TF1 | ||||||||
kreacja | 6 stycznia 1975 r. | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Właściciel | Grupa TF1 ( Bouygues ) | |||||||
Hasło reklamowe | „Podzielmy się pozytywnymi falami” | |||||||
Format obrazu | 16/9 , 1080i ( HD ), Ultra HD 4K | |||||||
Język | Francuski | |||||||
Kraj | Francja | |||||||
Status | Ogólnokrajowy ogólny ogólny (1975-1987) Ogólnokrajowy prywatny ogólny (od 16 kwietnia 1987 r.) |
|||||||
Siedziba firmy | Wieża TF1 , 1 quai du Point du Jour, 92100 Boulogne-Billancourt | |||||||
Dawna nazwa |
Radio-PTT Vision (1935-1937) Rozgłośnia krajowa Telewizja (1937-1939) Fernsehsender Paryż (1943-1944) RDF Telewizja francuska (1944-1949) Telewizja RTF (1949-1964) Pierwszy kanał ORTF (1964-1975) |
|||||||
Siostrzany kanał | TF1 Séries Films , Histoire TV , LCI , TFX , TMC , TV Breizh i Ushuaïa TV | |||||||
Stronie internetowej | www.tf1.fr | |||||||
Dyfuzja | ||||||||
Analog | Nie | |||||||
Powierzchnia |
Francja Andora Belgia Luksemburg Monako Szwajcaria |
|||||||
Dyfuzja | TNT , satelita , kablówka , IPTV i Web . | |||||||
Chronologia | ||||||||
| ||||||||
Francuska telewizja 1 , lepiej znana pod akronimem TF1 i powszechnie znana jako La Une , jest pierwszym i najstarszym francuskim ogólnokrajowym kanałem telewizyjnym ogólnego zainteresowania . Został stworzony w dniu6 stycznia 1975 r.która zastąpi pierwszy łańcuch z niedawno rozpuszczonego ORTF . Najpierw sieć usług publicznych, sprywatyzowana16 kwietnia 1987 r.i jest obecnie częścią grupy TF1 , należącej głównie do grupy przemysłowej Bouygues, której prezesem jest Gilles Pélisson .
TF1 jest kanałem numer jeden we Francji, a nawet w Europie pod względem oglądalności . Jednak jego udział w widowni zmniejszył się o ponad połowę w ciągu czterdziestu lat z powodu mnożenia się konkurencyjnych kanałów. Od czasu prywatyzacji kanał był obiektem wielu krytyki, zarówno pod względem treści programów, jak i traktowania bieżących spraw czy prawicowej orientacji politycznej .
Kanał jest nadawany przez TNT ( z wyjątkiem zamorskiej Francji ), satelitę , telewizję kablową , telewizję IP i Internet . Jest również dostępny w niektórych krajach sąsiednich.
Po czterech latach eksperymentów nadawany jest pierwszy program francuskiej telewizji publicznej 26 kwietnia 1935na nowym kanale Radio-PTT Vision . Jedyny kanał telewizyjny we Francji od 28 lat, pierwszy kanał często zmieniał nazwę: stał się Radiodiffusion Nationale Télévision w 1937, Fernsehsender Paris (Paris-Télévision) pod okupacją w 1943, RDF Télévision française podczas Wyzwolenia Paryża w 1944 i RTF Television w 1949 roku. Po utworzeniu drugiego kanału telewizyjnego w 1964 roku został przemianowany na pierwszy kanał RTF, zanim kilka miesięcy później stał się pierwszym kanałem ORTF .
Wybrany w maj 1974, prezydent Republiki Francuskiej Valéry Giscard d'Estaing uważa francuską radę radiowo-telewizyjną za rozległą i niekontrolowaną organizację. Więc31 grudnia 1974ORTF została podzielona na siedem firm prawem n o 74-696 z7 sierpnia 1974 r : krajowa stacja radiowa - Radio France -, trzy krajowe programy telewizyjne - French Television 1 (TF1), Antenne 2 (A2) i France Régions 3 (FR3) - oraz trzy instytucje publiczne - Télédiffusion de France (TDF), francuski Powstają Przedsiębiorstwo Produkcyjne (SFP) i Narodowy Instytut Audiowizualny (INA).
Telewizja francuska 1 (1975-1986)Krajowa firma programowa Francuska Telewizja 1 (TF1) została utworzona w dniu 1 st styczeń 1975. Socjolog Jean Cazeneuve , były przewodniczący komitetu programowego ORTF, zostaje mianowany przewodniczącym nowego kanału głównego. Powołuje dziennikarza Claude'a Villedieu na stanowisko szefa sztabu i wzywa byłego dyrektora generalnego trzeciego kanału kolorowego ORTF , Jean-Louisa Guillauda , aby objął te same funkcje i zbudował harmonogram programu. Ten ostatni zabiera ze sobą większość swojego byłego zespołu, w tym Éliane Victora , Christiana Bernadaca, który stworzył nową redakcję dla pierwszego kanału, oraz Christophe'a Izarda, który przejmuje kierownictwo jednostki młodzieżowej . To Jean-Louis Guillaud nadaje swoje imię kanałowi, pamiętając nazwę używaną przez Europejską Unię Nadawców (EBU) .
TF1 rozpoczyna nadawanie na 6 stycznia 1975 r.o 10 godz . 30 . Spiker Denise Fabre ogłosił łańcuch narodzin do 12 h 30 i Danièle Gilbert prezentuje nową emisję południa pt Midi pierwsze . Tego samego wieczoru w swoim show Première , Georges de Caunes prezentuje widzom z nowym harmonogramem programu i twarze kanału, który ma być popularne i rodzin z dziećmi. Kanał nadaje tylko 60 godzin programów tygodniowo. TF1 rozpoczyna wyścig o publiczność ze swoimi dwoma konkurentami, ponieważ jej dochody zależą od tantiem reklamowych i audiowizualnych , które są częściowo powiązane z jej wynikami.
Od 1 st wrzesień 1975TF1 nadaje swoje popołudniowe programy w kolorze w całej Francji, korzystając z sieci nadawczej France Régions 3 (FR3). W zamian umowa między dwoma krajowymi firmami programowymi przewiduje pierwszy kanał umożliwiający działanie regionalnych centrów produkcyjnych FR3. 20 grudnia 1975 r., Jean-Claude Bourret ogłasza na otwarciu wiadomości telewizyjnej TF1 Actualités, że kanał przeszedł na kolor w regionie Paryża dzięki zduplikowaniu sygnału w nowej, czwartej sieci UHF z 625 liniami. Osiem lat po drugim kanale ORTF (obecnie Antenne 2 ), TF1 jest w końcu będzie koloru i świętuje zdarzenia przez rozstrzelanie fajerwerki na 8 P.M. ze szczytu wieży Eiffla . Techniczny wybór powielania został oceniony jako znacznie tańszy niż konwersja przez radę międzyresortową i umożliwia utrzymanie sygnału czarno-białego na 819 liniach do zniknięcia najstarszych odbiorników ustalonych na 1983 r. Regiony stopniowo przechodzą w kolor aż do ostatni 819-liniowy nadajnik czarno-biały zainstalowany na szczycie Wieży Eiffla gaśnie w dniu19 lipca 1983. W 1978 roku Jean-Louis Guillaud zastąpił Jeana Cazeneuve na stanowisku dyrektora generalnego TF1.
Wraz z dojściem do władzy François Mitterrand inmaj 1981lewicowy rząd decyduje się na mianowanie nowych prezesów na czele krajowych spółek programowych. Jacques Boutet zostaje nowym dyrektorem generalnym TF1 on23 lipca 1981 r.. Programy przybierają wtedy bardziej kulturowy charakter, na ekranie pojawiają się nowe twarze po lewej stronie, takie jak Christine Ockrent , Michel Polac i Frédéric Mitterrand , podczas gdy inne osoby znajdujące się blisko prawej strony, takie jak Danièle Gilbert i Jean-Pierre Elkabbach, są odrzucane . Jednak ta zmiana kierunku jest odrzucana przez popularną i rodzinną publiczność kanału, co prowadzi do nagłego spadku widowni i jej degradacji na drugie miejsce za Antenne 2 .
Prawo n O 82-652 z29 lipca 1982 r.znosi państwowy monopol na programowanie – komunikacja audiowizualna jest obecnie uznawana za darmową – i tworzy Wysoką Władzę Komunikacji Audiowizualnej (HACA), która jest odpowiedzialna za regulację sektora audiowizualnego . Wwrzesień 1982, Jacques Boutet zostaje zastąpiony przez Michela Maya na stanowisku prezydenta TF1, który jest wówczas w złym stanie finansowym. Ale ten ostatni nie zdoła naprawić kont i kończy rezygnację z pracyCzerwiec 1983. 14 lipca, Hervé Bourges zostaje dyrektorem generalnym TF1 z zamiarem uczynienia go ponownie „wielkim popularnym kanałem”. Wprowadza na antenie takich gwiazd jak Patrick Sabatier , Patrick Sébastien , Stéphane Collaro i nawet Bernard Tapie dla rozrywki oraz Claude Sérillon , Bruno Masure i Yves Mourousi dla informacji. Wybory i metody Hervé Bourges nie są jednomyślne – kultura ustąpiła miejsca programom uważanym za bardziej atrakcyjne – ale publiczność TF1 odradza się, zyskując 4 miliony widzów w ciągu jednego roku.
Od 1984 do 1986 roku francuski krajobraz audiowizualny zmienił się znacząco wraz z uruchomieniem trzech nowych prywatnych kanałów telewizyjnych: Canal+ ( Havas ), La Cinq ( Fiinvest ) i TV6 ( Publicis / Gamont / NRJ ). WMarzec 1986, zupełnie nowy rząd Jacques Chirac postanawia sprywatyzować jeden z trzech kanałów publicznych. 14 majaThe Minister Komunikacji , François trykot , podaje do Zgromadzenia Narodowego , że wybór został dokonany na kanale TF1 natomiast na początku to była raczej kwestia Antenne 2 . Wydaje się, że pierwszy kanał jest bardziej w stanie zmierzyć się z konkurencją, ale jest również uważany za bardziej lewy przez większość po prawej. Następnego dnia premier Jacques Chirac uzasadnia swój wybór przed Zgromadzeniem Narodowym. Cenę ustalono na 4,5 mld franków, w tym 3 mld na koszt głównego akcjonariusza. Ustawa jest uchwalona30 września, aby umożliwić sprzedaż 50% kapitału kanału grupie prywatnej, a pozostałe 50% zaoferować pracownikom i publiczności.
Kilka firm interesuje TF1: włoska grupa Fininvest od Silvio Berlusconiego , od budowy grupy Bouygues o Francis Bouygues , z Hachette prasowego grupy z Jean-Luc Lagardère , odpowiednich grup prasowych Robert Hersant , Daniel Filipacchi i Robert Maxwell , jak również biznesmen Bernard Tapie . Robert Hersant i Silvio Berlusconi otrzymali La Cinq , Filipacchi się poddał, nie maKwiecień 1987tylko dwóch kandydatów do przejęcia: z jednej strony konsorcjum kierowane przez grupę Bouygues, do której dołączyli w szczególności Robert Maxwell i Bernard Tapie, z drugiej grupa Hachette, która po odejściu swojego partnera Havas pozostała osamotniona. ulubieniec rządu. Hachette próbuje połączyć siły z BNP, ale Bouygues potępia konflikt interesów, ponieważ to właśnie ten bank przeprowadził audyt TF1, aby ustalić cenę zakupu. BNP musi się wycofać, aby nie ryzykować anulowania całej procedury prywatyzacyjnej. Przesłuchania dwóch grup przejmowanych przez CNCL są transmitowane na żywo w TF1 i każda z nich wyjaśnia członkom komisji swój projekt, w którym dużo mówi się o „najlepszej wartości kulturowej” postulowanej przez ministra komunikacji François Léotarda .
6 kwietnia 1987 r., Krajowa Komisja Komunikacji i Wolności (CNCL), ku zaskoczeniu wszystkich, wybiera konsorcjum kierowane przez grupę Bouygues , składające się z grup Roberta Maxwella i Bernarda Tapie , Global Editions , magazynu Le Point , GMF i kilku banków. 16 kwietnia, Francis Bouygues daje czek na 3 mld franków do Ministra Finansów Édouard Balladur . Nowa grupa TF1 uzyskuje dziesięcioletnią koncesję na nadawanie swojego kanału w pierwszej krajowej sieci naziemnej i zakłada agencję reklamową o nazwie TF1 Publicité . Włącza się do wiadomości publicznej24 lipca 1987 r.w cenie 165 franków za akcję. Kanał TF1 jest wtedy finansowany wyłącznie z reklam telewizyjnych .
Prezydent Mitterrand wyraził chęć renacjonalizacji TF1 po swoim zwycięstwie w maju 1988 roku , ale szybko porzucił ten pomysł, ponieważ wiedział, że jego nowy premier Michel Rocard odmówi.
Era Patricka Le Lay / Étienne Mougeotte (1987-2007)Po przejęciu sieci Francis Bouygues zostaje jej prezesem i dyrektorem naczelnym, a Patrick Le Lay wiceprezesem. Jednak pracownicy kanału podchodzą do tej zmiany statusu pracodawcy z podejrzliwością: wielu dziennikarzy korzysta ze swojej klauzuli sumienia, aby ją opuścić, a większość gwiazd TF1, takich jak Patrick Sabatier , Patrick Sébastien , Stéphane Collaro i Philippe Bouvard wyjechała do La Cinq na początek roku szkolnego 1987. W 1988 Francis Bouygues powierzył przewodnictwo grupie Patrickowi Le Lay, podczas gdy zarządzanie programem powierzono wiceprezesowi Étienne Mougeotte , który jednak pracował nad przejęciem TF1 dla konkurenta Hachette. 2 lutego 1990TF1 prezentuje swoje nowe niebiesko-biało-czerwone logo, które jest używane do dziś.
W 1980 i 1990, zostały nowe programy rozrywkowe, takie jak antenie klubu Dorothée przez Dorothée , Sacrée Soirée przez Jean-Pierre Foucault , Ciel, mon Mardi! przez Christophe Dechavanne i Ushuaia przez Nicolas Hulot , z których wszystkie stały się „kultowe”. Oprócz gier telewizyjnych, takich jak Le Juste Prix , La Roue de la fortune i Une famille en lub , na kanale poczesne miejsce zajmują programy typu reality show, takie jak Perdu de vue i Witness number 1 prowadzone przez Jacquesa Pradela i bez wątpienia od Julien Courbet . W końcu uruchomiła wiele programów fabularnych: Navarro , Julie Lescaut , Les Cordier, sędzia i policjant , Une famille groźna oraz Hélène et les Garçons będą towarzyszyć widzom przez wiele lat. Informacje ucieleśniają nowe twarze: Patrick Poivre d'Arvor , Jean-Pierre Pernaut i Claire Chazal . TF1 po raz kolejny jest kanałem numer jeden we Francji pod względem oglądalności z ponad 40% udziałem w rynku .
W Lipiec 1996, CSA odnawia koncesję na nadawanie TF1 na okres pięciu lat. Programy kanału nie respektują jednak ducha „najlepszej wartości kulturalnej” ogłoszonej podczas prywatyzacji, stowarzyszenie „Changez la Une” i Krajowy Związek Dziennikarzy (SNJ) bezskutecznie wnoszą do Rady Stanu apelację przeciwko brak naboru kandydatów podczas odnawiania koncesji. Następnie koncesja jest każdorazowo automatycznie odnawiana bez powodowania zamieszania.
Od końca 1990 do początku 2000 roku, TF1 uruchomiła nowe teleturnieje telewizyjny ( Le Bigdil , Kto chce wygrać miliony? , Uważaj na spacery! , Take it or leave go ) i programów informacyjnych ( wrzesień wyborem ośmiu ) . Kanał jest również w telewizji reality z Star Academy i Koh-Lanta . W dalszym ciągu emituje również filmy fabularne, takie jak miniserial Le Comte de Monte-Cristo w reżyserii Josée Dayana . Jednak widownia pierwszego kanału spada z roku na rok.
31 marca 2005 r., we Francji zostaje uruchomiona naziemna telewizja cyfrowa (TNT). Francuzi odbierają teraz 14 kanałów, zamiast dotychczasowych siedmiu. Podobnie jak inne kanały historyczne, TF1 cierpi z powodu rozproszenia widzów i obserwuje spadek widowni o ponad 7 punktów w ciągu zaledwie 5 lat. W 2008 roku po raz pierwszy w swojej historii spadła poniżej 30% udziału w rynku. To oczywiście odbija się na spadających obrotach i sieć jest zobowiązana do ogłoszenia pierwszego ostrzeżenia o wynikach w 2009 roku.
Era Nonce Paoliniego (2007-2016)22 maja 2007 r., Nonce Paolini powiedzie Patrick Le Lay jako prezes i dyrektor generalny grupy TF1 . Kwestionuje całą filozofię korporacyjną, kładąc kres polityce przebijania stawek przez kanał. Pozbywa się za kulisami wszystkich wielkich pensji, takich jak Takis Candilis , Charles Villeneuve , Robert Namias czy Jean-Claude Dassier i oddziela się od gwiazdorskich gospodarzy na antenie. Najbardziej charakterystycznym odejściem jest odejście Patricka Poivre d'Arvor , brutalnie zwolnionego z prezentacji 20-godzinnej gazety po 21 latach służby.
Nonce Paolini zmniejsza również inwestycje w programy, zamiast tego dążąc do rentowności. Koszt harmonogramu spadł z 1 miliarda euro dla samego TF1 w 2007 roku do 956 milionów dla czterech bezpłatnych kanałów grupy w 2015 roku. TF1 odnawia jednak dużą część swojego harmonogramu wraz z uruchomieniem nowych programów w reality TV ( Secret Story ), konkursy ( The Voice: Najpiękniejszy głos , Dance with the Stars , MasterChef ), teleturnieje ( Les Douze Coups de midi , Money Drop ) oraz beletrystyka ( Profiling , Falco ). Ale kanał opiera się głównie na amerykańskich serialach , tańszych niż oryginalne produkcje. TF1 traci kulturę imprezy i coraz mniej odróżnia się od swoich konkurentów TNT. W ten sposób jego widownia nadal spada i po raz pierwszy spadła poniżej 25% w 2010 roku.
Jeśli TF1 straciła swój blask pod kierownictwem Nonce Paolini, pozostaje wiodącym kanałem europejskim i jest teraz w centrum potężnej grupy, która łączy kilka kanałów i była w stanie wdrożyć strategię dywersyfikacji .
Era Paoliniego pozostaje naznaczona redukcją zatrudnienia (w tym wielu prezentowanych prezenterów) i wydatkami, kończąc to, co uważano za złoty wiek lat 90.-2000.
Era Gillesa Pélissona (od 2016)19 lutego 2016, Gilles Pélisson staje się nowym CEO grupy TF1 .
6 września 2017 r.TF1 rozpoczyna specyficzny marketing swojej powierzchni reklamowej w Belgii za pośrednictwem agencji reklamowej Transfer. Jest to drugie stoisko reklamowe sieci, po istniejącym od kilku lat w Szwajcarii . Dwie duże francuskojęzyczne belgijskie grupy telewizyjne RTL Group i RTBF obawiają się, że ich obroty znacznie spadną.
Mimo to TF1 odnawia znaczną część swojego harmonogramu, uruchamiając nowe programy, takie jak Mask Singer , Big Bounce Battle , District Z , Plan C , The Wall , Ninja Warrior i La Chanson secrète . TF1 również odnawia swoich gospodarzy, witając Camille Combal , Grégoire Margotton , Anaïs Grangerac , Tatianę Silvę i Marie-Sophie Lacarrau . TF1 ponownie uruchamia programy takie jak Qui Veut Gagner Des Millions? i jestem gwiazdą Zabierz mnie stąd . Jeśli chodzi o fikcję, TF1 wprowadza wiele mini-serii ( Les Bracelets Rouges , Le Bazar de la Charité , HPI , itp. ), ale także unitarnych ( Jacqueline sauvage , Le Premier Oublié , itp. ) Należy również pamiętać, że seria francuska Balthazar z Tomerem Sisleyem był najchętniej obserwowany w 2018 i 2020 roku (format 2×52 m ), a nowe amerykańskie serie ( Good Doctor , SWAT , Manifest i The Resident ) wciąż są miłym, małym sukcesem. Duże zmiany również o 19:00, ponieważ TF1 postanowiło usunąć codzienne gry, aby ustawić telenowela Jutro należy do nas . Po sukcesie pierwszej opery mydlanej TF1 zamówiła drugą operę mydlaną zatytułowaną Tu wszystko się zaczyna w strategicznym skoku o 18.30. Dlatego TF1 oferuje codziennie godzinę francuskiej fikcji.
Pomimo wszystkich wysiłków TF1, publiczność spadła, a w 2019 roku kanał spadł poniżej 20% udziału w widowni po raz pierwszy w swojej historii.
Wyniki finansowe ogłaszane są pod koniec 2019 roku i wykazują oznaki zachęty: stopa marży operacyjnej osiąga dwucyfrową wartość (10,8% wobec 8,7% rok wcześniej) po raz pierwszy od 2011 roku. W 2019 roku TF1 ogłasza skonsolidowany 2,337 mld euro i utrzymuje dobrą dynamikę pomimo spadających wpływów z reklam, rok 2018 był wyższy w szczególności dzięki transmisji Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej na kanale TF1.
Koniec maj 2020TF1 zostaje skazany przez trybunał przemysłowy na zapłacenie 700 000 euro Bruce'owi Frankelowi, jednemu z jego byłych współpracowników przez 37 lat (1981-2017). TF1, która odwołała się od decyzji, została uznana winną „zwolnienia bez rzeczywistej i poważnej przyczyny, pracy ukrytej i dyskryminacji” .
W samym środku kryzysu zdrowotnego związanego z Covid-19 , TF1 ubolewa nad 64,2% spadkiem zysku netto do 38,4 mln euro w pierwszej połowie 2020 r., co stanowi spadek o trzy w porównaniu z 2019 r. W innych miejscach sprzedaż spadła o 22,9% do 883,5 mln euro.
17 maja 2021, grupy TF1 i M6 deklarują wyłączność w negocjacjach dotyczących połączenia, projektu wspieranego przez Bouygues i RTL, które będą posiadać odpowiednio 30% i 16% nowego podmiotu.
Pierwsze logo TF1 od 1975 do 1984, opatrunek anteny oraz napisy programowe są dziełem Catherine Chaillet, która wcześniej opatrzyła trzeci kanał ORTF, którego kod otwierający to Antena mocno przypomina antenę TF1 z 1975 roku. Tifiny , małe zwierzęta stworzone przez Catherine Chaillet i mające kształt trzech liter logo TF1, pojawiają się wStyczeń 1977jako przerywnik przed wiadomościami telewizyjnymi TF1 Actualités lub programami młodzieżowymi dogrudzień 1981. W 1977 TF1 przyjęła nowe, bardziej kolorowe kody otwierające i zamykające stworzone przez kalifornijską agencję Robert Abel and Associates (in), której bardzo rytmiczną muzykę skomponował Vladimir Cosma .
Zmieniono identyfikację wizualną TF1 1 st styczeń 1985w celu unowocześnienia wizerunku sieci, która traci energię w obliczu konkurencji. Chodzi o pokazanie nowego oblicza pierwszej strony. Nowe logo, zachowując typografię stworzoną przez Catherine Chaillet, traci kolorystykę na rzecz niebieskich listew 3D, które mają nadać mu głębi. Pomysł polega na tym, aby TF1 budować na fundamentach założonych w 1975 roku, wpisując się w swoje czasy z nutką nowoczesności . Otwór anteny kanału również zmienia1 st styczeń 1986. Wyreżyserowany przez Davida Nilesa, składa się z animacji dających poczesne miejsce figurom geometrycznym w 3D, podkreślających to, co oferuje kanał: kino , rozrywka, sport , informacja i kultura , a wszystko to na syntetycznej muzyce towarzyszącej tej idei TF1 chce przywrócić swój status numer 1. To Bruno Masure prezentuje te nowe napisy wyłącznie pod koniec gazety o 20:0031 grudnia 1985. 6 stycznia 1987, dokonano ostatecznej modyfikacji historycznego logo TF1 poprzez umieszczenie go przed żółtym trójkątem w celu dalszego wzmocnienia anteny, a tym samym zwiększenia wartości kanału przed jego prywatyzacją.
6 kwietnia 1987 r., po prywatyzacji , opatrunek na antenie jest opłacany przez TF1 Publicité Production. 1 st lipca 1989, kanał przyjmuje nowe, bardziej stonowane przejściowe wykończenie anteny, w którym jego historyczne logo ustępuje miejsca prostej wzmiance o TF1 czcionką Futura Light. 2 lutego 1990TF1 prezentuje swoje nowe niebiesko-biało-czerwone logo, używane do dziś i stworzone przez brytyjską agencję Lambie-Nairn (en) .
W miesiącu wrzesień 1991, kanał modyfikuje wykończenie anteny i dżingle reklamowe głównie w odcieniach niebieskiego i czerwonego, wizualnie tłumacząc nowe niebiesko-czerwone logo stworzone rok wcześniej, ale także jego wysokiej klasy rozrywkę. Wwrzesień 1993, tym razem zmienia się jingle pubu, reszta opatrunku antenowego pozostaje taka sama.
W wrzesień 1995, sieć zmienia swój wygląd, nowy projektuje agencja Gédéon.
31 grudnia 1999 r.TF1 prezentuje nowy wygląd powierzony agencji View. To jest skórka z zakładkami, w której pojawia się logo. Reklamy dżingle zawierają trzy litery PUB czcionką Eurostile z efektem dźwiękowym głosów kobiecych oraz Boże Narodzenie 2003 i 2004 z efektem dźwiękowym głosów dzieci. Dżingle przejściowe zawierają strzałki. Początkowo te dżingle miały czarne tło. Latem 2000, 2001 i 2002 te ostatnie mają tło o zmiennym kolorze (niebieskie, pomarańczowe, różowe itp.). Od połowy 2003 do10 lipca 2006 r., zmieniają się na białe tło.
10 lipca 2006 r.TF1 prezentuje nowy opatrunek wykonany przez amerykańską agencję Aerodrome Pictures i zaadaptowany przez francuską agencję Naked. Przyczepy opierają się na ścianie z projektorów, pokazów świetlnych i ruchów kamer. Dżingle pubowe zachowują tę samą koncepcję, co wcześniej, ze szkicami skupionymi wokół 3 liter PUB From17 listopada 2008, kanał umieszcza swoje logo w przezroczystej bieli we wszystkich swoich programach w celu walki z piractwem. 19 kwietnia 2010, kanał płynnie rozwija swoje opakowanie, zwłaszcza na głębię ostrości, aby móc go zachować jeszcze przez kilka lat.
28 września 2013 r., kanał emituje nowy wygląd wyprodukowany przez agencję Naked. Przyczepy pracują na systemie animacji listew z nową typografią (Avant Garde) stosowaną w kilku gramaturach. Nowe dżingle pubowe zostały opracowane w ten sam sposób, co poprzednie. Zmieniono również logo kanału, dodając zanikanie między niebieskim a czerwonym.
Ten opatrunek pozostaje na miejscu przez 7 lat, przed poważną zmianą na 6 stycznia 2021, z okazji 46. rocznicy istnienia kanału. Tym samym plastyka wizualna, wciąż realizowana przez agencję Naked, zostaje uproszczona i oczyszczona z jej systemu listew, a dżingle reklamowe i opatrunek zwiastunów ewoluują/poruszają się. Ewoluuje również projekt dźwiękowy łańcucha, wyprodukowany przez agencję Start Rec i obracający się wokół czterech nut, przywołujących poprzednią tożsamość dźwiękową. Jednak pomimo tych zmian logo pozostaje takie samo.
Stare logo 6 stycznia 1975 r. w 31 grudnia 1984.
Stare logo 1 st styczeń 1985 w 5 stycznia 1987 r..
Stare logo 6 stycznia 1987 w 2 lutego 1990 przed godziną 20:00 gazeta
Stare logo 2 lutego 1990 od godziny 20:00 gazety do 10 lipca 2006 r..
Stare logo 10 lipca 2006 r. w 28 września 2013 r..
Aktualne logo od 28 września 2013 r..
Dawne logo TF1 HD 30 października 2008 w 28 września 2013 r..
Dawne logo TF1 HD 28 września 2013 r. w 26 kwietnia 2016.
Dawne logo TF1 3D 10 czerwca 2010 w 28 września 2013 r..
Logo TF1 3D od 28 września 2013 r..
Od momentu powstania 1 st styczeń 1975 w dniu jego prywatyzacji 6 kwietnia 1987 r., TF1 jest kierowany przez prezesa i dyrektora naczelnego (CEO). Ponieważ kanał jest prywatny, zarządza nim prezes grupy TF1 , czasami wspomagany przez wiceprezesa lub dyrektora generalnego. Do roku 2010 poszczególne działy (programy, informacje, sport itp.) dotyczyły tylko kanału TF1, ale po rozszerzeniu grupy TF1 ich zakres został rozszerzony na wszystkie kanały grupy (TF1 , TMC , TFX, TF1 Séries Filmy i LCI ).
prezesi
Wiceprezesi / Dyrektorzy Generalni
Reżyserzy francuskiej beletrystyki
Dyrektorzy ds. informacji
Dyrektorzy Operacji Specjalnych
Dyrektorzy sportowi
Od momentu powstania 6 stycznia 1975 r. w dniu jego prywatyzacji 6 kwietnia 1987 r., krajowa firma programowa Francuska Telewizja 1 (TF1) była państwową państwową spółką państwową należącą w 100% do państwa francuskiego .
Od czasu prywatyzacji 6 kwietnia 1987 r., French Television 1 (TF1) jest spółką akcyjną należącą w całości do grupy TF1 . Ten ostatni, notowany na giełdzie Euronext w Paryżu, jest spółką zależną francuskiej grupy przemysłowej Bouygues .
W 10 października 2019 r., kapitał jest podzielony w następujący sposób:
Nazwisko | % |
---|---|
Bouygues | 43,6% |
TF1 (pracowniczy plan oszczędnościowy) | 7,18% |
Harris Associates | 6,21% |
CDC Przedsiębiorstwa | 2,00% |
Ubezpieczenie CNP | 0,97% |
Lombardia Capital Partners | 0,32% |
Allianz Global Investors | 0,17% |
Zarządzanie aktywami BNP Paribas. | 0,056% |
Inwestycje Voya | 0,049% |
Doradcy Pielgrzymi | 0,049% |
Budżet narodowej firmy programowej TF1 wynosił 1,18 miliarda franków w 1979 roku i 2,5 miliarda franków w 1986 roku przy stracie 85 milionów franków w tym samym roku. Jej finansowanie zostało zapewnione w 40% z udziału w licencji audiowizualnej, aw 60% z wpływów z reklam marki emitowanych na antenie przez francuską agencję reklamową .
Od czasu prywatyzacji 6 kwietnia 1987 r.TF1 nie otrzymuje już opłaty licencyjnej i jest finansowana wyłącznie z reklam sprzedawanych przez jej sieć TF1 Publicité . Koszt trzydziestosekundowego spotu reklamowego na TF1 różni się w zależności od widowni, to znaczy od harmonogramów i programów. W 2014 roku kosztowało to około 40 000 euro na program przedwieczorny i od 100 000 do 150 000 euro na udany wieczór premierowy serialu telewizyjnego lub filmu . Podczas imprez, takich jak zawody sportowe, cena może wzrosnąć: na przykład miejsce podczas półfinału Blues of Euro 2016 kosztuje 225 000 €.
Pierwsza siedziba telewizji francuskiej 1 (TF1), a część jego studio zlokalizowane były w 13-15 rue Cognac-Jay w 7 th arrondissement of Paris , historyczna siedziba francuskiej telewizji od 1940 roku, ale lepiej upewnić się, że samodzielność zakładów i spółek utworzonych na mocy prawa7 sierpnia 1974 r, rząd nalegał, aby siedziby firm były wyraźnie zindywidualizowane. Zatem TF1 porzucił część swojej działalności Radia Domu zainstalować swoją siedzibę w pomieszczeniach bardziej przestronne i nowoczesne u podnóża Montparnasse Tower 17-cia ulicy odbojnice w 15 th dzielnicy Paryża , studia telewizyjne zamieszkałych w rue Cognacq-Jay .
Obecna siedziba TF1 znajduje się z 1 st czerwiec 1992w wieży TF1 przy 1 quai du Point du Jour w Boulogne-Billancourt , na południowy zachód od Paryża , wzdłuż Sekwany . Zbudowana przez grupę Bouygues , właściciela TF1, wieża ma 14 pięter.
Pierwsza siedziba TF1 przy 13-15 rue Cognacq-Jay w Paryżu .
Siedziba grupy TF1 w TF1 Tower w Boulogne-Billancourt .
Każdego dnia TF1 nadaje dwie sesje informacyjne: Dziennik o 13:00 i Dziennik o 20:00 . Informacje są również obecne w kilku magazynach, takich jak 7 sur 7 (1981-1997), Reportaże (od 1987), Le Droit de savoir (1990-2008), Ile to kosztuje? (1991-2010) i siedem do ośmiu (od 2000). Niektóre czasopisma specjalizują się w sporcie, np. Téléfoot (od 1977) i Automoto (od 1975), czy literatura, np. Vol de nuit (1999-2008). Kanał nadaje również magazyny usługowe, społeczne lub odkrywcze, takie jak 30 Million Friends (1976-2003), Téléshopping (od 1987), Sans No Doubt (1994-2009), Ushuaïa Nature (1998-2014) i 50 minut inside (od 2006). ).
Znaczna część programu kanału poświęcona jest rozrywce, takiej jak programy Sacrée Soirée (1987-1994), Ciel, mon mardi! (1988-2001), Video Gag (1990-2008), The Children of TV (1996-2016), The Cauet Method (2003-2008), The 100 największych ... (2003-2012/2020), C'is Canteloup (od 2011), piątek wszystko jest dozwolone (od 2011) i Plan C (od 2019). Wiele teleturniejów jest transmitowanych w południe, np. The Fair Price (1987-2001 / 2009-2015), Uważaj na spacery! (2001-2010) i Les Douze Coups de midi (od 2010), wczesnym wieczorem jak La Roue de la fortune (1987-1997/2006-2012), Une famille en or (1990-1999/2007-2014/2020 -), Le Bigdil (1998-2004), Le Maillon słaby (2001-2007) i Money Drop (2011-2017), czy w pierwszej części wieczoru jak Qui chce zarobić miliony? (2000-2016/2019-2020) oraz Le Grand Concours des animateurs (od 2003), The Wall (2017-2018).
Kanał nadaje programy uważane przez wielu Francuzów za kontrowersyjne. W latach 90. telewizję ucieleśniały takie programy, jak Perdu de vue (1990-1997) i Świadek numer 1 (1993-1996). Od 2000 roku, reality TV zajęło swoje miejsce w programach o życiu społeczności, takich jak Koh-Lanta (od 2001) i Secret Story (2007-2017) lub uwodzenie, jak L'Île de la temptation (2002-2008), telehaki, takie jak Star Academy (2001-2008) i The Voice: La Plus Belle Voix (od 2012) oraz konkursy takie jak MasterChef (2010-2015), Taniec z Gwiazdami (od 2011) i Mask Singer (od 2019).
TF1 jest również bardzo obecny w fikcji z rozpowszechnianiem filmów ( Cine Dimanche ), filmów telewizyjnych, seriali i seriali telewizyjnych we Francji lub za granicą. Realizuje francuskie seriale i opery mydlane, takie jak Navarro (1989-2007), Une famille groźny (od 1992-2018), Les Cordier, sędzia et flic (1992-2005), Julie Lescaut (1992-2014), Une femme d' honor (1996-2008), Joséphine, Anioł Stróż (od 1997), Sekcja Badań (od 2006), Camping Paradis (od 2006), kryminalistyka RIS (2006-2014), Profilowanie (od 2009), Clem (od 2010 ) , Jutro należy do nas (od 2017) lub Tutaj wszystko się zaczyna (od 2020). W tym samym czasie nadawana jest coraz więcej francuskich miniseriali. TF1 nadaje również zagraniczne seriale i seriale, takie jak The Young and the Restless (od 1989), Alerte à Malibu (1991-2005), Walker, Texas Ranger (1995-2001), Alerte Cobra (1997-2006), Sept à la house (1999-2008), Nowy Jork, jednostka specjalna (od 2000), Les Experts (2001-2016), Monk (2003-2010), Las Vegas (2005-2010), Criminal Minds (od 2006), Grey's Anatomy (od 2006), Dr House (2007-2013), Mentalista (2010-2015), Zainteresowany (2013-2016), Czarna lista (od 2014), Dobry Doktor (od 2018) i Manifest (od 2019). Wiele seriali animowanych skierowanych do młodych ludzi jest emitowanych w określonych niszach i Tfou (od 2007 roku).
TF1 transmituje wiele wydarzeń na żywo lub z opóźnieniem, takich jak show Enfoirés , ceremonia NRJ Music Awards lub wybory Miss Francji , ale także zawody sportowe, w całości lub we współpracy z innymi kanałami. Nadaje głównie najważniejsze międzynarodowe wydarzenia sportowe w piłce nożnej , takie jak Mistrzostwa Świata i Mistrzostwa Europy oraz mecze drużyny francuskiej . Czasami oferuje związek rugby i Formułę 1 .
Transmisje sportowe w piłce nożnej lub rugby były w przeszłości teatrem wojny o uzyskanie wyłącznych praw do transmisji, często z konkurentem M6. Wraz z pojawieniem się TNT i kanałów przejmowanych przez serwery internetowe ścierają się obecnie sieci kanałów telewizyjnych.
Od czasu prywatyzacji w 1987 roku TF1 jest najchętniej oglądanym kanałem telewizyjnym we Francji, wyprzedzając kanały publiczne France 2 i France 3 oraz inny duży kanał prywatny M6 . Pomimo straty prawie dwudziestu pięciu punktów w ciągu trzydziestu lat i coraz mniejszego dystansu do swoich „historycznych” konkurentów, sieci udało się utrzymać pierwsze miejsce.
W trzecim i czwartym roku swojego istnienia, w 1977 i 1978 roku, kanał publiczny TF1 osiągnął najwyższy rekord ze średnim rocznym udziałem w oglądalności na poziomie 50,4%. Następnie z roku na rok spadał, tracąc ponad dwanaście punktów w ciągu zaledwie pięciu lat, i osiągnął 37,9% w 1983 r. Następnie spadł z powrotem na drugie miejsce wśród najchętniej oglądanych kanałów we Francji, wyprzedzając Antenne 2 . Jeśli publiczność znów zaczęła rosnąć, to dopiero w 1987 r., roku jej prywatyzacji, odzyskała pierwsze miejsce.
W 1988 roku TF1 osiągnął najwyższy rekord jako kanał prywatny ze średnim rocznym udziałem w oglądalności na poziomie 44,8%. Następnie, cierpiąc z powodu konkurencji ze strony satelity, a następnie naziemnej telewizji cyfrowej, nadal spada z roku na rok, tracąc ponad dwanaście punktów w ciągu siedemnastu lat, osiągając 32,3% w 2005 r. Następnie spadek przyspiesza wraz z konkurencją ze strony nowych kanałów naziemnej telewizji cyfrowej : kanał ponownie stracił dwanaście punktów w ciągu zaledwie jedenastu lat i osiągnął rekordowy poziom 20,4% w 2016 roku. W ciągu trzydziestu lat kanał zmniejszył swój udział w widowni o ponad połowę, spadając poniżej 40% w 1994 r. i 30% w 2008 r.
W styczeń 2020TF1 osiągnął historycznie niski poziom oglądalności ze średnim udziałem w widowni wynoszącym 18,8%.
Rozprawy ogólne General1975 | 1976 | 1977 | 1978 | 1979 | 1980 | Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden | 1982 | 1983 | 1984 | 1985 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
45,4% | 50,4% * | 50,4% * | 46,8% | 47,3% | 46,3% | 42,3% | 37,9% | 39,1% | 38,6% |
styczeń | luty | Marsz | kwiecień | Może | czerwiec | lipiec | sierpień | wrzesień | październik | listopad | grudzień | Roczna średnia | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1986 | 38,4% | 38,2% | |||||||||||
1987 | 42,5% | 44,0% | 42,1% | ||||||||||
1988 | 44,8% | ||||||||||||
1989 | 41,0% | ||||||||||||
1990 | 41,9% | ||||||||||||
1991 | 43,0% | 42,1% | |||||||||||
1992 | 41,0% | ||||||||||||
1993 | 41,0% | ||||||||||||
1994 | 39,5% | ||||||||||||
1995 | 37,3% | ||||||||||||
1996 | 36,3% | 35,6% | 33,1% | 35,6% | 35,0% | 35,1% | 33,7% | 34,0% | 35,4% | ||||
1997 | 34,6% | 35,6% | 34,5% | 34,9% | 35,3% | 35,7% | 32,8% | 35,8% | 34,8% | 34,9% | 34,2% | 37,0% | 35,0% |
1998 | 34,1% | 34,0% | 35,2% | 35,6% | 35,2% | 34,8% | 34,7% | 36,4% | 37,2% | 36,1% | 35,2% | 35,3% | 35,3% |
1999 | 34,9% | 36,5% | 35,6% | 35,9% | 34,2% | 35,1% | 33,0% | 34,7% | 34,7% | 36,1% | 35,2% | 35,2% | 35,1% |
2000 | 33,9% | 33,9% | 32,6% | 33,4% | 34,4% | 34,1% | 33,2% | 33,5% | 31,8% | 33,8% | 33,2% | 33,0% | 33,4% |
2001 | 33,8% | 33,3% | 33,6% | 32,5% | 31,8% | 31,8% | 31,3% | 33,7% | 33,6% | 32,0% | 32,0% | 32,8% | 32,7% |
2002 | 33,5% | 31,9% | 31,9% | 31,1% | 31,9% | 34,5% | 31,2% | 34,2% | 32,4% | 33,2% | 33,2% | 32,9% | 32,7% |
2003 | 31,9% | 31,3% | 31,8% | 30,5% | 31,1% | 31,6% | 31,1% | 31,3% | 31,4% | 32,4% | 30,8% | 32,2% | 31,5% |
2004 | 32,7% | 31,8% | 31,8% | 32,5% | 33,0% | 32,2% | 31,1% | 30,1% | 32,0% | 32,0% | 31,1% | 31,4% | 31,8% |
2005 | 32,2% | 32,1% | 32,7% | 31,4% | 31,7% | 31,2% | 32,6% | 34,5% | 33,4% | 33,4% | 31,5% | 31,9% | 32,3% |
2006 | 32,0% | 30,2% | 31,5% | 31,9% | 31,2% | 32,8% | 33,8% | 32,8% | 31,3% | 31,7% | 30,2% | 30,7% | 31,6% |
2007 | 30,7% | 31,0% | 31,0% | 30,3% | 31,4% | 30,5% | 30,2% | 31,6% | 31,8% | 31,8% | 29,3% | 28,9% | 30,7% |
2008 | 28,0% | 27,5% | 28,0% | 27,2% | 27,2% | 27,5% | 27,1% | 27,7% | 28,0% | 26,2% | 26,1% | 26,2% | 27,2% |
2009 | 26,7% | 26,2% | 26,7% | 26,3% | 25,5% | 25,9% | 25,7% | 26,7% | 26,6% | 26,2% | 25,8% | 24,8% | 26,1% |
2010 | 25,1% | 25,1% | 25,1% | 24,3% | 24,0% | 25,1% | 23,9% | 24,0% | 24,1% | 24,7% | 24,3% | 24,6% | 24,5% |
2011 | 24,1% | 23,9% | 24,5% | 23,2% | 23,6% | 23,3% | 22,8% | 23,4% | 24,1% | 24,5% | 23,0% | 23,3% | 23,7% |
2012 | 22,3% | 22,6% | 23,6% | 22,6% | 22,9% | 22,2% | 21,8% | 21,3% | 23,0% | 23,4% | 23,3% | 23,1% | 22,7% |
2013 | 23,3% | 23,2% | 23,9% | 22,6% | 22,2% | 21,9% | 21,4% | 22,2% | 23,4% | 23,6% | 23,3% | 22,6% | 22,8% |
2014 | 22,6% | 22,5% | 23,3% | 22,8% | 22,1% | 24,6% | 23,7% | 22,5% | 22,7% | 23,0% | 22,5% | 23,0% | 22,9% |
2015 | 21,8% | 21,8% | 21,9% | 21,3% | 21,0% | 21,4% | 20,4% | 20,0% | 21,3% | 22,4% | 21,7% | 21,0% | 21,4% |
2016 | 20,6% | 21,4% | 21,7% | 20,2% | 20,3% | 20,4% | 18,9% | 18,6% | 20,4% | 20,3% | 20,4% | 20,7% | 20,4% |
2017 | 19,7% | 19,3% | 21,0% | 19,4% | 20,2% | 19,7% | 18,8% | 19,7% | 20,3% | 20,3% | 20,4% | 20,8% | 20,0% |
2018 | 19,8% | 19,3% | 20,3% | 20,0% | 19,6% | 21,6% | 22,4% | 19,3% | 20,4% | 20,9% | 20,0% | 19,8% | 20,2% |
2019 | 19,2% | 20,0% | 19,2% | 19,1% | 20,2% | 18,4% ** | 19,0% | 19,8% | 20,1% | 19,9% | 19,8% | 19,5% | |
2020 | 18,8% | 19,1% | 18,9% | 19,5% | 19,3% | 18,7% | 19,4% | 18,8% | 19,3% | 20,1% | 19,2% ** | ||
2021 | 19,9% | 19,6% | 20,5% | 20,0% | 19,9% | 19,3% |
Podpis :
12 lipca 1998TF1 osiągnęła historyczny rekord oglądalności, transmitując finał Mistrzostw Świata FIFA 1998 między Francją a Brazylią , a następnie 20,6 mln widzów, czyli 75,6% udziału w widowni. Ten rekord został pobity dwa lata później,2 lipca 2000, z finałem Francja-Włochy Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2000, które przyciągnęły 21,4 mln widzów, co stanowi 77,5% udziału w rynku. Sześć lat później został ponownie pobity,9 lipca 2006, z transmisją finału Francja-Włochy Mistrzostw Świata FIFA 2006, którą obejrzało 22,1 mln widzów, co stanowi 80,3% udziału w widowni. Jest to również najlepsza widownia dla programu telewizyjnego we Francji, łącznie wszystkie kanały. Eksperci uważają jednak, że półfinał Mistrzostw Świata FIFA 1982 między Francją a Niemcami jest najchętniej oglądanym wydarzeniem w historii francuskiej telewizji, wliczając w to przegrane rzuty karne przez francuskich piłkarzy, których obejrzałoby 32,1 mln ich rodaków.
TF1 zajmuje większość miejsc Top 100 ustanowionych przez Médiamétrie każdego roku. Od wielu lat często osiąga ponad 90 ze 100 najlepszych odbiorców roku, w tym najlepszą widownię, stawiając się znacznie przed konkurencją. Kanałowi udało się nawet zdobyć 100 najlepszych odbiorców 2007 roku.
Przestarzały | Program | Uprzejmy | Widzowie | Udział w rynku |
---|---|---|---|---|
5 lipca 2006 r. | Mistrzostwa Świata FIFA 2006 (półfinał: Portugalia - Francja ) | Sport | 22 220 000 | 76,7% |
9 lipca 2006 | Mistrzostwa Świata FIFA 2006 (Finał: Francja - Włochy ) | Sport | 22,143,700 | 80,3% |
2 lipca 2000 | Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000 (Finał: Francja - Włochy ) | Sport | 21 441 000 | 77,5% |
12 lipca 1998 | Mistrzostwa Świata FIFA 1998 (Finał: Francja - Brazylia ) | Sport | 20 577 000 | 75,6% |
27 czerwca 2006 | Mistrzostwa Świata FIFA 2006 (1/8 finału : Hiszpania – Francja) | Sport | 19 565 000 | 67,9% |
Przestarzały | Program | Uprzejmy | Widzowie | Udział w rynku | |
---|---|---|---|---|---|
1990 | 17 kwietnia | Under-Gifted na wakacje przez Claude Zidi | Kino | 14 602 500 | 56,0% |
1991 | 29 maja | Puchar Europy Mistrzów Klubowych 1990-1991 ( Finał : Olympique Marsylia - Czerwona Gwiazda Belgrad ) | Sport | 17 544 000 | 68,3% |
1992 | 26 grudnia | Le Grand Bluff autorstwa Patricka Sébastien | Zabawa | 17 494 400 | 73,8% |
1993 | 26 maja | Liga Mistrzów UEFA 1992-1993 ( Finał : Olympique de Marseille - AC Milan ) | Sport | 16 567 000 | 65,7% |
1994 | 23 lutego | Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1994 (oryginalna łyżwiarstwo kobiet) | Sport | 14 560 350 | 57,2% |
1995 | 27 kwietnia | Julie Lescaut | Seria | 12 300 000 | 54,7% |
1996 | 19 marca | Zakonnica w przebraniu przez Emile Ardolino | Kino | 12 500 000 | 51,7% |
1997 | 2 grudnia | Dz 20 godzin od Patrick Poivre d'Arvor (strajkowego na France Télévisions) | Informacja | 15 019 330 | 61,9% |
1998 | 12 lipca | Mistrzostwa Świata FIFA 1998 (Finał: Francja - Brazylia ) | Sport | 20 600 000 | 75,6% |
1999 | 6 listopada | 1999 Puchar Świata w Rugby Union (Finał: Francja - Australia ) | Sport | 14 199 300 | 79,6% |
2000 | 2 lipca | Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2000 (Finał: Francja - Włochy ) | Sport | 21 400 000 | 77,5% |
2001 | 29 maja | Kolacja z Francis Veber | Kino | 11 700 000 | 50,3% |
2002 | 18 listopada | Dz 20 godzin od Patrick Poivre d'Arvor (strajkowego na France Télévisions ) | Informacja | 14 840 000 | 58,3% |
2003 | 13 października | Dominici Affair przez Pierre Boutron | film telewizyjny | 12 200 000 | 50,2% |
2004 | 21 czerwca | Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2004 (Pula: Francja - Szwajcaria ) | Sport | 15 300 000 | 59,9% |
2005 | 12 października | Eliminacje do Mistrzostw Świata FIFA 2006 : Francja v Cypr | Sport | 13320 000 | 50,4% |
2006 | 5 lipca | Mistrzostwa Świata FIFA 2006 (półfinał: Portugalia – Francja) | Sport | 22 200 000 | 76,7% |
2007 | 13 października | Puchar Świata w Rugby Union 2007 (półfinał: Anglia - Francja ) | Sport | 18 300 000 | 67,4% |
2008 | 13 czerwca | Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2008 (Pula: Holandia - Francja ) | Sport | 12 678 000 | 52,0% |
2009 | 6 marca | Enfoiré tworzą swoje kino | Pokazać | 12 300 000 | 53,1% |
2010 | 17 czerwca | Mistrzostwa Świata FIFA 2010 (pula: Francja - Meksyk ) | Sport | 15 200 000 | 56,0% |
2011 | 23 października | Puchar Świata w Rugby Union 2011 (Finał: Francja - Nowa Zelandia ) | Sport | 15 400 000 | 82,3% |
2012 | 16 marca | Bal Enfoirés | Pokazać | 13.294,000 | 53,2% |
2013 | 15 Marca | Pozytywka Enfoirés | Pokazać | 13 600 000 | 53,7% |
2014 | 4 lipca | Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 2014 (ćwierćfinał: Francja – Niemcy ) | Sport | 16 900 000 | 71,8% |
2015 | 17 października | Puchar Świata w Rugby Union 2015 (ćwierćfinał: Nowa Zelandia v Francja) | Sport | 12 200 000 | 47,3% |
2016 | 7 lipca | Mistrzostwa Europy w piłce nożnej 2016 (półfinał: Niemcy – Francja) | Sport | 19 300 000 | 68,2% |
2017 | 3 marca | Misja Skurwysyny | Pokazać | 10 700 000 | 45,2% |
2018 | 15 lipca | Mistrzostwa Świata FIFA 2018 (Finał: Francja - Chorwacja ) | Sport | 19 340 000 | 82,2% |
2019 | 28 czerwca | Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej Kobiet 2019 (ćwierćfinał: Francja – Stany Zjednoczone ) | Sport | 10 712 000 | 50,7% |
2020 | 13 kwietnia | Oświadczenie Prezydenta RP | Informacja | 14 600 000 | 37,3% |
2021 | 28 czerwca | Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2020 (1/8 finału : Francja – Szwajcaria) | Sport | 16 344 000 | 63,3% |
CIM (Media Information Center) mierzy odbiorców w Belgii od 1997. CIM przeprowadza swoje badania, wyodrębniając dwa rynki: francuskojęzyczny rynek belgijski i rynek flamandzki .
Ogólna roczna widownia TF1 jest mierzona przez CIM od 1997 roku. Jednak publiczność dla najlepszych programów jest liczona dopiero od uruchomienia TF1 Belgia, 6 września 2017 r., data uruchomienia przez kanał okien reklamowych przeznaczonych na francuskojęzyczny rynek belgijski.
Globalna publiczność
|
|
|
|
Źródło:
Ze średnim rocznym udziałem w widowni na poziomie 12,38% w 2020 r., TF1 jest trzecim najczęściej oglądanym francuskojęzycznym kanałem belgijskim, za La Une (20,13%) i RTL TVI (19,63%). Jego średnia oglądalność ma tendencję do spadku od 2016 roku.
W celu komercyjnym (Principal Purchasing Manager 18-54) kanał ma wyższy udział w oglądalności (15,46%), zajmując drugie miejsce za RTL TVI (24,93%) i przed La Une (14,75%). To znaczy niewielki wzrost, po okresie spadku tego celu (17,26 w 2017 r., 15,59% w 2018 r., 14,62% w 2019 r.).
Top 10 najczęściej oglądanych programów według roku2020 | ||||
---|---|---|---|---|
Program | Przestarzały | Liczba widzów | Udział w rynku | |
1 | Zakład (y) Enfoirés | 06.03.2020 | 682,100 | 44,9% |
2 | Koh-Lanta: wyspa bohaterów | 04/10/2020 | 558,200 | 29,9% |
3 | Koh-Lanta: 4 krainy | 13.11.2020 | 547,300 | 31,5% |
4 | Głos: najpiękniejszy głos | 25.01.2020 | 473 300 | 36,0% |
5 | Piosenkarka w masce - finał | 28.11.2020 | 406.700 | 28,5% |
6 | Wielka wpadka 31 | 31.12.2020 | 393 000 | 25,5% |
7 | Sekretna piosenka | 12.12.2020 | 372 800 | 25,9% |
8 | Kolacja idiotów | 14.05.2020 | 354.800 | 22,0% |
9 | The Voice Kids - Finał | 10.10.2020 | 354 400 | 26,6% |
10 | Le 20 heures - Edycja specjalna | 13.04.2020 | 344 000 | 17,0% |
2019 | ||||
---|---|---|---|---|
Program | Przestarzały | Liczba widzów | Udział w rynku | |
1 | Świat bękartów | 03.08.2019 | 639 500 | 41,4% |
2 | Koh-Lanta: Wojna wodzów | 15.03.2019 | 498 200 | 33,1% |
3 | Głos: najpiękniejszy głos | 03/09/2019 | 482,700 | 30,7% |
4 | Wielka wpadka 31 | 31.12.2019 | 397,700 | 29,8% |
5 | Piosenkarka w masce - finał | 13.12.2019 | 396 500 | 26,3% |
6 | Dwanaście ciosów Bożego Narodzenia | 21.12.2019 | 338 800 | 26,7% |
7 | Kto chce być milionerem ? | 19.01.2019 | 330,100 | 26,6% |
8 | The Voice Kids - Finał | 25.10.2019 | 325 600 | 24,3% |
9 | Big Bounce - Wyścig na trampolinie | 01.11.2019 | 322 500 | 22,6% |
10 | The Twelve Coups de midi - Gra lata | 31.08.2019 | 318,100 | 28,3% |
2018 | ||||
---|---|---|---|---|
Program | Przestarzały | Liczba widzów | Udział w rynku | |
1 | Les Enfoirés 2018: Muzyka! | 03/09/2018 | 688,800 | 37,9% |
2 | Głos: najpiękniejszy głos | 02/10/2018 | 533,600 | 32,1% |
3 | Koh-Lanta: Bitwa Bohaterów | 16.03.2018 | 489 100 | 30,9% |
4 | Co zrobiliśmy dobremu Panu? | 09.12.2018 | 432 700 | 24,8% |
5 | Taniec z Gwiazdami - Finał | 12.01.2018 | 408,500 | 24,8% |
6 | Wielka wpadka 31 | 31.12.2018 | 398 000 | 27,4% |
7 | Nic do zgłoszenia | 03.11.2018 | 371,500 | 22,7% |
8 | Dzień, w którym spaliłem moje serce | 05/11/2018 | 365 400 | 27,8% |
9 | Dzieci Głosu | 09/11/2018 | 364 200 | 26,2% |
10 | Prawda o aferze Harry'ego Queberta | 11.11.2018 | 360 900 | 21,0% |
2017 | ||||
---|---|---|---|---|
Program | Przestarzały | Liczba widzów | Udział w rynku | |
1 | Koh Lanta: Fidżi | 09.01.2017 | 545 200 | 37,7% |
2 | Wielka wpadka 31 | 31.12.2017 | 483 000 | 33,0% |
3 | Taniec z gwiazdami – półfinał | 09.12.2017 | 434 200 | 27,2% |
4 | Ninja Warrior: The Heroes' Journey - Finał | 21.07.2017 | 406 000 | 32,7% |
5 | Dwanaście ciosów Bożego Narodzenia | 23.12.2017 | 374 400 | 22,9% |
6 | Johnny Hallyday - hołd | 09.12.2017 | 333 400 | 33,8% |
7 | NRJ Music Awards | 04/11/2017 | 320 700 | 24,6% |
8 | The Voice Kids - Finał | 30.09.2017 | 320,600 | 21,2% |
9 | skurwysyny dzieci | 01.12.2017 | 307 100 | 23,2% |
10 | Józefina, anioł stróż | 08.11.2017 | 290,200 | 21,3% |
Wszyscy widzowie w wieku co najmniej 4 lat oraz goście. Czas trwania programu dłuższy niż 15 minut.
Ze średnim udziałem w widowni wynoszącym 12% udziału w rynku w 2016 r., TF1 jest drugim najczęściej oglądanym francuskojęzycznym kanałem szwajcarskim, za RTS Un (19%).
2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
18% | 17% | 16% | 15% | 14% | 13% | 12% | 11% | 10% | 9% | 8% | 7% | 6% | 5% | 4% | 3% |
Od czasu prywatyzacji w 1987 r. charakter programów TF1 wywołał wiele reakcji dezaprobaty. Do gry , tym rzeczywistość i wiele serii , głównie oryginalny amerykański są często na linii ognia w tej krytyki, prywatny kanał decyduje się porzucić programowanie kulturowe, które są statystycznie mniej publiczność. Jednak to dzięki dużej widowni tego typu programu TF1 może bezpłatnie oferować największe wydarzenia sportowe.
Programowanie młodzieżoweProwadząca Dorothée została skrytykowana za „głupi” charakter niektórych jej programów. Tak więc od 1987 roku programy dla młodzieży Klubu Dorothée wyróżniano ze względu na zbyt słabą część wymiaru edukacyjnego na rzecz karykatur często uważanych za brutalne lub nawet niejednoznaczne, w szczególności wiele japońskich karykatur określanych jako „japoniaserie”. », Uważany za niebezpieczny dla rozwoju umysłowego dzieci.
Od telewizji do telewizji realityW latach 90. pojawienie się reality show (telewizji), takich jak Perdu de vue , Témoin numer 1 i Tout est possible, nadal dawało kanałowi zły wizerunek pomimo dużej liczby widzów. 4 września 1996 r., Dziennikarka Wyzwolenia Pierre Marcelle kwalifikuje Jacques Pradel z „czułym pasożyta”, o „słodkim tonem cocker spaniel”. Biorąc pod uwagę, że program Perdu de vue jest „komercyjnym wykorzystaniem intymności”, „programem inspirowanym przez policję i godzącym w wolność jednostki”, a gospodarz „wykorzystuje swoją żyłę z przewrotną skutecznością”. Na początku roku akademickiego 1996 Étienne Mougeotte , ówczesny wiceprezes kanału, wymyślił pojęcie „Poszukiwanie znaczenia”, które w następnym roku doprowadziło do poważnych porządków . Zniknęły wszystkie kontrowersyjne programy: Club Dorothée , Perdu de vue , Świadek numer 1 i Wszystko jest możliwe . Pojawiają się nowe programy symbolizujące „nową stronę tytułową”: Publiczność prezentowana przez Michela Fielda i Le Monde de Léa przez Paula Amara . Ale w 2001 roku, po sukcesie historii Loft na M6 , TF1 podpisało umowę na wyłączność z Endemolem na wyłączność swoich programów telewizyjnych typu reality show, takich jak Star Academy , Fear Factor czy L'Île de la temptation .
Sprawa RoswellPodczas pierwszej audycji Odysei dziwnych21 czerwca 1995 r.w TF1, Jacques Pradel ogłasza wydanie filmu dowodzącego istnienia kosmity z Roswell, pokazującego obrazy, które zostały następnie opublikowane przez magazyn VSD . Kanał Arte postanawia potępić to, co uważa za mistyfikację, emitując29 sierpnia 1995wieczór zatytułowany Extraterrestres, dowód, w którym programuje „pseudorosyjski” kontrdokument wyprodukowany przez Jeana-Teddy'ego Filippe, ukazujący również sekcję rzeczy z kosmosu, po którym odbędzie się debata moderowana przez Michela Polaca . Po wprowadzeniu na rynek kasety VHS pod tytułem The Extra-Terrestrial of Roswell , TF1 nadaje23 października 1995duże fragmenty filmu przedstawionego przez Raya Santilliego jako sekcję kosmity z Roswell. Film sprzedano do dwudziestu siedmiu krajów za łączną sumę szacowaną na trzydzieści milionów franków. Po tej audycji program został skrytykowany w prasie. W 2005 r. Santilli wyznał, że film był fałszerstwem, a kosmit został nakręcony przez Johna Humphreysa.
Redakcja TF1 stara się objąć wszystkie obszary bieżących spraw , w tym zajmując się lokalnymi aspektami, które wynikają z wydarzenia. Od czasu prywatyzacji kanał był często krytykowany za powierzchowne traktowanie informacji , które przedkładałoby lokalne wiadomości i sensację nad międzynarodową otwartość i merytoryczne traktowanie. Journal de 13 heures prezentowanych przez Jean-Pierre Pernaut jest symbolem wszystkich tych krytyków, oskarżonych o wlewanie do populizmu , demagogii , konserwatyzmu czy nawet Poujadism przez wolał mówić o „małych rzemieślników” niż międzynarodowego wiadomościach. Tym samym zamknięto po kolei biura korespondentów za granicą: Moskwa w 2010 roku, Rzym w 2012 i Londyn w 2016. Z kolei kanał rzadziej niż jego odpowiedniki jest oskarżany o paryskość , co pozostaje jednym z głównych trendów we francuskim audiowizualne .
W aspekcie etycznym kanał demonstruje politykę redakcyjną mającą na celu uczynienie wiadomości telewizyjnych narzędziem autopromocji programów, na które ma wyłączność ( piłka nożna lub reality TV ) w celu zagwarantowania widzom, na przykład wigilii i dnia po finale Star Academy czy Miss Francji , kiedy gospodarz Jean-Pierre Pernaut nie waha się otworzyć swojej gazety z tą „informacją”.
Jednakże 27 października 2010Dz 20 godzin prezentowanych przez Laurence Ferrari wygrał 1 st nagrodę mediów Tenor Globalne TV Awards nagradzania „naciskiem na gospodarkę, środowisko i roli kobiet w procesie przetwarzania informacji” . Gazeta otrzymuje również 2 e ceny Global Media Peace Awards za zasięg na arenie międzynarodowej.
Gazety TF1 były kilkakrotnie oskarżane o rozpowszechnianie fałszywych informacji, albo przez zwykły błąd, albo z powodu braku przejrzystości, albo z chęcią sfałszowania raportu:
TF1 jest często oskarżana o to, że jest kanałem bardziej zorientowanym politycznie na prawicę . Obserwatorzy potępiają zarówno wybór jej programów – seriale telewizyjne oskarżane o propagowanie reakcyjnej ideologii, wszechobecność policji w serialach lub reportażach – oraz informacje, którymi zajmuje się w swoich gazetach – wiele populistycznych tematów dotyczących braku bezpieczeństwa lub imigracji – oraz więzi zmowy między liderami/właścicielami kanału a niektórymi prawicowymi politykami – przyjaźń Martina Bouyguesa i Nicolasa Sarkozy'ego. Ale Naczelna Rada Audiowizualna (CSA) nigdy nie znalazła winy w rzekomej partyzanckiej pozycji kanału, a jego związki z władzą nigdy nie zostałyby naprawdę nagrodzone. Jednak wmarzec 2017, kanał został wezwany przez CSA do uporządkowania uwag wygłoszonych przez Jean-Pierre'a Pernauta w jego gazecie o godzinie 13:00 na temat ośrodków dla migrantów, które to uwagi uznano za prawdopodobnie „zachęcające do zachowań dyskryminacyjnych”.
Ponadto kanał jest często oskarżany o prawicową stronniczość w wyborach prezydenckich:
W 2006 roku badanie TNS-Sofres wykazało , że 37% ankietowanych uważało TF1 za kanał zorientowany na prawicę. Ale ta sama ankieta pokazuje również, że kanał najlepiej spełnia potrzeby widzów i najlepiej uosabia służbę publiczną , mimo że jest kanałem prywatnym. Ponadto ankieta na tematLuty 2008pokaże, że 32% Francuzów uważa, że TF1 jest kanałem publicznym. W 2012 r. sondaż Ifop pokazuje, że widzowie TF1 to w 67% prawicy.
W kwiecień 2009TF1 zwalnia Jérôme'a Bourreau-Guggenheima , szefa swojego bieguna innowacji internetowych, z powodu krytyki, jaką ta ostatnia wystosowała przeciwko ustawie HADOPI w prywatnej wiadomości e-mail wysłanej do jej posła do Parlamentu Françoise de Panafieu ( UMP ) i zwrócono uwagę na TF1 przez prawicowy rząd na miejscu. Sprawa wywołuje poruszenie, zwłaszcza w sieci. Wczerwiec 2012, trybunał pracy skazuje TF1 na zapłatę 27 000 euro odszkodowania Jérôme'owi Bourreau-Guggenheim za - zwolnienie bez rzeczywistej i poważnej przyczyny -.
W 2004 roku w książce Liderów stojących przed zmianami , Patrick Le Lay , następnie prezes i dyrektor generalny grupy TF1 , wyjaśnił na działalność kanału TF1 w następujący sposób: „Co możemy sprzedać do Coca-Coli jest dostępny czas mózg ludzki. ” . To zdanie, które okazuje się skrótem bardziej rozwiniętego tematu, wywołuje ostrą krytykę ze strony lewicowych polityków , stowarzyszeń widzów, dziennikarzy i redaktorów. Kilka dni później Patrick Le Lay wyraził ubolewanie, że użył tego zbyt „karykaturalnego i wąskiego” wyrażenia podczas prywatnej rozmowy telefonicznej. Ale ta formuła stanie się symbolem dla wszystkich przeciwników kanału prywatnego, nawet lata po odejściu Patricka Le Lay z kierownictwa.
27 lutego 2018, rzecznik Canal + potwierdza, że Canal + złożył skargę przeciwko TF1 w sprawie przedłużenia umowy na nadawanie bezpłatnych kanałów TF1. Rzeczywiście, według biznesu BFM „Roszczenia TF1 od Canal wynoszą około dwudziestu milionów euro rocznie, prawie dziesięć razy więcej niż do tej pory” . Sprawa trafiła do Sądu Gospodarczego w Paryżu.
W następstwie tej skargi Canal grupa postanowiła zawiesić kanałów TF1 grupy (TF1, TMC, TFX, TF1 serii filmów, WKP) na1 st marca 2018na 23 h 10 , uniemożliwiając dostęp do tych kanałów z ich dekoderem . Ale kanał wrócił na Canal + włączony7 marca 2018 r.na 23 jestem dla abonentów telewizji satelitarnej, a także TNT Sat .
Inne firmy, takie jak Orange i Free, mają tę samą trudność:
Ta sytuacja jest delikatna dla TF1, ponieważ 55% gospodarstw domowych odbiera telewizję przez coś innego niż TNT.
Inne firmy zgodziły się szybciej: Bouygues Telecom i TF1 dzieląc tego samego akcjonariusza. Umowa pomiędzy SFR i TF1 opiera się na wynagrodzeniu za tzw. „darmowe” kanały i zawartość „wartości dodanej” (Replay) TF1 przez SFR, w zamian za wynagrodzenie pomiędzy Bouygues Telecom a grupą Altice , która zarządza kanały BFM TV i RMC Découverte .
TF1 jest nadawany we Francji w cyfrowej telewizji naziemnej , kablowej , satelitarnej , telewizji IP i transmisji strumieniowej . Kanał można odbierać także w niektórych sąsiednich krajach: Andorze , Luksemburgu , Monako , Belgii i Szwajcarii . Te dwa ostatnie kraje mają własne okna reklamowe. Kanał korzysta z kanału 1 we Francji .
Kanał został nadawanie w języku francuskim od6 stycznia 1975 r.najpierw czarno-białe, a następnie stopniowo w kolorze od20 grudnia 1975 r.. Nadaje swoje pierwsze programy w 16:9 w 2006 roku przed uogólnieniem tego formatu na wszystkie anteny30 października 2008, data, w której kanał staje się dostępny w wysokiej rozdzielczości ( MPEG-4 ) na wielu nośnikach. Z okazji Mistrzostw Świata w 2010 roku TF1 wyemitowało pięć meczów w 3D w trybie stereoskopowym dla niektórych operatorów.
TF1 był transmitowany w czerni i bieli na pierwszym naziemnej sieci analogowej z TéléDiffusion de France (TDF) w 819 standardowych E linii na VHF pasmo III od jego uruchomienia na6 stycznia 1975 r. aż do 19 lipca 1983co oznacza wyłączenie ostatniego nadajnika wykorzystującego ten standard w Paryżu na wieży Eiffla . 20 grudnia 1975 r.oznacza to początek nadawania telewizji kolorowej przez TF1, której sygnał jest duplikowany w nowej, czwartej, analogowej sieci standardu UHF SÉCAM IIIB L w 625 kolorowych liniach, składającej się ze 112 nadajników i 3161 przemienników we Francji kontynentalnej. Transmisja analogowa kanału kończy się na30 listopada 2011, data wyłączenia telewizji analogowej we Francji.
TF1 jest nadawany w postaci niezaszyfrowanej na multipleksie R6 (SMR6) naziemnej telewizji cyfrowej (TNT) w standardzie MPEG-2 ( SDTV )31 marca 2005 r. w 5 kwietnia 2016i standard MPEG-4 ( HDTV ) od30 października 2008.
Kanał nie jest nadawany w TNT za granicą ze względu na koszty emisji, które byłyby zbyt wysokie w porównaniu z lokalnym rynkiem reklamowym. Jednak niektóre programy są odbierane przez lokalne kanały prywatne.
W Księstwie Andory TF1 jest nadawany w naziemnej telewizji cyfrowej przez Andorra Telecom z25 września 2007.
TF1 odbędzie się w sieci kablowej z SFR . W zamorskiej Francji kanał jest dostępny w sieciach SFR Caribbean i Zeop .
W pozostałych krajach francuskojęzycznych jest nadawany w sieciach kablowych w Belgii ( Telenet Group , Voo i Orange Belgium ), Luksemburgu (Telenet Group), Monegasque ( MC Cable ) i Szwajcarii ( Naxoo , UPC Switzerland ).
TF1 był emitowany w pierwszych dwóch eksperymentalnych sieciach kablowych w Metz i Bitche w 1979 roku, a następnie w małych stacjach telewizji kablowej w miastach o dużej populacji. Jako kanał publiczny, francuskie sieci kablowe France Telecom Cable , Lyonnaise Cable i CGV były zobowiązane do nadawania TF1 w swoich sieciach, gdy tylko plan kablowy został wdrożony pod koniec 1985 r. .
TF1 jest nadawany w postaci czystej ( free to air ) na satelicie Eutelsat 5 West A oraz w ramach kontroli dostępu na satelitach Astra 1 i Hot Bird 13 . Kanał dostępny jest w pakietach Canal , Fransat , TNT Sat i Bis Télévisions oraz w ofertach satelitarnych La TV d'Orange i SFR TV . W zamorskiej Francji jest obecny w ofertach Canalsat Caraïbes , Canalsat Calédonie , Canalsat Réunion , Parabole Réunion i Tahiti Nui Satellite .
W pozostałych krajach francuskojęzycznych jest nadawany przez operatorów belgijskich i luksemburskich ( Telesat ), szwajcarskich (Canalsat Switzerland) i mauretańskich (Parabole Maurice).
Z'sierpień 1991, kanał jest nadawany na satelitach Telecom 1B, następnie Telecom 1C i wreszcie Telecom 2B. Zgrudzień 1996, jest dostępny w zupełnie nowym pakiecie satelitarnym TPS, którego był współudziałowcem. Po połączeniu TPS z konkurentem na początku 2007 roku kanał pojawił się w pakiecie Canalsat .
TF1 jest transmitowany na MyTF1 , portalu internetowym grupy. Jest również dostępny za pośrednictwem telewizji IP od5 stycznia 2007 r.na FREEBOX TV , pomarańcza telewizji , w telewizji Bukiet SFR , w bbox i Wibox . W zamorskiej Francji kanał jest dostępny za pośrednictwem ofert Mediaserv , SFR Caribbean i Zeop .
W pozostałych krajach francuskojęzycznych nadawany jest przez operatorów belgijskich ( Proximus Pickx , Orange Belgium ), luksemburskich ( POST Luxembourg , Orange Belgium) i szwajcarskich ( Swisscom TV ).
1 st styczeń 2015, grupa hakerów nazywająca siebie Linker Squad przyznała się do kradzieży danych z 1,9 mln kont użytkowników Internetu, użytkowników serwisu Viapresse. Ten internetowy kiosk partnerski TF1.fr umożliwia subskrybowanie czasopism drukowanych. Luka w zabezpieczeniach została naprawiona w ciągu godziny, ale szkoda została wyrządzona: dane zostały już skradzione.
Specyficzna wersja kanału jest emitowana odpowiednio w Belgii i Szwajcarii . Jeśli programy są takie same, jak wersja francuska, spoty reklamowe są przeznaczone wyłącznie na rynek wspólnoty francuskiej w Belgii i francuskojęzycznej Szwajcarii.
18 lutego 2021, bezprecedensowa awaria sieci w TF1 uniemożliwia transmisję 13 -godzinnej gazety telewizyjnej prezentowanej przez Marie-Sophie Lacarrau . Udało mu się wznowić antenę o 13:37 z przeprosinami: „ Uwierzcie, oczywiście przepraszamy, przepraszamy, będziemy musieli na tym poprzestać, powtarzam, to zupełnie nowe, przez korektę, chciałem zabrać antenę do powiedz, że „. Ten przełożony dziennik został zatem skrócony i trwał tylko 17 minut zamiast około 45 minut.