rodziny Burbonów . W 1845 r., na cześć oporu Lille wobec oblężenia w 1792 r., na środku placu zainaugurowano Kolumnę Bogini . Pod koniec XIX -go wieku, tramwaje kursujące zamiast, zarówno konne i pary .
Na początku XX th wieku, zachodnia strona jest „największy kawiarnie ”, gdzie kilka kawiarnie sąsiadują z siedzibą gazety Northern Echo znajduje się w małym budynku między Wielką Gwardii i kawiarni. W czasie pierwszej wojny światowej , Intendantur bierze n o 25. Po wojnie „Lille Friends' ozdobić Grand Place na początku 43 -go Pułku Piechoty w 1919 roku z zielonym wianek, a następnie za przybycie prezydenta Republiki Francuskiej , Paul Deschanel , w 1920 r. Aby pokazać swoją wyższość, gazeta L'Écho du Nord zbudowała w 1936 r. ośmiopiętrową rezydencję, obok Grande Garde. Podczas II wojny światowej , 1 st czerwiec 1940 , generał Alfred zakład honoruje siły wojsk generała Molinié w przedniej części hotelu i restauracji Bellevue. Wraz z oczyszczeniem po wyzwoleniu budynek zajmowany wcześniej przez dziennik Le Grand Écho du Nord powrócił do La Voix du Nord , Nord libre et Liberté . Plac przyjmuje nazwę „place du Général-de-Gaulle”, inwrzesień 1944.
W celu wykopania podziemnego parkingu w 1989 r. w 1986 r. przeprowadzono sondowania, a wykopaliska prowadzono przez osiem kolejnych miesięcy w latach 1988 i 1989. Po zakończeniu prac rynek stał się częściowo dla ruchu kołowego, nawierzchnię ulicy przebudowano na jastrychu piaskowym, a diabelski młyn po raz pierwszy pojawił się na jarmarku bożonarodzeniowym odbywającym się na Place Rihour . Dwadzieścia lat później część kostek brukowych nie wytrzymała przejazdu autobusów i została tymczasowo zastąpiona makadamem . Od 15 lutego do 30 czerwca 2011 r. Place du Général-de-Gaulle został przebudowany identycznie na betonowym podłożu, aby utrwalić kostkę brukową. Po tym okresie powstaje strefa spotkań i ustalany jest czarter tarasu. Latem 2016 r. wjazd dla samochodów przejeżdżających przez plac jest ulicą jednokierunkową. Równolegle, od 2004 roku, wraz z rejestracją Lille jako Europejskiej Stolicy Kultury , miejsce, w którym czasowo odbywają się prace, jest miejscem spotkań uroczystości.
Kolumna upamiętniająca oblężenie z 1792 roku, powszechnie znana jako Kolumna Bogini , od 1845 roku zajmuje środek placu, aby upamiętnić opór miasta wobec austriackiego oblężenia w 1792 roku . Pierwotnie był przeznaczony do dekoracji Placu Rihour . Położono pierwszy kamień8 października 1842 r ; pomnik został odsłonięty trzy lata później, 8 października 1845 roku .
Marmurowa kolumna jest dziełem Charlesa Benvignata , posąg z brązu wyrzeźbił Théophile Bra . Pomnik w koronie muru symbolizuje miasto, które broni się samo z blasterem w dłoni.
Budynki rozmieszczone wokół głównego placu to architektura krajobrazu Lille między XVII th i XX th wieku.
Najstarszym zachowanym budynkiem jest Vieille Bourse . Budynek z typowej architektury renesansu flamandzkiego z XVII -tego wieku oddziela główny plac placu Teatralnym . Składający się z połączenia dwudziestu czterech identycznych domów z wewnętrznym dziedzińcem, został zbudowany według planów Juliena Destrée w 1652 roku i zakończył się w następnym roku. Stary wymiany towaru, to gospodarze aż do XIX th wieku Lille Izby Gospodarczej i ponieważ wielu księgarzy . Jest klasyfikowany jako zabytek od 1921 roku i znajduje się w n o 30.
Dalej znajduje się Grande Garde , zbudowana w 1717 roku przez Thomasa-Josepha Gomberta, aby pomieścić gwardię królewską. Fasada budynku o architekturze klasycznej , z białego kamienia i piaskowca, od strony Place du Général-de-Gaulle, od 1925 r. jest wpisana do inwentarza zabytków. się w n O 4.
Ponad dwieście lat później, w 1936 roku, po jego prawej stronie wybudowano budynek lokalnej gazety La Voix du Nord . Budynek ten, pierwotnie należący do gazety Grand Echo du Nord, został zbudowany przez Alberta Laprade . Jego fasada przypomina typowy dla flamandzkiej tradycji szczyt wróbli . Fasada w stylu neoflamandzkim, na której widnieją herby głównych miast regionu, jest zwieńczona posągiem Trzech Gracji z brązu, symbolizującym trzy dawne prowincje regionu: Flandrię , Artois i Hainaut . To dzieło Raymonda Couvègnesa . Na parterze mieści się galeria handlowa. Znajduje się on w n O 8.
Stara Giełda Papierów Wartościowych.
Teatr Północny.
Budynek La Voix du Nord .
Cztery działki budowlane są częścią zabytków Lille . Budynek na rogu rue Neuve i place du Général-de-Gaulle jest wpisany do inwentarza zabytków z wyjątkiem parteru od 25 maja 1945 roku . Będące n ° 9, n O 21 n os 34, 44 i 52 mają elewacje i ich dachy zarejestrowany w wykazie zabytków od, odpowiednio, 09 marca i 14 marca 1944 dla dwóch pierwszych i od 8 czerwca , 1966 za ostatnie trzy.
Dom mieszczański z nn . 64-66 pochodzi z 1455. Dwieście dwadzieścia lat później, nowy właściciel zrównane całkowicie przebudować go identycznie i modyfikować swoją piwnicę. W 1828 roku podniesiono tam trzecie piętro, a następnie zwieńczono je frontonem ze słońcem.
Data budowy hotelu Bellevue nie jest znana. Hotel powitał Mozarta podczas jego europejskiej trasy w 1765 roku. Mieszczący się w starej mieszczańskiej rezydencji i dostępny od rue Jean-Roisin , hotel oferuje widok na plac. Sąsiedni budynek, w którym mieści się Furet du Nord , został wyremontowany w 1969 roku; fasada XIX -tego wieku został zmodyfikowany, aby sprostać że z XVIII -tego wieku i został przywrócony w 1990 roku.
Budynek na rogu z rue Neuve, wpisany do rejestru zabytków.
Budowanie N O 9 wymienionego budynku.
Budowanie N O 21 wymienionego budynku.
Budynki nr . 34, 44 i 52, wymienione wartości historycznej.
Budowanie n o 64-66 starego szyldem Beau Soleil.
Hotel Bellevue.
Powszechny w południowej Holandii główny plac jest mniej więcej głównym placem miasta i miejscem głównych rynków i festiwali.
Na rynku sprzedawali pszenicę w południowych kampaniach Flandrii od średniowiecza jako budynek hali typu w XIII th wieku iw małych sklepach na początku następnego stulecia. W połowie stulecia narodził się regularny targ; ten sprzedaje wszystko. Przed wybudowaniem giełdy „ Vieille Bourse ” kupcy i przemysłowcy spotykali się codziennie, z wyjątkiem niedzieli w południe i wieczorem na placu, przy fontannie przy Zmianie i kaplicy Ardent . Zainicjowany przez Małgorzatę z Konstantynopola coroczny jarmark przyczynia się do rozwoju gospodarczego miasta. Wcześniej część corocznych targów, Lille Braderie z czasem ją zastąpiła. To ostatnie odbywa się zawsze na placu.
Na początku 2010 roku Place du Général-de-Gaulle miało kilka sklepów i kilka restauracji. Założona w 1936 roku i powstała w 1959 roku na Place du General de Gaulle w Lille, północna Ferret , znajduje się w n o 15. Jest to jedna z największych bibliotek w Europie i największym we Francji z 8000 m 2 powierzchni. Odwiedzają ją turyści tak samo jak dzwonnica czy Palais des Beaux-Arts . Centrum handlowe Grand'Place znajduje się pod budynkiem La Voix du Nord i prowadzi do centrów handlowych Fnac i Les Tanneurs . Oddzielone rue du Petit-Paon, Houblonnière i Coq hardi to dwie tawerny na Place du Général-de-Gaulle. Zainstalowane odpowiednio na nos . 42 i 44, tawerny nie mają innego konkurenta na rynku niż przed McDonalda ; inne pobliskie tawerny znajdują się na południu, na początku Place Rihour. W Place Café znajduje się również Meo, składające się z sali do degustacji herbaty i sklepu delikatesowego bez kości 3-5; Sephora , Nocibé i Marionnaud trzy łańcuchy sklepach perfum i kosmetyków, znajdują się, odpowiednio, n O 7, co N O 9 i n O 40.
Plac był używany i nadal służy do oficjalnych imprez oferowanych przez gminę Lille.
Święto świerka jest tworzony XIII th century. Podczas tego święta, każdego roku we wtorek zapusty , nowy mianowany król kazał z powrotem umieścić ciernistą gałąź na rynku, aby przypomnieć mu, że musi uczcić Sainte-Épine. Następnie złożył go w klasztorze Dominikanów . W następną niedzielę na placu, który został z tej okazji wybrukowany i wypiaskowany , rozegrano turnieje . Gry zostały zatrzymane w 1486 roku; festiwal został zawieszony od 1470 do 1475, a następnie ponownie w 1516. Został ostatecznie przerwany przez Filipa II z Hiszpanii w 1556.
5 lutego 1600 r. na Wielkim Placu ustawiono dekoracje ku czci arcyksiążąt Lille Albert i Isabelle. Kolejna uczta świętuje narodziny pierwszego syna Ludwika XV w 1729 r. W 1768 r. obchodzona jest setna rocznica przybycia króla Francji Ludwika XIV . WPaździernik 1781, naprzeciw Grande Garde powstaje okrągła świątynia na cześć narodzin najstarszego syna Ludwika XVI .
Od czasu likwidacji parkingów naziemnych w 1989 roku, rynek stał się problemem urbanistycznym. W tym samym roku po raz pierwszy diabelski młyn został zainstalowany na Grand Place w Lille podczas jarmarku bożonarodzeniowego na Place Rihour . Od Lille 2004 i jego apartamentu Lille 3000 na placu odbywają się wystawy czasowe. W 2004 r. na placu powstał „zawieszony las”, w 2012 r. odbyła się parada na inaugurację „Fantastycznego” de Lille 3000 , a wiosną 2014 r. postawiono klomb złożony ze skrzynek, które służyły jako „ piksele ”. „do artysty z Lille
W trosce o spójność regulowane są parasole , parawany , krzesła , stoły , uchwyty na menu , donice oraz oświetlenie zewnętrzne, a także ich rozmieszczenie. W przypadku Place du Général-de-Gaulle tarasy przylegające do fasady są ograniczone do czterech metrów głębokości, a tarasy przesunięte są dozwolone w kwadratach o czterech skumulowanych metrach bocznych, w granicach maksymalnie czterech i ograniczonych do ośmiu metrów. głębokość. Należy zachować czterometrowy korytarz bezpieczeństwa i korytarz przepływu.
W przeszłości wojsko organizowało tam demonstracje siły, ćwiczenia i parady codziennie z wyjątkiem środy i soboty, dni wielkiego targu. W niedzielę generał dywizji dokonał przeglądu swoich wojsk. Na inauguracji Kolumna Bogini , w dniu 8 października 1845 roku , parada wojska przed pomnikiem i Bengal światła oświetlają plac w godzinach wieczornych. Muzyki garnizonu wykonują tam utwory harmonijne. Następnego dnia odbywa się festiwal. W 1915 roku urodziny Wilhelma II Niemcy świętowano paradą wojsk okupacyjnych , koncertem i fajerwerkami . W 1919 roku, kiedy to powrót 43 -go pułku piechoty , na placu zostało ozdobione zielonymi girlandami.
Plac obejmował starostwo i dzwonnicę, miejsce administracji miejskiej gminy. Plac służył do egzekucji i posiadał pręgierz . Oprócz sprzedawców podrabianych monet zginęli tam podrabiani Baudouin IX w 1225 roku i Theobald de Dillon w 1792 roku. Kiedy osoba spoza Lille, ale należąca do chatellenie , pobiła, zraniła lub zabiła mieszkańca Lille, została rozstrzelana pod sztandarami i instrumentami muzycznymi.
W 1925 r. odbył się tam pogrzeb byłego socjalistycznego burmistrza miasta Gustave'a Delory'ego .
W luty 1269, Marguerite Konstantynopola , zgłoszony przez kanoników kolegiaty Saint-Pierre , instytutów procesji. Ten religijny festiwal honoruje Notre-Dame-de-la-Treille . Zaproszono wszystkich mieszkańców Lille i całej Flandrii, w tym sędziego i duchowieństwo. Od 24 czerwca do 2 lipca 1845 odbywa się świecki jubileusz Notre-Dame-de-la-Treille, przez plac przechodzi procesja.
Na placu znajdował się także kościół Saint-Etienne i kaplica Ardents , dwa zniszczone budynki sakralne.
Grand'Place namalował François Watteau , znany jako Watteau z Lille. Obraz zatytułowany Procesja z Lille jest wystawiony w muzeum Hospicjum Comtesse w Lille. Na tym obrazie Grande Garde broni na dole szereg jeźdźców w czerwonych mundurach i jeden piechoty na pierwszym piętrze.
Pod koniec 2000 roku plac służył również jako sceneria postapokaliptycznej gry wideo Leelh . Miasto jest wyobrażone w 2087 roku, po kataklizmie, który miał miejsce w 2060 roku.
: dokument używany jako źródło tego artykułu.