Lennie Hayton

Lennie Hayton Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 13 lutego 1908 lub 14 lutego 1908
Nowy Jork
Śmierć 24 kwietnia 1971
Sprężyny palmowe
Imię urodzenia Leonard George Hayton
Narodowość amerykański
Zajęcia Kompozytor , pianista , dyrygent , muzyk jazzowy
Okres działalności Od 1928
Małżonka Lena Horne (z1947 w 1971)
Inne informacje
Instrument Fortepian
Etykieta Rekordy MGM
Gatunek artystyczny Jazz
Nagrody Oscar za najlepszą muzykę filmową ( en ) (1950 i 1970)

Lennie Hayton, urodzony Leonard George Hayton , amerykański pianista i kompozytor filmowych partytur , urodzony13 lutego 1908w Nowym Jorku i zmarł dnia24 kwietnia 1971w Palm Springs ( Stany Zjednoczone ).

Biografia

Młodość

Leonard Hayton urodził się w Nowym Jorku w żydowskiej rodzinie , syn restauratorki z Manhattanu . Zamiłowanie do fortepianu rozwinął w wieku sześciu lat. Chociaż żadne z jego rodziców nie było muzykiem, obaj chodzili do sal koncertowych, a Leonard brał z nimi udział w wielu koncertach. Jego rodzice nie lubili „  jazzu  ” i dopiero w wieku 16 lat Hayton naprawdę go odkrył. Opuścił szkołę średnią, aby zostać pianistą Broadway Orchestra of Cass Hagena, przyjaciela z dzieciństwa.

Kariera

Podczas gry w Central Parku Hayton został usłyszany przez dyrygenta jazzowego Paula Whitemana i natychmiast zatrudniony przez niego wKwiecień 1928jako drugi pianista zatrudniony jako aranżer muzyczny w niepełnym wymiarze godzin. Z Orkiestrą Paula Whitemana występuje z takimi muzykami jak Frankie Trumbauer , Bix Beiderbecke , Red Nichols i Joe Venuti . Zaprzyjaźnił się także z Bingiem Crosbym , wówczas członkiem (w) Rhythm Boys . Wmaj 1930Whiteman zredukował swoją orkiestrę z powodu problemów ekonomicznych spowodowanych rozwojem radia. Hayton i Eddie Lang należą do dziesięciu rozpustnych członków. Hayton następnie dołączył do Charles Previn Orchestra, która jest emitowana co tydzień w radiu w programie Pleasure Camel Time.

Szczęście powróciło, gdy Bing Crosby, który odniósł wielki sukces w radiu, na płycie i na scenie, zaprosił go, aby dołączyć do niego pod koniec 1931 roku.Kwiecień 1932Crosby wyrusza na wycieczkę po teatrach Paramount-Publix , działających w całym kraju. W każdym miejscu kontynuuje nadawanie swojego programu radiowego, aż dotrze do Zachodniego Wybrzeża. Lennie Hayton i Eddie Lang zapewniają Crosby'emu muzyczne wsparcie podczas jego występów na scenie iw audycjach radiowych. W Chicago wmaj 1932, Hayton dyryguje orkiestrą podczas swoich pierwszych nagrań z wokalistą. Piosenki Cabin in the Cotton, Love Me Tonight i Some of These Days to wszystkie hity. Wwrzesień 1932, Crosby powraca w trasę z Haytonem akompaniującym mu na fortepianie. W Nowym Jorku25 października 1932, Hayton prowadzi orkiestrę w jednym z najsłynniejszych nagrań Binga Crosby'ego, Brother, Can You Spare a Dime? który wspina się na szczyty list przebojów . WStyczeń 1933Hayton zostaje dyrektorem muzycznym serialu radiowego Chesterfield Music That Satisfies ( 15 minut z Bingiem Crosbym), który ponownie jest hitem z Crosby'm w roli głównej i trwa 13 tygodni.

Udział Lenniego Haytona Bing Crosby kontynuuje Haytona i zostaje reżyserem muzycznym filmu Going Hollywood (W krainie snów) Raoula Walsha , produkcji Metro-Goldwyn-Mayer z 1933 roku. To początek wielkiej kariery dla Hayton w Hollywood . Kontynuował współpracę z Crosbym w radiu ( Bing Crosby Entertains ) i nagrywał przez pewien czas, ale w 1940 roku został dyrektorem muzycznym MGM i kierował nim przez jego wczesne lata jako prekursor musicalu filmowego.

Osiągnięcia i nagrody

Do czasu przejścia na emeryturę w 1953 roku zebrał cztery nominacje do Oscara  : za musicale Judy Garland , Dziewczyny z Harvey (1946) i Pirat (1948). Lennie Hayton zdobył Muzycznego Oscara za film On the Town z Rogerem Edensem w 1950 roku. Był także aranżerem muzyki do hitu Deszczowe śpiewy w 1952 roku. Hayton otrzymał jeszcze dwie nominacje, jedną w 1968 roku za Star! z Julie Andrews, aw następnym roku z Lionelem Newmanem dla Hello, Dolly! z Barbrą Streisand , za którą zdobyła drugiego i ostatniego Oscara.

W 1970 Hayton ułożone George'a Harrisona kompozycję , Coś , dla Franka Sinatry . Hayton komponuje także Apple Blossoms z Joe Venutim , Frankiem Trumbauerem i Eddiem Langiem . Inne jego kompozycje to Flying Fingers, The Scene is Set, Mood Hollywood z Jimmym Dorseyem i Midnight Mood . Hayton współaranżuje również z Artie Shaw kompozycję Hoagy Carmichael Stardust w 1940 roku dla Bluebird records

Życie prywatne

Pierwsze małżeństwo Leonarda Haytona połączyło go z Helen Maude Gifford, również nazywaną Bubs Gelderman, która zmarła w 1943 roku.

Lennie Hayton spotyka Lenę Horne, gdy oboje mają kontrakt z MGM i poślubia ją w hergrudzień 1947w Paryżu - małżeństwo, które będzie trwało do śmierci Haytona w 1971 roku, pomimo nieprzyjaznego otoczenia. Rzeczywiście, dyrektorzy wykonawczy studiów nie pochwalają tego międzyrasowego małżeństwa , rzadkiego w tamtych czasach, i para została ostracyzmowana. Lena jest piosenkarką , aktorką i działaczką na rzecz praw obywatelskich Afroamerykanów . Przez całe swoje małżeństwo Hayton był dyrektorem muzycznym swojej żony. W obliczu stresu i presji związku międzyrasowego, który w tamtych czasach wciąż był stosunkowo rzadki, Hayton i Horne mieli burzliwe małżeństwo. Później Lena Horne przyznaje w wywiadzie dla magazynu Ebony w 1980 roku, że poślubiła Lenniego Haytona, aby rozwinąć jego karierę i wyjść poza (in) „  kolorową linię  ” w showbiznesie, ale nauczyła się ją bardzo kochać. Horne i Hayton często byli rozdzieleni w latach sześćdziesiątych.

Hayton, nałogowy pijak i palacz, zmarł na atak serca w 1971 roku, z dala od Leny Horne, w Palm Springs w Kalifornii . Został pochowany na cmentarzu Hollywood Forever w Hollywood .

Filmografia

Uwagi i referencje

  1. "  Broadcast Weekly  " , {{Article}}  : périodique brak parametru "  " ,19 lutego 1933, s.  7
  2. (w) Don Rayno , Paul Whiteman: Pioneer in American Music: Volume 1 1890-1930 , Lanham, Maryland, The Scarecrow Press,2003, 773  s. ( ISBN  0-8108-4579-2 ) , s.  249
  3. Philp R. i Linda K. Evans , Bix - The Leon Bix Beiderbecke Story , Bakersfield CA, Prelike Press,1998( ISBN  0-9665448-0-3 , czytaj online ) , 506 50
  4. Malcolm Macfarlane , „  Bing Crosby – dzień po dniu  ” w magazynie BING (dostęp 2 lutego 2016 r. )
  5. „  A Bing Crosby Discography  ” , z A Bing Crosby Discography (dostęp 2 lutego 2016 )
  6. Joel Whitburn , Pop Memories 1890-1954 , Wisconsin, Record Research Inc,1986, 657  s. ( ISBN  0-89820-083-0 , czytaj online ) , 104
  7. Martin Marshall, „  Frank Sinatra – the British Connections  ”, na stronie Silverclover.free-online.co.uk (dostęp 11 kwietnia 2017 r. )
  8. „  Zarchiwizowana kopia  ” [ archiwum z6 marca 2009] (dostęp 13 sierpnia 2010 )
  9. "  Lena Horne  " , Telegraph (dostęp 11 kwietnia 2017 )
  10. "  Cyfrowe filmy wideo | Odcinki (seriale TV)  » , VH1,14 marca 2017 r.(dostęp 11 kwietnia 2017 )
  11. Ebony , Johnson Publishing Company,maj 1980( ISSN  0012-9011 , czytaj online ) , s.  44
  12. (w) James Gavin , Stormy Weather: The Life of Lena Horne , New York, Atria,2009, 598  s. ( ISBN  978-0-7432-7143-1 , czytaj online ) , s.  276
  13. Gavin s. 383-384
  14. Scott Wilson , Miejsca spoczynku: miejsca pochówku ponad 14 000 sławnych osób , McFarland ,2016, 3 e  wyd. , 452  s. ( ISBN  978-1-4766-2599-7 , czytaj online ) , s.  352

Linki zewnętrzne