Wagonu lub wagonów cieplna jest typu wagonu , zawierający silnik spalinowy wewnętrznego spalania (ICE), który jest używany bezpośrednio w trakcji pojazdu ( przekładnia mechaniczna , hydrauliczna ), lub który jest stosowany w Generator do wytwarzania energii elektrycznej na energię zasilania. Elektryczny silniki trakcyjne ( przekładnia elektryczna ).
Pierwsze wagony szynowe projektowane były przed I wojną światową na bazie pojazdów drogowych, aby zapewnić szybszą i bardziej ekonomiczną eksploatację niż składy pociągowe parowozów. Były one odpowiedzią na wzrost kosztów eksploatacji linii drugorzędnych w okresie międzywojennym, a główni producenci, tacy jak De Dion-Bouton , Decauville , Billard produkowali wagony, z których część pozostaje do dziś w sieciach turystycznych.
W latach trzydziestych XX wieku firma Michelin zbudowała michelines , szybkie wagony szynowe wyposażone w specjalne koła z opatentowanymi oponami : pneurail . Bugatti również produkowało takie luksusowe pojazdy.
Następnie termin „Micheline” został nadużyty przez antonomasis na określenie „wagonów”.
Wagon to pojazd szynowy z trakcją cieplną poruszający się za pomocą własnych środków. Ten pojazd lub ich kombinacją samobieżnych trakcyjnych termiczny kolejowych pojazdów jest przeznaczony dla pasażerów transportu . Wagon nie powinien być mylony z wagonem, który jest maszyną spełniającą tę samą funkcję, ale którego napęd jest wyłącznie elektryczny. We Francji czasami pojawia się zamieszanie, ponieważ w okresie przed nacjonalizacją kolei używano tylko terminu samobieżny.
Może ona krążyć w konwoju zasadniczo w połączeniu z jednym lub większą liczbą przyczepy w zależności od warunków technicznych, lub w połączeniu z jednym lub większą liczbą wagonów w trakcyjnym (MU) lub bliźniaczych najstarszego szeregowo. Zespół trakcyjny umożliwia kierowcy jednoczesne sterowanie pojazdami (na przykład X 73500 do najnowszych wagonów lub X 2800 po ich renowacji, które można było łączyć nawet z przyczepami XR 6000 , a także z X 2100 ), podczas gdy parowanie wymagało obecności kierowcy w każdym pojeździe i dobrego porozumienia między nimi, ponieważ jedynym sposobem komunikacji był kod parowania przez dzwonienie.
Technicznie, wagon jest zazwyczaj napędzany jednym (lub więcej) silnikami Diesla zamontowanymi pod podłogą lub w nadwoziu. Transmisja może być następujących typów:
Inne techniki napędowe istniały, ale obecnie zniknęły w nowoczesnych sieciach: wagon napędzany silnikiem parowym , benzyną lub turbiną gazową, taką jak RTG .
Pojazdy te są używane na liniach niezelektryfikowanych, gdy ruch nie uzasadnia korzystania z pociągu wagonów osobowych ciągniętego przez lokomotywę . Ograniczona pojemność wagonu i jego niższych kosztach pracy są więc idealnie nadaje: jest to sytuacja, która pojawia się w szczególności na liniach obsługujących regiony o niskiej gęstości, takie jak z Masywu Centralnego we Francji . Współczesne wagony pozwalają dziś na oferowanie wysokiej jakości usług (prędkość, przyspieszenie, komfort) bez konieczności uciekania się do wciąż bardzo kosztownej elektryfikacji linii.
Wagony szynowe były przez długi czas szeroko stosowane we Francji od dawnych firm, takich jak Północ czy PLM .
Wśród najsłynniejszych starych wagonów SNCF wymieniamy te z serii X 3000 , X 31000 , X 33000 , X 42000 , X 42500 , X 52000 , X 52100 , X 5800 , X 3600 , X 3700 , X 3800 , X serii 2400 , X 2700 , X 2770 , X 4200 i X 2800 .
W 1957 roku powstał słynny Trans-Europ-Express (TEE) , aby szybko i wygodnie połączyć główne europejskie metropolie. Wagony pierwszej klasy z dopłatą miały na pokładzie catering i jeździły na liniach niezelektryfikowanych. X 2770 zapewnione pewne trójniki takich jak Île-de-France łączące Paris-Nord do Amsterdamu za pośrednictwem Brukseli The Parsifal podłączenia Paris-Est do Dortmundu , w Arbalète de Paris-Est do Zurychu poprzez Mulhouse i Basel . Te same wagony dostarczały następnie pociągi międzynarodowe, takie jak Rhodanien łączący Genewę z Marsylią przez Grenoble .
Po określeniu również jako „wagon szynowy”, serie X 2700 , X 2770 , X 4300 , X 4500 , X 4630 , X 4750 , X 4790 i X 4900 są teraz częścią rodziny samojezdnych jednostek napędowych z silnikiem wysokoprężnym ( EAD), ponieważ pojazdy z tej serii składają się z kilku nadwozi.
Przedsiębiorstwo kolejowe Société Générale de Chemin de Fer et de Transports Automobile (CFTA) wykorzystywało dwuosiowe lekkie wagony na swoich dwóch liniach w Bretanii : trzy A2E produkowane przez Soulé . Teraz używane są X 73500 i X 2100.
Obecnie najczęściej używanymi wagonami kolejowymi SNCF są X 73500 (zwane także „ATER”), które kursują w czterech zakątkach Francji. Jednak nadal istnieją starsze modele, takie jak X 2100 , X 2200 .
Nowa seria maszyn pojawiła się od 2004 r. I została nazwana przez producenta Bombardier „Wagon o dużej pojemności”, a przez SNCF „Wagon o dużej pojemności”. Jednak akronim pozostaje ten sam ( AGC ). Jeśli jednak jedna z jej podserii ( X 76500 ) składa się z silnika wysokoprężnego, a zatem nadal może być określana jako wagon kolejowy, inne serie są albo elektryczne, albo dwusystemowe (maszyny, które mogą pracować w trakcji termicznej lub elektrycznej trakcja). Wszystkie serie są wyposażone w kilka pudełek.
Seria Régiolis , dostarczana od 2014 roku, obejmuje wersję dwusystemową, ale nie ma wersji z silnikiem wysokoprężnym, co oznacza, że została zakwalifikowana przez SNCF jako pojazd samobieżny (ani samobieżny, ani wagon szynowy).
Wśród najsłynniejszych wagonów DB należy wspomnieć o Uerdinger Schienenbus z różnymi pod-seriami oraz VT 628 . Dawniej niektóre niemieckie wagony kolejowe, VT 8.5 lub VT 11.5, które stały się VT 601 , zapewniały pewne Trans Europ Express ( TEE ), takie jak Parsifal łączący Paryż z Dortmundem lub Saphir łączący Dortmund z Ostendą przez Liège i Brukselę w latach 1957–1960. Niektóre Niemieckie wagony są wahadłowe .
Wśród wyposażenia wagon VT 610 , bracia wagonów SNCF X 73500 , jest wynikiem współpracy francusko-niemieckiej. Krąży między innymi w dolinie górnego Renu na niemieckim brzegu ze stacji Badoise w Bazylei ( Basel-Bad. , Stacja niemiecka w Bazylei), a także krąży w sieci francuskiej jako bezpośrednie połączenie Fribourg -en- Brisgau - Offenburg - Kehl - Strasburg - Saarbrücken . Część z nich jest również przypisana do składu w Strasburgu .
Deutsche Reichsbahn w NRD opracowała dwuosiowe wozy VT 2.09 (znane również jako Schienenbus ), które były w eksploatacji od 1962 roku do dziś, chociaż większość serii została odwołana na początku 2000 roku. Seria VT 4.12 czteroosiowych wagonów szynowych tylko dwa prototypy zostały zbudowane w 1964 i 1965 roku i wyrejestrowane na początku lat siedemdziesiątych.
Kilka nowych serii lekkich pociągów z własnym napędem zostało oddanych do użytku w Niemczech od 2000 roku, w tym Stadler Regio-Shuttle RS1 , Alstom LHB Coradia LINT , Bombardier Talent lub VT 641 .
W Belgii , SNCB stosować dużą liczbę wagonów, zwłaszcza na małych linii. Głównymi seriami były seria 40 , seria 43 i seria 44 . 40.06 jest zachowana jako historycznego pojazdu.
Jedyne wagony szynowe nadal używane przez SNCB to wagony serii 41 .
W Luksemburgu krążyło wiele wagonów niemieckiego pochodzenia, takich jak Schienenbus , Westwaggon , seria 100 Z 101 do Z 110 De Dietrich (identyczne z X 3700 SNCF), z których 105 zachowało się, VT 628 , lub którykolwiek z francuskich korzeni, jak CFL serii 2100 2101 do 2110 , bracia wagonów SNCF X 73500 . Zostały one odsprzedane w 2005 roku do regionu Alzacji i ponownie zarejestrowane w SNCF pod numerami X 73813 do X 73818 i przemalowane w barwach TER Alsace. Wagony CFL VT 628 kursują w ramach współpracy bliźniaczej z DB VT 628 między Luksemburgiem a Trewirem w Niemczech.
Włoski zawsze postrzegane krążyć wiele wagonów z FS . Wśród starych wagonów możemy wymienić słynnego Littorina Fiata ALb 25 z 1929 roku i FS ALb 48 z 1930 roku, potem pojawiły się FS ALn 40 i FS ALn 56 , ALn 772 i FS ALn 773, a przede wszystkim FS ALn 668 . Zwróć uwagę na Autorail ARST ADe 90 i Autorail FIAT M4 .
Słynne składy Breda ALn 442-448 Automotrice zapewniały pewne słynne pociągi Trans Europ Express ( TEE ), takie jak TEE Mont-Cenis łączący Lyon z Turynem , TEE Lemano łączący Genewę z Mediolanem przez Brig lub TEE Ligure łączący Mediolan z Awinionem przez Niceę. i Marseille i trójnik Mediolanum łączący Mediolan z Monachium .
Dzisiaj Minuetto kursuje na wielu liniach (w tym na tej z Cuneo do Ventimiglia, przechodzącej przez dolinę Roya we Francji) i zastąpiło wiele FS ALn 668 .
Pociągi Hollando-Swiss CFF / NS RAm 501 do 505 zapewniły pewną słynną Trans Europ Express ( TEE ) jako kuszę łączącą Paris-Est z Zurychem przez Mulhouse i Bazyleę , Edelweiss łączącą Brukselę z Zurychem przez Luksemburg , Strasburg i Bazyleę . Poważnie uszkodzony RAm 501 w 1971 roku został wycofany z eksploatacji, a nieuszkodzoną część składu zachowano na części zamienne . Wycofano z eksploatacji w dniu25 maja 1974, cztery pozostałe czteroczłonowe wiosła (dwie jednostki napędowe otaczające dwie przyczepy) zostały sprzedane w 1977 r. firmie Ontario Northland Railway w Kanadzie, gdzie zakończyły karierę w 1979 r. i zostały złomowane w 1984 r., z wyjątkiem czterech zestawów trzech pośrednich samochody, które były używane do9 lutego 1992holowany przez kanadyjskie lokomotywy spalinowe. Szwajcarskiemu stowarzyszeniu TEE Classics udało się zachować pięć samochodów klasy średniej, które repatriowało do Europy w 1996 r. Zaparkowane w Heilbronn , zostały sprzedane w 2006 r. Stowarzyszeniu TEE Nederland Foundation , które umieściło je w Zwolle .