Centrum Socjaldemokratów | |
Oficjalny logotyp. | |
Prezentacja | |
---|---|
Byli prezydenci |
Jean Lecanuet Pierre Méhaignerie François Bayrou |
Fundacja | 23 maja 1976 |
Połączenie |
Centrum Demokratów Centrum Demokracji i Postępu |
Zanik | 25 listopada 1995 |
Połączono w | Siła Demokratyczna |
Pozycjonowanie | Środek do środka w prawo |
Ideologia |
Liberalizm socjalny Demokracja chrześcijańska Federalizm europejski |
Przynależność narodowa | Unia na rzecz Demokracji Francuskiej (1978-1995) |
Zabarwienie | niebieski |
Centrum Socjaldemokratów ( CDS ) jest polityczne partii francuski w rankingu tuż centrum , przekonanie Christian Demokraci założył Kongres Rennes , w dniach21 w 23 maja 1976, W wyniku połączenia Centrum Demokratycznej z Jean Lecanuet (w przeciwieństwie do Charlesa de Gaulle'a od 1962 roku , a następnie do Pompidou ) oraz Centrum na rzecz Demokracji i Postępu z Jacques Duhamel (zebrał do gaullizmu od wyborów Pompidou w 1969 roku ). Od 1978 roku do śmierci w 1995 roku był jednym z członków założycieli Unii na rzecz Demokracji Francuskiej (UDF), której był skrzydłem Chrześcijańsko-Demokratycznym . Był jednym z członków założycieli Europejskiej Partii Ludowej .
Znaczna część jego członków tworzyła autonomiczną grupę parlamentarną w Zgromadzeniu Narodowym między 1988 i 1993 roku ( Unia du Centre ) w celu wspierania otwartych rządów centrolewicy z Michel Rocard , Edith Cresson a następnie Pierre Bérégovoy . W Senacie roku założył grupę o centrowych Unii postępu Demokratów (UCDP) między 1976 i 1983 , a następnie na centrową Unię od tej daty. Łączy się z PSD i staje się Siłą Demokratyczną wListopad 1995pod przewodnictwem François Bayrou .
Partia Europejskich Sił Demokratycznych, założona w 2012 r., zamierza teraz w spuściźnie CDS wcielić w skład UDI część „socjaldemokratów” i „humanistycznych liberałów” .
Jej ideologią jest chrześcijańska demokracja . Rzeczywiście sięga katolicyzmu społecznego w Albert de Mun i do Ludowego Ruchu Republikańskiego (MRP, istniejącej między 1944 i 1966 ), wpływowego ramach IV RP . W przypadku tej rodziny politycznej państwo musi być zdecentralizowane z organizacją odrębnych organów na poziomie lokalnym i służyć najbardziej pokrzywdzonym poprzez działania społeczne. Gromadzi w szczególności spuściznę MRP, „partii Europy”, w której działał Robert Schuman .
Po 1945 r. demokracja chrześcijańska opowiedziała się za budową europejską, wspierając tworzenie ponadnarodowych organów zdolnych do radzenia sobie z problemami bezrobocia, globalnego ocieplenia, braku bezpieczeństwa i terroryzmu ... Opowiadają się za szeroką współpracą między państwami europejskimi w tych dziedzinach w trybie ponadnarodowym, silniejszym niż same państwa, czyli za Europą federalną.
Przedstawicielami tej rodziny w latach 90. byli François Bayrou , Dominique Baudis , Pierre Méhaignerie , Philippe Douste-Blazy , Bernard Stasi .
Młodzi Socjaldemokraci (JDS) tworzyli młodzieżowy ruch CDS.
Archiwum Centrum Socjaldemokratów przechowywane jest w Archiwum Narodowym pod symbolem 541AP (I) i (II).
Zauważ, że wszyscy oni byli ministrem stanu , strażnikiem pieczęci, ministrem sprawiedliwości : Jean Lecanuet od 1974 do 1976 w pierwszym rządzie Jacquesa Chiraca , Pierre Méhaignerie od 1993 do 1995 w rządzie Édouarda Balladura i François Bayrou w 2017, w pierwszy rząd Édouard Philippe .
Przewodniczący grupy Union du Centre (34 członków i 7 spokrewnionych) od 1988 do 1993 roku :
Prezydenci centrowej Unii postępu Demokratów ( 1976 - 1983 ), a następnie centrowej Unii (od 1983 roku ):
Wymieniono tu tylko ministrów, a nie sekretarzy stanu i wiceministrów.
Rząd Chirac I (może-Sierpień 1976)Dwóch ministrów CDS z 15 resortów (w tym jeden z dwóch ministrów stanu):
Jeden minister CDS na 16 ministerstw (który jest jednym z trzech ministrów stanu):
Dwóch ministrów CDS z 13, a następnie 14 ministerstw:
Trzech, a potem czterech ministrów CDS z 19, 18, a następnie 17 ministerstw:
Dwóch ministrów CDS z 14 ministerstw:
Minister CDS (wtedy były CDS, otwarcie) w 21 ministerstwach:
Czterech ministrów CDS z 23, a następnie 22 ministerstw (w tym 1 z 4 ministrów stanu):
Pięciu ministrów CDS z 26 ministerstw:
Przed przekształceniem w FD 4 ministrów CDS z 16 ministerstw: