William Henry Reed

William Henry Reed Biografia
Narodziny 29 lipca 1876
Frome
Śmierć 2 lipca 1942(65 lat)
Dumfries
Narodowość brytyjski
Trening University of Cambridge
Royal Academy of Music
Zajęcia Dyrygent , kompozytor , nauczyciel muzyki , koncertmistrz , biograf
Inne informacje
Pracował dla Royal College of Music
Instrument Skrzypce
Gatunek artystyczny Muzyka klasyczna
Katedra Worcester w Wielkiej Brytanii, William Henry Reed.jpg Widok na grób.

William Henry "Billy" Reed , urodzony w Frome na29 lipca 1876i zmarł w Dumfries dnia2 lipca 1942, jest angielskim skrzypkiem , pedagogiem, kompozytorem, dyrygentem i biografem Sir Edwarda Elgara . Był głównym skrzypkiem London Symphony Orchestra przez 23 lata (1912–1935), ale najbardziej znany jest z przyjaźni z Elgarem (1910–1934) oraz z książki Elgar As I Have Known It ( Elgar As I Knew Him , 1936), w którym szczegółowo opisuje genezę koncertu skrzypcowego h-moll . Książka zawiera również dużą liczbę szkiców części niedokończonej III Symfonii - to właśnie te szkice Anthony Payne użył w latach 1993-1998, aby wymyślić zakończenie tej pracy, wbrew początkowym życzeniom Elgara i Reeda.

Jego nazwisko jest znane pod różnymi postaciami: William Henry Reed, WH Reed, WH „Billy” Reed, Billy Reed i Willie Reed. Jest znany swoim przyjaciołom jako Billy.

Biografia

William Henry Reed urodził się w Frome Frome w Somerset . On podąża za zajęcia w Królewskiej Akademii Muzycznej w Londynie z Émile Sauret i Frederick Corder , że absolwenci z wyróżnieniem.

Edwarda Elgara po raz pierwszy spotkał w 1902 roku jako skrzypek w Queen's Hall Orchestra . Plik17 styczniaElgar właśnie skończył próby do swojej muzyki incydentalnej dla Grani i Diarmida  (w środku ) z orkiestrą, kiedy Reed przedstawił się i zapytał, czy uczy harmonii i kontrapunktu. Elgar odpowiada: „mój drogi chłopcze, nic nie wiem o tych rzeczach”. Nie zaprzyjaźniają się w tym czasie, jednak ich drogi w pracy wciąż się krzyżują. Reed był członkiem-założycielem London Symphony Orchestra w 1904. Jego wygląd fizyczny jest bardzo zbliżony do przyjaciela Elgara, Augusta Jaegera, co mogło wpływać na jego skłonność do mówienia zachęcających i pozytywnych rzeczy podczas jego wizyt, spotkań z Reedem.

Plik 27 maja 1910, Elgar i Reed spotykają się przypadkowo na Regent Street w Londynie. Elgar mówi, że ma problemy z napisaniem Koncertu skrzypcowego i pyta Reeda, czy może mu pomóc. To początek ich przyjaźni, która trwa aż do śmierci Elgara wLuty 1934. Reed jako pierwszy gra pierwsze szkice do koncertu skrzypcowego w mieszkaniu Elgara. Jest także pierwszym, który wykonał koncert przed publicznością podczas półpublicznego koncertu na Three Choir Festival w Gloucester na4 września 1910. Oficjalna premiera odbędzie się w dniu10 listopadaz dedykowanym Fritzem Kreislerem na skrzypcach.

Elgar był dyrygentem London Symphony Orchestra w latach 1911–1912, a Reed stał się jej pierwszym skrzypcem w 1912 r. W 1914 r. Elgar zadedykował mu utwór na skrzypce i organy op. 70 Sospiri  (en) . Nawet w ostatnich latach jego struna Kwartet nr 5 a-moll zdobył drugą nagrodę na konkursie Cobbetta w 1916 roku.

Elgar nadal zwraca się do Reeda o porady techniczne dotyczące skrzypiec, na przykład podczas komponowania Sonaty na fortepian i skrzypce op. 82 (1918). Sonatę wykonał Billy Reed z Landonem Ronaldem przy fortepianie w 1919 roku w Aeolian Hall w Londynie . Reed występuje również w drugim przedstawieniu, ale głównymi wykonawcami są później Albert Sammons i William Murdoch . Reed wykonuje również premierowo Kwartet smyczkowy e-moll op. 83 i Kwintet fortepianowy a-moll op. 84. Te trzy utwory powstały mniej więcej w tym samym czasie, gdy Elgar mieszkał w Brinkwells , niedaleko Fittleworth (in) w Sussex i Reed często przebywa w tym domu i idzie na spacery z Elgarem.  

Żona Elgara zmarła w 1920 roku, a na pogrzebie w kościele św. Wulstana w Little Malvern Billy Reed był członkiem kwartetu smyczkowego, który grał ruch Elgar Quartet.

W 1932 roku Elgar na poważnie zaczął pisać swoją trzecią symfonię na zamówienie BBC, w której role odegrali Reed i George Bernard Shaw . Myślał o tej pracy od kilku lat i zanotował kilka tematów i pomysłów na szkice. Następnie zaczyna łączyć wszystkie te elementy. Billy i Elgar często próbują pewnych pomysłów na skrzypcach i fortepianie. Jednak rak Elgar jest diagnozowany wPaździernik 1933 i umarł w Luty 1934. Podczas krótkiej choroby może jeszcze napisać kilka nut do swojej symfonii, ale wie, że nie będzie w stanie jej ukończyć. WGrudzień 1933powiedział do Reeda: - Nie pozwól im majstrować przy tym, Billy - spal to! Ale Reed zachowuje 172 robocze strony.

Po śmierci Elgara George Bernard Shaw zachęca Reeda do napisania swoich wspomnień o Elgarze. Książka Elgar As I Knew Him została opublikowana w 1936 roku, dwa lata po śmierci Elgara. Książka zawiera faksymile kilku ze 172 stron szkiców III Symfonii, a także instrukcje interpretacyjne i wskazówki, jak włączyć każdy szkic do dzieła. Reed publikuje również wszystkie projekty w swoim artykule Elgara III Symfonia ( trzecia symfonia Elgar ) opublikowanym w The Listener  (w)23 sierpnia 1935.

WH Reed przestał być pierwszym skrzypkiem Londyńskiej Orkiestry Symfonicznej w 1935 roku, chociaż nadal pełnił tę rolę przy pewnych specjalnych okazjach. Zostaje przewodniczącym rady dyrektorów orkiestry.

Reed również uczy i jest członkiem Royal College of Music w całej swojej karierze . Uczył m.in. George'a Weldona  (en) , Imogen Holst i Jean Johnstone (przyszła żona Williama Lloyda Webberów i matka Andrew i Juliana Lloyda Webberów ).

W 1939 roku uzyskał doktorat z muzyki na Uniwersytecie Cambridge . W tym samym roku napisał o Elgarze w serii Master Musicians .

Po odejściu z tłumaczenia ustnego wiele czasu spędzał jako egzaminator i sędzia konkursowy. Prowadzi również orkiestry amatorskie. Został dyrygentem The Strolling Players w 1933 roku.

To właśnie podczas jego podróży do Szkocji na egzaminatora Associated Board of the Royal Schools of Music  (nie) umiera nagle, w Dumfries ,2 lipca 1942, w wieku 65 lat. Został pochowany w katedrze w Worcester , niedaleko okna Gerontius .

Kompozytor

WH Reed jest także kompozytorem. Niektóre z jego utworów są prawykonane na The Proms , Three Choirs Festival iw Bournemouth , ale jest lepiej znany jako biograf Elgara niż jako kompozytor, a jego utwory zniknęły z klasycznego repertuaru.

Skomponował między innymi:

  • Brilliant Waltz (1898, orkiestra)
  • Probierz , uwertura (1899)
  • Elegancki walc (1903, orkiestra)
  • Suita wenecka (1903, orkiestra)
  • Charakterystyczne wariacje na smyczki (1911)
  • Will o 'the Wisp , orkiestra (1913; wydana 1924)
  • Kwartet smyczkowy nr 5 a-moll (1915, wyd. 1916; kwartet otrzymuje drugą nagrodę na Konkursie Cobbetta. Są prawdopodobnie cztery starsze kwartety)
  • Koncert skrzypcowy a-moll (1918)
  • Koncert na altówkę (1918)
  • Rapsodia na skrzypce i orkiestrę e-moll (1920)
  • The Lincoln Imp , orkiestra (1921)
  • Wśród gór Cambrii , poemat symfoniczny (1922)
  • Bajki Ezopa , orkiestra (1924)
  • Two Somerset Idylls , orkiestra (1926)
  • Rapsodia na altówkę i fortepian (1927)
  • Shockheaded Peter , orkiestra (1933)
  • Córka Earla Haldana , ballada chóralna (1939)
  • Merry Andrew , uwertura (1940)
  • Symfonia na smyczki
  • W West Country , smyczki i kotły
  • Caliban , poemat symfoniczny
  • Sceny z baletu , orkiestry
  • Suita miniaturowa , orkiestra
  • Elegia
  • Intermezzo
  • Pasterski
  • Mężczyźni z Kentu
  • Marsz Prefektów
  • Dostojny taniec
  • Patrol
  • Marsz Szkolny
  • Trio smyczkowe (niepublikowane)
  • Risenlied , skrzypce i fortepian
  • Introduction i Rondo Caprice , klarnet i fortepian
  • Na Waterford Quay: Irlandzkie wrażenie
  • Zaduma
  • Toccata na skrzypce i fortepian
  • Genialna fantazja
  • Dwa chińskie impresje
  • Andante con moto
  • Punjabi Song
  • Lento i Prelude
  • Taniec hiszpański
  • Taniec Luddi
  • Andante Tranquillo
  • aranżacja popularnej walijskiej piosenki The Gentle Dove
  • opracowanie na skrzypce i fortepian Dreaming from Elgar's Nursery Suite
  • Skarbiec Muzyki Świątecznej na głos z akompaniamentem ad lib
  • Piosenki do tekstów Christiny Rossetti i Henry'ego Longfellowa

Uwagi i odniesienia

  1. „PROFIL - Edward Elgar (1857–1934)” , bbc.co.uk
  2. „III Symfonia - ukończona przez Anthony'ego Payne'a” , Classical.net, 1999
  3. słownik Grove do muzyki i Muzycy 5 th ed 1954
  4. Answers.com
  5. Classy Classy
  6. Jerrold Northrop Moore, Edward Elgar: Kreatywne życie
  7. Michael Steinberg , The Concerto
  8. „  Sydney Symphony Program Notes  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? )
  9. Elgar - jego muzyka: Sospiri, op.70
  10. Elgar's English Twilight, an Idyll
  11. Music Web International
  12. ArkivMusik
  13. „Zarchiwizowana kopia” Classics Online (wersja z 16 lipca 2011 r. W archiwum internetowym )
  14. "  Uwagi dotyczące programu CMNW  " ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? )
  15. „  Worcester News  ” ( ArchiwumWikiwixArchive.isGoogle • Co robić? )
  16. Elgar - jego muzyka: III Symfonia op.88
  17. „Zarchiwizowana kopia” Classics Online (wersja z 16 lipca 2011 r. W archiwum internetowym )
  18. George Weldon.co.uk „Zarchiwizowana kopia” (wersja z 24 kwietnia 2009 r. W Internet Archive )
  19. Podróż dookoła mojego ojca
  20. Presto Classical
  21. Music Web International
  22. Strona z tekstami piosenek z kłamstw i sztuki

Linki zewnętrzne