Daniele Delfino
| Daniel Delfin | ||
| ||
| Biografia | ||
|---|---|---|
| Imię urodzenia | Daniel Delfin | |
| Narodziny |
22 stycznia 1686 w Wenecji |
|
| Śmierć |
13 marca 1762 w Udine |
|
| Kardynał Kościoła Katolickiego | ||
| Stworzony kardynał |
10 kwietnia 1747 Papieża Benedykta XIV |
|
| Tytuł kardynalny | Kardynał Priest of S. Maria sopra Minerva | |
| Biskup Kościoła katolickiego | ||
| Funkcje biskupie |
Tytularny biskup z Aureliopoli patriarchy Akwilei arcybiskupa z Udine |
|
 | ||
| (en) Uwaga na www.catholic-hierarchy.org | ||
Daniel Delfin lub Delfino , urodzony dnia22 stycznia 1686w Wenecji , ówczesnej stolicy Republiki Weneckiej i zmarła później13 marca 1762w Udine , jest kardynał włoski z XVIII -tego wieku, członek szlacheckiej rodziny Delfin .
Biografia
Daniele Delfin jest bratankiem kardynała Denisa Delfina i prawnuk bratankiem kardynała Jeana Delfina . Daniel Delfin został mianowany biskupem tytularnym z Aureliopoli w 1715 i koadiutorem kardynała Denis Delfin , patriarcha Akwilei, jego wuja.
Stał patriarcha Akwilei w 1734 roku , a papież Benedykt XIV stworzył mu kardynał podczas konsystorza z10 kwietnia 1747.
Arcybiskup z Udine od 1751 roku , miał Oratorio della PURITA wzniesiono tam, na prawo od katedry i zleconych freskami z Giambattista Tiepolo , w Wniebowzięcia NMP i osiem wielkich fresków światłocienia od syna Giandomenico .
Brał udział w konklawe w 1758 r., Podczas którego Klemens XIII został wybrany na papieża.
Uwagi i odniesienia
- Charles-Louis Richard , Uniwersalny, dogmatyczny, kanoniczny, historyczny, geograficzny i chronologiczny słownik nauk kościelnych: zawierający ogólną historię religii, jej ustanowienie i jej dogmaty ... teologię ... prawo kanoniczne, jej orzecznictwo i jego prawa ... historia patriarchów, proroków, królów, świętych ... schizm i herezji: ze skróconymi kazaniami najsłynniejszych chrześcijańskich mówców ... Chez Jacques Rollin ... Ch. Ant. Jombert ... Jean-Baptiste-Claude Bauche,1760( Model: Google Books id = ec1WAAAAcAAJ )
- Tiziana Zennaro , „Biographical notes ” , w Mina Gregori, The Uffizi Museum and the Pitti Palace , Paris, Editions Place des Victoires,2000( ISBN 2-84459-006-3 ) , str. 669