| Narodziny |
13 czerwca 1926 San Sebastian |
|---|---|
| Śmierć |
5 czerwca 2018 r.(w wieku 91) 18. dzielnica Paryża |
| Narodowość | Francuski |
| Zajęcia | Językoznawca , leksykograf , romanista |
| Małżonka | Gabrielle Quemada ( d ) |
| Pracował dla | Praktyczna Szkoła Studiów Zaawansowanych (1975-1995) , Uniwersytet Panthéon-Sorbonne (od1970) |
|---|---|
| Pole |
Słownik językowy Współczesny i współczesny Język francuski Nauka o języku |
| Członkiem | Accademia della Crusca |
| Reżyserzy prac dyplomowych | Robert-Léon Wagner , Georges Matoré |
| Nagrody |
Doktorat honoris causa Uniwersytetu Laval (1998) Doktorat honoris causa Uniwersytetu w Montrealu (2002) |
| Współczesny słownik francuski (1539-1863). Poznaj ich historię, rodzaje i metody |
Bernard Quemada , ur.13 czerwca 1926w San Sebastian i zmarł dnia5 czerwca 2018 r.w 18 th dzielnicy z Paryża , to francuski uniwersytet. Jest to jeden z pionierów leksykografii francuskim w XX th wieku.
Z hiszpańskiego ojca i francuskiej matki urodził się Bernard Quemada 13 czerwca 1926w Hiszpanii, w San Sebastian. Po studiach w Lycée Chaptal studiował literaturę na Sorbonie , a następnie ukończył Instytut Nauczycieli Francuskich za granicą.
Pod silnym wpływem Georgesa Matoré pomoże wprowadzić leksykologię na francuskim uniwersytecie przez całą swoją karierę akademicką.
W 1949 obronił swoją pierwszą pracę magisterską pod kierunkiem prof. Wagnera na temat Le Vocabulaire de la gallanterie dans les romans mondains (1640-1710) .
W 1958 założył czasopismo Cahiers de lexicologie , które przyczyniło się do rozwoju tej innowacyjnej dyscypliny w tym okresie.
W 1967 pod kierunkiem Georgesa Matoré obronił swoją tezę państwową, czego efektem było wielkie dzieło: Les Dictionnaires du français moderne (1539-1863) .
W latach 1950-1969 był nauczycielem-badaczem filologii w Besançon . Zauważa, że studenci zagraniczni mają trudności w ścieżce uczenia się. W ten sposób stworzył CLA (Centrum Lingwistyki Stosowanej), które zainicjuje integrację języka francuskiego jako języka obcego (FLE), aby pomóc zagranicznym studentom w nauce języka francuskiego.
Od 1970 został profesorem językoznawstwa francuskiego na Uniwersytecie Paris-Sorbonne.
W latach 1975-1995 był dyrektorem studiów w Ecole Pratique des Hautes Etudes de Paris. Jednocześnie wyreżyserował od 1977 do 1994 roku Trésor de la langue française , o słowniku z 19 th i 20 th stulecia w 16 tomach.
Pionier w wykorzystaniu IT, opracował kilka baz danych.