Wytyczne toponimiczne GENUNG

W UNGEGN toponimicznych Wytyczne ( GENUNG toponimicznych wytyczne , pełny tytuł: toponimicznych wytyczne dla map i innych redaktorów do użytku międzynarodowego , toponimicznych wytyczne dla map wydawców i innych publikacjach przeznaczonych do użytku międzynarodowego ) są standaryzowane toponomastic informacje, inicjowane i koordynowane przez Grupę Narodów Zjednoczonych Ekspertów ds. Nazw Geograficznych (Grupa Ekspertów ONZ ds. Nazw Geograficznych, w skrócie GENUNG).

Mają one na celu zebranie najważniejszych informacji toponomastycznych o danym stanie, zwłaszcza w aspekcie standaryzacji nazw.

Narodziny

Przy okazji Trzeciej Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie Standaryzacji Nazw Geograficznych (GENUNG) w sierpniu/wrześniu 1977 r. w Atenach odbyła się pogłębiona dyskusja na temat gromadzenia i rozpowszechniania informacji toponomastycznych. Biorąc pod uwagę różne podejścia do tego tematu w różnych stanach, Josef Breu, wybrany na przewodniczącego GENUNG na tej samej konferencji, zasugerował zebranie mniej lub bardziej znormalizowanych dyrektyw toponomastycznych. Opracował model z Austrii jako przykład i przedstawione pod tytułem toponimicznych wytycznych dotyczących międzynarodowego Kartografii / Austria jako dokument roboczy n o  5 na 8 th  UNGEGN sesji, która odbyła się w lutym / marcu 1979 roku w Nowym Jorku .

Rezolucje ONZ związane z wytycznymi GENUNG

Echo propozycji Breu Bycie bardzo pozytywnym , w kolejnych latach przegłosowano kilka rezolucji ONZ opowiadających się za ustanowieniem dyrektyw toponimicznych. Tak więc, w rozdzielczości n o  4 przeszedł na 4 th  Konferencji standaryzacji nazw geograficznych w Genewie w sierpniu / wrześniu 1982 roku, w rodzaju siatki za treść toponimicznych wytycznych został przedstawiony. W niniejszej rezolucji wytyczne opracowane dla Austrii przez Breu są wskazane jako przykładowe i sugeruje się powołanie koordynatora tych wytycznych.

Na 5 th  Konferencji ONZ na rzecz standaryzacji nazw geograficznych w Montrealu w sierpniu 1987 roku, dwie rezolucje dotyczące toponimicznych wytyczne zostały przekazane: Uchwała Nr 11 przypomina, że wyraźne rozróżnienie między nazwami typograficzne i innych elementów tekstowych na oficjalnych mapach. To rozróżnienie typograficzne należy wyjaśnić w odpowiednich wytycznych toponimicznych.

Rozdzielczość n o  14 Konferencja zaleca, aby zachęcić kraje publikacji i aktualizacji Toponimicznej wytycznych. Sekretariat ONZ ma wspierać publikację i rozpowszechnianie wytycznych.

Tytuł wytycznych został nieznacznie zmieniony dwukrotnie. Chociaż Krótki opublikował swój model-jak wytycznych toponimicznych międzynarodowych wytycznych do kartografii , rozdzielczość n ö  4 powyżej 1982 już używał tytułu Toponimicznej wytyczne dla map i innych redaktorów . W 1986 roku, 12 th  Konferencji zdecydowano się dodać dodatek do użytku międzynarodowego.

Zawartość

W uchwale n o  4 powyżej, przekazywane na 4 th  Konferencji Narodów Zjednoczonych ds Standaryzacji Nazw Geograficznych (1982), jest też lista elementów oczekiwano być zawarte w wytycznych toponimicznych; są to m.in.:

Do tej pory 42 kraje opracowały wytyczne toponimiczne (lub przynajmniej wersje robocze; zaktualizowane w marcu 2017 r.; państwa, które przestały istnieć, są oznaczone gwiazdką).

stan Rok publikacji
ostatniej aktualizacji
Algieria 2000
Australia 2002
Belgia 2009
Chiny 1992
Dania 2017
Niemcy 2017
* Niemcy (NRD) Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden
Estonia 2012
Finlandia 2017
Francja 1989
Grecja 2000
Islandia 1982
Iran, Republika Islamska 2000
Irlandia 1994
Włochy 2004
Japonia 2007
Kanada 2000
Republika Korei 2015
Chorwacja 2007
Holandia 2017
Madagaskar 2017
Malezja 2017
Norwegia 2007
Austria 2012
Polska 2011
Rumunia 1994
Szwecja 2007
szwajcarski 1982
Słowacja 2010
Słowenia 1995
Hiszpania 1982
Afryka Południowa 2012
Surinam 1985
Tajlandia 2002
Republika Czeska 2007
* Czechosłowacja 1987
indyk 1982
* ZSRR 1987
Ukraina 2011
Węgry 2017
Stany Zjednoczone 1989
Wielka Brytania 2017
Cypr 2002

Ponadto niektóre kraje, takie jak Chile w 2007 r., opracowały i przedstawiły wytyczne toponimiczne do użytku krajowego.

Bibliografia

Uwagi i referencje

  1. Zob. sprawozdanie z czwartej konferencji ONZ w sprawie standaryzacji nazw geograficznych , s.  29 (PDF; 5, 6; MB)
  2. Zob. sprawozdanie z V Konferencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Standaryzacji Nazw Geograficznych , s.  37 (PDF; 6, 2; MB)
  3. Zob. Sprawozdanie z V Konferencji Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie Standaryzacji Nazw Geograficznych , s.  38 (PDF; 6, 2; MB)
  4. Patrz raport Grupy Ekspertów ONZ ds. Nazw Geograficznych z prac XII Sesji, S. 13 (PDF; 2, 9; MB)
  5. Lineamientos Generales de Toponimia para editores de mapy y otras publicaciones, de Chile (PDF)

Zobacz również

Linki zewnętrzne