Bāb (prorok)

Bab

Kapliczka Baba na szczycie Góry Karmel w Hajfie . Biografia

Narodziny	20 października 1819 Shiraz
Śmierć	9 lipca 1850(w wieku 30 lat) Tabriz
Pogrzeb	Mauzoleum Bába
Imię w języku ojczystym	علي محمد رضا الشيرازي i سید علی‌محمد باب
Narodowość	Imperium Kajar
Zajęcia	Zakonnik, kaznodzieja , objawienie Boga
Małżonka	Khadijih-Bagum ( w ) (z1842 w 1850)

Sayyid ʿAlī Muḥammad Šīrāzī ( سيد علی ‌محمد شیرازی po persku ) (20 października 1819 - 9 lipca 1850), był kupcem z Shiraz w Iranie , który w 1844 roku ogłosił, że jest nową manifestacją Boga i mahdi (lub al-qāʾim ), którego oczekują muzułmanie. Dlatego przyjął tytuł Bāb ( باب ), co po arabsku oznacza „drzwi” i założył nową, niezależną od islamu religię o nazwie Babism , za co został rozstrzelany w 1850 roku w Tabriz .

W Bahaici twierdzą go jako poprzednik własnej religii. Bahāʾ-Allāh , założyciel religii Baha'i, był jednym z jego uczniów i ogłosił wypełnienie się swojego proroctwa dotyczącego „ Tego , którego Bóg objawi” ( Man yuẓhiru Allāh , po arabsku: من یظهر الله i perskim: مظهر کلّیه الهی ).

Biografia

Pierwsze lata

Urodzony w 1819 roku w zamożnym kupcu z Shiraz, jego ojciec zmarł wkrótce po urodzeniu, a dziecko było wychowywane przez jego wuja Hājī Mirzā Siyyid 'Ali, również kupca.

Nauczył się czytać i pisać i został wysłany do szkoły religijnej z innymi dziećmi w jego wieku: wykazał się wyjątkowymi zdolnościami jak na swój wiek i szybko przykuł uwagę swoimi szczególnie trafnymi pytaniami, które udało mu się rozwiązać samodzielnie. - nawet.

Jako dorosły dołączył do wuja, aby zarządzać rodzinnym biznesem i został kupcem. W 1842 roku ożenił się z Khadījih-Bagumem i para miała dziecko Ahmada, które zmarło dość szybko.

Głoszenie

Plik 23 maja 1844Mullā Husayn, mistyk poszukujący mahdi, został powitany przez mieszkańca (Bāb), który zaprosił go do swojego domu. Po zapytaniu gościa o powód swojej podróży, Bab powiedział mu, że jest tym, którego szuka. Ta data wyznacza początek nowego proroczego cyklu i reformatorskiego i tysiącletniego ruchu religijnego , Babizmu .

Mulla Husajn miał zostać wybrany go napisać komentarz na temat Sura z Józefem bez pytania; co Bab zrobił zaraz po jego oświadczeniu.

Mullā Husayn był pierwszym uczniem Bāba. W krótkim czasie dołączyło do niego siedemnastu innych uczniów (w tym kobieta Fatemeh ). Tych osiemnastu uczniów będzie zatem znanych w Babizmie jako „ Listy Żywych ”.

Podróże i więzienie

Po rozpoznawane przez jego 18 uczniów, BAB i jego 18 th uczeń (Quddūs) wyruszył na pielgrzymkę do Mekki i Medyny , świętych miejsc islamu . Kiedy przybył do Mekki, Bāb napisał do szarifa w Mekce , wyjaśniając mu swoją „misję”. Pod koniec pielgrzymki dwaj towarzysze wrócili do Bushehr w Persji.

Po pewnym czasie, pod naciskiem duchowieństwa islamskiego, gubernator Sziraz nakazał aresztowanie Baba. Następnie zdecydował się opuścić Bushehr i udać się do Szirazu, aby poddać się władzom. Umieszczony w areszcie domowym ze swoim wujem, Bāb został zwolniony, gdy w mieście wybuchła epidemia dżumy w 1846 roku .

Po uwolnieniu Bāb wyjechał do Isfahanu , gdzie przyciągnął tłumy. Ponownie pod naciskiem kleru szyickiego, Shah Mohammad Shah Qajar nakazał mu zgłosić się do Teheranu . Ale zanim spotkanie mogło się odbyć, Bāb został wysłany na rozkaz premiera do Tabriz , na północy kraju, gdzie był zamknięty i zakazano mu jakichkolwiek wizytacji.

Przeniesiony do twierdzy Maku w irańskiej prowincji Azerbejdżan , zaczął tam pisać Bayān . Jego rosnąca popularność zmusiła władze do przeniesienia go do Čahrīq , a następnie z powrotem do Tabriz, aby stanąć przed sądem. Na rozprawie Bāb zapytany, za kogo się podaje, ogłosił, że jest Wybranym, którego oczekują muzułmanie: został następnie odesłany z powrotem do Chihriq.

Wykonanie

Pluton egzekucyjny

W 1850 roku nowy premier nakazał egzekucję Bāba: został zabrany do Tabriz, gdzie miał zostać rozstrzelany. W noc przed egzekucją, gdy był przyniesiony do celi, młody człowiek imieniem Anis rzucił się do jego stóp i poprosił o śmierć razem z nim. Mężczyzna został natychmiast aresztowany i uwięziony wraz z Babem.

Rano w dniu 9 lipca 1850Bāb i Anis zostali zawieszeni na murach fortecy, przed tłumem zaciekawionych ludzi, a pluton egzekucyjny wystrzelił: dwaj mężczyźni uciekli bez szwanku, kule najwyraźniej przecięły trzymającą ich linę. Płacząc cudem, pułk złożony z ormiańskich chrześcijan rozwiązał się. Wkrótce potem Bāb, znaleziony w celi dyktującej list do sekretarza, został ponownie rozłączony z Anisem i rozerwany drugą salwą wystrzeloną przez inny pułk złożony z azerskich muzułmanów. Bab miał 30 lat.

Wydarzenia związane z występem Bāba są przedmiotem wielu interpretacji: dla bahaitów fakt, że pierwsza salwa pocisków minęła go i przecięła linę, która go powiesiła, jest wyraźnie boskim znakiem. Inne źródła, perskie i europejskie, czasami podają cudowną wersję bahaicką lub potwierdzają, że rzeczywiście został zabity w pierwszych strzałach. Wszyscy jednak zgadzają się, że Bāb w końcu umiera.

Pogrzeb

Szczątki dwóch torturowanych wrzucono do rowu poza miastem, aby dostarczyć je psom, ale Babisom udało się ukraść je w nocy pomimo straży.

Szczątki Bāba były potajemnie przenoszone z magazynu do schowka przez kilka lat, aż do dnia ich pochówku 21 marca 1909w mauzoleum znajdującym się w Ogrodach Bahá'í na zboczach góry Karmel w Hajfie , gdzie pochowany jest także 'Abdu'l-Baha .

Dziedziczenie Bāba

Podczas jego uwięzienia w twierdzy Čahrīq , jakiś czas po męczeństwie Quddūs, Bab pisał w 1849 roku o list, uważany za jego testament, w którym nazwał jego uczeń Mirza Yahya Nuri Ṣubḥ-i AZAL ( "Świt„Wieczności ') jako jego następca i głowa społeczności Babi po jego śmierci, aż do pojawienia się „ Tego, którego Bóg objawi” (man yuẓhiruhu'llāh, po arabsku: من یظهر الله, a po persku: مظهر کلّیه الهی), z instrukcje:

zapewnić sobie bezpieczeństwo i bezpieczeństwo jego pism, a także tego, co zostało ujawnione w Bayanie ;
komunikować się z Babi i szukać rady u Świadków Bayān , a także āqā Siyyid Ḥusayn Yazdī;
zebrać, opieczętować, jeśli to konieczne, uzupełnić święte pisma Bāba, aby rozprowadzić je wśród Babisów i upowszechnić wśród ludzkości;
zapraszać mężczyzn, aby przyjęli objawienie Baba;
zdecydować, kiedy nadejdzie triumf i wyznaczyć własnego następcę;
rozpoznać „tego, którego Bóg objawi”, kiedy przyjdzie i zachęcić ludzi, aby czynili to samo.

Bibliografia

Peter Spierckel, Baha'i wiara w pigułce , L'Harmattan,2000, s. 14.
(w) „ Lawh-i Vasaya ”
(w) „ The Primal Point's Will and Testament ” przetłumaczone z perskiego na angielski i skomentowane przez Sepehra Manuchehri (2004).

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia

Dokumentacja urzędowa :

Oficjalne źródła bahaickie

(en) Shoghi Effendi , God Passes By , Wilmette, Illinois, Bahá'í Publishing Trust,1974( ISBN 0-87743-020-9 )
(en) Shoghi Effendi , Dawn Breakers - Nabil's Narrative , Wilmette, Illinois, Bahá'í Publishing Trust,1932( ISBN 0-900125-22-5 , czytaj online )
(en) John Ferraby, All Things Made New: A Comprehensive Outline of the Bahā'ī Faith , Bahá'í Distribution Service,1975( ISBN 81-86953-01-9 )
(en) Adib Taherzadeh, The Revelation of Bahá'u'lláh , G. Ronald ed.,1987( ISBN 0-85398-052-7 )

Inny

(en) Abbas Amanat , Resurrection and Renewal: The Making of the Babi Movement in Iran, 1844–1850 , Ithaca, Cornell University Press,1989, 461 str. ( ISBN 0-8014-2098-9 )
(en) Denis MacEoin , „ Bāb (1) ” , Encyclopædia Iranica , Costa Mesa, Mazda, vol. 3,1988( czytaj online )
(w) Denis MacEoin , „ Bāb, ʿAli Moḥammad Širāzi ” , Encyclopædia Iranica , Costa Mesa, Mazda, vol. 3,1988( czytaj online )
(en) Denis MacEoin , „ Bayān (2) ” , Encyclopædia Iranica , Costa Mesa, Mazda, vol. 3,1988( czytaj online )