Niemieckie wybory parlamentarne w 1912 r

Poprzedni 1907 1919 następujący
Niemieckie wybory parlamentarne w 1912 r
12 stycznia 1912
Rodzaj wyborów wybory parlamentarne
Udział   84,9% ▲  +0,2
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Partia Socjaldemokratyczna
34,8%  ▲  +5,9
Uzyskane miejsca 110 ▲  +67
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Zentrum
16, 4%  ▼  −3
Uzyskane miejsca 91 ▼  −14
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Narodowa Partia Liberalna
13, 6%  ▼  −0.9
Uzyskane miejsca 45 ▼  −10
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Partia Postępu Ludowego
12, 3%  ▲  +1,4
Uzyskane miejsca 42 ▼  −7
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Partia konserwatywna
8,5%  ▼  −0.9
Uzyskane miejsca 43 ▼  −17
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Strona polska
3,6%  ▼  −0.4
Uzyskane miejsca 18 ▼  −2
Przezroczysta flaga machająca na szarym tle Infobox.svg Wolna Partia Konserwatywna
3,0%  ▼  −1.2
Uzyskane miejsca 14 ▼  −10
Wyniki według okręgów wyborczych

Wybory w Niemczech w 1912 r. Pozwalają na wybór 13- krotnych  deputowanych do Reichstagu . Odbywają się12 stycznia 1912. To ostatnie wybory parlamentarne przed I wojną światową , są to jednocześnie ostatnie wybory do Cesarstwa Niemieckiego .

Wyniki

Frekwencja wynosi około 85%, co jest porównywalne z poprzednimi wyborami .

Zwycięzcą wyborów jest bez wątpienia SPD . Otrzymał 4 250 000 głosów, czyli 34,8% procent, wynik nigdy wcześniej nie osiągnięty przez partię polityczną w niemieckich wyborach parlamentarnych. Większość głosów i mapa okręgów wyborczych jeszcze z 1871 r. Wypaczyły wyniki, tak że partia uzyskała tylko 110 posłów na 397, czyli 27,7%. Jest to jednak pierwsza siła polityczna w kraju. Tylko Partii Narodowo-Liberalnej udało się w wyborach 1871 roku uzyskać więcej mandatów.

Drugą siłą polityczną jest Zentrum, które uzyskało 91 mandatów, a partia uzyskała mniej niż połowę głosów SPD.

Konserwatyści i liberałowie narodowi, którzy poparli politykę kanclerza Theobalda von Bethmanna Hollwega, tracą zarówno głosy, jak i mandaty. Powstająca w wyniku połączenia liberalnej lewicy Partia Postępu Ludowego również straciła kilka mandatów w stosunku do sumy mandatów posiadanych przez poprzednie podmioty. Ta ostatnia zawarła porozumienia wyborcze z SPD i wspólnie prowadziła kampanię.

Rodzina polityczna Lewo Głos Siedzenia
w milionach w % w porównaniu do 1907 roku nb w % w porównaniu do 1907 roku
Konserwanty Konserwatywny 1.042 8,5% −0,9  43 10,8% −17
Darmowy kurator 0,367   3,0% −1,2  14 3,5% −10
Liberałowie Prawo Narodowo-liberalne 1,663 13, 6% −0,9  45 11, 3% −10
Lewo Progresywna Partia Ludowa 1) 1,497 12, 3% +1,3  42 10, 6% −7
Katolicy Zentrum 1,997 16, 4% −3,0  91 22,9% −14
Socjaliści Socjaldemokraci (SPD) 4.250 34,8% +5,9 110 27,7% +67
Mniejszości Polskie 0,442 3,6% −0,4  18 4,5% −2
Alzacja Lotaryngia 0,162 1,3% +0,4   9 2,3% +2
Welf 0,085 0,7% ± 0,0   5 1,3% +4
duński 0,017 0,1% ± 0,0   1 0,3% ± 0
Inny Partie rolne 2) 0.234 1,9% +0,2   7 1,8% −2
Antysemici 3) 0,300 2,5% −0,6  10 2,5% −11
Różne 4) 0,152 1,2% −0,8   2 0,5% ± 0
Całkowity 12.208 100% 397 100%

Uwagi :

Grupy parlamentarne

Nie wszyscy posłowie dołączają do frakcji swojej partii, niektórzy pozostają bez frakcji parlamentarnej. Deputowany DRP Schröder (Elbing), poseł Zentrum Oppersdorf (Fraustadt) oraz narodowo-liberałowie Becker (Bingen) i von Heyl (Worms) pozostają bez grupy parlamentarnej. Niemieccy deputowani społeczni i chrześcijańscy, deputowani federacji rolniczej Gebhardt (Homburg), Werner (Gießen) i Vietmayer (Waldeck) przystępują do unii gospodarczej. Deputowani federacji rolniczej Vogt (Hall) i Vogt (Crailsheim) gromadzą konserwatystów. Zastępca DBB Kerschbaum (Rothenburg / Tauber) dołącza do Narodowych Liberałów. Skład różnych grup parlamentarnych jest następujący:

Socjaldemokraci (SPD) 110
Zentrum 90
Konserwatywny 45
Narodowo-liberalne 44
Postępowi ludzie 42
Polskie 18
Darmowy kurator 13
Alzacja Lotaryngia 9
Unia gospodarcza 8
Welf 5
Anty semickie 3
Niezależny 10

Procedura ustawodawcy

Lewicy nie udaje się wzmocnić siły parlamentu, która zawsze była słaba. Po wybuchu I wojny światowej partie zawarły pokój w fortecach , święty związek niemiecki, nawet antymilitarystyczna SPD zagłosowała za kredytami wojennymi. W czasie wojny w partii pojawiają się spory, co daje początek USPD .

W 1916 roku Zentrum i liberałowie narodowi pod wodzą Gustava Stresemanna połączyli siły z SPD i FVP, żądając większej kontroli parlamentarnej. Ta koalicja jest efemeryczna:19 lipca 1917Zentrum The FVP i SPD wspierać uchwał pokojowych , podczas gdy krajowe liberałowie i konserwatyści je odrzucić. Wybory nie są organizowane z powodu wojny. Parlament stał się również całkowicie bezsilny wobec dowództwa OHL . To tylko28 października 1918, zaledwie kilka dni przed klęską i listopadową rewolucją niemiecką , parlament przegłosował reformę październikową zaproponowaną przez kanclerza Maxa de Badena, która jest krokiem w stronę parlamentaryzmu .

Antysemityzm

Wybory w 1912 r. Były naznaczone sukcesem SPD. Antysemici mówią o „żydowskich wyborach” . Niektórzy radykalni konserwatyści, jak Konstantin Freiherr von Gebsattel, uważają, że większością socjaldemokratyczną rządzi „żydowskie złoto” .

Bibliografia

  1. „  Reichstagshandbuch 1912  ” , na reichstagsprotokolle.de (dostęp 111 czerwca 2013 )
  2. „  Judenwahl  ”
  3. „  jüdischen Golde  ”
  4. (de) „  Kultur, Politik und Öffentlichkeit.  » , On Dagmar Bussiek, Simona Göbel (dostęp 11 czerwca 2013 )

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne