Narodziny |
1495 lub 16 kwietnia 1495 Leisnig |
---|---|
Śmierć |
1552 lub 21 kwietnia 1552 Ingolstadt |
Trening |
Uniwersytet w Lipsku Uniwersytet w Wiedniu |
Zajęcia | Matematyk , astronom , kartograf , profesor uniwersytetu , kosmograf , redaktor |
Rodzeństwo | Gruziński Apian ( d ) |
Dziecko | Philipp Apian ( w ) |
Pracował dla | Uniwersytet w Ingolstadt |
---|---|
Ruch | Niemiecki renesans |
Mistrzowie | Georg Tannstetter ( en ) , Jean Sturm , Michael Beuther ( d ) |
Peter (von) Bennewitz lub Bienewitz, znany jako Petrus Apianus lub Peter Apian , urodzony w Leisnig ( Saksonia )16 kwietnia 1495i zmarł w Ingolstadt dnia21 kwietnia 1552, to niemiecki astronom i matematyk znany z kartografii .
Krater i asteroida ( 19139 Apian ) noszą jego imię.
Urodzony w Leisnig w Saksonii w rodzinie szewca, ale ze stosunkowo zamożnej rodziny, należącej do klasy średniej Leisnig, Apianus uczył się w łacińskiej szkole w Rochlitz . W latach 1516 i 1519 studiował na Uniwersytecie w Lipsku ; To właśnie w tym dniu dokonał latynizacji swojego imienia w Apianus (od łacińskiego api, co oznacza „pszczołę”, podczas gdy „Biene” to niemieckie słowo).
W 1519 roku Apianus przeniósł się do Wiednia i kontynuuje naukę na uniwersytecie , jednym z najlepszych ówczesnych uniwersytetów matematycznych, pod kierunkiem Georga Tannstettera (in) . Kiedy w 1521 roku w Wiedniu wybuchła zaraza , przeniósł się do Ratyzbony , a następnie do Landshut .
W 1524 roku , w Landshut, publikuje jego Liber Cosmographicus , pracy na astronomii i nawigacji, przedruk następnie 30 razy, w 14 językach i pozostał popularny aż do końca XVI -tego wieku .
W 1526 roku ożenił się z córką radnej Landshut, Kathariny Mosner, która urodziła mu 14 dzieci, pięć dziewczynek i dziewięciu chłopców (którego kartograf Philipp Apian (w) ).
W 1527 roku Apianus został powołany na Uniwersytet w Ingolstadt jako matematyk i drukarz. Wśród pierwszych książek, które drukuje, są pisma Johanna Ecka , przeciwnika Marcina Lutra . Jego druki szybko zasłynęły z wysokiej jakości.
Ulubieniec cesarza Karola Quinta , który w 1535 r. Uszlachetnił go i wychwalał jego książki, zdobył prawo do umieszczania herbu .
W 1540 roku Apianus wydrukował Cezareum Astronomicum , poświęcone Karolowi V, który nazwał go swoim matematykiem i zaoferował mu królewską sumę 3000 złotych florenów (nie wiemy, czy naprawdę go dotknął).
Pomimo wezwań z innych uniwersytetów, w tym z Lipska , Padwy , Tybingi i Wiednia , Apianus pozostał w Ingolstadt aż do śmierci.
Opublikował tam wariant trójkąta Pascala , aw 1534 r . Stół sinusowy . W 1531 r. Zauważył, że ogon komety znajduje się naprzeciw słońca (w tym samym roku co Girolamo Fracastoro ); zaprojektował tam również zegary słoneczne i wolwele oraz opublikował podręczniki do instrumentów astronomicznych.
Apianus jako jeden z pierwszych zaproponował obserwację ruchów Księżyca w celu określenia długości geograficznych . Jest autorem planisfery, Tipus Orbis Universalis, opublikowanej w 1520 r. I, jak widzieliśmy, kilku prac, w tym Cosmographiae introductio opublikowanych w 1529 r. I Astronomicum Caesareum opublikowanych w 1540 r.
Kosmologia od Apian wznawia rozróżnienia że Arystoteles między światem poniżej i na świecie powyżej Księżyca, jego pojęcie eteru (piąta element), idea Premier Mobile (codziennego ruchu obrotowego nieba, napędzanej przez górny sfery, sama nazwie pierwszy telefon komórkowy). „Świat zawiera w sobie dwie główne części, jedną elementarną, drugą niebiańską. Część elementarna, która zawsze podlega zmianom i mutacjom, zawiera w sobie cztery elementy: ziemię, wodę, powietrze i ogień, które są przeciwieństwem jednego z inny. Niebiański obszar lub część, którą filozofowie nazwali piątą esencją, zawiera pod swą wklęsłością elementarny obszar lub część. " Ten elementarny obszar, którego centrum zajmuje Ziemia, jest sferyczny, jest włożony w połączenie sfer niebieskich, które tworzą niebo: „Niebiańska maszyna jest naprawdę podzielona na kilka określonych niebios i kul, a mianowicie na siedem przedstawionych kul do siedmiu planet, a firmament mówi o ósmej sferze, gdzie są gwiazdy stałe ... Niebo Księżyca wkrótce otoczy element Ognia. Nad niebem Księżyca znajduje się Merkury, a następnie niebo Wenus , nad którym jest niebo Słońca, potem Marsa, po którym jest niebo Jowisza i wreszcie niebo Saturna, nad którym jest największe ze wszystkich firmament. " Nad gwiaździstym Firmamentem rozciąga się krystaliczne niebo, a następnie dziesiąte niebo (Pierwsza Ruchoma), które zawiera te dziewięć sfer. „Po tym dziesiątym niebie teolodzy umieścili Empiriańskie niebo, w którym mieszka Bóg ze swoimi wybranymi, a to niebo odpoczywa i jest spokojne”. Rozróżnienie między niebem krystalicznym a niebem empirejskim jest kwestią teologiczną.
Asteroida (19139) Apian została nazwana na jego cześć.