Frédéric Rouvillois

Frédéric Rouvillois Biografia
Narodziny 19 sierpnia 1964
Paryż
Pseudonim E. Marsala
Narodowość Francuski
Zajęcia Naukowiec, prawnik , eseista
Inne informacje
Kierownik Stephane Rials

Frédéric Rouvillois, ur19 sierpnia 1964, jest francuskim eseistą , powieściopisarzem i prawnikiem .

Opublikował kilka powieści i około czterdziestu esejów, poświęconych głównie prawu konstytucyjnemu oraz historii obyczajów i przedstawień politycznych.

Biografia

Frédéric Rouvillois współpracował w 1990 roku w celu dokonania przeglądu rojalistów reakcja pod pseudonimem w „E. Marsala" . Pod tym pseudonimem, lub pod nazwiskiem stanu cywilnego, publikuje także artykuły w konserwatywnym miesięczniku L'Incorrect , suwerenistycznym dwumiesięczniku Vu de France , monarchistycznym kwartalniku Les Épées (2001-2010) oraz recenzji Florence Kuntz , Salamandra (2002- 2004).

Trening

Posiada doktorat z prawa (1994) oraz stowarzyszonej z zakresu prawa publicznego (1998).

Kariera

Wykładowca na Uniwersytecie w Rouen (1994-1998), a następnie profesor nadzwyczajny prawa publicznego w Caen (1998-2002), w 2002 r. mianowany na Paris Descartes . Wykłada tam prawo konstytucyjne i podstawowe wolności .

Tematy pracy

Od czasu obrony pracy magisterskiej w 1994 roku rozwijał swoją pracę w czterech głównych kierunkach.

Pierwsza dotyczy aporii demokracji w jej różnych wersjach – bezpośredniej lub reprezentacyjnej, liberalnej lub nie, wielopartyjnej lub nie – i w jej różnych wymiarach – aż do poziomu literatury, co skłania go do zastanowienia się nad głębokim znaczeniem sukcesu księgarni oraz opublikować historię bestsellera (2013).

Drugi prowadzi go badawcze do refleksji nad naturą V th Rzeczypospolitej, w szczególności, ma monarchicznego charakteru tego systemu, który uważa, że jest potwierdzona zarówno przez rewolucyjnego charakteru przejścia 1958, historią idei politycznych oraz porównawcza prawo konstytucyjne; stąd praca nad niepewnością pojęcia republiki, czyli wokół pojęcia państwa strategicznego, które mając niezbędny czas, wydaje mu się być w stanie bardziej zadowalająco stawić czoła zasadniczym problemom, takim jak problemy środowiskowe czy poważne problemy strukturalne. reformy.

Trzeci tok myślenia dotyczy dryfów nowoczesności i progresywizmu, zwłaszcza w porządku kulturowym i społecznym oraz konieczności rozwijania, przeciwnie, konserwatywnej refleksji nad wartościami, przekazem, dziedzictwem czy granicami.

Wreszcie, jego praca skupia się na niebezpieczeństwach utopii, zwłaszcza gdy łączy się ją z tematem postępu. W swojej tezie, obronionej w 1994 roku, dostrzegł niezbędną matrycę nowoczesności, ale także i bez wyjątku wszystkich systemów totalitarnych od czasów rewolucji francuskiej. Rozwijając tę ​​ideę w różnych artykułach i międzynarodowych publikacjach, został mocno zaatakowany przez postmarksistowskiego filozofa Miguela Abensoura, który ze swej strony potwierdzając zasadniczo emancypacyjny charakter utopii, wydedukował, że „wolę usytuowania utopii także na strona nazizmu i faszyzmu (…) świadczy o nieporządku ówczesnych umysłów zaślepionych ideologizacją liberalizmu. Jak możemy twierdzić, że mówimy o „nazistowskiej utopii”, skoro w narodowym socjalizmie nie ma odrobiny emancypacji, całkowicie zmobilizowanej przez projekt totalnej i uniwersalnej dominacji (…)? ”. Na ten atak odpowiada, publikując esej poświęcony utopijnej naturze nazizmu, którego celem jest ukazanie despotycznych możliwości utopii w ogóle.

W latach 2004-2009 był doradcą Foundation for Political Innovation , think tanku stworzonego przez Jérôme'a Monoda, w ramach którego opublikował około dwudziestu broszur, książek i artykułów, w szczególności do swojej recenzji 2050 ( PUF ). Był członkiem Sądu Najwyższego Monako od 2007 do 2015 roku.

[potrzebne źródło wtórne]

Felietonista miesięcznika kierowanego przez Élisabeth Lévy , Causeur , dołączył do komitetu redakcyjnego konserwatywnego magazynu L'Incorrect , którego celem jest zjednoczenie praw we wrześniu 2017 roku.

Również w 2017 roku współredagował Słownik konserwatyzmu, w którym „Maurras był wszechobecny”

W 2018 roku, w szczególności z Chantal Delsol i Charlesem Beigbederem , zainicjował Fundację Pont-Neuf.

Według Le Monde jest on domniemanym Maurrassianem .

Publikacje

Bibliografia

  1. Jacques Prévotat „  Umiar wystawiona na próbę absolutyzmu: od Ancien Regime do rewolucji francuskiej  ” Le Débat , n o  3692,marzec-kwiecień 2000, s.  73-97.
  2. Emmanuel Ratier ( pref.  Henry Coston ), Encyklopedia pseudonimów , t.  Ja, Paryż, Fakty i Dokumenty,1993, 330  pkt. ( ISBN  2-909769-10-0 , informacja BNF n O  FRBNF35616656 ) , str.  168.
  3. Edytowane przez przez Stéphane Rials  : http://www.sudoc.fr/043808581 .
  4. Frédéric Rouvillois, Le Dictionnaire des populismes (red. z Olivierem Dardem i Christophem Boutinem) Cerf, coll. „Pomysły”, 2019 , Paryż, Cerf, coll. „Pomysły”,2019
  5. Frédéric Rouvillois, Historia bestsellerów , Paryż, Flammarion,2011
  6. Frédéric Rouvillois, Rewolucja 1958, (red.) , Paryż, Cerf, coll. Dziedzictwo,2019
  7. Frédéric Rouvillois, Początki V Republiki , Paryż, nowe poprawione i rozszerzone wydanie, CNRS Éditions, Coll. Biblie,2018
  8. Frédéric Rouvillois, Frédéric Rouvillois Nowe terytoria państwa, Przedmowa Bernadette Malgorn , Paryż, La Documentation française,2008
  9. Frédéric Rouvillois, The Dictionary of Conservatism (red. z Olivierem Dardem i Christophe Boutin) , Paryż, Cerf,2017
  10. (w) Frederic Rouvillois, „Utopia i totalitaryzm”, Utopia, Poszukiwanie idealnego społeczeństwa w świecie zachodnim, Nowy Jork, Oksford, Nowojorska Biblioteka Publiczna, Oxford University Press,2000, s. 316-331,
  11. Miguel Abensour, Próba Mistrzów Śniących, Arles, Sulliver,2000, s. 9
  12. Frédéric Rouvillois, Crime et Utopie, nowe śledztwo w sprawie nazizmu , Paris, Flammarion, coll. testy,2014
  13. Arkusz Frédérica Rouvillois na stronie internetowej Fundacji na rzecz Innowacji Politycznych .
  14. "  Widmo o imieniu Maurras  " , Le Monde.fr ,19 kwietnia 2018( przeczytane online , dostęp 4 maja 2021 )
  15. "  cisza mu  " L'Nieprawidłowa , N O  1wrzesień 2017, s.  10.
  16. Louis Hausalter , „  The New Bridge Foundation, przyszły think tank, który marzy Terra Nova Conservative  ” na www.marianne.net , 2018-04-05utc16: 25:00 + 0000 (dostęp 4 maja 2021 )
  17. „E. Marsala”, Wyobraź sobie: Notatka poufna dotycząca wydarzeń z 6 i 7 lutego 2022 r. , edycje François-Xavier de Guibert, coll. „Contre-utopie”, Paryż, 2004, s. 184. , ( ISBN  978-2-86839-929-8 ) .

Linki zewnętrzne