Możesz dzielić się swoją wiedzą doskonaląc ją ( jak? ) Zgodnie z zaleceniami odpowiednich projektów .
Narcisse Diaz de la Peña Narcisse Díaz de la Peña , anonimowa fotografia opublikowana w Galerii Współczesnej .Narodziny |
20 sierpnia 1807 r. bordeaux |
---|---|
Śmierć |
18 listopada 1876 Podbródek |
Pogrzeb | Cmentarz Montmartre |
Imię i nazwisko | Narcyz Virgilio Diaz |
Narodowość | Francuski |
Działalność | Malarz |
Student | Ludwik Watelin |
Ruch | Szkoła Barbizon |
Pod wpływem | Pierre-Auguste Renoir |
Dziecko | Eugeniusz Diaz |
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
The Heights of Jean de Paris (miejsce zwane wąwozami Apremont) |
Narcisse Virgilio Díaz , znany również jako Narcisse Díaz de la Peña , urodzony20 sierpnia 1807 r.w Bordeaux i zmarł dnia18 listopada 1876w Menton , jest francuskim malarzem .
Jego synem jest kompozytor Eugène-Émile Diaz (1837-1901).
Narcisse Díaz de la Peña jest synem Thomasa Diaza de la Peña, burżua z Salamanki w Hiszpanii, politycznego przeciwnika Josepha Bonaparte, zmuszonego do ucieczki w 1807 roku wraz ze swoją ciężarną żoną Marią Manuelą Belasco, aby ukryć się w Bordeaux, gdzie urodził się Narcisse Virgile Diaz de la Pena on20 sierpnia 1807 r.. Wyjechali z Francji do Anglii, gdzie Thomas zmarł w 1811 roku. Jego matka wróciła do Francji, ucząc języków w Montpellier, Lyonie, Sèvres i Paryżu. Zmarła z wycieńczenia w Paryżu w 1817 r. Narcisse Diaz de la Peña została wychowana przez protestanckiego pastora na paryskich przedmieściach. Stracił nogę po ugryzieniu przez żmiję, gdy miał 10 lat. W 1822 roku, stał się malarzem praktykant w fabryce porcelany Jules Claretie gdzie spotkał młodych artystów Dupre , Raffet i Cabat którzy będą przyjaciółmi. W 1830 roku, za pośrednictwem malarza z Lille Souchon, poznał Sigalona, który go zachęcił. Narcisse Díaz de la Peña ukończył edukację w Luwrze, gdzie kopiował Corrége , Claude Lorrain , Albert Cuyp czy Ruysdaël . Został przyjęty na Salonie w 1831 r. dwoma Szkicami pejzażowymi . W 1832 r. przedstawił Pokłon pasterzy i Stary Ben Emeck . Pod wpływem swego przyjaciela Raffeta próbował szczęścia jako malarz historyczny w stylu Horacego Verneta, przedstawiając na Salonie w 1835 roku bitwę pod Mœdina-Coli . Bez zasobów i po zrezygnowaniu z kariery malarza ceramiki Narcisse Díaz de la Peña sprzedaje szybką produkcję po bardzo niskich cenach. Uprawia również grawerowanie.
ten 21 stycznia 1844 r, ożenił się z Marie Bichard (1811-1865), z którą mieli troje dzieci Emile, malarza (1836-1861), Eugène'a, kompozytora (1837-1901) i Marie (1848), która poślubiła prawnika Dutripon jako jego pierwsze małżeństwo, a jako drugi muzyk Fredéric Bonnaud. Po śmierci żony ponownie ożenił się z Emilie Gotton Vel.
Od 1837 dołączył do grupy Szkoły Barbizon i malował pejzaże, w których znajdujemy miejsca, które szczególnie lubi w Fontainebleau : Bas-Bréau , Apremont i dolinę Solle . Díaz podziwia Eugène'a Delacroix i podobnie jak artystów i pisarzy jest zafascynowany Orientem. Les Wschodnie od Victor Hugo Impress. Wykorzystuje również naturę jako tło, aby przedstawić postaci alegoryczne, mitologiczne lub bliskie rzeczywistości. Jego obraz Pochodzenie Czechów odniósł wielki sukces na Salonie Paryskim w 1848 roku. Od tego czasu już prawie nie wystawiał za II Cesarstwa , tyle zleceń musiał zadowolić swoich kolekcjonerów, w stylu barwnym, czasem romantycznym, alegorycznym i orientalizującym , a czasem barbizonnian, za pomocą którego „Diaz odgrywa rolę w kształtowaniu się impresjonizmu” . Postać Auberge Ganne , wielki rozmówca i hojny, otoczony wieloma uczniami, z którymi jeździ malować do lasu. Odwiedza Théodore Rousseau i Jean-François Millet, zapewniając im wsparcie finansowe i moralne.
W 1849 zorganizował wyprzedaż szkiców i studiów z natury, a malarze na ogół oferowali na sprzedaż gotowe obrazy. Ceny sprzedaży są dość niskie, ale w następnych latach powtórzy doświadczenie i uzyska wyższe ceny. Maluje poprzez obróbkę obciążonego nożem materiału malarskiego z wyraźnymi kontrastami światłocienia, co pozwala mu na uzyskanie efektów świetlnych iw tym będzie oddziaływał na impresjonistów . Często spotykając Delacroix , ten ostatni zapisuje w swoim pamiętniku:7 października 1847, „Pamiętajcie wrażenie (...) obrazu Diaza w Durand-Ruel, gdzie wszystko wyszło z wyobraźni malarza, ale gdzie wspomnienia są wierne, życie, wdzięk, obfitość. "
Od 1854 przebywał regularnie na wybrzeżu Normandii , w szczególności w Étretat, gdzie kupił dom niedaleko morza Chalet Diaz . Namalował kilka pejzaży morskich u boku swojego przyjaciela Gustave'a Courbeta .
W 1855 brał udział w Wystawie Powszechnej z retrospektywą jego twórczości. Następnie wyruszył w podróż na Wschód i wrócił na Salon z 1859 roku.
Jego najstarszy syn malarz również zmarł w 1860 roku.
Na Salonach regularnie otrzymuje nagrody, ale zarzuca się mu zbyt dużą łatwość pracy, wirtuozerię i nieostrożność i uważa się go za „czarującego kolorystę” . Tę właśnie cechę cenił w nim Vincent van Gogh , jego zagorzały wielbiciel.
Stać się osobowością paryskiego świata, zostaje przyjęty przez Księżniczkę Matyldę , przez Nieuwerkerke , amatorzy muszą zamawiać swoje obrazy na liście oczekujących. Diaz zaczyna kolekcjonować meble i cenne przedmioty, jego warsztat to rzadko spotykany luksus.
To właśnie w lesie Fontainebleau w latach 1863-1864 Pierre-Auguste Renoir spotkał Narcisse Diaz de la Pena. Historię tę opowiada Edmond Renoir w La Vie Moderne, a także Jean Renoir w jego książce PA Renoir mon père . Renoir malował w lesie Fontainebleau, kiedy młodzi ludzie irytują go i atakują. Wychodząc z zarośli Narcisse Diaz de la Pena z laską ratuje młodego malarza z tego bałaganu. Renoir był mu dozgonnie wdzięczny, uważając go za swojego patrona . Przyjaźń między dwoma mężczyznami jest niezaprzeczalna, Diaz radzi Renoirowi, by „malować tylko na naturze” , „używać jaśniejszych kolorów” , a kiedy Diaz dowiaduje się o niepewnej sytuacji finansowej Renoira, otwiera mu drzwi. handlarz kolorami, dyskretnie zaopatrujący go w kolory.
Mieszka z żoną Marie-Augustine Gotton-Vel, 50 rue de Rome w 8. dzielnicy Paryża. W 1867 namalował swoje ostatnie arcydzieło Les Hauteurs du Jean de Paris (miejsce zwane w wąwozach Apremont) , dziś w Musée d'Orsay .
Pomimo licznych przyjaciół impresjonistów, w tym Claude'a Moneta, który znalazł go na farmie Saint Siméon i w Honfleur , nie pojawił się na pierwszej wystawie impresjonistów w 1874 roku, być może z powodu swojej choroby, „przewlekłego zapalenia oskrzeli”, bez wątpienia gruźlicy , który wygrywa dwa lata później, chociaż biografowie twierdzą, że zmarł na drugie ugryzienie żmii w Menton w 1876 roku!
Spoczywa na cmentarzu Montmartre w 14 dywizji.
Jego mianowany colourman oznacza H. Vella n o 35 rue Laval w Paryżu.
Jego dom w Barbizon znajduje się w n o 28 Grande Rue.
Dla Pierre'a Miquela twórczość Diaz de la Pena przebiega w trzech okresach:
Pierwszy z nich to lata 1830-1844, charakteryzujące się pracami o tematyce latynoskiej, orientalnej z paletą ubogą w czyste tony, w tonach ciemnych i kontrastowych wykonanych z mocnym dotykiem. W drugim z lat 1844-1860 pojawiły się jaśniejsze akcenty z czystymi tonami jasnoniebieskiego, jasnożółtego i karminowego. W tym okresie Diaz malował w Barbizon. W trzecim okresie, od 1860 roku, maniery Diaza zastygły amplitudą głośności, pewną przepychem koloru z kontrastującymi tonami i mocnymi walorami, ale z większą swobodą wykonania.
Kolory Diaza są niestety znane z tego, że niestety szybko „odwracają się” lub blakną z powodu wadliwej chemii oraz niestabilnego i niebezpiecznego użycia kolorów, według Moneta „Nie można sobie wyobrazić, jak piękne były obrazy Diaza, kiedy przyszły do malowania, były prawdziwymi klejnotami.. Oczywiście zdradziła go technika, dziś wszystko jest zamglone, straciły na jakości. ” .
Sielanka (1853), Amsterdam , Rijksmuseum .
Kobieta Wschodu (1865), Muzeum Sztuki w Huntington .
Księżniczki czeskie (ok. 1865-1870), Muzeum Sztuki San Antonio .
Las Fontainebleau (1868) Dallas Museum of Art , olej na płótnie 84 × 111 cm
Z podobnymi tematami i podobną techniką
W 1894 roku Narcisse Diaz Ulica w 16 th arrondissement of Paris bierze swoją nazwę w hołdzie.