Embraer

Empresa Brasileira de Aeronáutica
logo embraer
Logotyp Embraera
ilustracja haftu
kreacja 19 sierpnia 1969
Kluczowe daty Przejęcie przez Boeinga w 2018 roku, odwołanie przejęcia w 2020 roku
Założyciele Rząd federalny Brazylii ( w )
Kluczowe dane Frederico Curado  (pt) , prezes i dyrektor generalny
Forma prawna Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością ( NYSE  : ERJ , Bovespa  : EMBR3 )
Akcja New York Stock Exchange (ERJ) i São Paulo Stock Exchange (EMBR3)
Siedziba firmy São José dos Campos , SP Brazylia
 
Kierunek Francisco Gomes Neto (od 2019)
Akcjonariusze patrz tabela 14 kwietnia 2020 r
Czynność Aeronautyka
Produkty Samolot , wojskowy samolot , rolna praca samolot i samolot
Efektywny 18734 na koniec 2019 roku
Stronie internetowej www.embraer.com
Kapitalizacja 1382 miliony dolarów w kwietniu 2020 roku
Obrót handlowy 5463 mln USD w 2019 roku
Zysk netto 322 mln USD w 2019 roku

Embraer ( Em presa Br asileira de Aer onáutica ) to brazylijski producent samolotów , specjalizujący się w małych i średnich samolotach cywilnych wykorzystywanych w lotnictwie regionalnym , biznesowym i rolniczym. Firma buduje również samoloty myśliwskie , teledetekcyjne i transportowe.

Jest to jedna z największych firm eksportowych w Brazylii. Jej siedziba znajduje się w mieście São José dos Campos w stanie São Paulo, ale ma również różne filie za granicą, w tym jedną w Chinach, Harbin Embraer .

Głównym konkurentem Embraera jest kanadyjski Bombardier .

Historyczny

Fundacja

Embraer narodził się z inicjatywy rządu brazylijskiego w ramach strategicznego projektu ustanowienia przemysłu lotniczego w tym kraju w kontekście polityki zastępowania importu.

Został założony w 1969 roku, a jego pierwszym prezesem był inżynier Ozires Silva  (in) , który kierował rozwojem samolotu Embraer EMB-110 Bandeirante , zaprojektowanego przez Francuza Maxa Holste .

Początkowo większość personelu była szkolona przez Aeronautical Technological Institute (ITA) Centrum Technicznego Lotnictwa i Kosmonautyki (CTA). W pewnym sensie Embraer narodził się z CTA.

W 1980 roku Embraer przejął kontrolę nad producentem samolotów Neiva, który następnie stał się spółką zależną .

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Embraer uzyskał ważne zamówienia krajowe i międzynarodowe z samolotami Bandeirante, Xingu i Brasília . Ale Embraer miał również kilka tragicznych wypadków, często spowodowanych awariami śmigieł.

Obecnie firma rośnie, z wieloma umowami sprzedaży i poszerza się nie tylko w przestrzeni fizycznej, ale także pod względem liczby pracowników, licząc dziś blisko 20 000 pracowników, 12 000 bezpośrednich i 8 000 pośrednich.

Współpraca i kryzys - lata 80

Rozpoczynając współpracę z Włochami w 1981 roku , możliwe było opracowanie myśliwca szturmowego powietrze -ziemia AMX , uważanego za skok technologiczny w rozwoju nowych projektów.

W 1986 Ozires Silva opuścił prezydenturę firmy, aby przejąć prezydenturę Petrobrás .

Embraer kupił Aerotec w 1987 roku .

Rok 1988 to początek rozwoju dwunarodowego lotnictwa, projekt i budowa będą prowadzone zarówno przez Embraer, jak i przez Lockheed Martin Aircraft Argentina SA  (in) , fabrykę samolotów wojskowych (FMA) w Argentynie . Samolot został oznaczony jako CBA 123 , przy czym CBA jest akronimem oznaczającym współpracę Brazylii z Argentyną. W 1990 roku poleciał pierwszy prototyp, ale ze względu na wysoką cenę oraz ówczesny kryzys gospodarczy i polityczny wstrzymano produkcję. Ciekawym szczegółem projektu jest to, że jego silniki zostały umieszczone w tylnej części kadłuba, a śmigła znajdowały się z tyłu.

Koniec lat osiemdziesiątych upłynął pod znakiem wielkiego kryzysu finansowego, który wstrząsnął gospodarką Brazylii i dotarł do Embraera, który był prawie niewypłacalny . W 1992 roku Ozires Silva został zaproszony do powrotu na stanowisko prezesa firmy i do poprowadzenia procesu prywatyzacji . W 1994 roku , za czasów prezesa Itamara Franco , firma została zlicytowana, a następnie przeszła długi proces restrukturyzacji , prezentując nowe projekty, które uczyniły z niej giganta w branży.

Obecnie firma jest jednym z najważniejszych blue chipów, którymi handluje Bovespa i wypłaca dywidendy swoim akcjonariuszom mniejszościowym i pracownikom.

Przed prywatyzacją Embraer była jedną z najcenniejszych firm. W 2017 roku wyceniono go na 17 miliardów reali brazylijskich . Jest także czwartym co do wielkości producentem odrzutowców na świecie

Jej nowe głównymi akcjonariuszami przed przejęciem przez Boeinga są fundusze emerytalne PREVí i Sistel (20% każdy), spółka Bozano, Simonsen (20%), a także grupa inwestorów z pakietu moll akcjonariuszy (w sumie 20%) składający się z Dassault Aviation , EADS , Snecma i grupy Thales .

Do 2007 roku prezesem był wówczas inżynier Maurício Botelho  (pt), którego dziś zastąpił Frederico Curado  (pt) .

Rozwój międzynarodowy

Maurício Botelho był odpowiedzialny za restrukturyzację przedsiębiorstwa, głównie w kontekście finansowym . Sukcesem komercyjnym było uruchomienie rodzinnego projektu ERJ-145 , komercyjnego odrzutowca o pojemności do 50 pasażerów, który w 2006 roku osiągnął liczbę 1000 sprzedanych samolotów.

Kolejnym krokiem były nowe inwestycje w tworzenie linii samolotów Embraer 170 i 190 , na rynku samolotów od 70 do 120 miejsc, zwykle klasyfikowanych jako E-Jets.

Jednocześnie kojarzono je z nową niszą handlową, którą zajmują główni producenci samolotów i tanie linie lotnicze .

W tym sektorze największym konkurentem jest kanadyjska firma Bombardier Inc. posiadająca modele do 90 miejsc. Nie jest tak dobrze pozycjonowany na rynku, gdyż jego produkty są rozbudowanymi wersjami samolotów 50-osobowych, przez co są mniej przestronne.

W 2000 roku firma zadebiutowała na giełdach w Nowym Jorku i São Paulo .

W 2002 roku współpraca z China Aviation Industry Corporation II (AVIC II) zaowocowała powstaniem Harbin Embraer Aircraft Industry Co. Ltd. (HEAI), umożliwiające budowę i sprzedaż samolotów Embraer ERJ-145 na rynku chińskim .

W 2004 roku utworzono stowarzyszenie z przedsiębiorstwem wojskowego oddziału Lockheed Martin Corporation, które miało dostarczać samoloty z teledetekcją opartą na ERJ-145 dla Marynarki Wojennej i Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych . Jednak projekt ten nie dobiegł końca, ponieważ wojsko północnoamerykańskie odwołało program w styczniu 2006 roku.

W 2005 roku konsorcjum pod przewodnictwem Embraera zostało ogłoszone zwycięzcą w procesie prywatyzacji portugalskiego przemysłu lotniczego OGMA, przeciwko włosko-amerykańskiemu konsorcjum, w skład którego wchodzą firmy Alenia Aeronautica i Lockheed Martin Corporation .

W tym samym roku firma rozpoczęła ofensywę handlową, aby zwiększyć swój udział w rynku samolotów biznesowych, obejmując jedynie Legacy  (in) z odrzutowcem ERJ-135 jako platformą . W tym celu zainicjowała wewnętrzną restrukturyzację tego sektora, zorganizowaną przez wiceprezesa ds. Lotnictwa biznesowego Luísa Carlosa Affonso.

W maju ogłoszono projekt Embraer Phenom 300 (lub Embraer Light Jet) oraz Embraer Phenom 100 (lub Embraer Very Light Jet). Wraz z pełnowymiarowymi modelami ich oficjalne nazwy zostały ujawnione National Business Aviation Association (NBAA) w Orlando w listopadzie.

Ambicją było, aby w ciągu dziesięciu lat sprzedaż tego sektora Reprezentowała 20% sprzedaży Embraera.

W styczniu 2006 roku prezydent Wenezueli Hugo Chávez ogłosił weto Stanów Zjednoczonych w sprawie sprzedaży trenerów Super Tucano do jego kraju w celu transferu technologii, ponieważ samoloty te mają również technologię północnoamerykańską w swojej awionice . Z tego samego powodu ogłoszono weto w sprawie sprzedaży zarówno cywilnych, jak i wojskowych samolotów dla Iranu .

W 2016 roku dostarczono 108 samolotów i 117 odrzutowców biznesowych, najwięcej od 2010 roku.

W lipcu 2018 roku Boeing ogłosił utworzenie spółki joint venture z Embraer, która zapewni aktywa grupujące jego działalność w lotnictwie cywilnym o wartości 4,75 miliarda dolarów, przy czym wkład Boeinga to około 3,8 miliarda dolarów. To joint venture będzie w 80% własnością Boeinga, kwota zainwestowana przez Boeinga nie została ujawniona. Umowa ta wyklucza działalność wojskową Embraera, a także działalność prywatnych odrzutowców. 24 maja 2019 roku dział handlowy zmienił nazwę na Boeing Brasil - Commercial. 25 kwietnia 2020 roku Boeing poinformował o odstąpieniu od umowy, która miała zostać sfinalizowana.

Spory prawne

W latach 1996-2001 Embraer i Bombardier Aerospace wszczęły różne postępowania sądowe przed WTO , zarzucając sobie nawzajem wykorzystywanie nienależnych dotacji . Cztery główne spory między Embraerem i Bombardierem, które zostały wniesione do WTO, to:

Podsumowując, poproszono Kanadę o zaprzestanie swoich subsydiów eksportowych. Upoważnienie do zastosowania środków odwetowych wobec Kanady zostało udzielone Brazylii 18 marca 2003 r.

W 2000 r. WTO przyznała Kanadzie prawo do nałożenia ekonomicznych środków odwetowych na Brazylię w tym sporze. WTO orzekła, że ​​brazylijski program subsydiów był sprzeczny z handlem międzynarodowym, podczas gdy program kanadyjski był z nim zgodny.

W latach 2000–2009 obie firmy wolały kontynuować działalność handlową bez wnoszenia sprawy do sądu. Jednak w styczniu 2009 r. Embraer podjął decyzję o wznowieniu postępowania, składając skargę przeciwko firmie Bombardier o nielegalne dotacje do Dyrekcji Generalnej ds . Konkurencji Komisji Europejskiej .

Główni akcjonariusze

Stan na 14 kwietnia 2020 r.

BNDES Uczestniczy 5,37%
Hotchkis & Wiley Capital Management 5,04%
Brandes Investment Partners 3,74%
Grupa Vanguard 2,64%
Blackrock Brasil Gestora de Investimentos 1,02%
Eastspring Investments (Singapur) 0,81%
Norges Bank Investment Management 0,80%
Tobam 0,70%
Embraer (samokontrola) 0,62%
Itaú Unibanco 0,58%

Produkty

Lotnictwo lekkie

Turbośmigłowy

Strumień

Te samoloty mają akronim ERJ, który oznacza Embraer Regional Jetliners :

Nowa rodzina samolotów jest ukierunkowana na udział w rynku samolotów z 70 do 110 pasażerami. Stare oznaczenie ERJ zostało zastąpione przez EMBRAER, aby zapobiec kojarzeniu tych modeli wyłącznie z lotnictwem regionalnym:

Embraer opracowuje również zdalną obsługę 3 z 4 poprzednich modeli:

Biznes

Wojskowy

Spółki zależne

Indústria Aeronáutica Neiva z siedzibą w Botucatu w stanie São Paulo produkuje małe samoloty do użytku rolniczego, takie jak EMB-202 Ipanema.

Główni konkurenci

Embraer to jeden z dwóch głównych producentów samolotów krótkodystansowych, zwanych także odrzutowcami regionalnymi. Jej głównym konkurentem jest Bombardier Aerospace . Jednak Bombardier jest obecny w samolotach turboodrzutowych i turbośmigłowych, podczas gdy Embraer produkuje tylko samoloty odrzutowe.

W 2007 roku Embraer zabezpieczył 146 wiążących zamówień w stosunku do 238 dla Bombardiera, w tym 141 na jego modele odrzutowe bezpośrednio konkurujące z modelami Embraera. W 2008 roku obaj producenci zdobyli tyle samo zamówień (114 na Bombardiera, 112 na Embraera), ale Bombardier zebrał tylko 47 zamówień bez swoich modeli turboodrzutowych. Pod względem dostaw Embraer wyparł Bombardiera w 2007 i 2008 roku, a nawet od 2005 roku, jeśli wykluczymy modele turbośmigłowe.

W ostatnich latach pojawili się nowi konkurenci, tacy jak rosyjski Sukhoï , chiński Commercial Aircraft Corporation z Chin i japoński Mitsubishi .

Akcjonariusze

Jej udziałowcami są: Previ  (pt) (14,1%), BOVESPA Inni (26,4%), Bozano Group (7,4%), BNDESPAR  (pt) (5,5%), NYSE Inni (15, 8%), BlackRock (6,0%) , Oppenheimer Funds (6,9%), Thomburg Investment (6,0%), Franklin ResoursesIN (6,6%), Hotchkis & Wiley CAPI (5,3%).

W 2018 roku, aby odzyskać udział w rynku przejęty przez zakup Bombardiera przez Airbusa, Boeing podjął decyzję o przejęciu udziałów w Embraerze. Drugi cel był bardziej techniczny: kupując Bombardiera, Airbus znalazł się na dotychczas niewykorzystanym rynku samolotów średniodystansowych przez CSeries. Dlatego Boeing zabezpiecza serię samolotów, które mogą konkurować z Airbusem w kategorii 70-130 miejsc.

Boeing interesował się wyłącznie lotnictwem cywilnym brazylijskiego producenta. W związku z tym dwaj producenci samolotów utworzyli spółkę joint venture, w której Boeing nabył 80% udziałów o wartości 3,8 mld USD (łączna wartość 4,75 mld USD 5 lipca 2018 r.). Pozostałe 20% należy do Embraera.

To rozwiązanie wykupu stanowi alternatywę dla złożonej przez Boeinga w 2017 roku oferty wykupu części wszystkich oddziałów Embraera. Rząd brazylijski odmówił, uznając gałąź wojskową za strategiczną.

Uwagi i odniesienia

  1. https://www.zonebourse.com/Embraer-12495/fondamentaux/
  2. (pt) „  Itaú, Vale do Rio Doce i Telemar traktują dobrze akcjonariusza mniejszościowego  ” , na Isto É dinheiro , Terra
  3. (pt) „  Privatização  ” w Revue Bovespa , Bovespa .
  4. https://gama.aero/wp-content/uploads/2016ShipmentReport03152017.pdf
  5. (pt) Konsorcjum pod przewodnictwem Embraera w celu sprywatyzowania portugalskiego przemysłu lotniczego
  6. „  Embraer dostarczył 225 cywilnych odrzutowców w 2016 r.  ” , Na www.aerobuzz.fr ,16 stycznia 2017 r(dostęp 17 stycznia 2017 ) .
  7. Fabrice Gliszczyński, „  Boeing bierze dźwignie Embraera, by lepiej przeciwstawić się Airbusowi  ” , w Reuters ,5 lipca 2018 r
  8. Brad Haynes i Tim Hepher, „  Boeing przejmie jednostkę Embraer o wartości 4,75 miliarda dolarów, atakując Airbus-Bombardier  ” , w agencji Reuters ,5 lipca 2018 r
  9. https://www.air-journal.fr/2019-05-25-boeing-abandonne-le-nom-embraer-pour-sa-division-avions-commerciaux-au-bresil-5212631.html
  10. Marcelo Rochabrun i Tim Hepher, „  Boeing wycofuje się z transakcji o wartości 4,2 miliarda dolarów na komercyjną jednostkę odrzutową Embraera  ” , w Reuters ,25 kwietnia 2020 r
  11. Yann Cochennec, „  Boeing upuszcza Embraera  ” , w Air and Cosmos ,25 kwietnia 2020 r(dostęp 26 kwietnia 2020 ) .
  12. „  www.wto.org  ” , WTO [PDF] .
  13. „  www.wto.org  ” , WTO [PDF] .
  14. „  ROZSTRZYGANIE SPORÓW: SPRAWA DS71 Kanada - Środki wpływające na eksport cywilnych statków powietrznych  ” , WTO
  15. "  Kanada - Kredyty eksportowe i gwarancje pożyczek dla regionalnych statków powietrznych  " , ROZSTRZYGANIE SPORÓW , Światowa Organizacja Handlu,18 marca 2003(dostęp 20 października 2011 )
  16. Bombardier Inc., „  Bombardier i Embraer Brazylia zachęca do składania Modified ProEx program do WTO ,  ” Press Release , Marketwire, 13 grudnia 2000(dostęp 11 września 2009 )
  17. The Canadian Press , „  Embraer przeciwko Bombardierowi: zegarki Clément  ”, Le Devoir , 10 września 2009( czytaj online , sprawdzono 10 września 2009 )
  18. Zone Bourse , „  Embraer: Associés  ” , na www.zonebourse.com (dostęp 14 kwietnia 2020 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Link zewnętrzny