Logo Zgromadzenia Federalnego .
Rodzaj | Komora dolna |
---|---|
Ciało | Zgromadzenie Federalne |
kreacja | 1848 |
Lokalizacja | Berno , kanton Berno |
Czas trwania mandatu | 4 lata |
Prezydent | Andreas Aebi ( UDC ) |
---|---|
Wybór | 30 listopada 2020 r. |
1 st wiceprezes | Irène Kälin ( Zieloni ) |
Wybór | 30 listopada 2020 r. |
2 II wiceprezes | Martin Candinas ( Centrum ) |
Wybór | 30 listopada 2020 r. |
Członkowie | 200 krajowych doradców |
---|
Grupy polityczne |
|
---|
System wyborczy | Wieloosobowy system głosowania proporcjonalnego na otwartej liście |
---|---|
Ostatnie wybory | 20 października 2019 r. |
Stronie internetowej | parlament.ch |
---|---|
Zobacz również |
Zgromadzenie Federalne Rady Stanów |
Krajowa Rada ( niemiecki : Narodowa ; włoski : Consiglio Nazionale ; Retoromański : Cussegl Naziunal ) jest niższa dom z szwajcarskiego Zgromadzenia Federalnego . Reprezentuje ludność szwajcarską, podczas gdy Rada Państw reprezentuje szwajcarskie kantony. Został ustanowiony przez konstytucję federalną z 1848 roku.
Rada Narodowa jest w pełni odnawiana co cztery lata, w przedostatnią niedzielę października. W przeciwieństwie do Rady Stanu , której wybór podlega różnym ustawom kantonalnym, wybór Rady Narodowej określa prawo federalne.
Każdy kanton stanowi okręg wyborczy . Miejsca są rozdzielone między kantonami proporcjonalnie do liczby ich mieszkańców . Od nowelizacji ustawy o spisie powszechnym z dnia 22 czerwca 2007 roku, obowiązująca od 1 st stycznia 2008, rezydent odpowiada populacji określonej przez spisu z roku bezpośrednio po ostatnich wyborach do Rady Narodowej.
Zatem podział mandatów na odnowienie Rady Narodowej w październiku 2015 r. opiera się na spisie sporządzonym 31 grudnia 2012 r. Wcześniej podział opierał się na ostatnim spisie, który odbywa się co 10 lat. Rada Federalna decyduje w drodze rozporządzenia o liczbie mandatów w kantonie w nadchodzących wyborach. Stosowana metoda obliczania jest określona w art. 17 ustawy o prawach politycznych.
W kantonach, które mają prawo do tylko jednego mandatu, a mianowicie obecnie Uri , Obwalden , Nidwalden , Glarus , Appenzell Ausserrhoden i Appenzell Innerrhoden , wybory odbywają się najpierw za stanowiskiem . Wyborcy mogą oddać swój jedyny głos każdemu uprawnionemu obywatelowi . Wybrany zostaje kandydat, który otrzyma największą liczbę głosów ( większość względna ). W przypadku remisu decyduje los.
W pozostałych kantonach wybory odbywają się wieloosobowym systemem proporcjonalnym z listą otwartą od odnowienia Rady Narodowej w 1919 r. , po przyjęciu inicjatywy ludowej „ Wybory proporcjonalne do Rady Narodowej ”.
Listy wyborcówWyborcy mają tyle głosów, ilu jest posłów do wyboru i oddają te głosy wybranym przez siebie kandydatom. Mają wybór między kilkoma listami wyborczymi , wcześniej złożonymi przez różne ruchy polityczne danego kantonu. Jedna z tych list jest pusta i z wyjątkiem tej wszystkie pozostałe mają numer seryjny i liczbę kandydatów (mniejszą lub równą liczbie miejsc do obsadzenia). Wyborcy wybierają jedną listę, która następnie będzie ich głosowaniem . Mogą tam wykonywać następujące operacje:
W przypadku tych operacji należy przestrzegać dwóch zasad: po pierwsze lista nie może zawierać więcej kandydatów niż mandatów do obsadzenia, a po drugie lista nie może zawierać więcej niż dwukrotności nazwiska tego samego kandydata.
Rodzaje głosówJeżeli wybrana lista jest pustą listą, można do niej przypisać kolejny numer innej istniejącej listy. W takim przypadku niewykorzystane głosy przypisywane są (jako głosy dodatkowe ) do listy identyfikowanej numerem porządkowym przypisanym do pustej listy. Jeżeli do pustej listy nie zostanie przypisany żaden numer seryjny, niewykorzystane głosy są uważane za puste .
Po przeliczeniu głosów liczba głosów otrzymanych na listę jest sumą głosów dodatkowych (głosy niewykorzystane lub kandydaci skreśleni i niezastąpieni) oraz głosów nominatywnych (głosy otrzymane przez kandydatów z listy). To właśnie ta liczba głosów decyduje o sile listy i która jest wykorzystywana przy rozdzielaniu mandatów.
Związane zMożliwe są dwa rodzaje sojuszy pomiędzy dwiema lub więcej listami. Są one jednak przydatne tylko do rozdziału miejsc i nie stanowią ewentualnej obietnicy podziału władzy . Dwie możliwości to:
Mandaty są rozdzielane zgodnie z systemem Hagenbacha-Bischoffa , najpierw pomiędzy różne afiliacje, następnie między zrzeszeniami podrzędnymi, a na koniec między listami tych zrzeszeń podrzędnych.
Siła partiiPonieważ liczba głosów dostępnych dla wyborcy różni się w zależności od kantonu, nie można uzyskać siły partii na poziomie federalnym po prostu przez dodanie liczby głosów uzyskanych na listach partyjnych we wszystkich kantonach. Aby zmierzyć siłę partii na poziomie federalnym, Federalny Urząd Statystyczny zdefiniował pojęcie fikcyjnych wyborców , które oblicza się na poziomie kantonu, dzieląc liczbę głosów uzyskanych przez partię przez średnią liczbę głosów. wyborców (bardzo zbliżona do liczby mandatów, jaką ma kanton). Dokładniej :
Siłę partii na poziomie federalnym można następnie uzyskać, dodając liczbę fikcyjnych wyborców partii w każdym kantonie. Procent partii uzyskuje się dzieląc tę sumę przez całkowitą liczbę fikcyjnych wyborców (na poziomie federalnym).
Rada Narodowa składa się z kilku grup międzyparlamentarnych składających się zarówno z członków Rady Narodowej, jak i Rady Państw . Powstają w celu zgromadzenia wszystkich posłów, niezależnie od ich partii politycznej, zainteresowanych dyskusją na określoną kwestię lub temat. . Istnieją dziesiątki grup międzyparlamentarnych, z których najważniejsze zajmują się gospodarką, środowiskiem, edukacją i rolnictwem. Inni są zainteresowani nawiązaniem bliskich kontaktów z parlamentami narodowymi w innych krajach.
Członek Krajowej Rady może zgłosić poselską inicjatywę , konkretną prośbę o zmianę ustawy, wniosek lub wniosek o zbadanie celowości zmian legislacyjnych, postulat lub wniosek o ocenę konkretnego tematu , lub interpelację, albo prośbę o udzielenie szczegółowej odpowiedzi do Rady Federalnej, albo nawet proste pytanie do Rady Federalnej, które może mieć formę pisemną lub ustną.
Ostatnie wybory do Rady Narodowej odbyły się 20 października 2019 r.
Wybory federalne w 2019 r. przyniosły wyraźny spadek miejsc w Centralnej Unii Demokratycznej (-12), na korzyść Zielonych (+17) i liberałów (+9).
Podział mandatów na rok w każdym kantonie od 1979 roku:
Kanton | 1979 | 1983 | 1987 | 1991 | 1995 | 1999 | 2003 | 2007 | 2011 | 2015 | 2019 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Zurych | 35 | 35 | 35 | 35 | 34 | 34 | 34 | 34 | 34 | 35 | 35 |
Berno | 29 | 29 | 29 | 29 | 27 | 27 | 26 | 26 | 26 | 25 | 24 |
Lucerna | 9 | 9 | 9 | 9 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 10 | 9 |
Uri | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Schwyz | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 | 4 | 4 | 4 | 4 | 4 |
Obwalden | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Nidwalden | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Glarus | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Zug | 2 | 2 | 2 | 2 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 | 3 |
3 |
Freiburg | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 |
Solothurn | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 6 | 6 |
Bazylea-miasto | 7 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
Kraj Bazylei | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 |
Szafuza | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |
Appenzell Ausserrhoden | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
Appenzell Innerrhoden | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 |
St. Gallen | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 | 12 |
Gryzonia | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 |
Argowia | 14 | 14 | 14 | 14 | 15 | 15 | 15 | 15 | 15 | 16 | 16 |
Turgowia | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 | 6 |
Ticino | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 | 8 |
8 |
Vaud | 16 | 17 | 17 | 17 | 17 | 17 | 18 | 18 | 18 | 18 | 19 |
Valais | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 7 | 8 | 8 |
Neuchâtel | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 5 | 4 | 4 |
Genewa | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 11 | 12 |
Przysięgać | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 | 2 |
W 2019 r., w wyniku zmian demograficznych, kantony Berno i Lucerna tracą po jednym miejscu w Radzie Narodowej, podczas gdy kantony Genewa i Vaud zyskują po jednym dodatkowym wybranym przedstawicielu.
Podstawa prawna