W trójkącie prostokątnym strona przeciwna do kąta prostego nazywana jest przeciwprostokątną . Twierdzenie Pitagorasa , czasami nazywany przeciwprostokątnej Twierdzenie , stwierdza, że w trójkącie prostokątnym, długość przeciwprostokątnej równa się pierwiastek kwadratowy z sumy kwadratów długości dwóch pozostałych boków, czasami nazywany Pitagorasa suma tych dwóch długościach . Przeciwprostokątną trójkąta prostokątnego jest średnica tego okręgu, który jest opisany sposób (patrz kąt wpisany w półkole ).
Boki sąsiadujące z kątem prostym są czasami nazywane cewnikami .
To (żeńskie) słowo pochodzi z łacińskiego hypotenusa , które samo zostało przepisane ze starogreckiego ὑποτείνουσα , hupoteinousa , od przedrostka hupo- „pod” i teino , teinein „delikatny”. Dlatego przeciwprostokątna oznacza dosłownie „to, co leży u podstaw”, to znaczy „(bok) rozciągający się pod…”. Platon , przed Euklidesem , używał (w Timajosie ) tego terminu do określenia boku prawego trójkąta, który wydaje się być „rozciągnięty” przez kątowy sektor pod kątem prostym.