Formalizm The łacińska forma , „forma” jest pojęciem estetyki . Wyznacza:
Zastanawiając się nad buntem artysty przeciwko rzeczywistości, Albert Camus pokazał, że jeśli odrzucenie rzeczywistości jest totalne, „rzeczywistość zostaje wyrzucona w całości i otrzymujemy prace czysto formalne. „ Jednak ” żadna sztuka nie może absolutnie odmówić realności… Formalizmowi udaje się coraz bardziej opróżniać z realnych treści, ale zawsze czeka go granica… Prawdziwym formalizmem jest milczenie. Podobnie realizm nie może obejść się bez minimum interpretacji i arbitralności” .
Według Klagesa formalizm „myśli się czystymi znakami. „Definicja ta, na początku XX -go wieku , przewiduje najlepszą ilustrację formalnego języka programowania, powtarzających się terminy, protokoły, zlecenia, rutyny, sekwencje, przyznać żadnego zbliżenia.
Formalizm sięga czasów Arystotelesa, który w starożytności dokonał pierwszego podstawowego rozróżnienia, a mianowicie, że wszystko ma dwa składniki: formę i materię . Forma jest rozpoznawalny przez myśl, gdy sprawa jest składnikiem betonu. Ta opozycja forma/materia była transponowana na przestrzeni dziejów pod różnymi uzupełniającymi się koncepcjami w zależności od czasu: duch/ciało; uniwersalia / konkret; znaczące/znaczone: prawda/rzeczywistość; itp.
Pojęcie formalizmu jest często związane z filozofią , a zwłaszcza matematyki i sięga XVII th wieku : Kartezjusz wynalazł geometrii analitycznej i Leibniz podwaliny logiki formalnej .
W artykule „Metodologiczne dziedzictwo formalizmu” Tzvetan Todorov komentuje wkład nurtu literaturoznawstwa zwanego „formalizmem rosyjskim”, który rozwinął się w Rosji w latach 1915-1930.
Formalizm to system formalny złożony z języka formalnego i semantyki reprezentowanej przez system dedukcyjny lub obliczeniowy. Formalizm ma na celu jednoznaczne przedstawienie przedmiotu badań w nauce. Formalizmy są bardzo powszechne na przykład w matematyce , logice matematycznej czy informatyce teoretycznej .
To formalistyczne kodowanie myśli wpływa na wiele aspektów współczesnego życia; Oprócz miejsca technologii cyfrowych, które są tego najbardziej konkretną ilustracją, do rozszyfrowania ludzkiego społeczeństwa stosuje się powszechnie arsenał liczb: iloraz inteligencji, PKB, przyrost naturalny, sondaże, których formalistyczny aspekt można krytykować, m.in. szczególnie w wyborach dotyczących zarządzania gospodarczego.
Joseph E. Stiglitz skrytykował formalistyczną ideologię MFW i Banku Światowego , które udzielają pożyczek krajom rozwijającym się wyłącznie na podstawie formalnych kryteriów stopy inflacji, tempa wzrostu i innych parametrów rzadko adekwatnych dla gospodarki. zaniepokojony. Konsekwencją zastosowania tej formalistycznej polityki w krajach Azji Południowo-Wschodniej byłby kryzys azjatycki z 1997 roku. Ekonomista ten potępia również liberalizację rynków finansowych, gdzie, mówiąc semiologicznie, znak – notowania giełdowe – ma większe znaczenie niż symbolizowane – branże w ich kontekście społeczno-politycznym. Ta akceptacja formalizmu znajduje również odbicie w Deleuzyjskiej koncepcji deterytorializacji.