Avesta (od Pahlavi abestāg ) (w perskim i kurdyjskiej Avesta ) jest zbiorem tekstów sakralnych w Mazdean religii i tworzy świętą księgę, kapłańską kod z Zoroastrians . Czasami jest znany na Zachodzie pod błędnym imieniem Zend Avesta . Najstarsze części, te z Gathas są w języku, jako archaiczny, jak w Rig Veda ( wedyjskiej sanskryt ), „Gathic”, inni w późnej Avestic. Wszystko jest napisane alfabetem Avestic .
Z początkowego tekstu, który liczył 21 ksiąg ( nask ), przekazano nam tylko jedną czwartą, czyli tysiąc stron: pozostałe księgi zniknęły lub zostały zniszczone w czasie podbojów Aleksandra podczas spalenia biblioteki Persepolis oraz w arabsko-muzułmańskiej inwazji w VII th wieku .
Obecna Avesta („Pochwała”) składa się z następujących części:
Starożytni Avesta zawiera Gathas z Zaratustry ( Avesta 28-34, 43-51, 53) (około 1000 pne?), Yasna Haptahâiti ( "Sacrifice w siedmiu rozdziałach" Yasna 35-41) oraz cztery modlitwy Yasna 27. ostatnie Avesta jednoczy Yasht , Visprad (Vespered) Vidêvdâd (Wendidad) Kordy Avesta
Według Karla Friedricha Geldnera „nie mamy już oryginalnych i autentycznych tekstów Avesty, z wyjątkiem Gâthâs (skomponowanych około roku 1000 przed naszą erą) i kilku Jashtów (około 700–600)”. „Wysoka randki mecze Avesta do okresu przed VI XX wieku pne. Ustanawia pewną synchronizację między kompozycją tekstów a medianami [612-550] i Achemenid [550-330] Empires. Niski randkowy, który jest ledwo widać, jest to okres po tych terminach: umieszcza Gathas środkową część VI th wieku przed naszą erą. AD i Yasht środek V th wieku pne. J. - C. Skjaervø jest zwolennikiem bardzo wysokiego datowania, ponieważ umieszcza Gâthâs w 1700 roku przed naszą erą, a teksty Jasztów w 900 przed naszą erą. "
Egiptolog Guy Rachet daje wskazówek: książki stanowiące Avesta zostały „napisane między VII th i VI XX wieku przed naszą erą. BC i III E i IV th wiekach naszej ery " .
Jean Kellens (1996): „Możemy wyróżnić co najmniej trzy warstwy. 1. Starożytna Avesta, która stanowi jądro Jasny, mogła powstać między 1500 a 550 rokiem pne. 2. Niedawna „stara” Avesta (części Jasny i Jasztów) datowana na okres od 850 r. Do wyprawy Aleksandra [330 rpne. OGŁOSZENIE]. 3. Niedawna „młoda” Avesta (być może Vidêvdâd i Xorda Avesta), która mogła powstać między Aleksandrem a 400 rokiem ne… Najstarsze teksty Avesty musiały powstać, powiedzmy, między 1200 a 800 rokiem przed naszą erą. „ Jean Kellens wierzy, że może„ umieścić Zaratustrę około roku tysiąc przed naszą erą ”.
Avesta została spisana i pod rządami Dariusza I er , króla Persji od 522 do 486 pne. AD lub w Szapur II king sassanide od 310 do 379, lub w Khosro I st king sassanide 531 do 579 (według Baileya w 1943 do sassanide Avesta).
W 1723 roku Parsi z Surat przekazał rękopis angielskiemu kupcowi, który przesłał go do Bodleian Library w Oksfordzie. Jednak tekst nie jest ani kompletny, ani zrozumiały bez zgody duchowieństwa Parsów. W 1754 roku Francuz Anquetil Duperron (1731-1805), kierując się głębokim zainteresowaniem językami orientalnymi, zaciągnął się w wieku dwudziestu trzech lat do wojska Kompanii Wschodnioindyjskiej i wyruszył do Pondicherry w nadziei, że uda mu się znaleźć pisma. z Zoroaster. Anquetil, po przekroczeniu wielkiego ryzyka przez Indie rozdarte wojną francusko-angielską, przezwycięża niechęć parafialnej społeczności Surat, pokazuje rękopisy i wyjaśnia ich pisanie i język. Po powrocie do Francji, 15 maja 1762 r., Zdeponował w Bibliotece Królewskiej 180 rękopisów. Analiza tych dokumentów trwała kolejne dziesięć lat: jego tłumaczenie Avesty, słynnej księgi Zoroastra, ukazało się w 1771 roku.
„To niemieckiemu filologowi i teologowi Martinowi Haugowi zawdzięczamy pierwszą próbę interpretacji religijnej treści Avesty. Jej tytuł referencyjny, Essays on the Sacred Language, Writings and Religion of the Parsis , opublikowany w Bombaju w 1862 r., Jest niezwykle wymowny: istnieje religia i język na dwóch poziomach (staro awestic i ostatnio awestyczny), które są przekazywane w pismach. „Sakralność”, bardzo niepokojące pojęcie, które wprowadza Haug, przywołuje ideę korpusu, w którym ujawniona jest doktryna. Jednak wcale tak nie jest. Był pierwszym, który rozpoznał, że Avesta nie jest jednolitą książką. To dzięki środkom swojego teologa będzie próbował pogodzić jedność i różnorodność Avesty, umieszczając swoje różne książki względem siebie: Yasna jest miejscem gry. Starożytna Avesta, to znaczy Gathowie , „piosenki”, rzeczywista praca Zoroastra. W oczach Hauga są monoteistyczni, podczas gdy Vidēvdād jest dualistyczną książką, która przeciwstawia się złemu duchowi, Aŋgra Mainiiu, Ahurze Mazdā, a Yaštowie są wyraźnie politeistami. Oto, w jaki sposób Haug będzie się starał przywrócić do tego jedność: mówi się, że Vidēvdād jest dziełem niekompetentnych uczniów, którzy w końcu pomieszali dualistyczną filozofię Zoroastra (przypisuje istnienie Zła duchowi tkwiącemu w Bogu i człowiekowi) z teologia monoteistyczna. Jeśli chodzi o politeistyczne jazy, to byłaby to praca poetów lub bardów, którzy zdobili swoją „heroiczną poezję”, nawiązując do starożytnych bóstw. "
- Jean Kellens, 2010