Tytuł oryginalny | Latający skórzasty |
---|---|
Produkcja | Nicholas Ray |
Główni aktorzy |
John Wayne - Robert Ryan |
Ojczyźnie | Stany Zjednoczone |
Uprzejmy | film wojenny |
Trwanie | 97 minut |
Wyjście | 1951 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
The Devils of Guadalcanal ( Flying Leathernecks ) to amerykański film wyreżyserowany przez Nicholasa Raya , wydany w 1951 roku .
Film otwiera się na tle bitwy o Guadalcanal . Piloci eskadry Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych otrzymają nowego dowódcę . Popełniają błąd, awansuje nie miły typ braterski, który do tej pory był zastępcą dowódcy . Jest nowicjuszem, twardym twardzielem w dyscyplinie. Mała przekąska, którą niezgrabnie zorganizowali, jest nieistotna. Nowy przywódca brutalnie przejmuje młodych pilotów, awanturniczych i chętnie niesfornych. Poseł, nie awansowany, splunął z liderem, którego uważa za nieugiętego. Ale kiedy testowany przez ogień, krok po kroku, „dobry facet” rozumie, że to „zły facet” ma rację i w końcu będzie do niego podobny, nawet do tego stopnia, że w końcu go zastąpi. Jeśli chodzi o złoczyńcę, odkrywamy w nim kompetentnego, odpowiedzialnego, wrażliwego i ludzkiego przywódcę. Dobry mąż, sympatyczny tatuś, który słucha nagranego na płycie głosu syna.
Piloci i różne postacie są mocno wpisane na maszynie i dokładnie portretowane, jest syn z Teksasu, który pilotuje w kowbojskich butach, Hindus jeździec wychodzący z rezerwy, który wysyła rodzicom listy z prośbą o przeczytanie; jest też zaradny i nieuczciwy sierżant, dla dobra służby.
Francuski tytuł jest nieścisły . Akcja toczy się w wielu innych miejscach niż Guadalcanal . Jesteśmy świadkami ataku floty japońskiej, który powinien znajdować się w Saipanie , oraz samobójczych ataków, które musiały mieć miejsce na Okinawie . Oto historia dwóch lat wojny tej samej eskadry, którą nam opowiedziano. W międzyczasie Hellcaty zostały zastąpione przez Korsarzy .
Oryginalny tytuł Flying leathernecks nawiązuje do dawnego używania marynarki wojennej do noszenia regulaminowego kapelusza z paskiem pod brodą zawiązanym z tyłu na szyi, co przyniosło im przydomek „skórzane szyje”. Jest oczywiste Że dla francuskich widzów „latające skórzane szyje” nie byłyby sugestywne.