Curepipe | ||
Heraldyka |
||
Ratusz Curepipe | ||
Administracja | ||
---|---|---|
Kraj | Mauritius | |
Dzielnica | Równiny Wilhems | |
Mandat burmistrza |
Hans Berty Margueritte 2017 |
|
Demografia | ||
Populacja | 81 600 mieszk . ( 2003 ) | |
Geografia | ||
Szczegóły kontaktu | 20 ° 19 ′ 00 ″ południe, 57 ° 30 ′ 59 ″ wschód | |
Wysokość | 561 m² |
|
Lokalizacja | ||
Geolokalizacja na mapie: Mauritius
| ||
Curepipe to drugie co do wielkości miasto na Mauritiusie (81 600 mieszkańców w 2003 roku). Znajduje się na wzgórzach, prawie w centrum Mauritiusa , w dzielnicy Plaines Wilhems . Mówi się, że Curepipe jest najbardziej europejskim miastem w kraju ze względu na wilgotny i zimny klimat. Wiele sklepów fabrycznych i wolnocłowych sprawia, że Curepipe to miejsce na okazje .
Klimat jest tam zimny i wilgotny w okresie zimowym, ale staje się uprzywilejowanym schronieniem podczas gorącej pory roku, z przytłaczającymi temperaturami, jakich doświadcza wtedy wybrzeże.
Położone na centralnym płaskowyżu wyspy miasto ma pewien urok, który traci się z powodu braku utrzymania dróg publicznych czy budynków.
Znajduje się tam krater wulkaniczny o nazwie Trou-aux-Cerfs o wysokości 605 metrów, który można zwiedzać.
Lieu-dit, w pobliżu „mieszkań”, gdzie znajdował się hotel sztafetowy (z kuźnią ) na poboczu drogi z Port-Louis do Mahébourg ukończonej w 1825 r., W 1865 r. otwarto stację, która sprowadziła pierwszych mieszkańców, co następnie staje się wioską wokół Mare-aux Joncs. Miasto zostało założone przez francuskich kolonistów, którzy uciekli z Port-Louis dotkniętej malarią w 1867 roku. Dlatego w mieście wciąż znajduje się kilka pięknych „ kreolskich ” rezydencji, które dodają uroku wyspie, zwłaszcza w dzielnicy Forest Side. Status wsi nadano jej w 1878 r., a miasta w 1890 r. Stare koncesje zostały szybko podzielone w kolejnych latach. Środek zawiera piękne dzieła architektoniczne, takie jak ratusz, kolonialnej willi z XIX th wieku, kiedy to na placu przed nim jest ozdobiony rzeźbioną grupą Pawła i Wirginii (dzieła Prosper d'Epinay do końca XIX th century) i pomnik zmarłych w wojnie 1914-1918 z owłosioną francuskim i Tommy angielskim, biblioteki Carnegie w tym samym placu, stare galerie Guillemin The Royal College (1912) lub kościół Sainte-Thérèse (1872) . Curepipe jest nazywany Miastem Światła, ponieważ było to pierwsze miasto na wyspie, które w 1889 roku zostało zaopatrywane w elektryczność. W latach 90. XIX wieku miało około 10 000 mieszkańców.
Dzielnica Floréal to dzielnica mieszkaniowa miasta z nowoczesnymi budynkami i rezydencjami oraz muzeum tekstyliów. Ogród Botaniczny Curepipe obejmuje dwa hektary i ma egzotyczne rośliny, palmy, Palmettos , butelki palmowe , rzadkie paprocie, drewna oliwnego , drewno maty , tambalacoques , etc.
Curepipe bierze swoją nazwę od działalności żołnierzy napoleońskich , rozmieszczonych w garnizonie w mieście przed zdobyciem wyspy przez Brytyjczyków wgrudzień 1810, którego jednym z głównych zajęć było palenie fajki i czyszczenie jej po zatrzymaniu. W rzeczywistości, gdy żołnierze i inni podróżnicy przekraczali wyspę z Port-Louis do Grand-Port, potrzebna była przerwa po wielogodzinnych marszach. Przerwa ta została dokonana właśnie na centralnym płaskowyżu, na którym dziś znajduje się miasto, ponieważ znajdowało się ono mniej więcej w połowie drogi między dwoma wcześniej wymienionymi miastami. Mężczyźni skorzystali z okazji, aby się umyć, zjeść przekąskę, wyczyścić często zatkane rury i pozwolić koniom odpocząć. W ten sposób zachowano nazwę Curepipe, aby nazwać miasto.
Położone na wyżynach wyspy miasto jest bogate w wilgoć. Jednak latem cieszy się idealnym klimatem.
Curepipe ma wiele szkół. Między innymi królewskie kolegium Curepipe zbudowane w 1912, będące następcą filii kolegium Port-Louis otwartego w 1871. Uczelnia jest jednopłciowa, co jest normą w mauretańskim systemie edukacji. Royal College of Curepipe wita przede wszystkim uczniów, którzy zajęli od pierwszego do stu pięćdziesiątego miejsca na świadectwie szkoły podstawowej, co sprawia, że jest uważana za najlepszą instytucję średnią dla chłopców na Mauritiusie .
Intelektualna elita kraju wywodzi się głównie z sześciu szkół średnich zwanych „gwiazdowymi szkołami”, z których Royal College of Curepipe jest częścią Royal College of Port-Louis, College of the Holy Spirit dla chłopców, Queen Elizabeth College, Doctor Państwowe Liceum im. Maurice'a Curé dla dziewcząt oraz Instytut Mahatmy Gandhiego, który jest mieszany.
Z wyjątkiem Collège du Saint Esprit pozostałe są placówkami publicznymi, z których wszystkie są jednak bezpłatne dla studentów.
The Saint-Joseph chłopców kolegium (otwarty w 1877 roku, przedłużony do szkoły z internatem w 1896 roku, przebudowany w 1920 i 1950) oraz ND de Lorette dziewcząt klasztoru (otwarty w 1871 roku i zainstalowany w swoim obecnym miejscu w 1898 roku), a także jako pierwsza francuska szkoła średnia na Mauritiusie: Lycée Labourdonnais , jedna z najlepszych francuskich placówek za granicą.
Burmistrzowie | Funkcja wejścia |
---|---|
Kochanie. Gaëtan Duval | 1968 |
Kochanie. Guy Ollivry | 1969 |
Kochanie. Guy Ollivry | 1970 |
Cyryl Marchand | 1971-1974 |
Gaëtan Duval QC | 1977 |
Gaëtan Duval QC | 1978-1979 |
Kochanie. Pierre Simonet | 1980 |
S.Ponappa Naiken | 1982-1983 |
Kumarsing Bhadain | 1984 |
Kochanie. Percy LaFrance | 1985 |
Dr Jocelyn Seenyen | 1986 |
Motee Ramdass | 1987 |
Serge Sadien | 1988 |
Sanjit Teelock | 1989 |
Amedee Darga | 1990-1991 |
Pan Abib Enathally | 1992 |
V. Ragoonundun | 1993 |
Ananda Rajoo | 1994-1995 |
M me Leela D. Aleear | 1996 |
Michel Mamet | 1997 |
Louis-José Moirt | 1998 |
Louis-Joseph Maya | 1999 |
Tejanand Dewoo | 2000 |
Pradeep Kumar Ramdin | 2001 |
Jean-Alain Barbier | 2002 |
Gérard Barthélémy Colin | 2003 |
Akmed Mohamed | 2004 |
Sadasiven Teeroovengadum | 2005 |
Christian Laval Hurhungee | 2006 |
Soobir Sen Sewnath | 2007 |
Hareechand Bhangeeruthee | 2008 |
Michael Yeung Sik Yuen | 2009 |
Coomaravel Pianeandee | 2010 |
Sunil Kumar Beedassy | 2011-2012 |
Mario Witamy | 2013 |
Kamla Devi Varmanhi | 2014 |
Yogendranaden Rajoo | 2015 |
Stephanie Nathalie Fabiola Gopee | 2015 |
Marie Noelle Doris Sybille Lolochou | 2017 |
Hans Berty Margueritte | 2017 |