Dziedziczka (film, 1949)
Dziedziczka_poster.jpg)
| Tytuł oryginalny | Dziedziczka |
|---|---|
| Realizacja | William Wyler |
| Scenariusz |
Augustus Goetz Ruth Goetz |
| Główni aktorzy |
Olivia de Havilland |
| Firmy produkcyjne | Najważniejsze zdjęcia |
| Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
| Dobry | melodramat |
| Czas trwania | 115 minut |
| Wyjście | 1949 |
Aby uzyskać więcej informacji, patrz Karta techniczna i Dystrybucja
Dziedziczka ( The Heiress ) to amerykański film wyreżyserowany przez Williama Wylera , wydany w 1949 roku .
Streszczenie
W połowie XIX th wieku, Catherine Sloper żyje w bogatym domu Washington Square , w pięknej okolicy „” w Nowym Jorku, w towarzystwie swojego ojca, Austin Sloper, owdowiała, bogaty i despotyczny. Nigdy nie przestaje poniżać córki, nieustannie porównując ją do swojej błyskotliwej i atrakcyjnej zmarłej żony.
Młoda dziewczyna, wycofana, nieśmiała i pozbawiona wielkich atrakcji, podczas balu spotyka atrakcyjnego Morrisa Townsenda. Młody człowiek natychmiast płaci jej gorliwy dwór. Stając się stałym bywalcem domu Slopera, prosi ojca o rękę Catherine. Szybko jednak oskarża go o bycie posagiem i odmawia spełnienia jego prośby.
Katarzyna wytrwała jednak w nadziei na pełne miłości małżeństwo. Jego ojciec wyjaśnia mu, że biorąc pod uwagę jego brak wdzięku i inteligencji, tylko pieniądze mogą zainteresować Morrisa Townsenda. Sekwencja wydarzeń, dramatyczna dla Katarzyny, zdaje się dowodzić, że miał rację.
Karta techniczna
- Tytuł oryginalny: Dziedziczka
- Francuski tytuł: L'Héritière
- Reżyser: William Wyler
- Asystent dyrektora: Charles C. Coleman
- Scenariusz: Ruth Goetz (en) , Augustus Goetz, na podstawie powieści Washington Square przez Henry'ego Jamesa i sztuce Ruth Goetz i Augusta Goetz
- Muzyka: Aaron Copland
- Zdjęcia: Leo Tover
- Montaż: William Hornbeck
- Kierownictwo artystyczne: Harry Homer i John Meehan
- Dekorator scenografii: Emile Kuri
- Kostiumy: Edith Head i Gile Steele
- Efekty specjalne: Gordon Jennings
- Produkcja: William Wyler ; Lester Koenig (de) i Robert Wyler (partnerzy)
- Firma produkcyjno-dystrybucyjna: Paramount Pictures
- Język: angielski
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
- Format: Czarno-biały - 35 mm - 1,37:1 - Dźwięk: Mono (Western Electric Recording)
- Gatunek: melodramat
- Czas trwania: 115 minut
- Daty wydania: Stany Zjednoczone ,6 października 1949 ; Francja ,5 kwietnia 1950
Dystrybucja
- Olivia de Havilland : Katarzyna Sloper
- Montgomery Clift : Morris Townsend
- Ralph Richardson : D Dr Austin Sloper
- Miriam Hopkins : Lavinia Penniman
- Vanessa Brown : Maria
- Mona Freeman : Marian Migdał
- Ray Collins : Jefferson Almond
- Selena Royle : Elizabeth Almond
- Harry Antrim : Pan Abeel
- Russ Conway : Quintus
- Betty Linley : M me Montgomery
- Paul Lees : Arthur Townsend
- David Thursby : Geier
- Louise Lorimer : sekretarka doktora Slopera
Recenzje
- „Każde ujęcie jest wspaniałe: sceneria, rozmieszczenie postaci, scenografia, wszystko jest dopracowane w najmniejszym szczególe przez Williama Wylera”, François Forestier, Téléobs ,3 sie 2020.
- „Chociaż aktorka otrzymała Oscara za swoją rolę, coś uderza podczas jej występu: dziwne uczucie, że przez większość filmu jej gra jest niewłaściwa. Aktorka zdaje się nie pokrywać ze swoją postacią, otula ją nadmiarem teatralności, która zniknie dopiero w ostatnich minutach filmu”, Murielle Joudet, Les Inrockuptibles ,4 listopada 2016.
- „W tym filmie William Wyler narzuca się reżyserom swoich aktorów”, „Film… to wylęgarnia, w której chciwość jest bliska napięcia chciwości”, Jean-François Rauger, Le Monde ,9 listopada 2016.
Wokół filmu
- Zaadaptowany na podstawie powieści Henry'ego Jamesa Washington Square z 1880 roku , scenariusz Ruth i Augustusa Goetzów oparty jest na ich wersji teatralnej z 1947 roku, która odniosła wielki sukces na Broadwayu . Wendy Hiller, Basil Rathbone i Peter Cookson zagrali kolejno role Catherine, Austina i Morrisa. Będzie też podstawą libretta do opery L'Héritière (1974) Louisa Ducreux i Jean-Michel Damase . Kolejną filmową adaptację zrealizuje Agnieszka Holland w 1997 roku .
- Rola Olivii de Havilland przyniosła jej drugiego Oscara. Pierwszym z nich był To Each His Own Destiny (1946) Mitchella Leisena .
- Dziedziczka znajduje się na liście filmów oznaczonych jako „znaczące kulturowo” przez Bibliotekę Kongresu i wybranych do zachowania przez Narodowy Rejestr Filmów
- Pod koniec filmu wiele pytań, które widzowie zadają sobie na temat zachowania trzech głównych bohaterów, pozostaje bez odpowiedzi. Wiele interpretacji jest możliwych nawet w oparciu wyłącznie o to, co zostało powiedziane i pokazane. Musimy uważać, aby nie być stanowczym w analizie psychologicznej. Ranking L'Héritière w filmach ważnych kulturowo jest uzasadniony, ponieważ pozwala uczniom prowadzić pouczające debaty.
Nagrody
-
Oscary 1950 :
- Najlepsza aktorka : Olivia de Havilland
- Najlepsza muzyka filmowa : Aaron Copland
- Najlepsza reżyseria artystyczna : Harry Horner, John Meehan i Emile Kuri
- Najlepsze kostiumy : Edith Head i Gile Steele.
- Film został również wyróżniony w kategoriach "Najlepszy film", "Najlepszy reżyser" ( William Wyler ), "Najlepszy aktor drugoplanowy" ( Ralph Richardson ) i "Najlepsze zdjęcia".
- Złote Globy 1950 : Najlepsza aktorka w filmie dramatycznym dla Olivii de Havilland.
Uwagi i referencje
- Zdjęcie zrobione z filmu.
- „Dziedziczka: klasycyzm pod napięciem 10 000 woltów” .
- „Dziedziczka” .
- „Dziedziczka: od szczerości do klarowności” .
- Bajeczna historia Paramount - John Douglas Eames - CELIV
- (w) Lista filmów wybranych do zachowania w Krajowym Rejestrze Filmowym na stronie Biblioteki Kongresu .
Linki zewnętrzne
- Zasoby audiowizualne :
- (pl) Dziedziczka na TCM.com