Boutros Boutros-Ghali الي | ||
Boutros Boutros-Ghali w 2002 roku. | ||
Funkcje | ||
---|---|---|
Sekretarz Generalny La Francophonie | ||
16 listopada 1997 r. - 31 grudnia 2002 r. ( 5 lat, 1 miesiąc i 16 dni ) |
||
Wybór | 16 listopada 1997 r. | |
Poprzednik | Utworzono funkcję | |
Następca | Abdou Diouf | |
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych | ||
1 st styczeń 1992 - 31 grudnia 1996 ( 5 lat ) |
||
Wybór | 1991 | |
Poprzednik | Javier Pérez de Cuéllar | |
Następca | Kofi Annan | |
Minister Spraw Zagranicznych Egiptu (tymczasowy) | ||
17 września 1978 - 17 lutego 1979 ( 5 miesięcy ) |
||
Prezydent | Anwar Sadat | |
Premier |
Mamdouh Salem Moustapha Khalil |
|
Poprzednik | Mohammed Ibrahim Kamel (pl) | |
Następca | Moustafa Khalil | |
17 listopada - 15 grudnia 1977 ( 28 dni ) |
||
Prezydent | Anwar Sadat | |
Premier | Mamdouh Salem | |
Poprzednik | Ismail Fahmi (pl) | |
Następca | Mohammed Ibrahim Kamel (pl) | |
Biografia | ||
Data urodzenia | 14 listopada 1922 | |
Miejsce urodzenia | Kair ( Egipt ) | |
Data śmierci | 16 lutego 2016(w wieku 93 lat) | |
Miejsce śmierci | Kair ( Egipt ) | |
Narodowość | Egipcjanin | |
Partia polityczna |
Arabska Unia Socjalistyczna (do 1978) Narodowa Partia Demokratyczna (1978-2011) Bez etykiety (2011-2016) |
|
Małżonka | Lilly Kahil | |
Ukończyć |
Uniwersytet Kairski Instytut Studiów Politycznych Uniwersytetu Panthéon-Sorbonne w Paryżu |
|
Religia | Koptyjski prawosławny | |
Sekretarze Generalni La Francophonie Sekretarze Generalni Organizacji Narodów Zjednoczonych |
||
Butros Ghali (w arabski : بطرس بطرس غالي [ b o t ɾ O s ɣ ć ː l I ] ; Koptyjska : Ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ Ⲡⲉⲧⲣⲟⲥ-Ⲅⲁⲗⲓ), urodzony14 listopada 1922w Kairze i zmarł dnia16 lutego 2016w tym samym mieście przebywa egipski uczony , prawnik , politolog , mąż stanu i dyplomata .
On jest szósty sekretarz generalny z Organizacji Narodów Zjednoczonych , zstyczeń 1992 w grudzień 1996i 1 st Sekretarz Generalny Organizacji Frankofonii zListopad 1997 w grudzień 2002.
Butros Ghali urodził się w Kairze , Egipt , w koptyjskim klasy upper-middle rodziny . Jest wnukiem Boutrosa Ghali Paszy , premiera Egiptu, zamordowanego w 1910 r., i siostrzeńcem Naguiba Paszy Boutros-Ghali , ministra spraw zagranicznych w latach 1914-1922 i Wacyfa Boutros-Ghali , ministra spraw zagranicznych w 1924 r. 1928 i 1930.
Uzyskał dyplom prawniczy na Uniwersytecie w Kairze w 1946 r. oraz doktorat z prawa międzynarodowego na Uniwersytecie Paryskim oraz dyplom Instytutu Studiów Politycznych w Paryżu w 1949 r. W tym samym roku został profesorem prawa międzynarodowego i stosunków międzynarodowych na Uniwersytet w Kairze , stanowisko piastował do 1977. W 1965 został prezesem Egipskiego Towarzystwa Prawa Międzynarodowego, aw 1975 prezesem Centrum Studiów Politycznych i Strategicznych ( Al-Ahram ).
W latach 1954-1955 był stypendystą Fulbrighta na Uniwersytecie Columbia , w latach 1963-1964 był także dyrektorem Centrum Badawczego Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego oraz profesorem wizytującym na wydziale prawa na Uniwersytecie Paryskim od 1967 do 1968 roku.
Członek Komisji Prawa Międzynarodowego w latach 1979-1991, był także członkiem Międzynarodowej Komisji Prawników .
Prowadził szereg działań zawodowych i naukowych związanych z jego doświadczeniem w zakresie prawa, spraw międzynarodowych i nauk politycznych; był w szczególności członkiem Instytutu Prawa Międzynarodowego , Międzynarodowego Instytutu Praw Człowieka -- Fundacji René Cassina , Afrykańskiego Towarzystwa Studiów Politycznych oraz Akademii Nauk Moralnych i Politycznych .
Był także zagranicznym członkiem honorowym Rosyjskiej Akademii Nauk i Białoruskiej Narodowej Akademii Nauk . Założyciel pisma Al-Ahram Igtisadi, którego był redaktorem naczelnym w latach 1960-1975, był także założycielem kwartalnika Al-Seyassa Al-Dawlia, którym kierował dogrudzień 1991.
Obrońca Trzeciego Świata, od 1977 r. był ministrem stanu ds. zagranicznych Egiptu (po protokole ministra spraw zagranicznych), a następnie w 1991 r. objął stanowisko wicepremiera Egiptu odpowiedzialnego za sprawy zagraniczne. Jest ze swoim izraelskim odpowiednikiem Moshe Dayanem , jednym z głównych negocjatorów porozumień Camp David z 1978 r. i izraelsko-egipskiego traktatu pokojowego podpisanego przez Anwara Sadata i Menachema Begina w 1979 r.
Poseł do egipskiego parlamentu w latach 1988-1991, był także tymczasowym ministrem spraw zagranicznych w 1977 i 1978-1979.
Przewodniczący Kuratorium Haskiej Akademii Prawa Międzynarodowego , Egipskiej Organizacji Praw Człowieka , Międzynarodowego Towarzystwa Rozwoju oraz międzynarodowego panelu na temat demokracji i rozwoju na Unesco , jest jedną z kluczowych postaci egipskiej polityki końca XX th century.
Objął stanowisko Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych w dniu1 st styczeń 1992na okres pięciu lat. Zachowamy jego zasadniczy wkład w doktrynę dyplomacji prewencyjnej: Agenda dla Pokoju . Jest jednak krytykowany za niepowodzenia sił ONZ w Jugosławii , Rwandzie i Saharze Zachodniej .
Jako sekretarz generalny podjął historyczną inicjatywę, nie przechodząc przez Zgromadzenie Ogólne ani Radę Bezpieczeństwa . W 1993 r. zwołał w Wiedniu pierwsze od 1948 r. w Paryżu, światowe spotkanie na temat praw człowieka. Chodziło o połączenie w jednej deklaracji praw obywatelskich i politycznych oraz praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych. Pod tytułem „ Deklaracja wiedeńska ” projekt rezolucji został przyjęty przez 171 państw członkowskich w dniu25 czerwca 1993. Odtąd wszystkie prawa człowieka (obywatelskie i polityczne, ekonomiczne, społeczne i kulturowe) zostały uznane za uniwersalne, niepodzielne i współzależne.
Amerykanie, chcąc nie sprzeciwić się otwarcie Sekretarzowi Generalnemu ONZ, wstrzymali się od głosu. Do dziś odmawiają uznania praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych – a w szczególności prawa do pożywienia.
Boutros-Ghali głosował za utworzeniem nowego organu: Wysokiego Komisarza ds. Praw Człowieka . Ale Jean Ziegler podkreśla, że jest to „fałszywie wysoka komisja, pozbawiona niezależności administracyjnej, politycznej i budżetowej oraz własnego zarządu”.
W 1996 roku armia izraelska najechała południowy Liban po operacjach terrorystycznych wymierzonych w ludność cywilną Izraela. W miejscowości Cana utworzono placówkę Tymczasowych Sił ONZ w Libanie (UNIFIL). Samoloty izraelskie bombardowały wioski. Kilkaset rodzin chłopskich schroniło się wówczas w Kanie. Izraelska artyleria zaatakowała miasto. Zabiła ponad sto kobiet, dzieci i mężczyzn ( Masakra w Qana ). Boutros-Ghali powołał następnie międzynarodową komisję śledczą pod przewodnictwem holenderskiego generała. M mi Madeleine Albright , sekretarz stanu USA, zażądał rozpuszczanie komisją śledczą, że Boutros odmówił.
Jeśli sekretarze generalni zajmują generalnie dwa mandaty, należy zauważyć, że pod koniec 1996 r. administracja Clintona uzyskała dymisję krnąbrnego Boutrosa-Ghaliego pod koniec jego pierwszego mandatu. Zastępuje go Kofi Annan1 st styczeń 1997.
W latach 1997-2002 był sekretarzem generalnym La Francophonie , konkretyzując w ten sposób swoją dyplomatyczną bliskość z Francją na arenie międzynarodowej. Jest wiceprzewodniczącym Haut Conseil de la Francophonie .
Jest członkiem komitetu sponsorującego Russell Tribunal on Palestine, którego prace rozpoczęły się4 marca 2009. Powiedział przy tej okazji: „Chciałbym wam powiedzieć, jak bardzo bliskie jest mojemu sercu wasze działanie na rzecz utworzenia Russell Tribunal w Palestynie. I popieram was w tej inicjatywie, która ma na celu potępienie okrucieństw popełnionych w Gazie” ( List z 24 lutego 2009 ).
Kontynuuje ona również być aktywny aż do śmierci, różne dzieła Oświaty ONZ, Nauki i Kultury , aw szczególności Rozmowy XXI -go wieku. Od 2009 roku Boutros Boutros-Ghali jest również członkiem jury Nagrody za zapobieganie konfliktom przyznawanej corocznie przez Fondation Chirac .
W Sierpień 1993, Katolicki Uniwersytet w Louvain przyznał mu tytuł doktora honoris causa w hołdzie dla jego wkładu w światowy pokój. Wkwiecień 2007Otrzymuje tytuł doktora honoris causa w imieniu Uniwersytetu Quebec w Chicoutimi ( Kanada , Quebec , Saguenay ) za wybitny wkład w rozwój społeczności. Posiada również kilka nagród akademickich z różnych uniwersytetów na całym świecie oraz kilka odznaczeń międzynarodowych.
Rada Bezpieczeństwa ONZ ogłasza16 lutego 2016, śmierć byłego sekretarza generalnego organizacji, złamania miednicy lub nogi po przypadkowym upadku w wieku 93 lat.
18 lutego 2016, jego pogrzeb zgromadził kilku polityków w Kairze, w tym prezydenta Egiptu Abdel Fattah al-Sissi , Lakhdar Brahimi , Irinę Bokova , koptyjski papież Tawadros II i szejka Ahmeda el-Tayeba , wielkiego imama meczetu al-Azhar . Tego samego dnia Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych pozdrowiło go ku pamięci znakomitego dyplomaty i czołowego prawnika, który kierował ONZ w okresie wielkich zmian.
Różni przywódcy polityczni również jednogłośnie oddali hołd „wielkiemu słudze Narodów Zjednoczonych”, podkreślając jego ludzkie i polityczne cechy. Tymczasem François Hollande oddał hołd Boutrosowi Boutros-Ghali, wierząc, że jego kariera „zainspiruje działania społeczności międzynarodowej w czasie, gdy Bliski Wschód przeżywa nowe tragedie” .
18 lutego 2016, podczas ceremonii zorganizowanej w siedzibie ONZ w Nowym Jorku , Ban Ki-moon powitał go jako wybitnego dyplomatę, którego mandat ONZ został naznaczony kontekstem postzimnowojennym. 18 listopada 2016, UNESCO organizuje sympozjum poświęcone jego wizji i działania na rzecz pokoju i rozwoju. 30 marca 2017 r., podczas ceremonii, która odbyła się w siedzibie Międzynarodowej Organizacji Frankofonii w Paryżu, sekretarz generalny La Francophonie Michaëlle Jean oficjalnie uruchomił Obserwatorium Misji Pokojowych Boutros Boutros-Ghali.