Eugene de Rastignac

Eugene de Rastignac
Fikcyjna postać pojawiająca się w La Comédie humaine .

Rastignac z Vautrinem na dziedzińcu pensjonatu Vauquer ( Le Père Goriot ).

Pochodzenie	Angouleme , Francja
Seks	Męski
Wróg	Dutangrin

Stworzone przez	Honoré de Balzac
Powieści	Ludzka komedia

Eugène de Rastignac jest romantyczną postacią w Honoré de Balzac , którego przygody zaczynają się w Le Père Goriot i którego rozwój będzie kontynuowany w wielu powieściach z La Comédie humaine .

Pochodzący z Angoulême przeniósł się do Paryża, aby studiować prawo. Jest ambitnym młodym człowiekiem, który patrzy na „dobre społeczeństwo” oczami zarówno zdziwionymi, jak i zazdrosnymi, i który pokaże, że jest gotowy zrobić wszystko, aby osiągnąć swój cel. Adolphe Thiers , wówczas młody liberał (późniejszy prezydent republiki ), byłby wzorem dla Balzaca. Rzeczywiście, podobnie jak Thiers, Eugène de Rastignac poślubił córkę swojej kochanki. Obecnie termin „Rastignac” oznacza nowicjusza, „młodego wilka z długimi zębami”.

Chronologia Rastignaca w La Comédie humaine

1819 : Le Père Goriot (napisane w 1835 ). Rastignac, młody 22-letni student (w rzeczywistości ma 21 lat według swojej matki, Rastignac w wieku roku w rozmowie ze swoją kuzynką Madame de Beauséant ), skonfrontowany z cynizmem niektórych (w tym Vautrinem ) i oszustwa innych, zostaje kochanką Delphine de Nucingen . Po śmierci ojca Goriota wypowiada słynny okrzyk „Do nas dwojga teraz!”. ", Co Balzac dopełnia ironią: " I na pierwszy akt buntu, jaki Rastignac wniósł do społeczeństwa, udał się na obiad do baronne de Nucingen. „ Krzyk nachalny.
1820 : Le Bal de Sceaux (napisane w 1829 ). Minął rok. Młody „wilk”, kochanek Delphine de Nucingen, został bankierem wraz z mężem, baronem de Nucingen .
1821 - 1.822 : straconych złudzeń (pisane od 1836 do 1843 ). Rastignac, zostań ekspertem w walce o wpływy, walczy ze społeczeństwem. Wie, jak wyeliminować tych, którzy mu przeszkadzają, a także podążać za mężczyznami, którzy idą w górę.
1822 : Le Cabinet des Antiques (napisane w 1833 ). Rastignac stał się pełnoprawnym członkiem świata „paryskich roués”, przywódców społeczeństwa, których tak bardzo podziwiał, kiedy przybył do Paryża.
1823 : Study of a Woman (opublikowane w lutym 1830 , opublikowane w tomie w 1831 , po raz ostatni poprawione w 1842 ). Rastignac ma wtedy 25 lat, według Bianchona , narratora tej wiadomości, która pokazuje jego przyjaciela kuszonego przez markiza de Listomère , w historii miłosnej, która pozostanie bez kontynuacji.
1828 : L'Interdiction (napisane w 1836 ). Rastignac zaczął zarabiać, podobnie jak Nucingen, miał już czternaście tysięcy franków rocznie, obdarowywał i ożenił się ze swoimi siostrami i myślał o opuszczeniu Delphine na rzecz zamożnej kobiety, markiza d'Espard. Pozostaje wierny „Wednesdays” Célestine Rabourdin , salonowi , w którym spotyka Luciena de Rubempré , Horace'a Bianchona i pewną liczbę paryskich intelektualistów.
1829 - 1831 : Jaszczur (napisany w 1831 roku ). Rastignac bardzo się rozwinął: dziś jest rozczarowany, cyniczny, figlarny, „żywiołowy”, na granicy rozpusty i samozniszczenia.
1833 - 1836 : La Maison Nucingen (napisany w 1837 roku ). Akcja tej książki rozgrywa się w 1836 roku, ale rozmowa czterech dziennikarzy ujawnia powstanie Rastignaca: wciąż bez grosza w 1827 roku , Rastignac zerwał w 1833 roku z Delphine de Nucingen, ale nadal pracuje z mężem, który kojarzy ją z oszukańczymi operacjami i pozwala mu zarobić czterysta tysięcy franków i zbudować rentę w wysokości czterdziestu tysięcy funtów. W 1836 r. Był w trakcie zostania ministrem, rówieśnikiem Francji itd.
1840 : Le Député d'Arcis (rozpoczęte w 1847 , niedokończone po śmierci Balzaca, opublikowane w 1854 dzięki oddanej pomocy Charlesa Rabou, który spełnia obietnicę złożoną Balzacowi przed śmiercią). Rastignac jest ministrem po raz drugi, właśnie został policzony i podąża śladami Nucingena. W 1839 roku ożenił się z córką Delphine i barona de Nucingen. Hrabia Maxime de Trailles , krewny Rastignaca, tak definiuje swoją karierę: „W końcu poślubiłeś jedyną dziedziczkę milionów Nucingen i zasłużyłeś na to… dwadzieścia lat ciężkiej pracy! "
1845 : Komicy nie wiedząc o tym (napisane w 1845 ). Rastignac ma 48 lat. Rysownik Jean-Jacques Bixiou powiedział o nim: „On ma trzysta tysięcy franków rocznie, jest on peer Francji, król uczynił go liczyć, jest on Nucingen za syna-w-prawo, a on jest jednym z dwóch lub trzech mężów stanu urodzonych podczas rewolucji lipcowej ; ale moc czasami go nudzi i zaczyna się z nami śmiać… ”

Można go również znaleźć w następujących powieściach:

Uwagi i odniesienia

Sobota, 2 listopada 1833 r .: „Dzisiaj, pieczołowicie wymyślone Le Cabinet des Antiques , przeczytasz to pewnego dnia. Napisałem 17 stron z rzędu. Jestem bardzo zmęczony. » Zobacz korespondencję z Évelyne Hańska ( Ewelina Hańska ).

Zobacz też

Powiązane artykuły

Alfabetyczna lista postaci Honoré de Balzac
Kategoria: Aktor, który grał Eugène de Rastignac

Bibliografia

(FR) Francoise Aubert „arystokracji szlachta: Balzak lub” Rastignac kompleks „” Studi dell'Instituto linguistyczne , 1982, n O 5 s. 91-101 .
(en) Alexander Fischler „Rastignac-Telemaque: Epic Scale w Ojciec Goriot ”, współczesnego języka weryfikacja , 1968, n o 63, str. 840-848 .
(fr) Nicole Mozet "Rastignac, c'est pas moi ...: Czytanie powieści i różnicę między płciami", Compar (a) Ison , 1993, n o 1, s. 75-81 .
(FR) B. Reizov "Rastignac problemu i syn", Europa , 1966, N O 447-448, s. 223-230 .
(en) Lawrence R. Schehr, „Pisemne sprawozdania: listy z rodziny Rastignac”, Balzac, pater familias , Claudie Bernard, Éd., Franc Schuerewegen, éd. et intro., Amsterdam, Rodopi, 2001, s. 73-83 .
(pl) Justyna Trzcinska, „Rastignac w krainie czarów: O mowie w powiesci Kazimierza Brandysa Obywatlele”, Ruch Literacki , wrzesień-Październik 2001, N O 42 (5 [248]), str. 587-605 .