Interakcja biologiczna

Oddziaływań biologicznych , zwany również oddziaływanie ekologiczne , oznacza proces obejmujący wymiany lub wzajemnych stosunków między niektórymi elementami, grupy biocenozy) w ekosystemie ( inter- konkretne stosunki ), albo pomiędzy dwoma lub więcej osobników o tej samej populacji ( wewnątrz- szczególnych stosunków ).

Te interakcje, korzystne, neutralne lub szkodliwe, natychmiastowe lub trwałe , obligatoryjne (ścisłe), opcjonalne, oportunistyczne lub przypadkowe w zależności od ich poziomu specyficzności, mogą generować koewolucje , indukowane bezpośrednio (na przykład w relacji drapieżnik-ofiara) lub pośrednio (przez na przykład dostęp do wspólnych zasobów) za pośrednictwem tych giełd. Będziemy wtedy mówić o interakcjach bezpośrednich lub pośrednich .

Istnieje cała gradacja relacji, czyniąc jednostki mniej lub bardziej współzależnymi , w zależności od stopnia powiązania zaangażowanych organizmów, czasu trwania tych interakcji i tego, czy są one korzystne czy szkodliwe. Najważniejsze z nich to:

symbioza , pośrednia lub bezpośrednia, trwała interakcja, obejmująca całość lub część cyklu życiowego obu organizmów, niezależnie od wymiany między nimi;
symbioza wzajemna: bezpośrednie oddziaływanie o charakterze wzajemnie korzystnym, którego charakter obligatoryjny może być jednostronny (np. koralowce tropikalne i jego zooksantelle ) lub dwustronny (np .: entomogamiczne rośliny nektarowe i towarzyszące im zapylające owady nektarożerne), utrzymywane przez różne gatunki którzy żyją w bezpośrednim kontakcie ze sobą;
mutualizm : pośrednia lub bezpośrednia wzajemnie korzystna interakcja między organizmami różnych gatunków, opcjonalna (współpraca lub proto-kooperacja) lub obowiązkowa;
komensalizm : bezpośrednia lub pośrednia interakcja między dwoma gatunkami, z której tylko jeden czerpie korzyści, nie szkodząc drugiemu (np .: ptaki wykorzystujące opadłe włosy do budowy gniazda). Mutalizm i komensalizm, dwie pozytywne interakcje, które przynoszą korzyść przynajmniej jednemu z partnerów, ale nie szkodzą drugiemu, są uważane za ułatwienia ekologiczne ;
neutralizm : brak konkurencyjnych, komensalnych lub wzajemnych interakcji między dwoma gatunkami; ani korzyści, ani szkody dla jednego gatunku względem drugiego nie są wymierne;
amensalizm : bezpośrednia lub pośrednia interakcja między dwoma gatunkami, bez wpływu na jeden, ale ze szkodą dla drugiego (np .: ślimak zadeptany przez krowę);
konkurencja : pośrednia interakcja z naturą, czasami bezpośredni antagonista, jeden lub kilka zasobów Przegląd (y) gatunków (zajmujących ekologiczne nisze podobieństwa), wywoływanie konkurencji;
pasożytnictwo : trwała bezpośrednia interakcja o charakterze antagonistycznym, jednostronnie szkodliwa dla gatunku, między gatunkiem zwanym pasożytem a jednym lub więcej gatunkami zwanymi żywicielami, od których gatunki „szkodliwe” będą jednostronnie zależne na poziomie troficznym i niezbędne dla wszystkich lub część swojego życia, pasożytnictwo niekoniecznie prowadzi do śmierci żywiciela (pasożytnictwo biotroficzne, które może stać się nekrotroficzne ; parazytoidy , pasożyty pasożytów, które rozwijają się kosztem żywiciela, od którego z konieczności powodują śmierć).
drapieżnictwo : natychmiastowa, bezpośrednia interakcja, o jednostronnie szkodliwym, antagonistycznym charakterze, między gatunkiem zwanym drapieżnikiem a jednym lub kilkoma gatunkami zwanymi ofiarami , interakcja prowadząca do śmierci tego ostatniego.

Żywy świat można opisać jako ogromną sieć interakcji między organizmami. Negatywne skutki są zwykle ilościowo niewielkie, gdy oddziałujące ze sobą populacje mają wspólną historię ewolucyjną w stosunkowo stabilnym ekosystemie . Innymi słowy, interakcje najczęściej przynoszą obopólne korzyści, ponieważ dobór naturalny wywiera silną presję na adaptacje, które pozwalają zmniejszyć wpływ szkodliwych interakcji lub je wyeliminować, ponieważ ich utrzymanie doprowadziłoby do wyginięcia tych populacji. .

Główne interakcje

		Wpływ na gatunki „docelowe”
		kłopot	Bez efektu	zasiłek
Postawa aktywnych gatunków	antagonizm	Konkurencja	Komensalizm	Drapieżnictwo , pasożytnictwo
	neutralny	Amensalizm	Neutralizm	Komensalizm
	protagonizm	Pasożytnictwo	Neutralizm , mutualizm	Wzajemność , symbioza

Ta tabela pokazuje tylko kilka możliwych kombinacji oddziaływań statycznych, podczas gdy od lat 80-tych biolodzy zdali sobie sprawę z dynamicznej natury wzajemnych oddziaływań gatunków , interakcji przedstawiających cały gradient efektów netto.

„Opozycja między roślinami autotroficznymi i siedzącymi z jednej strony, a zwierzętami heterotroficznymi i mobilnymi z drugiej jest niewątpliwie kluczem do ekologicznej i funkcjonalnej komplementarności, która w znacznym stopniu kierowała ich koewolucyjnymi procesami . Skutkuje to ogromną różnorodnością ich interakcji, „ które niewątpliwie są najlepiej zbadane, ale które „ ilustrują jedynie niewielką część współzależności między organizmami żywymi (najważniejsze dotyczą mikroorganizmów ) ” .

Pojęcia szkodliwych interakcji rozwijają się w ramach darwinizmu społecznego , teorii, która odzwierciedla idee epoki wiktoriańskiej w Wielkiej Brytanii , w czasie przejścia od gospodarki rolnej do kapitalistycznej gospodarki przemysłowej , chociaż koncepcje przetrwania najsilniejszych i postęp napędzany przez konkurencję są stosowane pod koniec XIX th wieku uzasadnić nieokiełznany kapitalizm. Pojęcia korzystnych interakcji pojawiają się pod koniec XIX -go myślicieli wieku między sympatie socjalistów i anarchistów . Rozwój tych dwóch przeciwstawnych pojęć zawdzięcza to w równym stopniu „nieredukowalności naukowych punktów widzenia, jak i opozycjom między ich filozoficznym i społecznym rozszerzeniem” .

Symbioza

Niezbędne może być przejęcie określonych funkcji biologicznych (np. Rozmnażanie os braskowatych i ich symbiotycznych polidnawirusów ) lub dotyczyć jedynie poziomu troficznego i wymiany dobrych procesów (np. Rozmnażanie mszyc mrówek).

Interesy symbiozy: umożliwia dzielenie się i wymianę zasobów i usług w związku, który wykracza poza oportunistyczny mutualizm. W rezultacie żywe istoty w symbiotycznym skojarzeniu mogą prawdopodobnie przystosować się do kontekstów, które w innym przypadku byłyby niekorzystne dla implantacji lub utrzymania in situ (np. Koralowce tropikalne związane z ich zooksantellami).
Granice symbiozy: niektóre symbiozy mogą przekształcić się w pasożytnictwo (np. Wargacz czyszczący preferujący śluz od pasożytów swojego „klienta”) lub stać się szkodliwy w pewnych stresujących warunkach (np. Blaknięcie koralowców). Podobnie koewolucja gatunków w relacji symbiotycznej może doprowadzić do całkowitego ujarzmienia jednego z organizmów (np. Endosymbiozy przodka mitochondriów).
Przykład: orchidea Ophrys sphegodes syntetyzuje feromon żeński pszczoły Andrena nigroaenae i prowadzi samce owada do symulacji kopulacji z kwiatem. Głównym celem tego fortelu jest przenoszenie pyłku z jednej orchidei do drugiej, czyli rozmnażanie się, ale także rozprzestrzenianie się na nowe terytoria. Korzyści płynące z tego związku są obustronne dla obu gatunków, a zniknięcie jednego może w dłuższej lub dłuższej perspektywie doprowadzić do śmierci drugiego .

Wzajemność

Zainteresowania mutualizmu: mutualizm poprawia warunki życia pokrewnych gatunków. Ponadto mutualizm nie rodzi obowiązku zrzeszania się w przypadku proto-kooperacji.
Przykłady: czapla dzięciołowa, która znajduje pożywienie, wypędzając duże ssaki ( bawoły , żyrafy itp.) Z ich pasożytów. Innym przykładem mutualizmu jest grupowanie w ogromne stada (mniej lub bardziej mieszane) dużych roślinożerców afrykańskiej sawanny (gnu, zebry, antylopy itp.)

Pasożytnictwo

Korzyści z pasożytnictwa: pasożyt oszczędza środki i zasoby kosztem żywiciela, czasami ze szkodą dla tego ostatniego. Jeśli pasożyt wykorzystuje swojego żywiciela na poziomie fizjologicznym, może nawet pozwolić sobie na utratę niektórych zbędnych funkcji żywiciela.
Granice pasożytnictwa: podczas relacji pasożytniczych trwających przez pokolenia dochodzi do wyścigu zbrojeń między gatunkiem żywiciela a gatunkiem pasożyta, co może prowadzić do tak samo skutecznej, jak osłabiającej się specjalizacji. Podobnie, gdy pasożyt wykorzystuje życiowe funkcje swojego żywiciela, te same funkcje i narządy mają tendencję do regresu w ciągu pokoleń u pasożyta, co prowadzi do coraz ważniejszej zależności od żywiciela. W rezultacie zniknięcie gatunku żywiciela może potępić gatunki pasożytnicze.
Przykład: pasożyty są niezliczone; robak Paragordius tricuspidatus imponujący pasożytem wspólnym drewna krykieta sylvestris Nemobius który powoduje to, aby rzucić się do cieków wodnych przed opuszczeniem go kontynuować swój rozwój i rozmnażać. Również kleszcze i ssaki, takie jak jeż .

Komensalizm

Przykłady: niektóre ryby pozostają w przewodzie pokarmowym ogórków morskich, skąd mogą przychodzić i wychodzić. Niektóre kraby są komensałami małży . Niektóre społeczności chrząszczy współistnieją z mrówkami . Karaluch The Sparrow The Dove The frajer śledź i inne dzikie zwierzęta (lub dochód do dzikich zwierząt, takich jak dzikich kotów ) żyjące wśród ludzi są komensale tych.

Foreza

Przykład: przeszkoda ryby , na przykład, jest phoront wielkiej manta ray .

Foresia jest częścią komensalizmu.

Podobieństwa i różnice

Wzajemność, kooperacja i symbioza

Mutalizm : zjawisko korzystnego związku między dwoma żywymi gatunkami. Może to być opcjonalne (proto-kooperacja) lub obowiązkowe, w którym to przypadku nazywa się to symbiozą.
Współpraca : związek dwóch żywych istot, w którym obaj partnerzy czerpią korzyści z nieobowiązkowego związku. Istnieje kilka możliwych przykładów współpracy, w których następuje wymiana usług. Jeśli rozdzielimy dwoje partnerów, każdy może żyć bez problemu, ponieważ jest to związek nieobowiązkowy. Każdy żyjący w związku może szukać gdzie indziej, aby zaspokoić swoje potrzeby. Kwiaty, które dostarczają pożywienia pszczołom i pszczołom przenoszącym pyłek kwiatów, koń, który pomaga rolnikowi i rolnik, który karmi konia, to dwa przykłady współpracy.
Symbioza : interakcja, w której oboje partnerzy czerpią istotne korzyści z obowiązkowej relacji (niezbędnej przynajmniej na jednym etapie życia).

Współpraca i symbioza to mutualizmy.

Pasożytnictwo i komensalizm

Pasożytnictwo : związek między dwiema żywymi istotami, z których jedna (mniejsza) żyje kosztem, szkodzi i powoduje choroby, inna (na ogół większa). Na przykład komar, który gryzie człowieka, pchła psa i biały robak w jelicie człowieka.
Komensalizm : związek dwóch żywych istot, z których jedna korzysta z pożywienia lub schronienia innej żywej osoby, nie szkodząc jej ani nie przeszkadzając. Mewa zjada resztki ludzkiego posiłku, a człowiekowi to nie przeszkadza. Szpak wykorzystuje gniazdo dawno minionego dzięcioła.

Mutalizm i pasożytnictwo

Mutualizm : nieobowiązkowe skojarzenie dwóch żyjących osób, których dwaj partnerzy pobierają obowiązkowe świadczenia; innymi słowy, skojarzenie nie jest obowiązkowe, ale dwie istoty czerpią z niego korzyści niezbędne do ich przetrwania.
Pasożytnictwo : jeden z żywych szkodzi drugiemu; chociaż pasożyt potrzebuje żywiciela, nie jest to wzajemne, wręcz przeciwnie.

Drapieżnictwo i pasożytnictwo

drapieżnictwo : bezpośrednie oddziaływanie, krótkotrwałe (natychmiastowe lub prawie natychmiastowe), o charakterze antagonistycznym, jednostronnie szkodliwe, między gatunkiem zwanym drapieżnikiem a jednym lub większą liczbą gatunków zwanych ofiarami, od których gatunek „szkodliwy” zależy oportunistycznie lub nawet obowiązkowo troficznie ;.
Pasożytnictwo : długotrwała interakcja, żywiciel doznający obrażeń, ale na krótką metę nie jest to śmiertelne, podczas gdy w drapieżniku ofiara jest zabijana natychmiast.

Inne relacje

Foreza : ruchy stawów
Współpraca
Konflikt seksualny
Inquilinism : neutralistyczna „kolonizacja” gospodarza
Zrównoważona interakcja
Interakcje roślina-owad

Zobacz też

Bibliografia

Claude Combes , Sustainable Interactions , Masson,1995, 524 s. ( czytaj online )

Linki zewnętrzne

Relacje międzygatunkowe, konsekwencje na poziomie ekologicznym , przebieg École normale supérieure na studiach magisterskich z ekologii.

Uwagi i odniesienia

(w) Cheng, TC (1991) Czy symbioza jest pasożytnictwem? Definicja terminów i ewolucja pojęć. W: Toft, CA, Aeschlimann, A. and Bolis, L. (red.) Parasite - Host Associations: Coexistence or Conflict? , Oxford University Press, Oxford, str. 15-36
(w) Eugene Pleasants Odum , Fundamentals of Ecology , Thomson Brooks / Cole,2005, s. 296.
JL Bronstein, Struktury gier w mutualizmach: co dowody mogą nam powiedzieć o rodzajach modeli, których potrzebujemy? Postępy w badaniu zachowania, n O 34, 2004, s. 59-104
Bruno Corbara " królowych manipulacji " pour la nauki , N O 1012018, s. 68
(w) Richard Lewontin , „ The Units of Selection ” , Annual Review of Ecology and Systematics , tom. 1,1970, s. 1-18 ( DOI 10.1146 / annurev.es.01.110170.000245 ).
Pascal Acot , Historia ekologii , Presses Universitaires de France ,1988, s. 197
Marc-André Selosse , „ Symbioza i mutualizm kontra ewolucja: od wojny do pokoju? », Atala , n O 15,2012, s. 35.
Eugene Pleasants Odum, op. cit. , str. 297.