Grassins College

Collège des Grassins jest jedną z dziewięciu uczelni w pełnym wymiarze usług dawnego Uniwersytetu w Paryżu , założona w 1569 roku, a zniesiono w 1793 roku.

Jej motto to „ Lilium inter spinas” (kwiat wśród cierni).

Historia

Kolegium Grassins zostało założone w 1569 r. przez Pierre'a Grassina (najstarszego), wicehrabiego Buzancy, sieur d'Ablon, doradcy parlamentu, na podstawie testamentu. Wydaje się jednak, że kursy rozpoczęły się dopiero kilka lat później. Rodzina ta pochodziła z Sens i dlatego kolegium było przeznaczone dla biednych studentów z tej diecezji, co tłumaczy obecność wśród jej studentów i wykładowców dużej liczby intelektualistów z obecnego wydziału Yonne . Jej imię brzmiało też „Kolegium Ubogich Dzieci Sensa”.

Został zbudowany na górze Sainte-Geneviève, a jego wejście znajduje się na poziomie obecnej rue Laplace (dawniej rue des Amandiers).

Początkowo przeznaczony był do nauczania humanistyki i składał się z głównego i sześciu stypendystów głównych, studentów teologii, którzy zdali już egzamin, oraz sześciu stypendystów drugorzędnych w zakresie nauk humanistycznych i filozoficznych (artiens). Każdy z wielkich stypendystów, zgodnie z życzeniem pierwszego dobroczyńcy, miał nadzorować studia dwóch uczniów z następującej kategorii. Arcybiskup Sens był odpowiedzialny za powoływanie tych stypendystów i musiał wybrać je korzystnie spośród biednych uczniów w swojej diecezji. Dyrektor musiał być licencjonowanym regentem doktorem, a przynajmniej uzyskać tytuł licencjata na Wydziale Teologicznym Paryża . Było to również miejsce edukacji i stopniowo stało się jedną z najważniejszych szkół wyższych Uniwersytetu Paryskiego, takich jak Harcourt , Plessis czy Quatre-Nations (lub Collège Mazarin ). Słynny historyk Crevier, który sam był studentem, zauważa, że ​​w 1758 r. kolegium było „jednym z najbardziej ruchliwych na uniwersytecie”, a podczas rewolucji określa się je jako „jednym z najliczniejszych w Paryżu”. Przyjął na swoim wydziale wielu znanych retorów, literatów i filozofów. Od czasu do czasu wystawiano tam sztuki, takie jak ta tragedia o Gusmanach, „która zostanie wystawiona w teatrze Collège des Grassins na rozdanie nagród, 5 sierpnia 1656, dokładnie o godzinie”. 1670 okazuje się, że to jedna najbardziej żarliwych ośrodków kartezjanizmu wśród kolegiów uniwersyteckich Paryża: to właśnie w Les Grassins nauczali w szczególności Etienne Marmion i młody Edme Pourchot (sam z Sens ), główny architekt szkolnej akceptacji dzieła Kartezjusza we Francji. W XVIII -tego  wieku, to głównie jego profesorów retoryki, bracia Charles Le Beau i Jean-Louis Le Beau które czynią słynne kolegium. Krzesło greckie powstało tam w 1753 r. dzięki zapisowi Edme Pourchota.

W latach 90. XVII wieku kolegium było związane ze społecznością irlandzką, która odtworzyła się w Kolegium Longobardów (opuszczonym przez Włochów). Doprowadziło to do zawarcia prawdziwej umowy w 1696 r., zatwierdzonej przez arcybiskupa Sens Hardouin Fortin de la Hoguette . To wyjaśnia obecność słynnego irlandzkiego filozofa Michaela Moore'a (Micheal O Mordha) wśród jego nauczycieli. Umowa ta została wypowiedziana w 1708 roku, co oznaczało koniec irlandzkiej obecności w Les Grassins. Społeczność irlandzka została następnie ponownie włączona do Kolegium Lombardów.

Zamknięty w czasie rewolucji, jak wszystkie dawne uczelnie Uniwersytetu Paryskiego, nigdy nie odzyskał funkcji akademickiej i stał się własnością prywatną. Jego wewnętrzne budynki są całkowicie zburzone; pozostały tylko oryginalne drzwi wejściowe. Ocalał budynek Kolegium Irlandzkiego.

Ważni nauczyciele

Znani studenci

Dyrektorzy i prokuratorzy

Uwagi i referencje

  1. BnF, Archiwa i rękopisy, Clairambault 1053-1057. Ten utwór, który został wydrukowany, ale wydaje się zaginiony, jest również wymieniony w „Rękopisie sztokholmskim”, katalogu dzieł François Chauveau , Biblioteka Narodowa w Sztokholmie (inw. S-16), s. 69, nr III, 65.

Załączniki

Bibliografia

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne