Gino Cervi

Gino Cervi Obraz w Infobox. Biografia
Narodziny 3 maja 1901
Bolonia
Śmierć 3 stycznia 1974(w wieku 72 lat)
Punta Ala
Narodowość Włoski
Zajęcia Aktor
Okres aktywności Od 1924
Małżonka Ninì Gordini Cervi (od1928)
Inne informacje
Członkiem Compagnia del teatro d’arte di Roma ( d )
Różnica Srebrna wstążka dla najlepszego aktora drugoplanowego (1946)

Gino Cervi to urodzony włoski aktor 3 maja 1901w Bolonii ( Emilia-Romagna ) i zmarł dnia3 stycznia 1974w Punta Ala ( Toskania ).

Biografia

Młodzież i studia

Luigi Cervi, syn krytyka teatralnego Antonio Cerviego (1862-1923) i Angeli Dall'Alpi, urodził się w historycznej dzielnicy Santo Stefano w Bolonii .

Kariera

Od dzieciństwa pasjonuje się teatrem, do zespołu Aldy Borelli dołączył po śmierci ojca w 1924 roku . Z tej okazji zmienił swoje imię na Gino. W następnym roku został zatrudniony przez Luigiego Pirandello w Rome Art Theatre, trupie, z którą zagrał w szczególności Sześć postaci w poszukiwaniu autora podczas międzynarodowej trasy koncertowej. Od 1927 do 1930 występował z Annibale Bertone, gdzie poznał Ninì Gordiniego, którego poślubił w 1928 roku. W 1938 roku stworzył wraz z Andreiną Pagnani , Paolo Stoppą i Riną Morelli teatr Eliseo w Rzymie, z którym występował. do 1942 roku.

Zrobił debiut filmowy dyskretny w 1932 w L'armata Azzurra przez Gennaro Righelli , zanim zostaną zauważone przez Alessandro Blasetti z którymi strzela trzy filmy: Aldebaran (1935), Ettore Fieramosca (1938) i ONZ avventura di Salvator Rosa (1939) co przyniosło mu rozgłos.

Następnie gra m.in.Jana Valjeana we włoskiej wersji Les Misérables (1948) Riccardo Fredy, ale to głównie dzięki wcieleniu Peppone , komunistycznego burmistrza Brescello przeciwnika Don Camillo ( Fernandel ), zyskał międzynarodową sławę. w ciągu 13 lat (1952-1965) pełnił tę rolę pięciokrotnie. Szósty film wyreżyserowany przez Christiana-Jaque'a pozostaje niedokończony z powodu śmierci Fernandela.

Oprócz serii Don Camillo , Cervi i Fernandel wystąpili razem w Le Grand Chef (1959), En avant la musique (1962) i Le Bon Roi Dagobert (1963), w którym Cervi wykonuje Saint Eloi .

W latach 60. przez sześć lat grał komisarza Maigreta we włoskiej telewizji, serialu, w którym wyprodukowano także film na duży ekran, komisarz Mario Landiego Maigret à Pigalle (1966) , wyprodukowany przez jego syna, Antonio Cerviego.

Bierze również udział we włoskim dubbingowaniu kilku filmów, użyczając głosu między innymi Clarkowi Gable ( Nowy Jork-Miami ), Michaelowi Redgrave'owi ( Żałoba przystoi Electrze ), Laurence'owi Olivierowi ( Hamlet ), Jamesowi Masonowi ( Pandora ) i Jamesowi Stewartowi ( Harvey ).

W 1972 roku przeszedł na emeryturę i zmarł dwa lata później z powodu obrzęku płuc . Został pochowany na cmentarzu Flaminio w Rzymie wraz z żoną i synem.

Życie prywatne

W 1928 roku ożenił się z Angelą Rosa Gordini, znaną jako Ninì (1907-1978), z którą miał syna Antonio (1929-2002).

Po wrażliwości na faszystowską retorykę i uczestnictwie w Marszu na Rzym w młodości, później zbliżył się do centrum liberalnego, krytykując swoje wczesne zaangażowanie w filmy takie jak The Long Night of 43 (1960) Florestano Vanciniego . Poparł Chrześcijańską Demokrację w wyborach administracyjnych w Rzymie w 1967 r., Zanim został wybrany radnym regionu Lacjum z ramienia Włoskiej Partii Liberalnej w 1970 r.

Został zainicjowany w masonerii w 1946 roku w Wielkiej Loży Włoch w „Palingenesi” złożyć w Rzymie, po czym w 1947 roku związany z „Gustavo Modena” złożyć.

Teatr

Filmografia

Kino

Telewizja

Uwagi i odniesienia

  1. (it) Cimitero Flaminio
  2. (IT) Roberta Ascarelli, "  Gino Cervi ( Dizionario Biografico degli Italiani , vol. 24, 1980),  " na treccani.it
  3. (it) Vittorio Gnocchini, Italia dei Liberi Muratori. Brevi biografie di Massoni famosi , Rzym-Mediolan, Erasmo Edizioni-Mimesis, 2005, s. 69.

Linki zewnętrzne