Bleuet de France jest symbolem pamięci i solidarności, w Francji , wobec kombatantów , ofiar wojennych, wdów i sierot. Ze sprzedaży borówek w dniach 11 listopada i 8 maja finansowane są pomoce społeczne.
W języku kwiatów The chaber by symbolizują delikatność i nieśmiałość i będzie „posłańcem wszystkich uczuć, czysty, naiwnych lub delikatnych” .
Jagody - podobnie jak mak - nadal rosły na ziemi przewracanej przez tysiące muszli, które codziennie orały pola bitew podczas Wielkiej Wojny . Te kwiaty były jedynym świadectwem dalszego życia i jedyną barwną nutą w błocie okopów .
W żargonie wojskowym „Bleuets” to żołnierze klasy 17 - urodzeni w 1897 roku - którzy niedawno przybyli na pole bitwy Chemin des Dames . Młodzi rekruci byli więc nazywani przez starszych włochatych , ponieważ nosili niebieski mundur New Horizon , w którym weterani wciąż nosili na początku wojny katastrofalne czerwone spodnie madder . Ta nazwa może również kojarzyć się ze znanym terminem „niebieski”, oznaczającym niedoświadczoną osobę.
Ta nazwa będzie trwać przez całą wojnę, ponieważ nowy mundur w wciąż świeżych kolorach, który pasował do nowicjusza, kontrastował z wyblakłymi i brudnymi strojami weteranów.
Popularność „Borówek” była taka, że ich wizerunek był wykorzystywany w propagandzie poprzez pocztówki, plakaty, piosenki i wiersze:
"Oto one małe" Borówki "
Borówki w kolorze niebios
Wyglądają ślicznie, wesoło i ślicznie,
Bo nie są zimne w oczach.
Śmiało, raduj się;
Idźcie przyjaciele, pa!
Witam was, małe "bluesy",
"małe" borówki ", jesteście naszą nadzieją! "
- Alphonse Bourgoin, wyciąg z Bleuets de France, 1916.
Pierwsze warsztatyPochodzenie odznaki sięga 1916 roku . M mnie Susan Lenhardt, matrona w szpitalu wojskowym Invalides , wdowa po dowódcy z Colonial Piechoty zabity w 1915 roku, a M mi Charlotte Malleterre, córka generała Gustawa Léon Niox i żona generała Gabriel Malleterre zarówno poruszony cierpień znoszonych przez wojnę ranni za kogo są odpowiedzialni i wobec potrzeby przywrócenia im aktywnego miejsca w społeczeństwie, decydują się na organizację warsztatów, w których wyrabiają borówki, których płatki są zrobione z tkaniny i pręcików w gazecie .
Te odznaki są sprzedawane publicznie przy różnych okazjach, a dochody ze sprzedaży są wykorzystywane do zapewnienia tym mężczyznom niewielkiego dochodu. Staje się symbolem ponownej integracji poprzez pracę.
Oficjalizacja odznakiPlik 15 września 1920Louis Fontenaille, prezes Mutilés de France , przedstawia w raporcie dla Międzysojowej Federacji Spraw Weteranów (FIDAC) w Brukseli projekt mający na celu uczynienie chabra francuskiego byliny jako symbolicznego kwiatu „ umarłych dla Francji ” .
W 1928 r. Prezydent Gaston Doumergue objął Bleuet de France swoim wysokim patronatem , a następnie sprzedaż stopniowo rozszerzyła się na cały kraj: „Naród chce okazać wdzięczność i przyjść z pomocą tym ludziom, którzy poświęcili swoją młodość, aby bronić Francji. " 11 listopada 1934 r. Sprzedano 128 000 kwiatów.
Od 1935 r. Państwo sformalizowało sprzedaż Bleuet de France co roku 11 listopada w całej Francji.
Po II wojnie światowej , w 1957 r., Zorganizowano drugi dzień zbiórki pieniędzy 8 maja , w rocznicę kapitulacji nazistowskich Niemiec .
Od tego czasu każdego roku w czasie patriotycznych obchodów 8 maja i 11 listopada Bleuet de France jest sprzedawany na publicznej autostradzie przez wolontariuszy Oeuvre nationale du Bleuet de France .
Twórczości nationale du Bleuet de France jest stowarzyszenie uznane za użyteczności publicznej , umieszczonym od 1991 roku pod nadzorem Urzędu Narodowego dla weteranów wojennych i ofiar . Jego celem jest podnieść fundusze na finansowanie projektów społecznych, które zapewniają pomoc dla weteranów , wdowy z wojny , uczniów naród żołnierze ranni w zachowaniu działanie na rzecz pokoju , ofiary terroryzmu .
Dzieło wspiera także żołnierzy obecnie zaangażowanych w teatrach operacji: Bleuet de France tym samym uczestniczył w inicjatywie „Paczki świąteczne dla żołnierzy w Opex ”, a także uczestniczy w akcjach z dziećmi szkół, uczelni i liceów, których celem jest promocja pamięć poprzez udział finansowy w wycieczkach umożliwiających odkrywanie miejsc pamięci.
W 2011 roku prawie 32 000 wolontariuszy zebrało 1 102 449 euro , co pomogło 18 141 osobom i zorganizowało ponad pięćset inicjatyw upamiętniających młodsze pokolenia w całej Francji. Dla porównania, Royal British Legion zbiera co roku na swoim maku ponad 50 milionów euro .
8 maja 2012 r., Dzień po wyborach prezydenckich , z okazji uroczystości upamiętniających w Łuku Triumfalnym de l'Étoile , nowo wybrany prezydent François Hollande, w przeciwieństwie do Nicolasa, przywrócił tradycję nosząc Bleuet de France w butonierce. Sarkozy .
Po raz pierwszy od 1922 r. 11 listopada 2012 r. Nie jest już jedynym uroczystym świętem zakończenia I wojny światowej, ale staje się dniem hołdu dla wszystkich zmarłych dla Francji . Z tej okazji grupa oficerów ze School of War i Superior Staff Course (CSEM) postanowiła wznowić zbiórkę pieniędzy na rzecz Bleuet de France, a Szef Sztabu Sił Zbrojnych , admirał Édouard Guillaud , zachęcił wiadomość do wszystkich jednostek, wszystkich żołnierzy, aby nosili Bleuet de France na mundurach, również w godzinach służby do 11 listopada.
W 2018 roku Monnaie de Paris wyemitował pamiątkową monetę 2 euro przedstawiającą Bleuet de France w nakładzie 15 milionów egzemplarzy.
Prezydent Republiki Emmanuel Macron ponownie nosi bleuet na swojej kurtce podczas uroczystości stulecia zawieszenia broni w 1918 roku na Avenue des Champs-Élysées .
Rondo Bleuet-de-FranceW dniu 27 sierpnia 1998 roku rondo znajduje się w centrum Place des Invalides przed Hotel des Invalides w VII th arrondissement Paryża nosi nazwę „ rondo Chaber de France ”.
Podobna tradycja istnieje w Wielkiej Brytanii i krajach Wspólnoty Brytyjskiej (z wyjątkiem Australii , gdzie jest rozmaryn , symbol Gallipoli ), gdzie kwiatowym symbolem weteranów jest mak ( po angielsku mak ), ponieważ maki, których czerwień przypominała krew wzrosła liczebnie na polach bitew we Flandrii . Pochodzenie tego wyboru jest wiersz In Flanders Fields przez Johna McCrae , napisane na 3 maja 1915 roku po śmierci przyjaciela:
„ Na polach Flandrii maki wieją między krzyżykami, rząd po rzędzie, które wyznaczają nasze miejsce… ”
Lub po francusku:
"Na polach Flandrii maki kołyszą się na wietrze, między rzędami krzyży, które wyznaczają nasze groby ..."
W Belgii tradycją jest stokrotka .
Po zakończeniu I wojny światowej ocalali żołnierze organizowali się w stowarzyszenia i związki.
W Algierii to właśnie Związek osób niepełnosprawnych i byłych kombatantów został utworzony w celu obrony praw algierskich żołnierzy.