Cephalochordata

Branchiostoma lanceolatum Klasyfikacja według ITIS

Królować	Animalia
Pod-panowanie	Bilateria
Podkrólestwo	Deuterostomia
Gałąź	Chordata

Podgałęzi

Cephalochordata
Owen , 1846

Klasy niższej rangi

Klasa Leptocardii ( WoRMS )

lub z rzędu Amphioxiformes ( ITIS )

Pozycja filogenetyczna

Bilaterianie

W Cephalocordates ( Cephalochordata ) lub Acranians , są sub- gromada zwierząt morskich stosunkowo prymitywny organizacji dość podobny w wyglądzie do ryb . Składają się z około 25 gatunków i żyją w {ciemnych wodach oceanów umiarkowanych i tropikalnych} . Stanowią bratnią grupę Olfactorian .

Postacie

Ogólne postacie z Chordates

Ich ciało jest długie i bocznie ściśnięte. Mają pięć charakterystycznych cech Chordates:

Obecność struny grzbietowej (wydłużona, cylindryczna, mezodermalna struktura grzbietowa pełniąca rolę pomocniczą).
Rurka nerwu grzbietowego w stosunku do jelita i struny w kształcie rurki ( Epineuriens ).
Rozszczepy gardłowe ( Pharyngotremes ).
Endostyle (fałd pokrywający brzuszną powierzchnię gardła i przenoszący cząsteczki pokarmu do przewodu pokarmowego poprzez wydzielanie śluzu).
Ogon poodbytowy.

Własne postacie

Brak zróżnicowanej głowy (definicja akranów ).
Chorda obecna na całej długości zwierzęcia (definicja Cefalochordates ), zapewniająca sztywność (podparcie) osi podłużnej.
Mięśnie podłużne ułożone w szewrony (miomery), oddzielone tkanką łączną (miosepty). Mięśnie stanowią prawie połowę objętości zwierzęcia. Naprzemienne kurczenie się miomerów po obu stronach zwierzęcia powoduje zmarszczki, które pozwalają mu pływać lub zakopywać się w osadzie.
Rozszczepy gardłowe orzęskowe: powstanie prądu wody przenikającego przez usta, a następnie odrzucanego przez atriopore. Odfiltrowane cząsteczki przylegają do śluzu w szczelinach gardła i są transportowane do przewodu pokarmowego.

Podrozma cefalochordatowa charakteryzuje się przednim przedłużeniem struny grzbietowej bez rozwoju mózgu i ogólnie słabo rozwiniętymi zdolnościami sensorycznymi w porównaniu z innymi strunowcami. Od 6 do 8 cm długości , żyjące w dnie morskim na głębokości od 1 do 25 metrów, żywią się cząsteczkami organicznymi obecnymi w osadach, które filtrują między ujściem a szczelinami skrzelowymi.

Najczęstszym bezczaszkowce jest amphioxus ( lancelet w języku angielskim), który mierzy kilka centymetrów długości i podwodne życie w obszarach piaszczystych. Najstarszy znany cefalochordat pochodzi z dolnego kambru .

Klasyfikacja

Według ITIS (6 lutego 2021) :

zamów Amphioxiformes
- Rodzina Branchiostomatidae
  - rodzaj Branchiostoma Costa, 1834
  - rodzaj Epigonichthys Peters, 1876

Według World Register of Marine Species (6 lutego 2021) :

Klasa Leptocardii
- Rodzina Branchiostomatidae Bonaparte, 1846
  - rodzaj Asymmetron Andrews, 1893
  - rodzaj Branchiostoma Costa, 1834
  - rodzaj Epigonichthys Peters, 1876

Według innych:

zamów Amphioxiformes
- rodzina Asymmetronidae
  - rodzaj Epigonichthys Peters, 1876 synonimy Asymmetron Andrews, 1893 , Heteropleuron Kirkaldy, 1894 i Amphioxides Gill, 1895
- Rodzina Branchiostomatidae Bonaparte, 1841
  - rodzaj Branchiostoma Costa, 1834

Filogeneza

Opisano dwa rodzaje żywych Cephalochordates: rodzaje Branchiostoma i Asymmetron , reprezentujące łącznie 25 gatunków.

† Palaeobranchiostoma hamatotergum Oelofsen & Loock, 1981 Permian skamieniałość to Amphioxiformes.

Zainteresowanie studiami

Są badane w biologii zwierząt, ponieważ brak pigmentacji umożliwia obserwację przez przezroczystość wszystkich narządów wewnętrznych bez konieczności ich rozcinania. Amphioxus stało się badanie modelu ewolucyjna biologia rozwoju zrozumieć ewolucyjne mechanizmy działające w przejściu bezkręgowców - kręgowce .

Anatomia

Cefalochordates są mikrofagami. Woda wchodzi do jamy ustnej i jamy gardła następnie i przechodzi przez szczeliny 90 gardła. Cząsteczki w zawiesinie są następnie zbierane przez śluz wytwarzany przez endostyl, tkankę zbudowaną z komórek gruczołowych i komórek rzęskowych (i która jest zdolna do metabolizowania jodu : jest to prawdopodobnie homolog tarczycy kręgowców). Szczeliny skrzelowe wsparte są łukami skrzelowymi. Krew przepływa tam aorty łuki, gdzie hematosis następuje więc .

Powiązany artykuł

Tunicata (dawniej Urochordata)

Źródła

Chen, J.-Y., Dzik, J., Edgecombe, GD, Ramsköld, L. i Zhou, G.-Q. 1995. Możliwy akordat z wczesnego kambru . Naturę 377: 720-722.
Ruppert, EE and Barnes, RD 1994. Zoologia bezkręgowców . Wydanie szóste. Wydawnictwo Saunders College, Fort Worth.
Wprowadzenie do Cephalochordata : http://www.ucmp.berkeley.edu/chordata/cephalo.html
Hickman, Cleveland P. i in. 2006. Zintegrowane zasady zoologii . Trzynasta edycja. McGraw Hill, szkolnictwo wyższe. p. 482-485 i 488-489.

Uwagi i odniesienia

ITIS , dostęp 6 lutego 2021.
World Register of Marine Species, dostęp 6 lutego 2021

Linki zewnętrzne

(w) ZOBACZ skamieniałość na stronie 5 artykułu Odrosty głowonogów, ramiona i jaja . Zobacz zdjęcie . Najwyraźniej jest to wyjątkowa skamielina na świecie. Stwierdzono w Peniche , Portugalia ( PENICHEFOSSIL )

PALEONTOLOGIA

Lancet and Anscentral Body

(en) Reference World Register of Marine Species : taksonu Cephalochordata ( + lista klas + lista rzędów )
(fr + en) Numer referencyjny ITIS : Cephalochordata (+ wersja angielska )
(en) Referencyjny projekt sieciowy Tree of Life : Cephalochordata
(en) Odnośnik do strony internetowej Animal Diversity : Cephalochordata
(en) Catalog of Life Reference : Cephalochordata
(en) Numer referencyjny NCBI : Cephalochordata (w tym taksony )